ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1074

1074 /1358

ตอนที่ 1074 การต่อสู้ในพิธีงานศพ (1)

…………….

วาก้าขัดขืนอย่างดื้อรั้นและถึงแม้ว่าวาก้าจะรู้ว่าวันนี้เขาโชคร้ายแต่เขาก็ยังหวังที่จะยับยั้งนายพลยิปซีเอาไว้ให้ได้ อย่างไรก็ตามหลังจากฟังคำพูดของวาก้าแล้วนายพลยิปซีก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งเพราะมันเป็นแค่เรื่องตลก เพราะถ้าไม่เตรียมใจจะยอมรับผลที่ตามมาแล้วเขาจะทำแบบนี้ทำไมตั้งแต่แรก?

อันที่จริงการฆ่าวาก้านั้นเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมากแต่ตราบใดที่วางแผนจัดฉากได้ดีเรื่องต่างๆจะไม่เป็นปัญหาเลย ยิ่งไปกว่านั้นวาก้ายังไม่เป็นที่นิยมของประชาชนอีกเพราะงั้นมันจึงไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด

นายพลยิปซีก็ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามแล้วพูดว่า “แน่นอนฉันรู้ว่าถ้าฉันฆ่าแกล่ะก็ฉันจะได้เป็นประธานาธิบดีของประเทศซาอุดิอาระเบียคนต่อไปยังไงล่ะ..อย่าพยายามถ่วงเวลาเลยเพราะคนที่แกจัดเตรียมเอาไว้ถูกคนของฉันจัดการไปหมดแล้ว..ฉันจะบอกให้นะว่าฉันสามารถหาข้ออ้างโดยบอกว่าแกถูกลอบสังหารโดยผู้ก่อการร้ายในทำเนียบประธานาธิบดีและฉันก็มาเพื่อต่อต้านผู้ก่อการร้ายเหล่านั้นและวิสามัญพวกนั้นในที่เกิดเหตุ..ซึ่งถึงแม้ว่าทุกคนจะมีข้อสงสัยในใจก็ตามแต่ก็ไม่มีหลักฐานอะไรอยู่ดี..มันไม่มีใครสามารถทำอะไรฉันได้และฉันก็ได้บรรลุข้อตกลงการร่วมมือกับคุณเยว่าหลังจากที่ฉันเป็นประธานาธิบดีแล้ว..แน่นอนว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยฉันพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศและในอนาคตฉันคิดว่าจะไม่มีใครจดจำเหตุการณ์ในวันนี้อีกเลย”

วาก้าก็ผงะไปครู่หนึ่งและยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีกเพราะเขารู้ว่าสิ่งที่นายพลยิปซีพูดมานั้นคือความจริงเพราะในสถานการณ์ที่วุ่นวายแบบนี้ใครจะมาเป็นผู้สืบสวนและหาความจริงว่าประธานาธิบดีตายได้อย่างไร? ในช่วงเวลาสั้นๆมันอาจจะกลายเป็นหัวข้อถกเถียงกันของสื่อและประชาชนแต่เมื่อเวลาผ่านไปทุกคนจะค่อยๆลืมสิ่งเหล่านี้ไป ดังนั้นวาก้าจึงเสียใจที่เขาตัดสินใจแบบนี้ตั้งแต่แรก

อย่างไรก็ตามมันไม่มียาแก้ความเสียใจขายในโลกใบนี้และทุกคนก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่เขาทำ

จากนั้นนายพลยิปซีก็หันไปมองเย่เชียนแล้วพูดว่า “คุณเย่อยากลงมือหรือเปล่า?”

เย่เชียนก็ยักไหล่เล็กน้อยแล้วพูดว่า “ท่านนายพลมาช้าไปหน่อยถ้าคุณมาที่นี่เร็วกว่านี้ผมคงไม่เป็นแบบนี้เลย..ดูมือของผมสิมันหักตอนที่ผมต่อยกระจกนิรภัยจนผมก็ขยับนิ้วไม่ค่อยได้แล้ว” เย่เชียนนั้นไม่ใช่คนโง่เพราะเขาแค่เสแสร้ง แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นการเผื่อว่าวันหนึ่งเขากับนายพลยิปซีขัดแย้งกันในอนาคตนายพลยิปซีก็จะสามารถใช้เรื่องนี้ในจัดการกับเขาได้ ซึ่งเย่เชียนก็จะไม่ทำเรื่องโง่ๆแบบนั้นและนอกจากนี้นายพลยิปซีก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าเขาจะต้องทำสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเอง

นายพลยิปซีจะไม่เข้าใจความหมายของเย่เชียนได้ยังไงและต่อให้มือของเย่เชียนจะดูเหมือนมือที่หักก็ตามแต่เย่เชียนแต่กำลังหลบเลี่ยงย่างเห็นได้ชัด แต่นายพลยิปซีก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะเขารู้ว่าสติปัญญาของเย่เชียนนั้นล้ำเลิศแค่ไหนและเย่เชียนจะไม่มีวันเป็นแบบนี้ได้ถ้าเขาเป็นคนโง่ ดังนั้นเขาก็แค่แสดงความโปรดปรานต่อเย่เชียนเพราะท้ายที่สุดหลายสิ่งหลายอย่างก็ยังต้องพึ่งพาองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าอยู่ดี “ถ้างั้นเดี๋ยวผมจัดการเอง” นายพลยิปซีส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วหยิบปืนพกออกมาจากซองปืนที่เอวของเขาจากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆแล้วจ่อปืนไปที่หน้าผากของวาก้า

“ท่านประธานาธิบดีวาก้าที่เคารพ..ท่านมีอะไรจะพูดอีกมั้ย?” นายพลยิปซีฉีกยิ้มแล้วพูด การแสดงออกที่พึงพอใจและภาคภูมิใจของเขานั้นเกินคำบรรยายจริงๆ

วาก้ารู้ว่าวันนี้เขาจะต้องตายอย่างแน่นอนดังนั้นเขาจึงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ยิปซี..ฉันรู้ว่าวันนี้ฉันจะต้องตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้..แกชนะแล้วเพราะงั้นฉันมีเรื่องที่อยากจะขอ..แกช่วยสัญญากับฉันหน่อยได้หรือเปล่าว่าแกจะไม่ยุ่งกับคนในครอบครัวของฉัน..ฉันหวังว่าแกจะไม่แตะต้องพวกเขาและปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่ต่อไป”

นายพลยิปซีก็โบกมือแล้วพูดว่า “ฉันไม่ปล่อยให้เสือขึ้นภูเขาหรอก..เพราะงั้นขอโทษทีนะ..ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ฉันได้ส่งครอบครัวของแกไปเข้าเฝ้าพระเจ้าอัลลอฮ์ผู้ยิ่งใหญ่แล้ว” เมื่อพูดจบนายพลยิปซีก็กำลังจะเหนี่ยวไกแต่เมื่อวาก้ากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเขาก็เหนี่ยวไกไปแล้วเพียงได้ยินเสียง “ปัง” จากนั้นวาก้าก็จมลงไปในกองเลือดทันที

จากนั้นนายพลยิปซีก็ส่งปืนให้นายทหารข้างๆเขาแล้วพูดว่า “คุณเย่..คราวนี้คุณไม่ต้องกังวล..ผมจะทำตามที่สัญญาเอาไว้และผมเปิดทางให้พวกคุณแล้วเพราะงั้นพวกคุณต้องออกไปจากที่นี่ทันที..ผมต้องจัดการเรื่องพิธีงานศพก่อนและคืนนี้ผมต้องเป็นเจ้าภาพจัดงานเพราะงั้นถ้าเรื่องนี้เรียบร้อยเมื่อไหร่เอาไว้เราไปดื่มกันนะคุณเย่”

เย่เชียนก็ยักไหล่เล็กน้อยและพูดว่า “เอาไว้คราวหน้าก็แล้วกันครับ..เพราะถ้าเรื่องที่นี่เรียบร้อยเมื่อไหร่ผมก็ต้องกลับทันที..ผมต้องขอบคุณท่านนายพลสำหรับการร่วมมือครั้งนี้ด้วย..หากมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคตคุณสามารถติดต่อเล้งยี่ได้โดยตรงเพราะเขาสามารถตัดสินใจแทนผมได้และผมหวังว่าเมื่อเราพบกันครั้งหน้าประเทศและเศรษฐกิจจะเจริญรุ่งเรือง”

“แน่นอนครับคุณเย่” นายพลยิปซียิ้มแล้วพูด

เย่เชียนก็ไม่ได้พูดอะไรมากเพราะถ้าหากเรื่องใหญ่ๆแบบนี้เกิดขึ้นในทำเนียบประธานาธิบดีอีกไม่นานคงได้รับความสนใจจากประชาชนและสื่ออย่างแน่นอน ส่วนเรื่องที่เหลือนายพลยิปซีจะเป็นคนจัดการและเขาก็ไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่ง ดังนั้นเย่เชียนจึงไม่สนใจส่วนที่เหลือใดๆทั้งสิ้น

หลังจากออกจากทำเนียบประธานาธิบดีแล้วเย่เชียนก็โทรหาเล้งยี่และบอกให้เขาจองเที่ยวบินสำหรับไฟลท์พรุ่งนี้เช้า จากนั้นจึงโทรหาพอลบิลล์แล้วบอกว่าเล้งยี่จะคอยรับผิดชอบทุกอย่างในประเทศซาอุดิอาระเบีย ซึ่งเย่เชียนก็จำเป็นที่จะต้องแนะนำให้พวกเขารู้จักกัน ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องที่ประเทศจีนก็ยังไม่ได้รับการแก้ไขดังนั้นเย่เชียนจึงไม่สามารถอยู่ที่นี่เป็นเวลานานได้