ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1222

ตอนที่ 1222 ตัดสินใจเลือก

………………..

บางคนถ้าเราให้เกียรติเขาล่ะก็เขาจะข่มเหงและหยิ่งผยองกับเราดังนั้นเมื่อเย่เชียนเผชิญหน้ากับอู๋หลี่คนนี้เย่เชียนก็จะทำให้อู๋หลี่คิดว่าเขาไม่ใช่คนอันตรายแต่อย่าทำอะไรให้ไม่พอใจและเพียงแค่ทำตามที่เย่เชียนพูดเท่านั้นและสิ่งต่างๆ ก็จะจบลงด้วยดีนั่นเอง

การใช้วิธีการที่เหมาะสมสามารถบรรลุผลที่แตกต่างกันได้และเย่เชียนก็คิดว่าวิธีการนี้มีผลโดยตรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนอย่างอู๋หลี่ที่คิดว่าเขาสามารถแสดงเขี้ยวและกรงเล็บของเขาได้อย่างไม่เกรงกลัวใครเพราะผู้ที่มีอำนาจมากกว่าจะสามารถคุมสถานการณ์ได้

เมื่อเห็นเย่เชียนหยิบมีดออกมาอู๋หลี่ก็สั่นสะท้านเมื่อรู้ว่าเย่เชียนกำลังคุกคามเขาอยู่เพราะทุกวันนี้อย่าคิดว่าการมีเงินและอำนาจแล้วจะไม่มีใครกล้าคุกคามได้เพราะโลกใบนี้คนที่ไม่เกรงกลัวสิ่งต่างๆ และไม่กลัวตายมากมาย ซึ่งบางทีอาจจะมีคนบ้าที่โกรธเกรี้ยวคนอื่นมาและมาฆ่าเราอย่างสิ้นหวังก็เป็นได้

อู๋หลี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และระงับความกลัวในใจเอาไว้และพูดตามความจริง “ชะ..ใช่..ผมปฏิเสธการกู้ยืมของเธอ”

“ทำไมล่ะ?” เย่เชียนถาม

“ธนาคารคือบริษัทการเงินเพราะงั้นและเราจำเป็นต้องดำเนินการตรวจสอบสินเชื่อและการเงินของบริษัทที่มากู้ยืมอย่างเข้มงวดและจากการตรวจสอบแล้วการเงินของบริษัททะเลสี่ทิศก็มีปัญหาเพราะงั้นเราจึงไม่สามารถให้กู้ยืมเงินได้เพราะท้ายที่สุดธนาคารก็เป็นบริษัทที่มุ่งเน้นผลกำไรเป็นหลักเราไม่ใช่องค์กรการกุศล” อู๋หลี่พูด “เราต้องพิจารณาก่อนว่าบริษัทที่กู้เงินนั้นสามารถชำระคืนเงินที่กู้ยืมไปได้ตามกำหนดหรือเปล่าและมีทรัพย์สินบริษัทเท่าไหร่และพวกเขาจะสามารถชำระคืนเงินกู้ได้ครบตามกำหนดหรือเปล่านั่นเอง”

“คุณหมายความว่าบริษัททะเลสี่ทิศไม่มีคุณสมบัติและเงื่อนไขเหมาะสมในการกู้ยืมเงินงั้นเหรอ” เย่เชียนพูด “แต่เท่าที่ผมรู้มาประธานคนก่อนของธนาคารฮุ่ยตงก็อนุมัติสัญญาเงินกู้จำนวน 50 ล้านหยวนให้กับบริษัททะเลสี่ทิศมาตั้งหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ? ..แต่พอประธานอู๋เข้ารับตำแหน่งประธานของธนาคารฮุ่ยตงแล้วคุณก็ปฏิเสธทันทีและนั่นหมายความว่าบริษัททะเลสี่ทิศสามารถกู้เงินได้ 50 ล้านหยวนได้แต่คุณไม่ให้ความร่วมมือ”

“นั่นเป็นเพราะความสะเพร่าของประธานคนก่อนที่ทำให้ธนาคารฮุ่ยตงเสียรายได้และกำไรไปหลายปีติดต่อกันเพราะงั้นCEOของธนาคารจึงให้ผมเข้ารับตำแหน่งแทนเขา” อู๋หลี่พูด “นอกจากนี้ถ้าบริษัททะเลสี่ทิศมีคุณสมบัติตามกำหนดทางเราก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเพราะเราพิจารณาเพื่อผลประโยชน์ระยะยาวของธนาคารเพราะงั้นผมทำสิ่งนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ของธนาคารและไม่มีอะไรมากกว่านั้นและมันไม่ใช่ความผิดของผมด้วย”

เย่เชียนก็แสยะยิ้มเพราะเขารู้ว่าสิ่งที่เขาเดานั้นถูกต้องเพราะอู๋หลี่จงใจปฏิเสธซูเหว่ยเพราะด้วยชื่อเสียงของบริษัททะเลสี่ทิศแล้วการกู้ยืมเงิน 50 ล้านหยวนนั้นจะเป็นผลประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย ซึ่งอู๋หลี่เป็นผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมการธนาคารดังนั้นเขาจะต้องชัดเจนและไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอนดังนั้นจุดประสงค์ของเขาในการทำแบบนี้ก็เพื่อจุดประสงค์ส่วนตัวเท่านั้น “อย่ามาโกหกต่อหน้าผม..ผมไม่ต้องการทราบเหตุผลจอมปลอมของคุณ!” เย่เชียนพูด “ผมไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงปฏิเสธการกู้ยืมของบริษัททะเลสี่ทิศแต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมรู้เพราะนี่คือสิ่งที่คุณตั้งใจใช่มั้ย? ..ถ้างั้นผมจะบอกความจริงให้ว่าจุดประสงค์ที่ผมมาหาคุณในวันนี้ก็คือเรื่องนี้และผมรู้ว่าเงินจำนวน 50 ล้านหยวนก็เป็นแค่เงินจำนวนเล็กๆ น้อยๆ สำหรับธนาคารฮุ่ยตงและนอกจากนี้มันก็เป็นการลงทุนที่ดีและผมคิดว่าคุณควรจะคิดให้รอบคอบกว่านี้”

อู๋หลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ซูเหว่ยประธานของบริษัททะเลสี่ทิศส่งคุณมาที่นี่งั้นเหรอ?”

“ไม่..เพราะเธอไม่รู้เรื่องนี้” เย่เชียนเบ้ปากเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ผมเองก็ไม่อยากจะรบกวนประธานอู๋หรอกเพราะเงินแค่ 50 ล้านหยวนเป็นแค่เงินเพียงเล็กๆ น้อยๆ สำหรับผมเพราะผมมีเงินฝากในธนาคารสวิสหลายเท่าและนี่มันก็เป็นแค่เศษเสี้ยวของเงินทั้งหมดของผมแต่ซูเหว่ยไม่ต้องการให้ผมช่วยเธอเพราะงั้นผมจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องขอความร่วมมือกับประธานอู๋”

อู๋หลี่อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปครู่หนึ่งและเขาก็แปลกใจอย่างมากกับตัวตนของเย่เชียนเพราะเงินจำนวน 50 ล้านหยวนเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเงินทั้งหมดของเย่เชียน ซึ่งมันค่อนข้างสับสนสำหรับมหาเศรษฐแบบนี้ที่จะมาขอยืมเงินจากเขา “แล้วคุณต้องการอะไร?” อู๋หลี่พูด

“ง่ายมาก..ผมจะให้ประธานอู๋เลือกและมันมีอยู่แค่สองวิธีเท่านั้น” เย่เชียนหยิบเหรียญเงินออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาแล้ววางลงบนโต๊ะ “มันขึ้นอยู่กับว่าประธานอู๋จะเลือกแบบไหน?”

“คุณจะเลือกแบบไหนล่ะ?” เย่เชียนพูด “ถ้าประธานอู๋เลือกมีดผมจะส่งคุณไปอย่างง่ายๆ และรับรองได้เลยว่าคุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวด..แต่ถ้าคุณเลือกเหรียญมันก็ง่ายๆ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน