“คุณกำลังพูดถึงตงเซียงกรุ๊ปที่อยู่ประเทศจีนใช่หรือเปล่า?” อิดาอับส์ถาม
“ใช่!” เย่เชียนตอบ ซึ่งเห็นได้ชัดเลยว่ากลุ่มตงเซียงกรุ๊ปมีการติดต่อกับกลุ่มโจรสลัดซาตานไม่เช่นนั้นกลุ่มโจรสลัดซาตานคงจะไม่ถามอย่างแน่นอนว่าเป็นบริษัทจากประเทศจีนหรือเปล่าเช่นนี้และยิ่งไปกว่านั้นอิดาอับส์ก็ยังแสดงออกถึงความตกตะลึงอยู่เล็กน้อย
“เท่าที่ฉันรู้มาเขี้ยวหมาป่าอยู่ในแถบตะวันออกกลางไม่ใช่หรือ..แล้วจะไปเป็นคู่แข่งกับตงเซียงกรุ๊ปของจีนได้ยังไง” อิดาอับส์ยังคงถามด้วยความสงสัย
เย่เชียนยิ้มและพูดว่า “ตอนนี้เขี้ยวหมาป่ากำลังขับเคลื่อนธุรกิจของประเทศจีนและกำลังเตรียมที่จะสร้างกองทัพเขี้ยวหมาป่าอีกแห่งในประเทศจีน..และสิ่งเหล่านี้ก็มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์บางอย่างกับตงเซียงกรุ๊ปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้น่ะ..ไม่ทราบว่ากัปตันอิดาอับส์รู้เรื่องตงเซียงกรุ๊ปด้วยหรือ?”
“เอ่อ!” อิดาอับส์ก็พยักหน้าและพูดว่า “ตงเซียงกรุ๊ปจ่ายเงินให้เรา 30 ล้านเหรียญสหรัฐในทุกๆ ปีเพื่อความปลอดภัยในการขนส่งในแต่ละครั้ง..ดังนั้นฉันจึงมีการติดต่อกับตงเซียงกรุ๊ปโดยปริยาย”
มุมปากของเย่เชียนฉีกยิ้มขึ้นและพูดว่า “กัปตันอิดาอับส์รู้หรือเปล่าว่ารายได้ธุรกิจการขนส่งของตงเซียงกรุ๊ปนั้นเป็นยอดเท่าไหร่ต่อปี?”
อิดาอับส์ส่ายหัวและจ้องมองอย่างว่างเปล่า ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
เย่เชียนยิ้มเล็กยิ้มน้อยแล้วพูดว่า “รายได้ธุรกิจการส่งออกรวมต่อปีของตงเซียงกรุ๊ปนั้นอยู่ที่ประมาณ 600 ล้านดอลลาร์สหรัฐ..ซึ่งตามกฎและธรรมเนียมแล้วเขาควรจะจ่ายคุณ 10% ของค่าธรรมเนียมการคุ้มครองรายปีซึ่งควรจะเป็นประมาณ 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ..อ๋อใช่กัปตันอิดาอับส์คงไม่รู้สินะว่าตงเซียงกรุ๊ปเป็นผู้ลักลอบขนยาเสพติดรายใหญ่ที่สุดของจีน..เพราะฉะนั้นถ้าหากคุณนับจำนวนสินค้าทั้งหมดที่เขาส่งออกในทุกๆ ปีล่ะก็มันจะไม่ต่ำกว่า 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐเลย!”
คิ้วของอิดาอับส์ขมวดกันแน่นเพราะเขารู้สึกเหมือนถูกหลอกและความโกรธเกรี้ยวในใจของเขาก็ปะทุขึ้นมาและเผยให้เห็นบนใบหน้าของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากนั้นไม่นานอิดาอับส์ก็พูดช้าๆ ว่า “เห้อ..คุณเย่..ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วฉันพูดความจริงเลยก็แล้วกัน..เรื่องการปล้นเรือบรรทุกสินค้าของคุณในครั้งนี้น่ะในเป็นความคิดของตงเซียงกรุ๊ปทั้งหมด..และเสนอเงินให้ฉัน 20% จากค่าสินค้าทั้งหมดน่ะ..แต่ฉันก็ไม่คิดเลยว่าเรือบรรทุกสินค้าลำนี้จะเป็นของเขี้ยวหมาป่าน่ะ..ไม่อย่างงั้นต่อให้ตงเซียงกรุ๊ปจะพูดอะไรหรือจะเสนออะไรก็ตามฉันก็จะไม่ปล้นของคุณเย่หรอกจริงๆ ..ฉันต้องขอโทษจริงๆ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็ไม่ได้ที่จะมีร่องรอยของเจตนาฆ่าและจิตสังหารปรากฏขึ้นภายในดวงตาของเย่เชียนอย่างพลั่งพลูและมันก็จางหายไปในทันที ตงเซียงกรุ๊ปนั้นเลวร้ายอย่างมากเพราะขนาดเครือน่านฟ้ากรุ๊ปที่เพิ่งจะเข้ามาทำธุรกิจในเมืองเซี่ยงไฮ้แต่พวกนั้นกลับต้องการที่จะทำลายเครือน่านฟ้ากรุ๊ปให้สิ้น ซึ่งบางทีอิดาอับส์ก็อาจจะยังมีบางอย่างที่ยังไม่ได้พูดซึ่งนั่นก็คือการฆ่าทุกคนที่มาจ่ายค่าไถ่เพราะพวกเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเลือกวิธีนี้ในการจ่ายค่าไถ่พวกเขาเพราะคนที่มาจ่ายค่าไถ่นั้นก็สามารถใช้การโอนเงินผ่านธนาคารได้โดยตรงและหลังจากนั้นกลุ่มโจรสลัดซาตานก็จะคืนสินค้าบางส่วนก่อนจากนั้นก็รอให้มีการจ่ายค่าไถ่จำนวนเต็มก่อนจึงจะคืนสินค้าที่เหลือ
“ฮ่าฮ่า..เดี๋ยวก่อนๆ มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะกัปตันอิดาอับส์..คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอก” เย่เชียนหยุดและพูดต่อ “เรามาพูดถึงเรื่องของตงเซียงกรุ๊ปกันต่อเถอะ..ที่ผมพูดไปว่าทางเราจะแจ้งเส้นทางและตารางเวลาในการขนส่งในแต่ละครั้งของตงเซียงกรุ๊ป..และถ้าคุณปล้นเรือหรือสินค้าได้ทุกอย่างมันก็เป็นของคุณทั้งหมดเลย!”
อิดาอับส์อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงอย่างมากเพราะปราฏกว่าเย่เชียนนั้นใจกว้างและจริงใจกว่าตงเซียงกรุ๊ปอย่างสิ้นเชิง เพราะการปล้นเรือบรรทุกสินค้าของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปนั้นตงเซียงกรุ๊ปก็แค่ส่งเส้นทางและเวลาในการขนส่งสินค้าแบบลวกๆ ให้กับพวกเขาและยิ่งไปกว่านั้นตงเซียงกรุ๊ปยังขอค่าตอบแทนในการให้ข้อมูลตั้ง 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐอีก แต่ทว่าเย่เชียนนั้นไม่รับเงินใดๆ เลยและยิ่งไปกว่านั้นเขากลับไม่ขอส่วนแบ่งเลยด้วยซ้ำซึ่งทำให้อิดาอับส์แปลกใจอย่างมาก
“ได้! ..ฉันเอาด้วย” อิดาอับส์พูด “เนื่องจากพวกตงเซียงกรุ๊ปมันดูถูกและหลอกฉันและมันยังปฏิบัติกับพวกฉันเหมือนตัวตลกอีก..ฉันไม่สนใจมิตรภาพทางธุรกิจในช่วงหลายปีที่ผ่านมากับพวกมันอีกแล้ว..ตอนนี้ฉันอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเราจะทำมากกว่า..คือหลังจากที่เราปล้นสินค้าของพวกมันแล้วเราจะจัดการยังไงล่ะ..เรียกค่าไถ่พวกมันหรือ?”
“ก็ถ้ากัปตันอิดาอับส์เชื่อใจผมล่ะก็..ผมจะรับผิดชอบในการขายสินค้าเหล่านั้นให้กับคุณเอง” เย่เชียนพูด ความกล้าหาญและความแน่วแน่ของเย่เชียนนั้นยิ่งใหญ่กว่าตงเซียงกรุ๊ปเป็นไหนๆ เพราะเดิมทีตงเซียงกรุ๊ปต้องการให้กลุ่มโจรสลัดซาตานกักเก็บสินค้าเหล่านั้นเอาไว้และหลังจากนั้นก็ปล่อยให้พวกเขาหาทางขายมันเอง เพราะตงเซียงกรุ๊ปก็กลัวว่าเครือน่านฟ้ากรุ๊ปจะค้นพบว่าสินค้าเหล่านั้นถูกขายมากจากไหนแล้วมันก็จะเทียบเท่ากับการทำสงครามอย่างเป็นทางการกับเครือน่านฟ้ากรุ๊ปนั่นเอง และแล้วสิ่งที่ตงเซียงกรุ๊ปไม่คาดคิดเลยก็คือเย่เชียนได้ผูกมิตรกับอิดาอับส์ผู้เป็นถึงกัปตันของกลุ่มโจรสลัดซาตานแล้วและยิ่งไปกว่านั้นแผนการอันเลวร้ายที่ตงเซียงกรุ๊ปหลอกใช้กลุ่มโจรสลัดซาตารนั้นก็ถูกเปิดเผยให้กับเย่เชียนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซึ่งเย่เชียนก็กล้าที่จะทำเช่นนี้อย่างแน่นอนเพราะเครือน่านฟ้ากรุ๊ปนั้นมีอำนาจและอิทธิพลทางการตลาดและการขายที่ยิ่งใหญ่ในต่างประเทศหลายๆ ประเทศในตอนนี้ ซึ่งแน่นอนว่าในประเทศจีนแล้วเครือน่านฟ้ากรุ๊ปอาจเทียบกับตงเซียงกรุ๊ปไม่ได้เลยแต่ทว่าในต่างประเทศหรือในโลกแล้วตงเซียงกรุ๊ปนั้นไม่สามารถอยู่ในสายตาของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปได้เลยแม้แต่น้อย ซึ่งสินค้าเหล่านั้นที่จะปล้นมาจากตงเซียงกรุ๊ปนั้นเย่เชียนก็สามารถนำไปขายในสาขาของต่างประเทศในแต่ละประเทศของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปได้อย่างสมบูรณ์แบบ
“แน่นอน..ฉันเชื่อถือคุณเย่อยู่แล้ว..ฉันเชื่อในคำพูดของคุณเย่!” อิดาอับส์ยืนกรานอย่างหนักแน่นและพูดต่อ “แต่พวกเราไม่สามารถปฏิบัติกับคุณเย่แบบนี้ได้..เราปล่อยให้คุณเย่เสียผลประโยนช์แบบนี้ไม่ได้..แล้วคุณจะได้อะไรจากเรื่องเหล่านี้ล่ะ?”
เย่เชียนนั้นไม่ได้สนใจเรื่องเงินมากนักเพราะสิ่งที่เขาสนใจก็คือการกวาดล้างและทำลายตงเซียงกรุ๊ปให้สิ้นอย่างสิ้นเชิง เพราะถ้าหากสามารถปล้นยาเสพติดและกวาดล้างตงเซียงกรุ๊ปผู้ซึ่งเป็นเจ้าแห่งยาเสพติดออกไปได้ล่ะก็ความสูญเสียของตงเซียงกรุ๊ปนั้นจะไม่สามารถคำนวณได้เลย
“ขอให้การร่วมมือของเรานำมาซึ่งชัยชนะ!” เย่เชียนยิ้มอย่างยินดีและยื่นมือออกไป
“นำมาซึ่งชัยชนะ!” อิดาอับส์และเย่เชียนจับมือกันอย่างแน่น ซึ่งทำให้เกิดพันธมิตรที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง
“คุณเย่! ..คิดว่าเราสามารถร่วมมือกันได้มากกว่านี้ได้มั้ย?” หลังจากทั้งสองนั่งลงไอด้าแอ๊บพูดต่อ
“อ่าห๊ะ..กัปตันอิดาอับส์ว่ามาเลย” เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะแสดงความสนใจออกมาอย่างมาก


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน