ตอนที่ 1073 ลอบสังหาร (2)
…………….
ไม่มีกำแพงไหนที่สามารถขวางกั้นได้ในโลกใบนี้แต่เย่เชียนไม่คิดว่าสิ่งต่างๆจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้เพราะดูเหมือนว่าวาก้าจะวางแผนเอาไว้ตั้งนานแล้ว เมื่อชายหนุ่มคนนั้นเห็นเย่เชียนเขาก็มีความรู้สึกผิดอย่างชัดเจนบนใบหน้าของเขาเพราะเขารู้สึกว่าในฐานะชายชาติทหารแล้วเขากลับทรยศต่อเจ้านายภายใต้การทรมานของวาก้า ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่ชายหนุ่มจะรู้สึกผิด
การแสดงออกของเย่เชียนทำให้วาก้าประหลาดใจอย่างมากหากเป็นคนอื่น ณ เวลานี้เกรงว่าเขาจะหวาดกลัวและตัวสั่นไปแล้วใช่หรือไม่? อย่างไรก็ตามเย่เชียนกลับดูสงบอย่างมากและวาก้าก็คิดว่านี่เหรอความสามารถคนที่ช่วยให้เขาเป็นประธานาธิบดีและต่อให้เย่เชียนจะมีส่วนร่วมหรือไม่ก็ตามแต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธความสามารถของเย่เชียนได้เลย แน่นอนว่าถ้าหากวาก้าเป็นคนโง่ต่อให้เย่เชียนจะพยายามมากแค่ไหนแต่วาก้าก็คงจะไม่สามารถเป็นประธานาธิบดีได้อย่างแน่นอน
ซึ่งตอนนี้เย่เชียนได้เจรจาและตกลงกับนายพลยิปซีแล้วดังนั้นไม่ว่าวาก้าจะทำอะไรหรือเตรียมพร้อมแค่ไหนถึงยังไงวันนี้เขาก็ต้องตายอยู่ดีเพราะถ้าหากวาก้าไม่ตายล่ะก็เขาจะไม่สามารถยืนอยู่ในประเทศซาอุดิอาระเบียในอนาคตได้อย่างแน่นอนและวาก้าจะไม่ลังเลใดๆและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดเขา ยิ่งไปกว่านั้นสถานการณ์ตรงหน้าเขาก็ชัดเจนแล้วว่าวาก้าคิดที่จะกำจัดเขาที่นี่ ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่จัดการป้องกันอย่างเข้มงวดในทำเนียบประธานาธิบดีอย่างแน่นอน
เย่เชียนก็ยังคงเล่นที่เขี่ยบุหรี่ในมือต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและยิ้มอย่างแผ่วเบาจากนั้นก็พูดว่า “คุณวาก้าต้องการให้ผมตอบคุณว่ายังไงล่ะ?”
“หืม..เย่เชียนคุณมั่นใจเกินไปหรือเปล่า..คุณอยากจะสมรู้ร่วมคิดกับตาแก่ยิปซีเพื่อจัดการกับผมเนี่ยนะ?..คุณคิดว่าคุณอยู่ยงคงกระพันจริงๆงั้นเหรอ?..ผมน่ะรู้ดีว่าฝีมือของคุณไม่ธรรมดาและมวยจีนของคุณนั้นก็ลึกลับแต่มันก็ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะเก่งแค่ไหนเพราะถึงยังไงวันนี้คุณก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้อยู่ดี” วาก้าพูดอย่างเย่อหยิ่ง
เย่เชียนก็ยักไหล่เล็กน้อยแล้วพูดว่า “ผมไม่ได้คิดที่จะออกจากที่นี่ในวันนี้..คุณวาก้าดูเหมือนว่าคุณจะรู้เรื่องศิลปะการต่อสู้ของจีนเหมือนกันนะ..แต่ผมไม่คิดว่าคุณรู้หรอกว่าที่แท้จริงแล้วมันคืออะไรเพราะงั้นวันนี้คุณจะต้องตาย!” เย่เชียนขมวดคิ้วและใช้มือบีบที่เขี่ยบุหรี่จนแตกละเอียดกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
สิ่งนี้แค่ความแข็งแกร่งของมือก็ยังไม่สามารถทำได้อยู่ดี เมื่อเห็นแบบนั้นวาก้าก็ถึงกับสะดุ้งและรีบถอยกลับไป ส่วนเหล่าบอดี้การ์ดต่างก็หันมองหน้ากันและกัน ในขณะที่ที่เขี่ยบุหรี่กลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยเย่เชียนก็ใช้มือขวาขว้างเศษที่เขี่ยบุหรี่ไปยังบอดี้การ์ดอย่างกะทันหัน ถึงแม้ว่าทักษะมีดบินของเย่เชียนจะไม่ดีเท่าของอู๋หวนเฟิงแต่เขาได้เรียนรู้จากอู๋หวนเฟิงมาพอสมควร ดังนั้นก็ไม่ควรประมาททักษะการขว้างของเย่เชียนเลยเพราะในเวลานี้เศษของที่เขี่ยบุหรี่เปรียบเสมือนมีดบินและมันก็เจาะเข้าไปในลำคอและใบหน้าของเหล่าบอดี้การ์ดราวกับกระสุนของปืนลูกซอง ซึ่งไม่มีใครคาดคิดว่าฉากนี้จะเกิดขึ้นจริงๆเพราะไม่มีใครสามารถจินตนาการได้เลยว่าเย่เชียนสามารถกำจัดบอดี้การ์ดแปดคนในระยะเวลาสั้นๆได้ในทันที ทั้งรวดเร็วและไร้ความปรานีใดๆทั้งสิ้น
จากนั้นเลขาทั้งสองก็รีบไปหยุดตรงหน้าวาก้าแล้วพุ่งเข้าไปหาเย่เชียนกับจินเหว่ยห่าวพร้อมกับปากกาที่พวกเธอถือ ปากกาของพวกเธอนั้นคมเหมือนมีดและเห็นได้ชัดว่าพวกเธอได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดและการเคลื่อนไหวของพวกเธอก็รวดเร็วและคาดเดาได้ยากมาก เมื่อเห็นแบบนั้นจินเหว่ยห่าวก็สูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาและนิ้วทั้งห้าของมือขวากลายเป็นเหมือนกรงเล็บ จินเหว่ยห่าวนั้นหูไวตาไวและมีการตอบสนองอย่างรวดเร็วเพราะในเวลานี้เขาคว้าข้อมือของเธอเอาไว้แล้วบิดอย่างแรงจนพวกเธอร้องคร่ำครวญออกมา ส่วนอีกคนก็กระโดดขึ้นไปบนโต๊ะหินอ่อนและหมันตัวเตะจินเหว่ยห่าวอย่างรวดเร็ว
ทางด้านเย่เชียนก็ไม่รอช้าและไม่ต้องพูดถึงเลยเพราะเขาสังเกตเห็นผู้หญิงสองคนนี้และรู้ว่าเธอเป็นมืออาชีพที่วาก้าจัดเตรียมมาเป็นพิเศษในวันนี้ ซึ่งเมื่อเย่เชียนขว้างเศษที่เขี่ยบุหรี่ไปเขาก็คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าอีกฝ่ายจะเคลื่อนไหวและเมื่อมองไปที่ปากกาที่แทงเข้ามาเย่เชียนก็ยิ้มอย่างเย็นชาและเตะออกไปอย่างดุเดือด
ด้วยเสียง “ปัง” โต๊ะหินอ่อนขนาดใหญ่ก็เลื่อนไปในทิศตรงข้ามทันทีภายใต้การเตะที่ดุเดือดของเย่เชียนและบอดี้การ์ดสาวที่กำลังเตะจินเหว่ยห่าวอยู่ก็ไม่ได้คาดหวังเลยว่าเย่เชียนจะทำแบบนั้นได้เพราะเธอที่ยืนอยู่บนโต๊ะหินอ่อนถูกแรงเตะของเย่เชียนจนล้มลง ซึ่งจินเหว่ยห่าวจะปล่อยโอกาสแบบนี้ไปได้ยังไงดังนั้นเขาจึงกระทืบเท้าลงบนพื้นและร่างกายของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศแล้วหมุนตัวกลางอากาศอย่างดุเดือด
บอดี้การ์ดสาวที่เป็นคู่ต่อสู้ของเย่เชียนก็ไม่รอช้าและกระโดดขึ้นไปอีกทีเพื่อหลบแรงเตะของเย่เชียนจากนั้นก็ปากกาในมือของเธอก็แทงใส่เย่เชียนทันที ซึ่งวาก้าก็ตกใจมากดังนั้นเขาจึงรีบคลานต่ำไปชิดกำแพงและมองดูสถานการณ์ในห้องอย่างใจจดใจจ่อ
ปฏิเสธไม่ได้ว่าบอดี้การ์ดสาวทั้งสองคนไม่ได้อ่อนแอเพราะพวกเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด แต่พวกเธอกำลังเผชิญหน้ากับกับเย่เชียนและจินเหว่ยห่าวสองปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้โบราณในประเทศจีน ซึ่งไม่ต้องพูดถึงเย่เชียนเลยเพราะพวกเธอแตกต่างไปจากเย่เชียนมากและในตอนนี้เย่เชียนที่มีพลังทำลายล้างที่ทรงพลังอย่างมากอยู่ในตัว
เมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็ง้างหมัดอย่างรวดเร็วเพื่อสะสมพลังปราณเอาไว้ที่หมัดจนในตอนนี้เกิดกระแสลมกรรโชกอย่างรุนแรงที่หมัดของเขา สิ่งที่คล้ายๆหมอกและกระแสลมนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นพลังปราณและมันก็กระแทกเข้ากับบอดี้การ์ดสาวจนเกิดเสียง “ปัง” จากนั้นเธอก็กระเด็นออกไปเหมือนว่าวที่แตกหักกลางอากาศจากนั้นก็ตกลงมาบนพื้นอย่างแรง “เอือก!” เธอกระอักเลือดออกมาแล้วก็หมดสติไป



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน