ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1203

ตอนที่ 1203 การแสดงของเซินเจี๋ย (4)

………………..

ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะสงสัยว่าเซินเจี๋ยได้ฆ่าเซินเฉาหยางจริงๆ หรือไม่ก็ตามแต่นี่ก็เป็นความขัดแย้งภายในและความขัดแย้งภายในจะได้รับการแก้ไขจากคนในองค์กรเทียนเต๋าเท่านั้น แต่ดูเหมือนเย่เชียนจะเป็นคนนอกดังนั้นเขามีจุดประสงค์อะไรในการปรากฏตัวออกมาในเวลานี้? หรือเขากำลังพยายามยั่วยุให้เกิดความขัดแย้งภายในองค์กรเทียนเต๋าและใช้โอกาสนี้เพื่อหาผลประโยชน์จากความขัดแย้งภายใน? นี่คือสิ่งที่สมาชิกองค์กรเทียนเต๋าคิด

ถ้าเซินเจี๋ยเผชิญหน้ากับคนอื่นๆ บางทีคนๆนั้นอาจจะทำอะไรไม่ถูกกับคำถามเหล่านี้แต่ทว่าคนที่เซินเจี๋ยกำลังเผชิญหน้าอยู่คือเย่เชียนและเย่เชียนก็จะไม่กระวนกระวายกับคำถามง่ายๆ ของเซินเจี๋ย ถึงแม้ว่าเซินเจี๋ยจะฉลาดและสามารถเปลี่ยนทิศทางของสถานการณ์และความสนใจของสาธารณะได้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำเพราะตอนนี้ถึงแม้ว่าสมาชิกองค์กรเทียนเต๋าทุกคนจะกำลังโกรธและไม่พอใจเซินเจี๋ยมากแค่ไหนก็ตามแต่ถ้ามีศัตรูภายนอกปรากฏตัวออกมาแบบนี้พวกเขาก็ไม่รังเกียจที่จะปล่อยความขัดแย้งภายในเอาไว้ชั่วคราวและมุ่งเน้นการแก้ปัญหาศัตรูภายนอกก่อนเป็นอันดับแรก นี่คือองค์กรเทียนเต๋าและเป็นสามัคคีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ บางครั้งอย่าประมาทสามัคคีของเหล่ามาเฟียและนักเลงอันธพาลบนท้องถนนเพราะเมื่อมีคนนอกที่ต้องการจะคุกคามกลุ่มและแก๊งค์ของพวกเขาล่ะก็พวกเขาจะรวมกันเป็นหนึ่งในเวลาชั่วคราว ดังนั้นครั้งนี้ในแง่ขององค์กรแล้วพวกเขาก็ยินดีที่จะระงับความขัดแย้งเอาไว้ชั่วคราวและต่อสู้กับศัตรูร่วมกัน

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “อยากรู้เหรอว่าฉันเป็นใคร? ..เซินเจี๋ยฉันจะบอกให้นะว่าแกน่ะมั่นใจในตัวเองเกินไป..แกคิดที่จะหลอกให้ฉันเป็นตัวเบี้ยของแกโดยที่แกไม่รู้ว่าฉันเป็นใครและแกที่ต้องการจะฆ่าฉันแต่กลับไม่เจียมตัวและไม่รู้ถึงความสามารถของตัวเอง..ในสายตาของฉันแกมันก็เป็นได้แค่ตัวตลกและแกก็อยู่ในกำมือของฉัน..ฉันน่ะคือราชาหมาป่าเย่เชียนผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุกออกมาทุกคนองค์กรเทียนเต๋าก็ตกตะลึงอย่างมากและมีกี่คนเท่านั้นที่ไม่เคยได้ยินชื่อองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า แน่นอนว่าพวกเขาอาจจะไม่เคยเห็นสมาชิกเขี้ยวหมาป่าแต่ชื่อเสียงของเขี้ยวหมาป่านั้นก็ดังไปทั่วโลกและมีวีรกรรมมากมายที่ทำให้ผู้คนต้องตกตะลึง ซึ่งพวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่านั้นแข็งแกร่งแค่ไหนโดยเฉพาะเซินเจี๋ยที่ไปเรียนในประเทศสหรัฐอเมริกามาหลายปีและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกมาเฟียในประเทศดังนั้นเขาจึงรู้จักองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเป็นอย่างดีแต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนระดับผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าและมันก็ค่อนข้างไร้สาระเมื่อมองย้อนกลับไป เซินเจี๋ยไม่ใช่คนประเภทที่กลัวเมื่อได้ยินชื่อของใครบางคนเพราะในความเห็นของเขาไม่ว่าองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าจะแข็งแกร่งขนาดไหนมันก็เป็นแค่ชื่อเท่านั้น

เซินเจี๋ยหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า “เหอะๆ ..ผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่างั้นเหรอ..หือ..นี่มันคนดังระดับโลกเลยนี่หน่า..นี่แกจงใจยั่วยุความขัดแย้งขององค์กรเทียนเต๋าเพื่อที่จะยึดองค์กรเทียนเต๋าของเราไปอย่างงั้นเหรอ? ..แกดูถูกสมาชิกองค์กรเทียนเต๋าของเราเกินไป..พวกเราไม่ใช่แก๊งค์นักเลงข้างถนนและตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่แกจะไม่มีวันทำอะไรกับองค์กรเทียนเต๋าของฉันได้!” นี่เป็นคำพูดที่ดูสง่าผ่าเผยและน่าเกรงขาม ราวกับว่าถ้าหากไม่มีเขาองค์กรเทียนเต๋าก็จะพ่ายแพ้ให้กับเย่เชียน

ยกเว้นเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้และนอกจากหวังหมิงซูกับชางหมิงแล้วสมาชิกขององค์กรเทียนเต๋าทุกคนก็จ้องมองไปที่เย่เชียนด้วยท่าทางระมัดระวังเพราะพวกเขารู้ว่าองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าทำอะไรไปบ้างในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทั้งรวมแก๊งชิงกับหงเหมินกรุ๊ปให้กลายเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งมั้งสององค์กรมีประวัติศาสตร์อันยาวนานในแผ่นดินใหญ่และตอนนี้องค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าก็ได้ปรากฏตัวขึ้นในไต้หวันและเข้ามาแทรกแซงองค์กรเทียนเต๋าอย่างกะทันหัน ดังนั้นมันจะต้องเป็นการยึดครององค์กรเทียนเต๋าอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าชางหมิงจะรู้จักตัวตนของเย่เชียนแต่เขาไม่เคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนแต่ตอนนี้หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของเซินเจี๋ยแล้วชางหมิงก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความเป็นศัตรูต่อเย่เชียนอย่างแรงกล้า

“อย่าคิดว่าที่แกทำแบบนี้แล้วทุกคนจะยอมรับแก..ทุกคนรู้ดีว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่!” เย่เชียนพูด ซึ่งหลัวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลก็มองดูทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสนใจเพราะทัศนคติที่สงบของเย่เชียนก็เพียงพอที่จะทำให้เธอรู้สึกตกใจและเธอก็อดไม่ได้ที่จะคิดอย่างลับๆ ว่าเย่เชียนคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ และเขาจะเป็นคนที่สามารถพลิกโฉมประเทศจีนทั้งประเทศได้

“ผมเป็นคนขอความช่วยเหลือจากคุณเย่เอง!” หวังหมิงซูพูดและทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมาก็เกิดความตกตะลึงครั้งใหญ่อีกครั้งและทุกคนก็มองไปที่หวังหมิงซู ส่วนชางหมิงก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเพราะเขาเป็นคนว่าจ้างหลินเฟิงส่วนหวังหมิงซูได้ว่าจ้างเย่เชียนซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลเลย “ผมสงสัยเรื่องการเสียชีวิตของประธานเซินมาโดยตลอดแต่ผมไม่พบหลักฐานใดๆ เลย..เพราะงั้นผมจึงขอให้คุณเย่ให้มาช่วยสืบหาความจริง..เมื่อเราคุยกันครั้งแรกคุณเย่บอกผมว่าเหตุการณ์นี้น่าจะเป็นไปได้ที่คนภายในองค์กรเทียนเต๋าเป็นคนลงมือทำ..ถึงแม้ว่าผมจะไม่เชื่อว่ามันเป็นฝีมือของคนภายในองค์กรก็ตามแต่เพื่อล้างแค้นให้ท่านประธานเซินแล้วผมจึงต้องทำการสืบสวนอย่างลับๆ” หวังหมิงซูพูด “ในตอนแรกผมก็คิดว่ามันเป็นฝีมือของหัวหน้าเขตชางแต่พอสืบไปสืบมาแล้วมันทำให้ผมต้องประหลาดใจอย่างมาก”

“หืม..ฉันจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง!” ชางหมิงขัดคำพูดของหวังหมิงซูและพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “ฉันให้เคารพนับถือประธานเซินมาโดยตลอดแล้วฉันจะไปทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นได้ยังไง!”

หวังหมิงซูยิ้มอย่างขอโทษและพูดว่า “ตอนนั้นผมแค่สงสัยเท่านั้นเพราะถ้าหากท่านประธานเซินตายไปคนที่มีแนวโน้ที่จะได้รับผลประโยชน์มากที่สุดในองค์กรเทียนเต๋าก็น่าจะเป็นหัวหน้าเขตชาง” เมื่อได้ยินแบบนั้นชางหมิงก็กลอกตาไปมาอย่างไม่สบอารมณ์ จากนั้นหวังหมิงซูก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดว่า “ต่อมา..ผมรู้จากการสืบสวนอย่างลับๆ ว่าเรื่องนี้ไม่ได้เป็นฝีมือของหัวหน้าเขตชางเพราะงั้นผมจึงตั้งเป้าไปที่หัวหน้าเขตเหวินปินเพราะเขาคือจะได้รับผลประโยชน์มากที่สุดเหมือนกัน..ซึ่งในเวลานั้นผู้อาวุโสหลายๆ คนขององค์กรเทียนเต๋าได้สนับสนุนเซินเจี๋ยให้เป็นผู้นำองค์กรคนต่อไปแต่เซินเจี๋ยมักจะปฏิเสธเพื่อไม่ตกเป็นเป้าสายตาและเขาก็ยังเป็นถึงลูกชายของท่านประธานเซินด้วยเพราะงั้นผมก็เลยไม่ได้ตั้งเป้าไปที่เขา”

“นั่นเป็นเพราะทุกคนคิดง่ายกันเกินไปจนถูกหลอกโดยไอ้เด็กนรกนั่น” ชางหมิงพูด “เมื่อเซินเจี๋ยมาที่ไต้หวันสิ่งแรกที่มันทำก็คือการมาหาฉันและพูดคุยกับฉันเกี่ยวกับแผนการพัฒนาองค์กรเทียนเต๋าในอนาคตเพื่อที่จะให้ฉันสนับสนุนมัน..ซึ่งสิ่งที่มันพูดก็คือมันจะนำองค์กรเทียนเต๋าของเราไปร่วมมือกับรัฐบาลและกลายเป็นเบี้ยของนักการเมืองเหล่านั้น..ถึงแม้ว่าฉันจะโง่แค่ไหนแต่ฉันก็ยังเห็นหลายสิ่งอย่างชัดเจนมาก..ตอนนี้มีพรรคการเมืองมากมายในไต้หวันและใครมันจะไปชนะทุกสมัยจริงมั้ย? ..แบบนั้นมันจะไม่ตลกไปหน่อยเหรอที่จะมอบอนาคตให้พวกนักการเมืองเจ้าเลห์เหล่านั้นเพราะแบบนี้ฉันถึงปฏิเสธเซินเจี๋ย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน