ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 164

เย่เชียนรู้ดีว่าหวังปิงกำลังพยายามตั้งคำถามกับแจ็ค แต่อันที่จริงแล้วนั้นเขากำลังพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวของเย่เชียนเอง แต่เย่เชียนนั้นรู้จักกับแจ็คมานานมากแล้ว เขาจึงรู้ว่าแจ็คมีความสามารถในการจัดการสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างมืออาชีพดังนั้นเขาจึงไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดครับ” แจ็คตอบ

แจ็คเคยเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดจริงอย่างที่เขาพูด แต่เขาเรียนไม่จบ เขาเลิกเรียนหลังจากที่แฮ็คฐานข้อมูลของเอฟบีไอและซีไอเอได้สำเร็จ จนถึงตอนนี้เอฟบีไอและซีไอเอก็ยังหาตัวไม่ได้เลยว่าแจ็คเป็นคนแฮ็คข้อมูลไปในตอนนั้น ครั้งนั้นแจ็คยังเด็กมาก เขาจึงหลบหนีไปยังแถบตะวันออกกลางด้วยความรู้สึกผิด ซึ่งท้ายที่สุดเขาก็เข้าร่วมกับกลุ่มเขี้ยวหมาป่า ตอนนั้นที่เขาแฮ็คเข้าไปในเซิฟเวอร์ของซีไอเอและเอฟบีไอ เขาเพียงแค่เล่นสนุก ๆ โดยการอัปโหลดสื่อลามกอนาจารใส่เข้าไปในฐานข้อมูลเท่านั้น แต่เขาไม่ได้ขโมยหรือเอาข้อมูลอะไรออกมา

หลังจากที่แจ็คเข้าร่วมกลับกลุ่มเขี้ยวหมาป่าแล้ว มีอยู่หลายครั้งที่พวกเขาจำเป็นต้องขโมยข้อมูลต่าง ๆ ซึ่งแจ็คก็แฮ็คไปที่ เอฟบีไอและซีไอเออย่างลับ ๆ นอกจากนี้เขายังไปแก้ไขประวัตินักศึกษาของเขาในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดอีกด้วย ดังนั้นหากหวังปิงต้องการตรวจสอบสิ่งเหล่านี้ มันก็จะไม่มีประโยชน์อะไรเพราะทุกอย่างจะเป็นไปตามที่แจ็คพูด

“โอ้! จริง ๆ แล้วคุณเป็นอัจฉริยะมาจากฮาร์วาร์ดเลยเหรอเนี่ย” หวังปิงพูดด้วยรอยยิ้ม

“ท่านผู้ว่าการหวังก็ชมผมเกินไป ถึงประเทศจีนจะเห็นว่าบัณฑิตจากฮาร์วาร์ดนั้นไม่ธรรมดาก็จริง แต่ว่าคณิตศาสตร์ระดับประถมศึกษาในจีนนั้นมันเทียบเท่ากับระดับมัธยมปลายของสหรัฐอเมริกาได้เลยนะครับ” แจ็คพูด

หวังปิงยิ้มจาง ๆ เพราะถึงแจ็คจะพูดแบบนั้น แต่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดก็ยังคงเป็นสถาบันที่มีชื่อเสียงในระดับสากลเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก ซึ่งทั้งบุคลากรและนักศึกษาต่างก็มีมาตรฐานการศึกษาชั้นยอด เขาจึงมองว่าที่แจ็คพูดแบบนั้นเป็นเพราะแจ็คกำลังถ่อมตนอยู่ และเขาก็ไม่อยากจะจริงจังกับเรื่องนี้มากเกินไป

หลังจากเงียบกันไปชั่วครู่ หวังปิงก็พูดขึ้นมาว่า “โอ้ใช่! เสี่ยวเย่… ก่อนหน้านี้เสี่ยวเย่บอกว่าต้องการความช่วยเหลือจากฉันใช่มั้ย ? ว่ามาสิ ฉันทำให้ได้ทุกอย่างถ้ามันอยู่ในอำนาจของฉัน”

เย่เชียนจ้องมองไปที่แจ็คและพูดว่า “แจ็ค! ส่งแบบแผนกำหนดการให้ท่านหวังปิงที”

แจ็คตอบตกลงและส่งมอบแบบแผนกำหนดการที่เตรียมเอาไว้ให้พร้อมกับพูดว่า “ท่านผู้ว่าการหวัง… นี่เป็นแบบแผนและกำหนดการทั้งหมดของสำนักงานรักษาความปลอดภัยไอร่อนบลัดครับ เนื่องจากมีเวลาน้อย ผมจึงไม่ได้ลงรายละเอียดเอาไว้มากนัก แต่ถ้าท่านสงสัยตรงไหน ผมยินดีอธิบายให้ท่านเข้าใจได้ครับ”

จริง ๆ แล้วแผนการนี้เป็นเพียงพิธีการเบื้องหน้าเท่านั้น หวังปิงผู้เป็นถึงผู้ว่าการเทศบาลเซี่ยงไฮ้จึงไม่ค่อยชอบอ่านสิ่งเหล่านี้สักเท่าไหร่ ซึ่งเย่เชียนเข้าใจข้อนี้เป็นอย่างดีว่าแผนการต่าง ๆ บนหน้ากระดาษนั้นมีไว้เพื่อทำให้ดูดีเท่านั้นเอง มันเป็นเพียงสื่อกลางเพื่อแสดงความจริงใจที่ต้องการพัฒนาตามกฎหมายและกฎระเบียบของเซี่ยงไฮ้ก็เท่านั้น

หวังปิงยื่นมือไปรับแผนกำหนดการและเปิดดูบางหน้าอย่างไม่เป็นทางการ ซึ่งแจ็คก็อธิบายสิ่งต่าง ๆ อย่างเรียบง่าย ส่วนใหญ่เขาพูดถึงวิสัยทัศน์ของสำนักงานไอร่อนบลัดที่มีต่อกฎหมายและกฎระเบียบของเซี่ยงไฮ้ตลอดจนไปถึงผลประโยชน์ต่อพลเมืองและประเทศ และนี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เย่เชียนบอกให้เขาทำ พวกเขาไม่เพียงแต่ต้องการได้รับความโปรดปรานและเห็นดีเห็นชอบจากหวังปิงเพียงเท่านั้น แต่เย่เชียนต้องการที่จะทำตามแผนอย่างจริงใจอีกด้วย เพราะในประเทศจีนนั้นไม่เหมือนกับสหรัฐอเมริกาที่ใครก็ตามจะสามารถติดสินบนเพียงไม่กี่ดอลลาร์และเจ้าหน้าที่ของรัฐก็จะมาเข้าข้าง ทว่ามันจะเป็นการที่ดีที่สุดถ้าพวกเขาต้องการให้คนในระบบรัฐบาลมาเป็นพันธมิตรด้วย พวกเขาต้องแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่เพียงแต่จะได้รับเงินเพียงเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงความสำเร็จทางการเมืองที่ยิ่งใหญ่ด้วย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน