ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1084

ตอนที่ 1084 ชายลึกลับที่ไม่รู้จัก (2)

………………..

เย่เชียนไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกดีกับชายแปลกหน้าคนนี้ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนแต่ความรู้สึกของสายเลือดที่ดูเหมือนจะมาจากก้นบึ้งของหัวใจทำให้เย่เชียนประหลาดใจอย่างมาก ถ้าไม่ใช่ว่าพ่อของเขาเสียชีวิตไปแล้วเขาก็อดคิดไม่ได้ว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเขาคือพ่อของเขา

เมื่อเผชิญหน้ากับชายแปลกหน้าคนนี้ดูเหมือนว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไรหรือให้เย่เชียนทำอะไรก็ตามมันมักจะมีแรงผลักดันให้เย่เชียนเห็นด้วยและยอมเขาจนเย่เชียนรู้สึกประหลาดใจมาก

“ท่านผู้อาวุโสงั้นเหรอ” ชายนิรนามยิ้มและพูด “เขาเอาแต่บอกฉันว่าเขาไม่อยากทำอะไรเพราะยังรอใครสักคนอยู่และดูเหมือนว่าคนๆนั้นจะเป็นเอ็งสินะ” หลังจากนั้นไม่นานชายนิรนามก็ดูเหมือนจะสื่ออะไรบางอย่างว่า “ดูเหมือนว่าสักวันหนึ่งในอนาคตเอ็งจะเหนือกว่าฉันได้จริงๆ”

ถึงแม้ว่าเสียงนั้นจะเบามากแต่เย่เชียนก็ยังได้ยินอย่างชัดเจนและเขาอดไม่ได้ที่จะแน่นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คุณพูดว่าอะไรนะ?”

ชายนิรนามก็เงียบไปครู่หนึ่งและยิ้มจากนั้นก็พูดว่า “ว่าแต่เอ็งยังไม่สามารถใช้พลังที่แท้จริงได้เลยงั้นเหรอ?” ชายนิรนามเปลี่ยนเรื่องราวกับว่าเขาไม่ต้องการสนทนาต่อในคำถามก่อนหน้านี้

เย่เชียนก็พยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ใช่..ถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกว่าพลังในร่างกายของผมมีมหาศาลมากแต่ก็ไม่มีทางที่จะใช้มันได้อย่างเต็มที่เลยและผมยังรู้สึกว่าเหมือนมันจะหลุดออกจากร่างกายของผมได้ทุกเมื่อ”

“นั่นเป็นเหตุผลที่เอ็งไม่สามารถควบคุมพลังนั้นได้..ยังไงก็เถอะนี่ถือว่าเอ็งโชคดีแล้วที่ไม่ใช่แค่รอดมาได้แต่เอ็งยังแข็งแกร่งกว่าเดิมแบบก้าวกระโดดด้วย” ชายนิรนามพยักหน้าเล็กน้อยและพูดโดยไม่รู้ว่าเย่เชียนกำลังคิดอะไรอยู่จากนั้นเขาก็พูดต่อ “แต่มันไม่มีใครที่จะโชคดีเสมอไปดังนั้นเอ็งต้องเรียนรู้วิธีควบคุมพลังในร่างกายของเอ็งเพราะไม่ช้าก็เร็ววันหนึ่งเอ็งอาจจะถูกทำย้อนกลับมาทำร้ายเพราะถ้าเอ็งยังไม่สามารถควบคุมมันได้ล่ะก็พลังในร่างกายของเอ็งจะเปลี่ยนไปและมันจะยากเกินกว่าที่จะควบคุมได้” ชายนิรนามขมวดคิ้วขณะพูด

อย่างไรก็ตามในตอนนี้เย่เชียนไม่ได้ใส่ใจเรื่องพลังในร่างกายของเขาเลยเพราะตอนนี้เขารู้สึกแปลกใจมากขึ้นเรื่อยๆเกี่ยวกับคำพูดของชายนิรนามเพราะชายที่อยู่ข้างหน้าเขาดูเหมือนจะรู้ดีเกี่ยวกับเรื่องของเขาอย่างมากซึ่งทำให้เย่เชียนประหลาดใจและจมอยู่กับความคิดต่างๆนาๆและหลังจากนั้นไม่นานเย่เชียนก็พูดว่า “เนื่องจากคุณรู้จักพ่อของผมเพราะงั้นคุณก็น่าจะมีวิธีใช้พลังทั้งหมดใช่ไหม?”

“ตอนนี้พลังในร่างกายของเอ็งไม่ใช่พลังปราณที่แท้จริง” ชายนิรนามพูด “ที่จริงแล้วมันเป็นศาสตร์วิชาศิลปะการต่อสู้ของลัทธิเต๋าและมันได้ผสมเข้ากับผนึกวิถีสวรรค์จากพระนิรนามที่เอ็งบอกดังนั้นพลังปราณในปัจจุบันของเอ็งจึงไม่ใช่ทั้งศิลปะการต่อสู้ของลัทธิเต๋าหรือผนึกวิถึสวรรค์เพราะงั้นวิธีการใช้งานทั่วไปอาจจะไม่เหมาะกับเอ็งสักเท่าไหร่” คิ้วของอู๋ชิงก็ดูเหมือนจะขมวดเข้าหากันและในความคิดของเขามันอาจจะเป็นไปได้ที่เย่เชียนจะบรรลุขอบเขตอื่นที่เขาใฝ่หามาตลอดทั้งชีวิต

อย่างไรก็ตามสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือจะทำยังไงให้เย่เชียนเข้าใจถึงพลังที่แท้จริงของลัทธิเต๋านั่นเอง

เมื่อเห็นชายนิรนามขมวดคิ้วเย่เชียนก็พูดว่า “ตอนที่ผมว่างๆผมก็มักจะศึกษาคัมภีร์ของลัทธิเต๋าและคัมภีร์ของพุทธศาสนาด้วย..เด้านศาสตร์ต่างๆเท่าที่มีบันทึกเอาไว้แต่วิธีการหลักๆและหลักการของทั้งสองลัทธิก็ไม่ได้มีความแตกต่างกันมากนัก..พูดได้ว่า ศาสนาพุทธและลัทธิเต๋ามาจากที่เดียวกัน”

“เพลี๊ยะ!” ชายนิรนามตบต้นขาของเขาอย่างแรงและพูดว่า “ทำไมฉันคิดไม่ออกกันเนี่ย..ใช่แล้วศาสนาพุทธและลัทธิเต๋ามาจากที่เดียวกันเพราะงั้นพลังทั้งสองขั้วน่าจะเข้ากันได้ทั้งพลังปราณและวิถีแห่งสวรรค์..อย่างในโลกล้วนมาบรรจบกันเสมอ..ฮ่าๆ” ชายนิรนามหัวเราะอย่างตื่นเต้นดูมีความสุขมากราวกับเป็นปัญหาที่ติดอยู่ในใจได้รับการแก้ไขแล้วและจู่ๆเขาก็รู้แจ้งขึ้นมาจนเย่เชียนประหลาดใจ

“พุทธศาสนาต้องการประสาทสัมผัสทั้งหกและหลีกเลี่ยงสิ่งรบกวนภายนอกหรือละทางโลกทั้งหมดเพื่อปลูกฝังจิตใจ..ส่วนลัทธิเต๋าจะต้องกลมกลืนกับธรรมชาติและเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสรรพสิ่ง..ทั้งสองล้วนเหมือนกันๆตั้งแต่แรกอยู่แล้ว” ชายนิรนามพูด

ในทางกลับกันเย่เชียนก็เริ่มสับสนมากขึ้นเรื่อยๆเพราะทั้งสองวิธีนี้ฟังดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงและนอกจากนี้เขาจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับข้อมูลต่างๆให้มากกว่านี้เพื่อฝึกฝนศิลปะการต่อสู้โบราณ แต่ตอนนี้มันมีลัทธิเต๋าและพุทธศาสนาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยและเรื่องนี้ทำให้เย่เชียนประหลาดใจและงุนงงมากขึ้นเรื่อยๆ แท้จริงแล้วเย่เชียนไม่ได้สนใจหลักการของลัทธิเต๋าและพุทธศาสนามากนักแต่เขาก็ไม่ได้ต่อต้านมันเพราะมันเป็นเหตุผลบางประการสำหรับการดำรงอยู่ เพียงเพราะเย่เชียนไม่สามารถเข้าใจได้ว่าศิลปะการต่อสู้โบราณนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกับสิ่งเหล่านี้หรือเป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่สามารถฝึกศิลปะการต่อสู้โบราณได้หากปราศจากความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการลัทธิเต๋าและทฤษฎีทางพุทธศาสนา?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน