ตอนที่ 1311 หวาดระแวงซึ่งกันและกัน
………………..
หากพูดว่าเย่เชียนยังคงสงสัยเกี่ยวกับคำพูดของชายวัยกลางคนในตอนแรกนั่นก็คือเรื่องจริงแต่จากการได้เห็นจินเจิ้งผิงที่นี่ในตอนนี้แล้วเย่เชียนก็มั่นใจมากขึ้นว่าทั้งหมดคือเรื่องจริง อย่างไรก็ตามเนื่องจากจินเจิ้งผิงต้องการแสดงละครตบตาแบบนี้เย่เชียนก็ต้องไหลไปตามน้ำและมาเดิมพันกันว่าฝ่ายไหนจะถูกหลอกในที่สุด
โดยธรรมชาติแล้วจินเจิ้งผิงไม่รู้ว่าเย่เชียนรู้เรื่องทั้งหมดแล้วดังนั้นจินเจิ้งผิงจึงมั่นใจว่าเขาทำสิ่งต่างๆได้ดีเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่เย่เชียนจะรู้ แต่ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะสงสัยว่าเขาทำแต่มันก็ไม่สำคัญเพราะยิ่งเย่เชียนสงสัยเขามากเท่าไหร่มันก็ยิ่งดีต่อตัวเขามากเท่านั้น อย่างไรก็ตามจินเจิ้งผิงต้องการสร้างภาพลวงตาให้กับเย่เชียนว่าสถานการณ์ระหว่างตระกูลจินกับตระกูลหยุนนั้นกำลังย่ำแย่มาก
ตอนนี้จินเจิ้งรุ่ยก็ตายไปแล้วฮั่นหนิงซือก็ตายไปแล้วและหยุนเจียฮงก็ตายเช่นกันดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าเหลือคนไม่มากนักที่คุกคามเขาได้ ซึ่งหลักๆจะเหลือแค่หยุนเซินกับจินเจิ้งผิงเท่านั้นและสองคนนี้ก็รับมือค่อนข้างยากและพวกเขาก็ระวังทุกย่างก้าว ซึ่งถึงแม้ว่าจินเจิ้งผิงจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการของหยุนเซินในการทำเรื่องยุ่งยากแต่จริงๆแล้วในใจของจินเจิ้งผิงแล้วเขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าวิธีการของหยุนเซินนั้นดีที่สุด ถึงแม้ว่าจะลำบากเล็กน้อยแต่ก็ค่อนข้างปลอดภัยและเมื่อเปรียบเทียบกันแล้วความแข็งแกร่งขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่านั้นแข็งแกร่งมากและทุกตระกูลทุกฝ่ายที่อยู่เบื้องหลังคอยสนับสนุนเย่เชียนก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน ดังนั้นถ้าหากทุกคนรู้ว่าเย่เชียนเสียชีวิตด้วยฝีมือของตระกูลหยุนและตระกูลจินล่ะก็พวกเขาจะต้องทุกข์ทรมานเหมือนตกนรกอย่างแน่นอน
หลังจากออกจากโรงแรมแล้วจินเจิ้งผิงก็โทรหาหยุนเซินและอธิบายสั้นๆเกี่ยวกับเรื่องนี้และหยุนเซินก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่นและตะคอกว่า “จินเจิ้งผิงนี่แกกำลังล้อฉันเล่นใช่มั้ย?..นี่แกเห็นฉันเป็นคนโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
จินเจิ้งผิงถึงกับผงะและรีบพูดว่า “พี่หยุนหมายความว่าไง?”
“หมายความว่าไงน่ะเหรอ?” หยุนเซินพูดต่อ “ฉันบอกแกไปแล้วว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้เองแต่แกบอกว่าแกสามารถจัดการได้?..นี่แกกำลังทำให้ตระกูลหยุนอ่อนแอลงใช่มั้ย?..ตอนนี้หยุนเจียฮงสำคัญต่อแผนการของพวกเรามากเพราะงั้นอย่ามาตลกกับฉัน!..เราเป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้วและถ้าแกทำอย่างนั้นจริงๆล่ะก็นั่นถือว่าแกไม่ไว้หน้าฉันเลย!”
“ผมไม่เข้าใจที่พี่หยุนพูด..พี่คิดว่าผมต้องการทำแบบนี้งั้นเหรอ?” จินเจิ้งผิงพูดต่อ “ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจะชวนเย่เชียนมาที่นี่..เพราะงั้นถ้าผมไม่ฆ่าเขาล่ะก็เรื่องระหว่างเราจะต้องไปถึงหูของเย่เชียนอย่างแน่นอนและความพยายามทั้งหมดก่อนหน้านี้จะสูญเปล่า..พี่หยุนเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าให้ใช้วิธีนี้เพราะถ้าเราเลือกที่จะฆ่าเย่เชียนตั้งแต่แรกมันคงไม่เกิดปัญหานี้หรอก..แต่เอาเถอะตอนนี้สิ่งต่างๆได้ดำเนินมาถึงจุดนี้แล้วและพี่หยุนจะโทษผมก็ไม่ได้เพราะอาวุธเถื่อนที่ถูกโจรสลัดปล้นไปมันก็ไม่ใช่ความผิดของผมตั้งแต่แรกเพราะงั้นพี่หยุนจะมาโทษผมไม่ได้หรอกนะ!”
“จินเจิ้งผิงแกจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะเพราะฉันพูดตามความจริง” หยุนเซินพูด “ฉันรู้ว่าหลักฐานทั้งหมดมันสามารถระบุสิ่งผิดกฎหมายที่เราทำแต่ตอนนี้เราอยู่บนเชือกเส้นเดียวกันแล้วเพราะงั้นถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉันแกก็จะซวยไปด้วย”
“พี่หยุนต้องเชื่อผมนะเพราะมันจะไปมีประโยชน์อะไรถ้าผมหลอกพี่?..พี่คิดว่าผมไม่ต้องการเงินและหลักฐานพวกงั้นเหรอ?..แต่ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าเย่เชียนจะมาอย่างกระทันหันและถ้าหากไม่เป็นไปตามแผนของเราพี่หยุนก็ไม่ต้องกังวลเพราะผมมีไพ่ตายอยู่..เมื่อถึงเวลานั้นเราค่อยใช้วิธีนั้นจัดการกับเขา..ส่วนตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องฆ่าหยุนเจียฮงเพราะเราจะปล่อยให้เรื่องของพวกเราไปถึงหูเย่เชียนไม่ได้เพราะงั้นการที่หยุนเจียฮงตายไปเย่เชียนก็ได้แค่เดาและมันก็ขึ้นอยู่กับทัศนคติของเขาเพราะไม่มีหลักฐานอะไร”
“ถึงยังไงมันก็ไม่ดี” หยุนเซินพูด “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าแกจะทำแบบนี้” หลังจากหยุดไปชั่วขณะหยุนเซินก็พูดต่อ “ตอนนี้ทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือต้องตามหาหลักฐานนั้นให้ได้โดยเร็วที่สุดและถ้ายังไม่ได้ก็อย่ากลับมาหาฉันอีก..ส่วนฉันจะใช้วิธีของฉันเพราะงั้นแกต้องรีบหาหลักฐานมาให้ได้เพราะเมื่อไหร่ที่เย่เชียนเจอมันก่อนพวกเราจบเห่แน่!”
“ผมรู้ว่าต้องทำยังไงพี่หยุนไม่ต้องบอกผมหรอก..พี่เองก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็แล้วกัน” จินเจิ้งผิงพูด “ว่าแต่อาวุธเถื่อนชุดนั้นยังไม่ได้ส่งมอบให้กับลูกค้าอีกงั้นเหรอ?..แบบนี้พวกเขาจะร่วมมือกับเราได้ยังไงในอนาคต?..ที่สำคัญคือตระกูลมาเฟียสลาร์ดาร์ก็เรียกร้องให้พวกเราจ่ายค่าเสียหายโดยเร็วที่สุดและถ้าพวกเราไม่ให้เงินพวกเขาเร็วๆนี้ชื่อเสียงของพวกเราเป็นเวลาหลายปีจะพังทลายย่อยยับ!”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน