ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1293

ตอนที่ 1293 ตระกูลหยุน

………………..

วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับองค์กรหรือกลุ่มคือการทำลายจากภายในและเย่เชียนก็เชื่อในสิ่งนี้มาโดยตลอด อันที่จริงแล้วถ้ามีหยุนเจียฮงคอยช่วยเหลือเขาที่นี่มันคงจะง่ายกว่ามากในการจัดการกับตระกูลหยุนอย่างไม่ต้องสงสัยแต่เนื่องจากความเร่งรีบนั้นเย่เชียนจึงรู้ได้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับตระกูลจินและตระกูลหยุนในขณะที่หยุนเจียฮงได้ติดตามหยุนเซินมาหลายปีแล้วและรู้เรื่องตระกูลหยุนมากกว่าดังนั้นจึงจะสามารถจัดการกับตระกูลหยุนได้ง่าย

ตัวอย่างเช่นทำไมตระกูลจินและตระกูลหยุนถึงได้สนใจเรื่องสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินอย่างมาก ซึ่งถ้าหากหยุนเจียฮงไม่บอกความลับก็คงยากสำหรับเย่เชียนที่จะรู้ว่าทำไมและนอกจากนี้เย่เชียนก็คงไม่รู้เลยว่าตระกูลหยุนจะเกี่ยวข้องกับการลักลอบค้าอาวุธและสมบัติของชาติ ซึ่งนี่คือเรื่องร้ายแรงสำหรับตระกูลหยุนอย่างมาก สำหรับองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าแล้วพวกเขายังเกี่ยวข้องกับการลักลอบขายอาวุธแต่ในประเทศจีนนั้นเย่เชียนไม่ได้ทำธุรกิจนี้เพราะเย่เชียนยังคงซื่อสัตย์และรักชาติควบคู่ไปกับเงื่อนไขระดับชาติของจีนและเบื้องบน

หลังจากกลับมาที่ออฟฟิศแล้วเย่เชียนก็โทรหาหลี่เหว่ยและน้ำเสียงของหลี่เหว่ยก็ดูตื่นเต้นมาก หลังจากหลี่เหว่ยรับสายหลี่เหว่ยก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “บอสโทรมาหาผมทำไม?..อย่าบอกนะว่าคิดถึงผมน่ะ?”

เย่เชียนกลอกตาไปมาแล้วพูดว่า “อย่าพูดจาเหลวไหลฉันมีอะไรจะถามนาย..นายรู้มั้ยว่าใครขโมยอาวุธเถื่อนที่ลักลอบขนกลางทะเลเมื่อเร็วๆนี้?”

“มันก็มีอยู่หลายครั้งนะบอส..ช่วยเจาะจงหน่อยได้หรือเปล่าครับ”” หลี่เหว่ยพูด

“อาวุธที่ลักลอบขนโดยตระกูลหยุนแห่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือ..ไม่นานมานี้ตระกูลหยุนได้ลักลอบขนส่งอาวุธไปยังภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” เย่เชียนพูด

“ห๊ะ!..นี่บอสรู้เรื่องนี้ได้ยังไงมันน่าทึ่งจริงๆ” หลี่เหว่ยพูด “ตอนนี้ผืนทะเลแทบจะทั้งหมดในบริเวณนี้เป็นโลกของกองทัพเรือไอร่อนบลัดของเราและไม่มีโจรสลัดกลุ่มไหนที่กล้าเข้ามาในน่านน้ำอาณาเขตของเรา..ซึ่งแน่นอนว่าเรือขนส่งอาวุธเถื่อนของตระกูลหยุนนั้นผมเป็นคนำเองและผมก็ไม่ได้คาดหวังเลยว่ามันจะมีอาวุธสงครามจำนวนมาก..ตอนแรกผมแค่อยากกอบโกยเงินเพียงเล็กๆน้อยๆแต่กลับกลายเป็นว่ามันคือขุมทรัพย์กองโต..บอกได้เลยว่ามันสุดยอดมากบอส!”

เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะฉีกยิ้มและเขาก็คิดว่ามันถูกต้องอย่างยิ่งที่ให้หลี่เหว่ยรับผิดชอบเรื่องนี้ หลังจากหยุดเล็กน้อยเย่เชียนก็พูดว่า “ตอนนี้ฉันอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและฉันต้องจัดการกับตระกูลหยุนเพราะงั้นอย่าเก็บอาวุธเหล่านั้นเอาไว้นายเอาไปส่งมอบให้กับตระกูลหยุนซะ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นหลี่เหว่ยก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “บอส!..นี่บอสล้อผมเล่นงั้นเหรอ..เราจะคายอาหารที่อยู่ในปากออกไปได้ยังไง?..นอกจากนี้ถ้าบอสจะจัดการกับตระกูลหยุนทำไมบอสต้องมอบอาวุธเหล่านั้นให้กับตระกูลหยุนด้วยล่ะ..นี่บอสกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่”

“เราต้องหัดมีน้ำใจกันบ้างเพราะการเป็นโจรสลัดเราต้องมีกฎเกณฑ์ของโจรสลัดและจุดยืนที่ดี..เพราะงั้นตราบใดที่พวกนั้นยอมจ่ายค่าไถ่เราก็ควรคืนของให้ไม่ใช่เหรอ?” ปากของเย่เชียนฉีกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มและมันก็น่ากลัวมาก เหตุผลก็คือถ้าหากเย่เชียนต้องการกำจัดตระกูลหยุนเย่เชียนก็จะต้องต้อนตระกูลหยุนให้เข้ามุมและทำให้ตระกูลหยุนเกิดความสูญเสียมากขึ้นเรื่อยๆ หากเป็นแบบนั้นตระกูลหยุนจะไม่สามารถคว้าสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินได้และต้องเกิดความขัดแย้งภายในอย่างแน่นอนซึ่งกับตระกูลจินก็จะเป็นไปไม่ได้เช่นกัน

“นายต้องทำตามกฎและเรียกเงินค่าไถ่จากตระกูลหยุน..แน่นอนว่านายสามารถเรียกเงินได้ตามความต้องการของนายเลย” เย่เชียนพูดต่อ “ฉันจะโทรไปหาเฟิงหลานและบอกว่าเมื่อสินค้าชุดนั้นมาถึงน่านน้ำแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็ให้เขาปล้นเรือบรรทุกสินค้าอีกทีเพราะเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คืออาณาเขตของเราและตระกูลหยุนก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำธุรกิจที่นั่นยังไงดีพวกมันก็คงจะทำอะไรไม่ถูกและสิ้นหวังจริงๆ”

หลี่เหว่ยตกตะลึงเล็กน้อยยิ้มเยาะและพูดว่า “บอสนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ”

“อย่าพูดมากหน่า” เย่เชียนพูด “หยุดพูดไร้วาระได้แล้วไปทำตามที่ฉันบอกซะ..ถ้าเราไม่ต้อนตระกูลหยุนให้จนมุมล่ะก็พวกนั้นจะหยิ่งผยองไม่เลิกกันพอดี”

“เอาเถอะถึงยังไงพวกนายทั้งหมดก็เป็นพี่น้องกันไม่ใช่หรือไงทำไมต้องคิดอะไรมากด้วย..ปีนี้นายทำเงินได้เยอะมากเหมือนกันเพราะงั้นอย่าโลภเกินไปล่ะ..ฉันยังต้องพิจารณาอยู่ว่าจะต้องให้นายจ่ายฉันเพิ่มอีกเท่าไหร่ดี..อีกอย่างเมื่อเร็วๆนี้แจ็คก็กังวลเรื่องเงินและงบประมานของเขี้ยวหมาป่าอยู่บ่อยๆเพราะงั้นนายควรจะมีน้ำใจมากกว่านี้นะ” เย่เชียนพูด

“บ้าไปแล้วใครจะไปเชื่อล่ะบอส..แจ็คน่ะเป็นคนขี้เหนียวบอสอย่าไปเชื่อเขาเด็ดขาดเพราะเงินที่เขี้ยวหมาป่าของเราได้รับจากธุรกิจต่างๆและการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศทุกปีนั้นมีมูลค่ามหาศาล..เอาล่ะบอสตอนนี้ผมมีธุระสำคัญที่ต้องทำอยู่เอาไว้เราค่อยคุยกันวันหลังนะบอส” หลังจากพูดจบหลี่เหว่ยก็วางสายไปทันที

เย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเพราะเขาคาดหวังให้หลี่เหว่ยทำปฏิกิริยาแบบนี้มานานแล้วเพราะเด็กคนนี้เป็นคนขี้เหนียวและขี้เกียจจริงๆแต่ถึงแม้ว่าหลี่เหว่ยจะใช้จ่ายเงินอย่างไม่เห็นแก่ตัวและทำเพื่อองค์กรก็ตามแต่หลี่เหว่ยก็ไม่ได้ส่งส่วยให้กับเขี้ยวหมาป่ามาหลายปีแล้ว ซึ่งรายได้ที่หลี่เหว่ยทำได้นั้นก็มีมูลค่ามหาศาลและเขี้ยวหมาป่าก็มีกฎของเขี้ยวหมาป่าและไม่ใช่ทุกคนที่จะทำเงินเพื่อตัวเองได้เพราะพวกเขาได้ส่วนแบ่งและผลประโยชน์ให้กับองค์กรด้วย ซึ่งเงินที่ได้รับจากแต่ละส่วนจะถูกส่งไปยังสำนักงานใหญ่เขี้ยวหมาป่าและส่วนที่เหลือจะใช้สำหรับการพัฒนาขององค์กรนั่นเอง

แน่นอนว่าหลี่เหว่ยไม่ได้ขี้เหนียวขนาดนั้นและเขาก็รู้ว่าเย่เชียนกำลังล้อเขาเล่น หากเป็นเพราะการพัฒนาของเขี้ยวหมาป่าแล้วหลี่เหว่ยก็ยอมที่จะแลกกับรายได้ทั้งหมดของกองทัพเรือไอร่อนบลัดจริงๆและเขาจะไม่บ่นอะไรสักคำเพราะทุกคนเป็นพี่น้องกันมานานมากและทั้งสองฝ่ายต่างก็ตระหนักดีถึงอารมณ์และนิสัยการหยอกล้อของกันและกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน