ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1321

ตอนที่ 1321 ยาฉะ

………………..

คนส่วนใหญ่ในบริษัทไอร่อนบลัดต่างก็รู้จักเย่เชียนและพวกเขาก็เงียบทันทีที่เห็นเย่เชียนแต่เพราะมีคนจำนวนมากมารวมตัวกันที่นี่และมันวุ่นวายเกินไปดังนั้นจึงเสียงดังและไม่สามารถได้ยินกันทั่วถึง แน่นอนว่าเย่เชียนยังโบกมือเป็นสัญญาณให้พวกเขาออกไปและแน่นอนว่าถ้ายาฉะมีความสามารถอย่างที่หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดจริงๆล่ะก็การที่คนเหล่านี้จะอยู่ที่นี่มันก็ไร้ประโยชน์

นอกจากนี้จากสิ่งที่หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดเห็นได้ชัดว่ายาฉะไม่ต้องการหลบหนีไปดังนั้นมันอาจจะเป็นแค่เรื่องตลกสำหรับคนอื่นๆแต่เย่เชียนกลับสนใจสิ่งที่ยาฉะทำเพราะเขากล้ามากที่จับตัวแจ็คไปและทำให้เกิดความวุ่นวายถึงขนาดนี้ ซึ่งเย่เชียนก็ไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของยาฉะนั้นคืออะไร

หลังจากนั้นไม่นานผู้ใต้บังคับบัญชาของหวังหูและผู้คนของไอร่อนบลัดก็ออกไปกันหมดและความวุ่นวายก็จบลงทันที เมื่อเห็นแบบนั้นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะถ้าคนเหล่านี้ไม่รีบออกไปล่ะก็มันอาจจะเกิดสถานการณ์ที่เลวร้ายขึ้นได้ทุกเมื่อและผลที่ตามมาคือหายนะอย่างแน่นอน

หลังจากชำเลืองมองที่เย่เชียนแล้วหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็พูดว่า “ปล่อยให้เราจัดการส่วนที่เหลือเถอะ..ไม่ต้องกังวลไปฉันสัญญาว่าจะช่วยแจ็คออกมาอย่างปลอดภัย”

“แล้วปู่มีอะไรมารับประกันว่าจะเป็นแบบนั้น?” เย่เชียนตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า “ตามคำอธิบายของปู่เกี่ยวกับยาฉะคนนั้นแล้วผมไม่คิดว่าเขาเป็นคนเลวและผมแค่อยากพบเขาเท่านั้น..ผมขอคุยกับเขาหน่อยได้หรือเปล่าและถ้ามันไม่ได้ผลปู่ก็จัดการได้เลย”

“ไม่ได้เด็ดขาด” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดและคัดค้านอย่างเด็ดขาด “มันอันตรายมากสำหรับเอ็งที่จะเข้าไปเพราะถ้ายาฉะทำอะไรเอ็งขึ้นมาล่ะก็ฉันจะไปอธิบายให้พี่น้องของเอ็งฟังยังไง..เอ็งรู้ไหมว่าถ้าเอ็งตายไปผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากและกองกำลังที่อยู่ภายใต้เอ็งและแม้แต่ครอบครัวของเอ็งจะตอบโต้อย่างบ้าคลั่งแน่นอนและสิ่งต่างๆจะเลวร้ายลงเมื่อถึงตอนนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นก็บอกผมสิว่าต้องทำยังไง..เพราะถึงแม้ว่าปู่จะส่งทีมที่เก่งแค่ไหนเขาไปก็ไม่ได้หมายความว่ายาฉะจะไม่ทำร้ายแจ็คไม่ใช่เหรอ?” เย่เชียนพูด “ปู่ไม่สามารถรับประกันได้ใช่ไหมเพราะถ้าเป็นแบบนั้นทำไมไม่ให้ผมลองดูล่ะบางทีเราอาจจะได้ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงก็ได้”

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันเสียงของชายคนหนึ่งก็ดังมาจากภายในธนาคาร “คนที่ชื่อเย่เชียนเข้ามาส่วนคนอื่นๆที่เหลืออย่าขยับ..หวงฟู่ชิงเตี๋ยนผมรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่และเตรียมมือดีเอาไว้ข้างนอกมากมาย..แต่คุณก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผมเลย..ถ้าคุณเข้ามายุ่งล่ะก็อย่ามาโทษผมที่ทำอะไรเลวร้ายลงไปก็แล้วกัน”

น้ำเสียงนั้นดูเฉยเมยมากและไม่มีกลิ่นอายของความโกรธหรือความเกลียดชังใดๆราวกับว่าเขาใจเย็นอย่างมาก แท้จริงแล้วมีเพียงคนที่มีความมั่นใจเท่านั้นที่จะสงบได้ในเวลานี้ เมื่อได้ยินแบบนั้นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ยิ้มอย่างเชื่องช้าเพราะเขารู้ว่ายาฉะคนนี้มีความสามารถมากแค่ไหนดังนั้นเขาจึงเชื่อในคำพูดของยาฉะว่าสามารถทำแบบนั้นได้จริงๆ เมื่อมองไปที่เย่เชียนแล้วหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็รู้สึกขมขื่นอย่างมากเพราะถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเย่เชียนล่ะก็มันไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถชดใช้หรือรับผิดชอบได้เลย นอกจากนี้เขายังเข้าใจเป็นอย่างดีว่าเมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเย่เชียนแล้วไม่เพียงแต่องค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเท่านั้นแต่ยังมีตระกูลเย่,ตระกูลถึง,ตระกูลหม่าและสำนักม่อจื๊อและอีกมากมายทั้งหมดจะต้องเคลื่อนไหวและตอบโต้อย่างรุนแรงแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นแม้แต่ประเทศจีนทั้งประเทศก็อาจจะลุกเป็นไฟและไม่สามารถควบคุมได้เลย

เย่เชียนเข้าใจความกังวลของหวงฟู่ชิงเตี๋ยนดีแต่ตอนนี้คนข้างในบอกให้เขาเข้าไปดังนั้นถ้าหากเย่เชียนไม่เข้าไปล่ะก็เขี้ยวหมาป่าจะไม่เสียหน้าหรอกเหรอ ยิ่งไปกว่านั้นมันจะคุกคามความปลอดภัยของแจ็คด้วย อย่างไรก็ตามเย่เชียนก็ยังคงสับสนเล็กน้อยเพราะประตูของธนาคารถูกปิดอยู่และจากภายนอกก็ไม่สามารถมองเห็นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในและไม่สามารถเห็นได้ว่ายาฉะกับแจ็คนั้นอยู่ที่ไหนแต่อีกฝ่ายนั้นกลับรู้ว่าเย่เชียนนั้นมาที่นี่ ซึ่งถึงแม้ว่าเย่เชียนจะตะโกนไปสองสามครั้งแต่ในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดังแบบนี้คนในธนาคารจะไม่ได้ยินเสียงของเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นเย่เชียนจึงเชื่อในคำพูดของหวงฟู่ชิงเตี๋ยนมากขึ้นเรื่อยๆว่าหน่วยมังกรเวหานั้นไม่ธรรมดาและคนๆนี้ก็เก่งที่สุดในบรรดาสมาชิกทั้งหมด

เย่เชียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆและมองไปที่หวงฟู่ชิงเตี๋ยนและพูดว่า “ไม่ต้องกังวลไปหรอก..ถึงยังไงเขาก็บอกให้ผมเข้าไปแล้วเพราะงั้นถ้าผมไม่เข้าไปเรื่องอาจจะเลวร้ายขึ้นก็ได้”

“งั้นก็ระวังตัวด้วย” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด เรื่องนี้ได้พัฒนามาถึงจุดนี้แล้วและถึงแม้ว่าหวงฟู่ชิงเตี๋ยนจะกังวลเกี่ยวกับเย่เชียนแต่เขาก็ต้องเห็นด้วยกับแนวทางของ อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องระวังให้มากขึ้นเพราะเมื่อเย่เชียนกำลังเดินไปที่ธนาคารหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็รีบสั่งให้หน่วยพิทักษย์มังกรเตรียมพร้อมและถ้าหากเย่เชียนตกอยู่ในอันตรายใดๆเขาจะรีบเข้าไปช่วยชีวิตทันทีและถึงแม้ว่าเขาจะช่วยแจ็คไม่ได้แต่เขาก็ปล่อยให้เย่เชียนเป็นอะไรไปไม่ได้

เย่เชียนผลักประตูและเดินเข้าไปแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆและหยุดอยู่ที่มุมหนึ่งเพราะเย่เชียนฉันเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งยองๆอยู่กับพื้นแล้วสูบบุหรี่ช้าๆด้วยสีหน้าที่สงบนิ่งและเขาไม่รู้สึกกังวลใดๆกับสถานการณ์ภายนอก ด้านข้างแจ็คถูกมัดและล้มลงกับพื้นและเมื่อแจ็คเห็นเย่เชียนแล้วแจ็คก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความรู้สึกผิดออกมาเพราะในฐานะที่ปรึกษาทางทหารขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าแล้วการถูกมัดเอาไว้ที่นี่ทำให้เขารู้สึกอับอายอย่างมากและทำให้เขี้ยวหมาป่าต้องเสียหน้า

ทำเลนี้ถูกเลือกมาอย่างดีเพราะนอกจากจะมองเห็นได้ชัดเจนว่ามีใครเข้ามาที่ประตูธนาคารแล้วยังหลบสายตาของสไนเปอร์ที่อยู่ด้านนอกได้อีกด้วย จากนั้นเย่เชียนก็ยิ้มเล็กน้อยให้กับแจ็คแต่ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ยาฉะและพูดว่า “คุณคือยาฉะ?”

“คุณคือราชาหมาป่าเย่เชียน?” ยาฉะถามกลับโดยไม่ตอบ

“ใช่” เย่เชียนพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ผมอยู่ที่นี่แล้วเพราะงั้นปล่อยน้องชายของผมไปได้ไหม?” เย่เชียนพูดพร้อมกับก้าวไปข้างหน้า แต่จู่ๆเย่เชียนก็รู้สึกเพียงว่าร่างกายของเขาไม่ฟังคำสั่งของเขาและเขาก็ไม่สามารถก้าวไปอีกก้าวได้ เมื่อเห็นยาฉะมองมาที่เขาอย่างเงียบๆดวงตาคู่นั้นก็ดูเหมือนจะเปล่งประกายด้วยแสงสีแดงจนเย่เชียนอดไม่ได้ที่จะนิ่งไปครู่หนึ่ง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน