ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 287

จิตใจของตู้เหลียงเฉิงแหลกสลายลงเมื่อมองดูเลือดสดๆ ของตัวเองไหลพุ่งออกมาและเขาก็รู้สึกว่าชีวิตของเขาได้สูญสิ้นไปแล้ว อดีตที่เคยเป็นดั่งผู้ยิ่งใหญ่แต่บัดนี้ได้เสียศักดิ์ศรีและความหยิ่งผยองและความโออ่าดั่งคำที่ว่าหมาล่าเนื้อต้องตายบนภูเขาและนายพลจะต้องตายก่อนสงครามจบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้งหมดทั้งมวลนี้ดูเหมือนว่ามันจะถูกกำหนดเอาไว้ล่วงหน้าในความมืดแล้วหรือไม่ก็เป็นตู้เหลียงเฉิงเองที่เป็นคนสร้างมันขึ้นมา

อย่างไรก็ตามเรื่องก็มาถึงจุดนี้แล้วเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนผลลัพธ์ใดๆ ได้อีกต่อไปและมันก็มีแค่ความตายเพียงเท่านั้นที่เฝ้ารอเขาอยู่ บางทีความตายเช่นนี้อาจจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดทรมานของเขาได้และถึงแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการและถึงแม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจก็ตาม แต่ทว่ามันก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่แสนโหดร้ายตรงหน้าของเขาได้อีกต่อไปแล้ว

ม่อหลงก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและใช้มีดในมือของเขาเจาะเข้าไปที่คอของตู้เหลียงเฉิงอย่างรุนแรง สามมีดหกรู ไม่มากไม่เกิน!

ม่อหลงเหลือบมองไปที่ร่างของตู้เหลียงเฉิงอย่างเย็นชาจากนั้นก็เดินจากไป

โศกนาฏกรรมครั้งนี้เป็นครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเหว่ยตงเซียงเพราะเขาแก่ชราถึงขนาดนี้แล้วแต่กลับต้องเสียลูกชายไปทั้งๆ ที่ยังหนุ่มยังแน่นอยู่! เหว่ยตงเซียงจ้องมองไปที่ร่างอันไร้วิญญาณของลูกชายของเขาที่ยังเยาว์วัยและจะมีอนาคตที่ดี ถึงแม้ว่าเหว่ยตงเซียงจะเป็นงูพิษและชั่วร้ายอยู่เสมอแต่เขาก็รักลูกชายของเขามาก และตอนนี้เขาก็ทำได้เพียงแค่เฝ้ามองศพของลูกชายของเขาที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงหน้าเขาซึ่งมันเป็นความโศกเศร้าที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไม่อาจบรรยายได้

เหว่ยตงเซียงก็รู้ดีว่าในเมื่อเย่เชียนเริ่มสงครามเช่นนี้แล้วมันก็คงจะไม่ใช่แค่การเคลื่นไหวการกวาดล้างเพียงอย่างเดียว เพราะหลังจากนี้ไปมันจะเป็นการโจมตีที่ไม่มีที่สิ้นสุดและจะไม่ยอมจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะสูญสิ้นไปอย่างสมบูรณ์ ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานนักโทรศัพท์มือถือของเหว่ยตงเซียงก็แทบจะระเบิดออกเพราะเขาได้รับแจ้งข่าวร้ายมากมายและเรื่องต่างๆ ก็มาถึงหูของเขาแล้ว เรื่องแรกก็คือเรื่องของยาเสพติดจำนวนมหาศาลที่เขาได้จัดซื้อจัดหาจากโคลอมเบียและสินค้าต่างๆ ของตงเซียงกรุ๊ปก็ถูกโจรสลัดปล้นกลางทะเล และยังมีข่าวของการเสียชีวิตของเหล่าสมาชิกระดับอาวุโสของแก๊งชิงและเครือชิงกรุ๊ปทั้งหมดและสุดท้ายมันก็เป็นข่าวการเสียชีวิตของตู้เหลียงเฉิง..

เหว่ยตงเซียงก็ถึงกับตกตะลึงและกระวนกระวายอย่างมากและแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำอะไรได้อีก การโจมตีของเย่เชียนนั้นถาโถมมาเร็วเกินไปจนไม่มีเวลาแม้แต่จะให้เขาตอบโต้กลับได้เลย ทั้งๆ ที่วันนี้เขาก็เพิ่งจะบรรลุการร่วมมือเป็นพันธมิตรกับตู้เหลียงเฉิงในช่วงตอนกลางวันแต่ทว่าในช่วงกลางคืนเหล่าสมาชิกอาวุโสของแก๊งชิงกลับถูกเย่เชียนกวาดล้างและสังหารจนหมด และถึงแม้ว่าแก๊งชิงจะยังไม่ล่มสลายไปในทันทีด้วยการแทรงแซงของหงเหมินกรุ๊ปนั้นแต่ทว่าสุดท้ายแล้วแก๊งชิงและเครือชิงกรุ๊ปก็จะค่อยๆ ถูกกลืนกินและจมอยู่ใต้วงล้อแห่งประวัติศาสตร์ในที่สุด

สิ่งที่ทำให้เหว่ยตงเซียงประหลาดใจมากที่สุดก็คือกลุ่มโจรสลัดซาตานที่ปล้นสินค้าของเขาซึ่งเรื่องนี้มันทำให้เขารู้สึกประหลาดใจเกินที่จะจินตนาการได้ เพราะเขาที่มีข้อตกลงกับกลุ่มโจรสลัดซาตานมาอย่างยาวนานและพวกโจรสลัดเหล่านั้นจะต้องไม่ปล้นเรือบรรทุกสินค้าของตัวเองโดยไม่มีเหตุผลอย่างแน่นอน หลังจากที่เหว่ยตงเซียงประหลาดใจและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ใช้โทรศัพท์ดาวเทียมติดต่อไปยังอิดาอับส์หัวหน้ากลุ่มโจรสลัดซาตานโดยตรง แต่ทว่าอิดาอับส์กลับหัวเราะอย่างเย้ยหยันและบอกกับตัวเองว่ากลุ่มโจรสลัดซาตานได้เป็นพันธมิตรที่แท้จริงกับเขี้ยวหมาป่าแล้ว

ทันใดนั้นเหว่ยตงเซียงก็รู้สึกสิ้นหวังในทันทีเพราะเขาไม่รู้เคยมาก่อนเลยว่าเมื่อไหร่ที่เย่เชียนไปมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับกลุ่มโจรสลัดซาตานผู้ยิ่งใหญ่แห่งท้องทะเลเช่นนี่ หลังจากที่เงียบไปนานเหว่ยตงเซียงก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและพูดสายว่า “คุณหัวหน้า..แผนการโจมตีของเย่เชียนรุนแรงเกินไป..พวกเราไม่สามารถรับมือได้เลย!”

“ไอ้พวกขยะเอ๊ย! ..ฉันบอกไปแล้วไงว่าคนอย่างเย่เชียนน่ะไม่สามารถกำจัดได้!” เสียงที่เดือดดาลและโกรธเกรี้ยวก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์

เหว่ยตงเซียงก็อ้าปากของเขาและต้องการที่จะด่ากลับแต่ทว่าในที่สุดเขาก็ต้องถอนหายใจออกมาและพูดว่า “ใช่ๆ ..สิ่งที่คุณหัวหน้าเตือนฉันน่ะตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว..แต่ถ้าคุณหัวหน้าไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยพวกฉันล่ะก็..พวกฉันคงแย่แน่”

“ฉันรับมือเขาไม่ได้หรอก..และตอนนี้สมาชิกทั้งหมดของดาร์คลิลลี่ก็ไม่ว่างแล้ว..คุณจัดการด้วยตัวของคุณเองซ่ะเถอะ..อย่ามายุ่งกับพวกเราอีก..ถ้าคุณมารบกวนฉันอีกล่ะก็..ฉันจะส่งคนไปตัดหัวของคุณเอง!” ฝ่ายตรงข้ามพูดอย่างเกรี้ยวกราดแล้ววางสายโทรศัพท์ไปอย่างไม่สบอารมณ์

เมื่อได้ยินเสียงตัดสายที่แสบหูจากระบบของโทรศัพท์เช่นนี้เหว่ยตงเซียงก็สาปแช่งด้วยความโกรธเกรี้ยว เพราะถ้าหากว่าเขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของเย่เชียนได้ล่ะก็เขากลัวว่าชีวิตของเขาจะต้องสูญสิ้นตามคนอื่นๆ ไปอย่างแน่นอน และเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องขอความช่วยเหลือจากฝ่ายนั้นอีกต่อไปแล้ว หลังจากครุ่นคิดอยู่เป็นเวลานานเหว่ยตงเซียงก็รีบโทรไปหาอู่หยางเฉิงเพราะอู่หยางเทียนหมิงลูกชายของอู่หยางเฉิงก็ตายไปด้วยน้ำมือของเย่เชียน เพราะฉะนั้นอู่หยางเฉิงก็ต้องมีความเคียดแค้นกับเย่เชียนอย่างหาที่สุดมิได้เช่นกัน

ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะส่งอู่หยางเฉิงไปยังคณะกรรมการตรวจสอบวินัยกลางในครั้งที่แล้วก็ตาม แต่ทว่าอู่หยางเฉิงก็ยังคงมีเครือข่ายและความสัมพันธ์กับเจ้าหน้าที่ขององค์กรต่างๆ อยู่มากมายเพราะประสบการณ์ในอาชีพการงานอย่างเป็นทางการมาหลายปีในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐระดับสูงนั้นในที่สุดเขาก็สามารถออกมาจากคณะกรรมการตรวจสอบวินัยกลางได้อย่างง่ายดายโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาเลย ทว่ายังไงก็ตามอู่หยางเฉิงก็ต้องสูญเสียคุณสมบัติในการเข้าแข่งขันชิงตำแหน่งผู้ว่าการเทศบาลเมืองเซี่ยงไฮ้ไป

หลังจากอู่หยางเฉิงรับสายของเหว่ยตงเซียงแล้วอารมณ์ที่หดหู่ของเหว่ยตงเซียงก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมในทันที เพราะการตอบสนองของอู่หยางเฉิงนั้นทำให้เหว่ยตงเซียงประหลาดใจอย่างมากเพราะอู่หยางเฉิงพูดว่า “เลิกแทรกแซงเรื่องต่างๆ ของเมืองเซี่ยงไฮ้ซ่ะ! ..เรื่องของเย่เชียนน่ะเป็นที่รู้กันดีแล้วจากเบื้องบน..ถ้าคุณยังไม่ล้มเลิกแผนการชั่วๆ ของคุณและเจอปัญหาอะไรล่ะก็..ฉันจะไม่ช่วยคุณ!”

อู่หยางเฉิงถึงกับตัวสั่นและความคิดที่จะแก้แค้นเย่เชียนของเขาก็ถูกลบล้างไปจนหมดสิ้น เพราะคำพูดข้างต้นนั้นชัดเจนอยู่แล้วและเขาก็รู้ดีเกี่ยวกับการกระทำของเย่เชียนในครั้งนี้และอู่หยางเฉิงเองก็ไม่คิดที่จะเข้าไปแทรกแซงอย่างแน่นอน เพราะนี่เป็นการยอมจำนนโดยปริยายและสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไรกัน? นั่นก็เพราะด้วยความยากลำบากของอู่หยางเฉิงที่ไต่เต้าในตำแหน่งทางการของรัฐมาเป็นเวลาหลายปีจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะรู้ได้ว่าเย่เชียนนั้นมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังเช่นไรเพราะแม้แต่คนระดับสูงกว่าเขาต่างก็ต้องเกรงกลัวเย่เชียนคนนี้เลย

หลังจากนั้นไม่นานอู่หยางเฉิงก็โทรกลับไปหาเหว่ยตงเซียงและพูดย้ำถึงเรื่องนี้อีกครั้งจนทำให้เหว่ยตงเซียงถึงกับตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์จนเหมือนอยู่ในจุดที่ถูกฟ้าผ่ากลางตัวและเขาก็ถือโทรศัพท์มือถือด้วยความสั่นเทาอย่างมาก

…..

เช้าวันรุ่งขึ้นหวังปิงในฐานะผู้ว่าการเทศบาลเมืองเซี่ยงไฮ้ก็ได้สั่งปราบปรามและกวาดล้างโดยตรงด้วยตัวเอง! แต่ไม่ใช่การปราบปรามเย่เชียนแต่อย่างใดเพราะเป็นการกวาดล้างตงเซียงกรุ๊ปอย่างเป็นทางการนั่นเอง ด้วยกองปราบปรามยาเสพติดและหน่วยสืบสวนพิเศษร่วมมือกับแผนกสืบสวนการค้า ฯลฯ ซึ่งหน่วยงานเฉพาะกิจทั้งหมดได้รวมตัวกันปราบปรามตงเซียงกรุ๊ปอย่างสุดกำลัง ซึ่งทำให้เหว่ยตงเซียงรู้สึกสิ้นหวังอย่างมากและแล้วข้อมูลทั้งหมดของบริษัทและเหล่าเจ้าหน้าที่บริหารและผู้จัดการระดับสูงทุกคนต่างก็ถูกควบคุมตัวไปสืบสวนทั้งหมดและถูกสั่งให้ยุติกิจการและกิจกรรมทั้งหมดและบัญชีของ บริษัทตงเซียงกรุ๊ปก็ถูกระงับเอาไว้อย่างเป็นทางการ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน