ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 271

ตอนที่ 271 โชคลาภ
เมื่อเหล่าลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดซาตานขึ้นมายังเรือบรรทุกน้ำมันแล้วพวกเขาก็ต้องตกตะลึงไปกับภาพตรงหน้าเพราะปรากฏว่ามีร่างอันไร้วิญญาณของคนมากกว่าหนึ่งร้อยคนนอนเกลื่อนลานกว้างของเรือ ส่วนอิดาอับส์ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ของกลุ่มโจรสลัดซาตานก็เหลือบมองไปที่เย่เชียนและอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความสามารถของเขา “สวัสดีฉันคือกัปตันของกลุ่มโจรสลัดซาตานอิดาอับส์” อิดาอับส์ยื่นมือออกมาขณะพูด

“ผมเย่เชียน..ผู้นำของกองกำลังทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า” เย่เชียนประกาศชื่อและตำแหน่งของเขาโดยตรง

“พวกคุณคือทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่างั้นหรือ!” อิดาอับส์ถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่! ..ฉายานามของผมก็คือราชาหมาป่า..ส่วนนี่ก็คือพี่น้องเขี้ยวหมาป่าของเรา..หมาป่าเทาเขี้ยวมังกรม่อหลง” เย่เชียนพูด

อิดาอับส์ถึงกับผงะไปชั่วขณะหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะและพูดว่า “โอ้..ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงของทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่ามานานแล้ว..ที่เป็นดั่งราชาแห่งโลกของทหารรับจ้างผู้อยู่จุดสูงสุดของผืนแผ่นดิน..ฉันไม่คิดเลยว่าวันนี้ฉันจะโชคดีแบบนี้..ช่างเป็นความโชคดีของอิดาอับส์คนนี้จริงๆ”

“กัปตันอิดาอับส์ก็ยกย่องผมเกินไป..ผมน่ะเคยได้ยินตำนานของกลุ่มโจรสลัดซาตานมานานแล้ว..ในมหาสมุทรแปซิฟิกอันกว้างใหญ่ไปศาลนี้กลุ่มโจรสลัดซาตานคือราชาแห่งท้องทะเลที่แท้จริง..ผมอยากพบพวกคุณมาตลอด..และวันนี้ผมก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าจะได้พบกับพวกคุณ..มันจะต้องเป็นโชคชะตาของพวกเราอย่างแน่นอน”

“มันเป็นความผิดพลาดของฉันเองแหละที่ไม่รู้ว่าสินค้าพวกนั้นมันเป็นของพวกคุณ..และไปปล้นจนทำให้พวกคุณต้องขุ่นเคือง” อิดาอับส์พูดอย่างขอโทษ

ราชาแห่งผืนดินและราชาแห่งผืนทะเล ทั้งสองได้เผชิญหน้ากันแล้ว

“ฮ่าฮ่า..กัปตันอิดาอับส์คุณคิดอย่างงั้นหรือ..ถ้าเรื่องนี้มันไม่เกิขึ้นแล้วพวกเราจะพบกันได้ยังไงล่ะ..บางทีเรื่องพวกนี้อาจเป็นสิ่งที่พระเจ้ากำหนดเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม เย่เชียนนั้นไม่รู้หรอกว่าพระเจ้าคืออะไรแต่เขาเพียงต้องการใช้ประสงค์ของพระเจ้ามาช่วยในการพูดคุยเพียงเท่านั้น เพราะคาดว่าคนต่างชาติเหล่านี้นั้นแตกต่างไปจากชาวจีนอย่างเขา และพวกเขาก็อาจจะเชื่อในพระเจ้าก็เป็นได้

“ใช่แล้ว! ..มันจะต้องเป็นประสงค์ของพระเจ้าที่กำหนดเอาไว้แล้ว” อิดาอับส์พูดด้วยรอยยิ้ม “เขี้ยวหมาป่าสมกับเป็นเขี้ยวหมาป่าที่ร่ำลือกันจริงๆ ..ฉันชื่นชมจากใจจริงๆ ที่สามารถกวาดล้างพวกกลุ่มโจรสลัดบลูวอเตอร์ได้ง่ายๆ แบบนี้..ถึงพวกมันจะไม่ใช่โจรสลัดจ้าวแห่งคาบมหาสมุทรแปซิฟิกก็ตาม..แต่อย่างน้อยๆ พวกมันก็มีกองกำลังมากกว่าร้อยคน..ทว่าพวกมันกลับถูกกวางล้างกลางทะเลที่เป็นดั่งสนามหลังบ้านของพวกมันเองโดยไม่แม้แต่จะได้ตอบโต้เลยด้วยซ้ำ..เขี้ยวหมาป่านี่คงจะไม่ใช่ราชาแห่งผืนแผ่นดินเท่านั้นแล้วล่ะ..คงจะเป็นราชาแห่งท้องทะเลในอนาคตอันใกล้นี้ด้วย!”

เย่เชียนของเย่เชียนขมวดเล็กน้อยและเขาก็แอบสงสัยว่าอิดาอับส์กำลังหมายถึงอะไรเมื่อเขาพูดเช่นนี้ เขาชื่นชมตัวเองจริงๆ อย่างงั้นหรือ? หรือเขากำลังเตือนตัวเองอยู่? อย่างไรก็ตามทว่าสายตาของอิดาอับส์นั้นดูจริงใจอย่างมากและไม่มีร่องรอยของจุดประสงค์ที่ไม่ดีเลย “กัปตันอิดาอับส์ก็พูดเกินไป..ผมไม่กล้าที่จะคิดแบบนั้นหรอก..เขี้ยวหมาป่าควรจะยึดติดกับรากฐานบนแผ่นดินอย่างเดียวดีกว่า..ฮ่าฮ่า” เย่เชียนพูด

อิดาอับส์ก็พยักหน้าเล็กน้อย แต่ในสายตาของเย่เชียนนั้นก็ยังคงแน่ใจว่าคำพูดของอิดาอับส์ไม่มากก็น้อยกำลังเตือนตัวเองอยู่ “เนื่องจากมันเป็นประสงค์ของพระเจ้า..ถ้างั้นคุณเย่ก็กลับไปที่ฐานของพวกเราก่อนสิ..ฉันชื่นชมความยิ่งใหญ่ของคุณเย่มานานแล้ว..เดี๋ยวฉันจะคืนเรือสินค้าให้” อิดาอับส์พูด

“ผมไม่สามารถรับเอาไว้อย่างนั้นได้เพราะผมได้เตรียมค่าไถ่เอาไว้แล้วสำหรับครั้งนี้..คุณคิดว่าไงบ้างกัปตันอิดาอับส์?” เย่เชียนพูด

“ได้สิ..ไม่มีปัญหา..กลับไปดื่มและพูดคุยกันก่อนเถอะฮ่าฮ่า” หลังจากที่อิดาอับส์พูดจบเขาก็สั่งให้คนของเขาหมุนหางเสือและตีเรือกลับไปที่ฐานที่มั่นของเขา สำหรับเรือรบที่ว่างเปล่าทั้งสองลำนั้นอิดาอับส์ก็ได้สั่งให้รองกัปตันและคนของเขาขึ้นเรือและแล่นเรือกลับไปพร้อมๆ กัน

ฐานที่มั่นของกลุ่มโจรสลัดซาตานนั้นตั้งอยู่บนเกาะแนวปะการังเล็กๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิกซึ่งตำแหน่งที่ตั้งนั้นลึกลับอย่างและหากไม่ใช่คนของกลุ่มโจรสลัดซาตานเป็นผู้นำทางแล้วล่ะก็แม้แต่เครือข่ายทั้งหมดของเย่เชียนเองก็จะไม่สามารถค้นพบที่แห่งนี้ได้จริงๆ และไม่น่าแปลกใจเลยที่กองทัพเรือของประเทศต่างๆ ใช้ความพยายามอย่างมากในการกวาดล้างพวกเขาแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จเลย บางทีอาจจะเป็นอย่างที่ม่อหลงพูดเอาไว้ว่าเบื้องหลังของกลุ่มโจรสลัดซาตานนั้นได้รับการสนับสนุนจากประเทศบางประเทศอยู่ก็เป็นได้

เย่เชียนและม่อหลงนั้นไม่ได้อยู่บนเรือบรรทุกน้ำมันแต่พวกเขาอยู่บนเรือรบที่แล่นตามเรือหลักกลุ่มโจรสลัดซาตานของอิดาอับส์ ซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เย่เชียนได้ขึ้นเรือรบพิฆาตและเขาก็รู้สึกดีกว่าการนั่งในรถถังเสียอีก และเขาก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าเมื่อเขี้ยวหมาป่าจัดตั้งกองกำลังทางทะเลและมีเรือรบเหล่านี้แล้วมันจะเป็นอะไรที่ฮึกเหิมและยิ่งใหญ่ขนาดไหนกัน

ระหว่างทางอิดาอับส์และเย่เชียนก็พูดคุยกันอย่างมีความสุขราวกับว่าพวกเขาเป็นเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี ราชากับราชาทั้งสองคนนี้ต่างก็เป็นผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่าใครในซีกโลกและมีอิทธิพลสูงสุดซึ่งก็แตกต่างกันแต่ก็เหมือนกันในเวลาเดียวกัน

เป็นเวลาสามวันหลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็มาถึงฐานที่มั่นของกลุ่มโจรสลัดซาตาน เกาะปะการังนั้นเป็นเพียงสถานที่ที่กลุ่มโจรสลัดซาตานมักจะใช้จับตัวประกันและเก็บทรัพย์สมบัติที่ปล้นสะดมมา เพราะปกติแล้วชีวิตประจำวันของพวกเขานั้นก็ยังอยู่บนเรือรบ อย่างไรก็ตามคนที่อยู่กลางทะเลมาเป็นเวลานานมักจะรู้สึกเบื่อหน่ายเพราะก็ยังมีบางคนที่อาศัยอยู่บนเกาะเป็นครั้งคราวบ้าง เมื่อเย่เชียนลงจากเรือแล้วเขาก็แทบจะทรงตัวไม่อยู่เพราะเขาลอยอยู่บนทะเลมานานเกินไปและรู้สึกดีที่ได้เหยียบพื้นดิน

ชีวิตประจำวันของเหล่าโจรสลัดนั้นดีกว่าของเขี้ยวหมาป่าอย่างเห็นได้ชัด เพราะพวกเขาสามารถรื่นเริงกันได้อย่างเต็มที่ด้วยการดื่มเหล้าและไวน์และในคืนนั้นเองอิดาอับส์ก็ได้จัดงานเลี้ยงชุดใหญ่เพื่อต้อนรับเย่เชียนและม่อหลงรวมไปถึงลูกเรือบนเรือขนน้ำมันที่มาด้วย ซึ่งลูกเรือเหล่านั้นก็รู้สึกเหมือนกับฝันไปเพราะพวกเขาไม่เคยคาดคิดและไม่เคยคาดฝันเลยว่าวันหนึ่งพวกเขาจะได้กินและดื่มกับเหล่าโจรสลัดจริงๆ

“กัปตันอิดาอับส์..ผมเตรียมเงินเอาไว้ให้คุณแล้ว..คุณบอกบัญชีธนาคารของคุณมาได้เลย..ผมจะได้โอนเงินให้คุณสองร้อยล้านเหรียญสหรัฐ” เย่เชียนพูด