เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1194

ตอนที่ 1194 รองเท้าตบหน้า

………………..

ฉีตงก็กลัวว่าจะเกิดข้อผิดพลาดดังนั้นเขาจึงเพิ่มปริมาณยาที่ใส่ลงไปในไวน์ของหูวเค่อเป็นพิเศษ ไม่อยากนั้นหูวเค่อก็คงจะไม่มีอาการแบบนี้อย่างแน่นอนเพราะท้ายที่สุดแล้วหูวเค่อก็เป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้จีนโบราณดังนั้นร่างกายของเธอก็ยังคงแตกต่างไปจากคนทั่วไปอย่างมาก แต่ทว่าตอนนี้เธอกลับประมาทและตอนนี้เธอก็หวังว่าคนของเย่เชียนจะมาช่วยเธอได้ทัน

หูวเค่อรู้ว่าเย่เชียนส่งคนมาคอยปกป้องเธออยู่ห่างๆ อย่างไรก็ตามเย่เชียนตัวของเย่เชียนเองก็ไม่ได้ติดตามเธอตลอดเวลาดังนั้นเธอจึงไม่ได้ปกปิดหรือทำตัวลึกลับกับคนของเย่เชียนและเมื่อเธอมาที่สโมสรบลูสกายหูวเค่อก็รู้ว่ามีคนของเย่เชียนกำลังติดตามเธออยู่แต่เธอไม่รู้ว่าพวกเขาตามเข้ามาในโรงแรมด้วยหรือเปล่า

เมื่อมองไปที่ฉีตงฝั่งตรงข้ามแล้วหูวเค่อก็พยายามรวบรวมสติสัมปชัญญะแล้วพูด “ผู้อำนวยการฉีนี่คุณจะทำอะไร?”

ฉีตงก็ยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วพูดว่าพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก..ผมก็แค่อยากสนิทสนมกับคุณหูวมากกว่านี้..ผมกลัวว่าคุณหูวจะต่อต้านเพราะผมได้ยินมาว่าคุณหูวไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาๆ ปกติทั่วไปเพราะงั้นผมก็เลยต้องใช้วิธีนี้..แต่คุณหูวไม่ต้องกลัวไปผมจะอ่อนโยนกับคุณและทำให้ดีที่สุด..ผมจะดูแลคุณอย่างดีและหลังจากวันนี้ความสัมพันธ์ของเราจะดีขึ้นและไม่ว่าคุณจะต้องการอะไรผมก็จะทำให้ทุกอย่าง”

“น่ารังเกียจ” หูวเค่อพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “ถ้าแกกล้าแตะต้องฉันล่ะก็จุดจบของแกจะต้องดับอนาถ!” ขณะที่เธอพูดหูวเค่อก็ใช้มือกวาดภาชนะทุกอย่างบนโต๊ะลงกับพื้น “แกร๊ง!..” ซึ่งเธอหวังว่าด้วยเสียงแบบนี้คนของเย่เชียนจะสามารถได้ยินและเข้ามาช่วยเธอได้ทันเวลา

“ตอนแรกผู้หญิงทุกคนก็ต่อต้านผมแบบนี้เนี่ยแหละแต่พอผ่านคืนแรกไปพวกเธอก็จะติดใจผมจนหัวปักหัวปำ” ฉีตงฉีกยิ้มและพูด “อย่าขัดขืนไปเลย..ผมคุยกับผู้จัดการสโมสรเอาไว้แล้วว่าห้ามให้ใครเข้ามาในบริเวณนี้เพราะงั้นอย่าหวังว่าใครจะมาช่วยคุณได้เลย..เอาเถอะคุณก็แค่สนุกกับมันและผมสัญญาว่าคุณจะต้องชอบ”

“จริงเหรอวะ!” เมื่อเสียงดังขึ้นประตูห้องก็ถูกผลักเปิดออกและเย่เชียนที่สวมรองเท้าแตะกางเกงขายาวตัวใหญ่และเสื้อยืดแบบสบายๆ กำลังเดินเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมกับบุหรี่ในปากของเขา เมื่อเย่เชียนเห็นหูวเค่อเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นและรีบโยนบุหรี่ในปากของเขาทิ้งไป

เมื่อเห็นเย่เชียนเข้ามาปากของหูวเค่อก็ฉีกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มและจิตใจของเธอก็สงบลงจากนั้นก็ค่อยๆ ล้มลงบนโต๊ะอย่างอ่อนแรง เมื่อเห็นแบบนั้นฉีตงก็ตกตะลึงไปชั่วขณะและขมวดคิ้วอแน่นพร้อมกับมองเย่เชียนอย่างโกรธเกรี้ยวและพูดว่า “แกเป็นใคร? ..ใครให้แกเข้ามา?” ฉีตงพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว

เย่เชียนก็หันไปเหลือบมองหูวเค่อและเดาคร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ในตอนนี้ไม่มีใครสามารถจินตนาการถึงความโกรธในหัวใจของเย่เชียนได้เลยแต่โชคดีที่เย่เชียนได้ส่งคนมาคอยปกป้องหูวเค่อแล้วไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง จากนั้นเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเพราะผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาโดยตลอดแต่ไม่คิดว่าคราวนี้เธอจะถูกผู้ชายที่น่าสมเพชอย่างฉีตงหลอกได้ง่ายๆ จากนั้นเย่เชียนก็หันกลับมาจ้องมองที่ฉีตงแล้วพูดว่า “แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร..แกแค่รู้เอาไว้ว่าฉันเป็นสามีของหูวเค่อก็พอ..แต่ฉันรู้จักแกฉีตงผู้อำนวยการสำนักงานตุลาการ!”

“ในเมื่อแกรู้ว่าฉันเป็นใครมันก็ดีแล้ว” ฉีตงไม่มีความกลัวมดๆ เนื่องจากภูมิหลังที่ซับซ้อนของเขาทำให้ไม่มีใครกล้าแตะต้องเขา ดังนั้นในบรรดาผู้หญิงที่เขาเล่นด้วยหลายคนก็มีสามีแล้วและผู้ชายเหล่านั้นก็เกลียดเขาจนสุดใจแต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็ต้องถูกบังคับให้ยอมเนื่องจากเบื้องหลังของฉีตงนั่นเอง ดังนั้นเขาจะไม่กลัวเย่เชียนเลยแม้แต่น้อย “พาเธอออกไปซะ..คิดซะว่าเหตุการณ์ในวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน..ฉันขี้เกียจวุ่นวาย” ฉีตงพูด

เย่เชียนตกตะลึงไปครู่หนึ่งและพูดว่า “แกนี่ช่างกล้าพูดจริงๆ ..แกขี้เกียจวุ่นวายงั้นเหรอ? ..แกคิดว่าฉันจะลืมมันไปรึไง?”

ฉีตงก็พูดด้วยรอยยิ้มที่ดูถูกแล้วพูดว่า “เหอะๆ ..ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าแกจะทำอะไรได้..ถ้างั้นก็ฆ่าฉันสิแต่ในเมื่อแกรู้ตัวตนของฉันแล้วแก็น่าจะเข้าใจด้วยว่าฉันมีอิทธิพลมากแค่ไหนในไต้หวันและไม่ว่าจะเป็นทางการหรือวงการใต้ดิน..เพราะงั้นฉันสามารถบดขยี้แกให้ตายง่ายๆ ด้วยมือข้างเดียว”

“จริงเหรอ?” เย่เชียนฉีกยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าผู้อำนวยการสำนักงานตุลาการตำแหน่งเล็กๆ จะมีเบื้องหลังใหญ่โตถึงขนาดนี้”

ฉีตงยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “ดูเหมือนว่าแกจะยังไม่รู้ภูมิหลังของฉันดีนักสินะ..ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกให้แกรู้ว่าผู้นำองค์กรซูเหลียนหลงซือน่ะเป็นพ่อบุญธรรมของฉัน!..ถ้าแกกล้าแตะต้องฉันล่ะก็นั่นจะเทียบเท่ากับการเป็นศัตรูขององค์กรซูเหลียนทั้งหมด..แบบนี้แกจะทำอะไรฉันได้? ..ฉันไม่อยากเสียเวลาเพราะแกมันก็เป็นแค่ตัวตลกเพราะงั้นไสหัวไปซะ!”

เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาว่า “ดูเหมือนว่าแกจะมั่นใจในตัวเองมากงั้นสินะ..องค์กรซูเหลียนด้วยดูเหมือนว่าแกจะมั่นใจมากว่าองค์กรซูเหลียนนั้นยิ่งใหญ่ค้ำฟ้าจนทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้จะกลัวจนหัวหด..ถ้าฉันจำไม่ผิดแกมีเมียและลูกด้วยใช่มั้ย? ..เพราะงั้นแกรู้ไหมว่าอะไรน่ากลัวที่สุดในโลก?”

ตอนที่ 1194 รองเท้าตบหน้า .................... 1

ตอนที่ 1194 รองเท้าตบหน้า .................... 2

ตอนที่ 1194 รองเท้าตบหน้า .................... 3

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน