เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1258

ตอนที่ 1258 คาดเดา

………………..

“พอดีฉันมีธุระนิดหน่อยน่ะถ้างั้นนายก็ไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันจะขับรถตามไปทีหลัง” หลินเฟิงพูด

“หืม..พี่นี่มีรถหลายคันจริงๆ นะ” เย่เชียนยิ้มและพูดว่า “เอาเถอะถ้าพี่เสร็จธุระแล้วก็รีบๆ ตามมานะ” เมื่อเย่เชียนพูดจบก็วางสายไปแล้วขับรถตรงไปยังสถานที่ที่นัดกับจินเหว่ยห่าวเอาไว้ทันที

จากระยะไกลเย่เชียนเห็นจินเหว่ยห่าวยืนอยู่ตรงนั้นและรถก็หยุดอยู่ตรงหน้าจินเหว่ยห่าวจากนั้นเย่เชียนก็ลดกระจกลงและพูดว่า “ขึ้นรถ!”

จินเหว่ยห่าวตกตะลึงไปครู่หนึ่งและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “บ้าจริงรถคันนี้มันสะดุดตามาก!..นายเป็นถึงรองนายกเทศมนตรีแล้วเพราะงั้นระวังผลกระทบด้วยล่ะ”

“มาเถอะ..ใครๆ ก็บ่นเรื่องนี้ทุกคนเป็นบ้าอะไรกันหมดเนี่ย..ผมจะขับรถอะไรมันก็เรื่องของผม” เย่เชียนพูด “ขึ้นรถเร็ว!”

จินเหว่ยห่าวหัวเราะอย่างเต็มที่และเปิดประตูรถและเข้าไปนั่งข้างใน แน่นอนว่าจินเหว่ยห่าวชอบสไตล์ความตรงไปตรงมาของเย่เชียนอย่างมากเพราะเย่เชียนจะทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ ซึ่งเหตุผลที่จินเหว่ยห่าวเลือกเย่เชียนเป็นคู่หูของเขาในตอนแรกแน่นอนว่าเพราะอิทธิพลอันทรงพลังของเย่เชียนแต่ก็เป็นเพราะเหตุนี้ด้วย ดังนั้นการร่วมมือกับคนแบบนี้เขาก็สบายใจมาก

“เราจะไปกินที่ไหนกันดี..พี่อยู่ที่นี่มานานเพราะงั้นพี่แนะนำหน่อยก็แล้วกัน” เย่เชียนพูด

“ถ้างั้นฉันจะพานายไปชิมอาหารบ้านเกิดประจำภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนก็แล้วกัน..ฉันคิดว่านายน่าจะเบื่อทุกอย่างในโรงแรมใหญ่ๆ กับอาหารหรูๆ แล้วเพราะงั้นเรากลับไปสู่รากเงาพื้นบ้านกันดีกว่า” จินเหว่ยห่าวพูด “ตรงไปเลี้ยวขวาที่สี่แยกข้างหน้าแล้วตรงไปอีก..ฉันไม่ได้กินอาหารประจำภาคมานานแล้วฉันคิดถึงมันมาก”

“นั่นน่ะสิอาหารพื้นบ้านน่ะดีที่สุดแล้ว” เย่เชียนพูดและหลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ “เป็นไงบ้าง? ..ตระกูลจินไม่ได้ทำอะไรพี่ใช่มั้ย?”

“ไม่ได้ทำ” จินเหว่ยห่าวส่ายหัวเล็กน้อยและพูดว่า “ตระกูลจินไม่กล้าหรอกเพราะพวกมันไม่ต้องการหาศัตรูเพิ่มในเวลานี้..ว่าแต่วันนี้ดูเหมือนว่านายจะแสดงได้ดีเลยทีเดียว..แม้แต่ข่าวกรองของตระกูลจินยังไม่รู้จักตัวตนของนายเลย”

เย่เชียนฉีกยิ้มและพูดว่า “มีคนมากมายที่รู้จักผมและก็มีอีกหลายคนที่ไม่รู้จักผมเหมือนกัน..แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่กล้าเปิดเผยข้อมูลของผมจริงๆ เพราะพวกเขารู้วิธีการของผมเป็นอย่างดีเพราะงั้นการสืบหาข้อมูลของผมน่ะมันไม่ใช่จะทำได้ง่ายๆ เลย..แต่ตระกูลจินนี่ก็ใจกว้างจริงๆ เพราะจินเจิ้งผิงให้ทับทิมก้อนใหญ่เท่ากำปั้นกับผมและวันนี้จินเจิ้งผิงก็ส่งคนนำเช็คเงินสดมาให้ผมตั้งสามล้านหยวนอีกด้วยฮ่าๆ”

“ตระกูลจินนั้นมีทรัพย์สินเงินทองเยอะมากและอาจจะเยอะที่สุดในบรรดาตระกูลนักรบโบราณทั้งหมดเลยด้วยซ้ำ..เพราะท้ายที่สุดแล้วบรรพบุรุษของตระกูลจินก็เคยเป็นผู้ปกครองที่มีอำนาจของอาณาจักรในราชวงศ์ฉิงและถึงแม้ว่าพวกเขาจะกลายเป็นสามัญชนในภายหลังแต่พวกเขาก็ยังคงได้รับเงินจำนวนอยู่ดีและเงินนั้นก็เป็นเงินจำนวนมหาศาล..แต่ถึงแม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับสำนักใหญ่ๆ แต่ก็ไม่ควรมองข้ามไป” จินเหว่ยห่าวพูดต่อ “แต่การที่เขาจ่ายหนักถึงขนาดนี้ได้นั่นก็แสดงให้เห็นแล้วว่าภูเขาหินมีความลับซ่อนอยู่..แต่ตอนนี้เราแค่ไม่รู้ว่าพวกนั้นกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่ก็เท่านั้นเอง”

“ดูเหมือนว่าภูเขาหินจะเคยเป็นสถานที่ที่บรรพบุรุษของตระกูลจินมาประจำการในสมัยก่อนสินะ..เป็นไปได้ไหมที่ราชวงศ์ฉิงจะฝังเครื่องประดับทองคำและของมีค่ามากมายเอาไว้ใต้ภูเขาแห่งนี้? ..ผมเองก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมตระกูลจินกับตระกูลหยุนต้องต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงภูเขาหินถึงขนาดนี้” เย่เชียนพูด

จินเหว่ยห่าวอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปครู่หนึ่งและมีแววตาที่ตื่นเต้นอย่าวมากแล้วพูดว่า “ฉันคิดสิ่งที่นายพูดจะเป็นไปได้เหมือนกัน..เพราะในสมัยนั้นบรรพบุรุษของตระกูลหยุนเองก็รับใช้ราชวงศ์ฉิงมาหลายชั่วอายุคนเหมือนกันและพวกมันก็เป็นคนที่ใกล้ชิดกับแม่ทัพมากที่สุด..แน่นอนว่าถ้าหากมีเครื่องประดับและทองฝังอยู่จริงๆ คนในตระกูลหยุนก็ต้องรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี”

เย่เชียนฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ ผมจะกวาดมันให้เรียบเลยคอยดู..เพราะมันไม่คุ้มที่จะมายังเมืองเสิ่นหยางเพื่อมาเป็นรองนายกเทศมนตรีธรรมดาๆ ใช่มั้ย? ..ถ้าผมไม่ได้รับผลประโยชน์มันก็คงจะเสียเวลาแย่เลย..ผมไม่อยากพลาดโอกาสดีๆ แบบนี้ไปเลย”

“นี่เป็นเพียงการเดาเท่านั้นและไม่มีใครสามารถยืนยันได้อย่างแน่นอนหรอก” จินเหว่ยห่าวพูด “ยังไงก็ตามตราบใดที่เราจัดการกับมันอย่างระมัดระวังพวกนั้นก็จะเปิดเผยความจริงออกมาเอง”

เย่เชียนพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ผมพบแม่ของเหว่ยเซียงแล้วผู้หญิงนั้นมีอำนาจในการตัดสินใจมากกว่าจินเจิ้งผิงจริงๆ ..พี่จินต้องระวังให้ดีเพราะถึงแม้ว่าตระกูลจินอาจจะยังไม่ทำอะไรพี่ก็จริงแต่เธออาจจะไม่ใช่แบบนั้นเพราะงั้นฆ่าเธอซะ”

“ฉันรู้เพราะเธอคือคนที่อยากให้ฉันตายมากที่สุด” จินเหว่ยห่าวพูด

“ถ้างั้นผมจะแนะนำเพื่อนให้พี่รู้จักก็แล้วกัน..เพราะตอนที่ผมไม่อยู่เขาคอยจะคุ้มกันความปลอดภัยของพี่จิน..ก็นะถึงแม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของพี่จะดีแต่พี่ก็มีแค่สองมือเพราะงั้นผมเองก็กังวลอยู่เหมือนกัน” เย่เชียนพูด

ตอนที่ 1258 คาดเดา 1

ตอนที่ 1258 คาดเดา 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน