ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1261

ตอนที่ 1261 เมา

………………..

ใบหน้าของหลินเฟิงก็รู้สึกเขินอายอย่างมากและเขารู้สึกกระสับกระส่าย ส่วนเย่เชียนที่ด้านข้างก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของหลินเฟิงแข็งทื่อไปทันทีและเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะฉีกยิ้มเพราะดูเหมือนว่าหลินเฟิงจะกลัวหลัวอวี่จริงๆ

คนที่มาที่นี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนึ่งในสี่สุดยอดนักฆ่าของตระกูลจินหลัวอวี่ เมื่อเดินไปข้างหน้าทั้งสามคนแล้วดวงตาของหลัวอวี่ก็จ้องไปที่หลินเฟิงและขมวดคิ้วพร้อมกับพูดว่า “นายจะไม่หนีอีกแล้วใช่มั้ย?”

“ไม่..ไม่หนี” หลินเฟิงยิ้มอย่างเขินอายและพูดว่า “ทำไมฉันต้องหนีด้วยล่ะ..ว่าแต่ทำไมเธอถึงมาที่นี่ล่ะพอดีเรากำลังพูดถึงเธออยู่พอดี”

“จริงเหรอ? ..พวกนายกำลังพูดถึงฉันเรื่องอะไรล่ะ? ..นี่พวกนายกำลังนินทาฉันอยู่งั้นเหรอ?” หลัวอวี่พูดและนั่งลงพร้อมฉีกยิ้มกว้างๆ

“ไม่ใช่แบบนั้นฉันจะไปพูดไม่ดีเกี่ยวกับเธอทำไม..ฉันแค่บอกพวกนี้ว่าหลัวอวี่เป็นสาวงามอันดับหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเราและไม่มีใครเทียบได้เลย..แม้กระทั่งในโลกใบนี้ก็ไม่มีใครเทียบเธอได้เลย” หลินเฟิงพูด

เย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเพราะเขาไม่นึกเลยว่าหลินเฟิงจะมีด้านแบบนี้ อย่างไรก็ตามหลัวอวี่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและจ้องไปที่หลินเฟิงแล้วพูดว่า “นายพูดอะไรของนาย? ..นายกำลังล้อฉันเล่นงั้นเหรอ? ..หรือกำลังประชดกันอยู่?”

“ไม่..ไม่..ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น” หลินเฟิงโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า..เธอน่ะเป็นเทพธิดาที่อยู่ในใจของผู้ชายนับไม่ถ้วนเพราะงั้นฉันจะไปล้อเธอได้ยังไง? ..อย่าเข้าใจฉันผิดสิ”

“นายนี่แถได้เก่งจริงๆ นะ” หลัวอวี่มองหลินเฟิงด้วยหางตาแล้วพูดว่า “ตั้งแต่นายได้อยู่กับเย่เชียนแล้วดูเหมือนว่าปากของนายจะร้ายขึ้นมากเลยนะ..เอาเถอะถ้านายไม่หนีจริงๆล่ะก็นายก็มาดื่มแข่งกับฉันสักหน่อยสิ”

“ไม่..เธอก็รู้ว่าฉันดื่มเยอะไม่ได้เพราะถ้าฉันดื่มมากเกินไปมันจะส่งผลต่อภาพลักษณ์ของฉัน” หลินเฟิงพูดอย่างขมขื่น

“ถ้านายไม่ดื่มนายก็หนีไปซะ” หลัวอวี่พูด

เย่เชียนก็แสยะยิ้มแล้วเติมเบียร์ใส่แก้วและพูดว่า “ผมจะดื่มแทนพี่หลินเองเพราะเขาดื่มไม่เก่งและถ้าเขาดื่มมากเกินไปเขาจะกลายเป็นคนละคนไปเลย” หลังจากพูดจบเย่เชียนก็หยิบแก้วเบียร์มาดื่ม

“ไม่จำเป็น..ฉันจะดื่มเอง” หลินเฟิงรีบหยุดเย่เชียนเอาไว้และเติมเบียร์ด้วยตัวเองและใบหน้าของเขาก็กลายเป็นสีแดงดอกกุหลาบและมีเสน่ห์แพรวพราวประกายมากขึ้นเช่นเดียวกับดอกกุหลาบสีสดใสจนอดไม่ได้ที่จะสั่นและจ้องไปที่หลัวอวี่และความหมายนั้นก็ชัดเจนเพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นในภายหลังหลัวอวี่จะต้องรับผิดชอบ

หลัวอวี่ก็ขดริมฝีปากของเธอเล็กน้อยและเพิกเฉยเนื่องจากเย่เชียนยังรู้ว่าหลินเฟิงจะเปลี่ยนไปเมื่อดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปแล้วเธอจะไม่รู้ได้ยังไง? เธอเพียงแค่ตั้งใจจะแกล้งหลินเฟิงเท่านั้นและทุกครั้งที่เธอเห็นเขาดื่มทีไรเธอก็คิดว่ามันสนุกและถึงแม้ว่ามันจะอันตรายมากก็ตาม

จินเหว่ยห่าวหันไปมองหลัวอวี่และพูดว่า “พี่หลัว!”

หลัวอวี่ก็พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันไปมองจินเหว่ยห่าวอย่างระมัดระวังและพูดว่า “นายน้อยดูผอมและซีดเซียวมากเลยนะ”

จินเหว่ยห่าวก็ยิ้มและพูดว่า “ชีวิตมันก็แบบนี้แหละ..ว่าแต่พี่หลัวมาที่นี่ทำไมเหรอ?”

“ฉันมาเพื่อเตือนนายน้อยนี่แหละ” หลัวอวี่ถอนหายใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณผู้หญิงรองเพิ่งโทรหาใครสักคนและสั่งให้เขาส่งคนมาลอบสังหารนายน้อยแล้ว..เพราะงั้นนายน้อยต้องระวังตัวเอาไว้นะ..เฮ้อตระกูลจินไม่ใช่ของตระกูลจินอีกต่อไปแล้วแต่มันเป็นโลกของเธอ..เพราะทั้งๆ ที่อาจารย์จินย้ำแล้วย้ำอีกว่าห้ามแตะต้องนายน้อยแต่คุณผู้หญิงรองต้องการจะฆ่านายน้อยในเวลานี้โดยไม่สนคำพูดของอาจารย์จินเลย”

“เธอโทรหาใคร?” เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและถาม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน