ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1309

ตอนที่ 1309 เครื่องดื่มชั้นเลิศ

………………..

มันค่อนข้างแปลกสำหรับคนที่เคยพบกันอย่างชัดเจนแต่หลังจากนั้นกลับจำรูปร่างหน้าตาของอีกฝ่ายไม่ได้ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดอย่างมากและทั้งเย่เชียนกับหลินเฟิงต่างเห็นท่าทางประหลาดใจในดวงตาของกันและกัน เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อเกินไป

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่งหลินเฟิงก็หันไปถามว่า “เขามาคุยกับนายเรื่องอะไร?”

“เขาพูดอะไรที่น่าเหลือเชื่ออย่างมากจนผมไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ” เย่เชียนพูด จากนั้นเขาก็โน้มตัวไปที่ข้างๆหูของหลินเฟิงและกระซิบข่าวที่ชายวัยกลางคนบอกเขาเมื่อครู่นี้และเมื่อได้ยินสิ่งที่เย่เชียนพูดสีหน้าของหลินเฟิงก็แน่นิ่งไปในทันทีและสีหน้าของเขาก็ตกตะลึงอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คาดหวังถึงสถานการณ์แบบนี้เพราะหลังจากอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมานานหลินเฟิงก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นแล้วนับประสาอะไรกับเย่เชียน ซึ่งสิ่งนี้ยังสะท้อนให้เห็นว่าจินเจิ้งผิงและหยุนเซินวางแผนอย่างไรจากอีกมุมหนึ่ง

หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้แผนการทั้งหมดของเราจะไร้ประโยชน์ทันทีแล้วเราจะทำยังไงกันต่อดี?”

“มันยังคงดำเนินไปตามแผนเดิมเราแค่ปรับเปลี่ยนกันเล็กๆน้อยๆ” เย่เชียนพูด “ผมไม่เชื่อหรอกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะดีถึงขนาดนั้นและมันคงไม่มีอะไรมากไปกว่าการร่วมมือกันหรอก..ผมคิดว่าเมื่อไหร่ที่พวกเขาเผชิญกับความไม่สมดุลของผลประโยชน์มันก็ย่อมมีความขัดแย้งเกิดขึ้นได้..เอาล่ะ..ตอนนี้เราค่อยๆกระจายข่าวเท็จออกไปก่อน” จากนั้นเย่เชียนก็โน้มตัวเข้าไปที่ข้างๆหูของหลินเฟิงอีกครั้งและกระซิบสองสามคำ

หลินเฟิงผงะเล็กน้อยและพูดว่า “จะไม่เป็นไรแน่เหรอ?”

เย่เชียนยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “งั้นเรามาเดิมพันกับพวกนั้นกันเถอะ..ผมขอเดิมพันว่าพวกเขาต้องการผลกำไรมากกว่าผมและเรามาคอยดูกันว่าขุมทรัพย์ของราชวงศ์ชิงจะมีอยู่จริงหรือเปล่า..เนื่องจากพวกเขาต้องการเล่นกับผมแบบนี้ผมก็จะเล่นกับพวกเขาจนจบ..เอาล่ะพวกเรายังคงต้องเตรียมพร้อมกันอีกมาก” หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ “เพื่อให้มั่นใจถึงผลลัพธ์ที่ดีแผนของเราก็ยังต้องทำเหมือนเดิมและถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดผมคิดว่าเราจะได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่า..ตอนนี้เราต้องแพร่กระจายข่าวให้ถึงปากของพวกนั้น..พี่หลินน่าจะรู้นะว่าต้องทำยังไง”

หลินเฟิงผงกหัวเล็กน้อยและพูดว่า “อย่ากังวลไปเลยเพราะถ้าฉันไม่สามารถจัดการเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ได้ล่ะก็การที่ฉันอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาเป็นเวลาหลายปีคงจะเปล่าประโยชน์จริงๆ”

เย่เชียนนึกไม่ออกจริงๆว่าถ้าชายวัยกลางคนไม่มาบอกข่าวเขาแบบนี้เขาคงถูกขังอยู่ในความมืดและเขาไม่รู้ว่าพวกเขาถูกศัตรูเล่นงานยังไง เย่เชียนแอบรู้สึกขอบคุณเล็กน้อยและโชคดีที่เขารู้เรื่องนี้ล่วงหน้าไม่เช่นนั้นเขาคงพ่ายแพ้อย่างเละเทะแน่นอน

เย่เชียนมั่นใจในความสามารถของหลินเฟิงในการจัดการเรื่องต่างๆดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรอีกและหลังจากขอให้หลินดูแลสองพี่น้องจินเหว่ยห่าวกับจินเหว่ยเซียงแล้วเย่เชียนก็หันหลังและจากไป ในความเป็นจริงหากชายวัยกลางคนไม่บอกข่าวนี้เย่เชียนก็อาจจะถูกขังเอาไว้ในความมืดชั่วนิรันดร์และเขาต้องยอมรับว่าแผนการของอีกฝ่ายสูงเกินไปและเขาก็ประมาทเลินเล่อไปเอง

อย่างไรก็ตามตอนนี้เย่เชียนรู้แล้วและมันง่ายมากที่จะแก้ไขให้ถูกต้อง

หลังจากออกจากฐานบัญชาการขององค์กรเซเว่นคิลแล้วเย่เชียนก็โทรหาหยุนเจียฮงทันทีเพราะถ้าหากทุกสิ่งที่ชายวัยกลางคนพูดเป็นความจริงเย่เชียนรู้สึกว่าในเวลานี้หยุนเจียฮงน่าจะเป็นอันตรายมากเพราะมีหลักฐานสำคัญอยู่ในมือและจะปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับหยุนเจียฮงไม่ได้เพราะหลักฐานเหล่านี้อาจเป็นประโยชน์กับเขาในอนาคต

สายโทรศัพท์ก็ถูกเชื่อมต่ออย่างรวดเร็วและเมื่อเห็นว่าเป็นสายของเย่เชียนก็เห็นได้ชัดว่าหยุนเจียฮงรู้สึกประหลาดใจอย่างมากและตื่นเต้นเล็กน้อยและรีบพูดว่า “คุณเย่คุณตัดสินใจแล้วงั้นเหรอครับ?”

“อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลยตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?..ผมจะไปหาคุณทันทีเพราะผมมีเรื่องสำคัญจะบอกกับคุณ” เย่เชียนพูด

หยุนเจียฮงตกตะลึงเล็กน้อยและรู้สึกประหลาดใจกับน้ำเสียงที่ประหม่าและกระวนกระวายของเย่เชียนและพูดว่า “คุณเย่เกิดอะไรขึ้นทำไมคุณถึงดูร้อนรนจัง?”

“ตอนนี้ผมมาทำธุระข้างนอกถ้างั้นก็เจอกันที่โรงแรมอิมพีเรียลก็แล้วกัน” หยุนเจียฮงพูด “คุณมาได้ใช่มั้ย?”

“ได้เดี๋ยวผมไป” เย่เชียนพูด “ระวังตัวด้วยล่ะผมจะไปที่นั่นให้เร็วที่สุด”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน