ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1294

ตอนที่ 1294 บทสนทนาลึกลับ

………………..

เมื่อเย่เชียนออกจากโรงแรมอิมพีเรียลนั้นร่างเงาร่างหนึ่งก็ออกมาจากความมืดโดยหันหลังให้หยุนเซินและดูเหมือนว่าหยุนเซินจะรู้มาตั้งนานแล้ว จากนั้นหยุนเซินก็ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นจริงๆ..เด็กหนุ่มคนนี้คิดว่าเขาฉลาด แต่เขาไม่รู้เลยว่าความฉลาดของเขานั้นจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเขาเอง”

“โลกมันก็เป็นแบบนี้แหละ..ว่าแต่ทำไมคุณถึงบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวนั่นล่ะ..คุณนี่เป็นงูพิษจริงๆ” ชายวัยกลางคนพูด

หยุนเซินแสยะยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าผมไม่พูดแบบนี้เขาจะเชื่อได้ยังไง..เขาคิดว่าเขาฉลาดและควบคุมทุกอย่างด้วยมือของเขาเองแต่เขาไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ของเรานั้นไม่ธรรมดา..แต่อย่างที่พวกเราเห็นไอ้เด็กนั่นมันกล้าที่จะหักหลังและคุณคิดว่าผมมองไม่ออกจริงๆเหรอ?”

“การทรยศมันไม่สำคัญหรอกเพราะคุณทำกับพ่อของเขาแบบนั้นคุณคิดว่าเขาจะให้อภัยคุณได้งั้นเหรอ?” ชายวัยกลางคนพูด “แต่เด็กคนนี้ค่อนข้างอดทนเก่งจริงๆเขาทนรอมานานหลายปีได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งใช้ได้เลยล่ะ..เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้วเขาดีกว่าลูกชายที่ล้มเหลวและเสเพลของคุณมาก..ไม่ว่าจะเป็นอุบายหรือความสามารถนั้นหยุนเจียฮงก็ไม่ธรรมดาเลยจริงๆและถ้าเราไม่กำจัดเขาให้เร็วที่สุดเขาจะกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเราในอนาคต”

“อย่ามาเยาะเย้ยผมเลยเพราะคุณเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าผมมากนักหรอก..การร่วมมือของเราในครั้งนี้ผมหวังว่าพวกเราจะสามารถยืนอยู่ในตำแหน่งนี้ได้อย่างปลอดภัยและกำจัดทุกคนที่ต่อต้านเราได้ในอนาคต” หยุนเซินพูด “ส่วนเรื่องเจียฮงน่ะผมเองก็อยากจะกำจัดเขาอยู่เหมือนกันแต่ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลาเพราะผมยังไม่ได้รับเงินหนึ่งพันล้านคืนและหลักฐานที่พ่อของเขาเอาไปด้วยเพราะงั้นผมจึงไม่สามารถแตะต้องเขาได้ในขณะนี้”

“ดูเหมือนว่าคุณเองจะไม่ได้กีดกันเขาด้วยสินะแต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะคุณต้องแสร้งทำเป็นคนดีต่อหน้าเขาอยู่แล้วและมันก็ยากจริงๆที่คุณจะสงสัยในตัวเขา” ชายวัยกลางคนพูดต่อ “แต่ผมเพิ่งทราบข่าวสำคัญมาว่าเงินหนึ่งพันล้านและหลักฐานเหล่านั้นอยู่ในมือของหยุนเจียฮงแล้วในตอนนี้และถ้าไม่ใช่เพราะเขากลัวว่าอำนาจของตระกูลหยุนจะยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จะเปิดเผยหลักฐานสู่สาธารณะชนได้ล่ะก็เขาคงจะทำไปตั้งนานแล้ว..แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาต้องการใช้เย่เชียนเพื่อจัดการกับเรานะ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นหยุนเซินก็ถึงกับตกตะลึงไปครู่หนึ่งและพูดว่า “คุณกำลังบอกว่าเจียฮงพบเงินและหลักฐานแล้วงั้นเหรอ?..แล้วทำไมคุณถึงไม่บอกผมก่อนหน้านี้ล่ะเพราะถ้าเราปล่อยให้เขามอบหลักฐานให้กับเย่เชียนล่ะก็ทุกอย่างมันแย่ลงและเกิดความเสียหายมาก..ซึ่งถ้าหากมันอยู่ในมือของเย่เชียนล่ะก็ทุกอย่างมันจะยากมากและคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกคุณก็น่าจะรู้ดีที่สุดว่าพวกเรากำลังยืนอยู่บนเส้นด้ายและถ้าหากเราจะรุ่งโรจน์มันก็จะรุ่งโรจน์ไปเลยแต่ถ้าหากมีอะไรผิดพลาดเราก็จะสูญเสียและจบสิ้น”

“อย่ากังวลไปเลยผมไม่ปล่อยให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นหรอก” ชายวัยกลางคนพูด “คุณไม่ต้องคิดมากไปหรอกเพราะผมไม่คิดว่าเด็กคนนั้นจะมอบหลักฐานให้เย่เชียนง่ายๆเพราะเขาไม่ได้โง่และเขาก็ต้องมีกลอุบายของเขา..แน่นอนว่าเขาต้องกลัวว่าเย่เชียนจะทรยศหักหลังเขาอยู่แล้วเพราะงั้นผมคิดว่าหลักฐานเหล่านั้นควรจะยังอยู่ในมือของเจียฮงอยู่..ปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของผมก็แล้วกันเดี๋ยวผมจะไปเอาของพวกนั้นมาจากเขาเองไม่ต้องห่วง”

“ถ้าคุณพูดแบบนี้ผมก็โล่งใจ” หยุนเซินพูด “ยังไงก็เถอะคุณต้องจัดการคนที่อยู่ภายใต้คุณให้ดีและถ้าหากคุณควบคุมพวกเขาไม่ได้ล่ะก็รีบๆจัดการพวกเขาทิ้งซะเพราะถ้าพวกนั้นทำลายแผนของเราล่ะก็มันจะเป็นปัญหาใหญ่..พวกเราต้องระวังตัวเอาไว้ด้วยเพราะดูเหมือนว่าพี่ชายของคุณพร้อมจะเคลื่อนไหวแล้ว”

“หืม..เดี๋ยวอีกไม่นานเขาก็ตายแล้ว” ชายวัยกลางคนสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “เขาคิดว่าเขาฉลาดมากและครอบงำผมทุกอย่างแต่จริงๆแล้วผมไม่ได้กลัวเขาเลยแม้แต่น้อยและที่ผมยังไม่ฆ่าเขาในตอนนี้นั่นก็เพราะผมคิดว่าเขายังมีประโยชน์อยู่..แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังคงคิดที่จะควบคุมผมซึ่งมันไร้สาระมาก..อีกไม่นานผมจะสอนให้เขาเห็นเองว่าการไร้ความปราณีมันเป็นยังไง”

“ให้ผมช่วยไหม?” หยุนเซินแสยะยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“ไม่เป็นไรครับผมจะทำเอง” ชายวัยกลางคนพูด

หยุนเซินยักไหล่เล็กน้อยแล้วพูดว่า “อย่าพูดว่าผมไม่ช่วยล่ะในเมื่อคุณไม่ให้ผมเข้าแทรกแซงเอง” หลังจากหยุดไปชั่วขณะหยุนเซินก็พูดต่อ “ที่สำคัญเลยคือเย่เชียนคงไม่ได้โง่และคงไม่ถูกพวกเราหลอกง่ายๆอย่างแน่นอน..ผมเชื่อว่าเขาคงจะคิดว่าสิ่งที่ผมพูดออกไปเป็นแค่ฉากบังหน้าเท่านั้นเพราะภูเขาหินน่ะเป็นสถานที่ที่ดีและผมก็คิดว่าเขาคงจะอยากได้จนน้ำลายไหลเหมือนกัน”

“แต่เขาไม่เคยคิดว่าพวกเราจะร่วมมือกันอยู่ผมเชื่อว่าเขาคงจะคาดไม่ถึงอย่างแน่นอน” ชายวัยกลางคนพูดต่อ “ว่าแต่อาวุธเถื่อนเหล่านั้นเป็นยังไงบ้าง..คุณคุยกับพวกโจรสลัดหรือยัง..ผมเคยบอกคุณไปนานแล้วว่าให้เราเชื่อมความสัมพันธ์กับพวกโจรสลัดกลางทะเลเอาไว้แต่คุณไม่ฟัง..ยังไงบอกผมทีว่าตอนนี้มันมีอะไรผิดปกติบ้างหรือเปล่า?”

“ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น” หยุนเซินพูด “พวกเราน่ะเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับกลุ่มโจรสลัดซาตานเพราะงั้นผมคิดว่าเรือขนส่งของพวกเราจะปลอดภัยแต่ใครจะไปรู้ว่ากองทัพเรือไอร่อนบลัดจะโผล่มา..ก่อนหน้านี้ผมได้โทรหาอิดาอับส์แห่งกลุ่มโจรสลัดซาตานแล้วแต่ดูเหมือนว่าคราวนี้เขาจะช่วยอะไรเราไม่ได้เพราะงั้นผมก็เลยติดต่อไปยังกองทัพเรือไอร่อนบลัดแต่พวกเขายังไม่ติดต่อกลับมาเลยและไม่มีความคืบหน้าอะไรทั้งนั้น..แต่ผมเชื่อว่าพวกโจรสลัดมันจะมีกฎเกณฑ์เป็นของตัวเองและการแหกกฎก็ไม่ดีสำหรับทุกคน..ซึ่งผมคิดว่าพวกมันกำลังโก่งราคาโดยตั้งใจ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน