ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 352

ตอนที่ 352 สุนัขอยากได้สินบน

หลังจากที่เดินไปรอบๆ ไซต์ก่อสร้างมาสักพักเย่เชียนก็เดินเข้าไปที่สำนักงานชั่วคราวใกล้ๆ และนั่งพัก ซึ่งมีผู้รับเหมาก่อสร้างและคนงานก่อสร้างหลายคนที่ยังไม่รู้จักเย่เชียนเพราะเดิมทีโครงการนี้ถูกส่งมอบให้กับองค์กรสามมุมเมืองจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะไม่รู้จักเย่เชียน

ซึ่งแน่นอนว่าคนขององค์กรสามมุมเมืองนั้นจะไม่ลงมือทำสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเองอย่างแน่นอน เพราะเมื่อพวกเขาได้ดำเนินการสิ่งต่างๆ ในโครงการนั้นพวกเขาก็จะไปส่งมอบให้กับเหล่าผู้รับเหมาก่อสร้างและวิศวกรให้มารับช่วงต่อในการทำสิ่งต่างๆ นั่นเอง ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเนื่องจากโครงการถูกดำเนินการแล้วดังนั้นเย่เชียนและเหลียงหยานก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลอะไรมากนักแต่ทว่าเย่เชียนนั้นก็มีความกระตือรือร้นที่จะให้ศูนย์ขนส่งโลจิสติกส์นี้เกิดขึ้นและเปิดอย่างเป็นทางการโดยเร็วที่สุดเพราะฉะนั้นเหลียงหยานจึงมีหน้าที่ดูแลและติดตามความคืบหน้าของโครงการเป็นการส่วนตัวนั่นเอง

ผู้รับเหมาก่อสร้างที่กำลังเล่นไพ่กันอย่างสบายใจเฉิบอยู่ในสำนักงานและพวกเขาก็มองไปที่เย่เชียนที่เดินเข้ามาและเห็นได้ชัดเลยว่าพวกเขานั้นไม่รู้จักตัวตนของเย่เชียนและพวกเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเย่เชียนเลย เมื่อเห็นเช่นนั้นเย่เชียนก็ตะคอกว่า “นี่พวกคุณว่างกันนักเหรอไง? ..คนอื่นๆ เขาทำงานกันอยู่ข้างนอกแล้วนี่อะไร? ..พวกคุณรีบออกไปซื้อขนมหรือของว่างและเครื่องดื่มมาให้คนงานข้างนอกเดี๋ยวนี้เลย..และตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพวกคุณต้องมีของว่างสำหรับคนงานในทุกๆ บ่าย..และก็คอยดูแลและสอดส่องความคืบหน้าของโครงการนี้ให้ดีล่ะ..ไม่งั้นพวกคุณแย่แน่!”

“นายเป็นใคร? ..เห็นมั้ยเนี่ยว่าที่นี่มีกันกี่คน?” ชายร่างอ้วนจ้องเขม็งไปที่เย่เชียนและพูดอย่างเย้ยหยันและยั่วยุ

“ไม่รู้จักผมเหรอ? ..ไม่เป็นไรๆ ..เดี๋ยวคุณก็จะได้รู้เร็วๆ นี้แหละ” เมื่อเย่เชียนพูดจบเขาก็ขมวดคิ้วและแววตาของเขาก็ดูน่ากลัวอย่างมากพร้อมกับพุ่งไปข้างหน้าและคว้าผมของชายร่างอ้วนและกระแทกเข้ากับโต๊ะอย่างแรง “โครงการของผมคุณต้องดูแลมันให้ดีๆ ..ไม่งั้นก็อย่าคิดที่จะมีชีวิตต่อเพื่อไปหาเงินง่ายๆ อย่างสะเพร่าแบบนี้อีกเลย!” เย่เชียนตะคอกต่อ “ออกไปทำงานซะ!”

ถึงแม้ว่าคนพวกนี้จะโง่เขลาสักแค่ไหนแต่ทว่าตอนนี้พวกเขาก็เดาตัวตนของเย่เชียนได้แล้วและพวกเขาก็ขอโทษเย่เชียนครั้งแล้วครั้งเล่าและรีบวิ่งกันออกไป ซึ่งหัวของชายร่างอ้วนที่เย่เชียนฟาดเข้ากับโต๊ะนั้นก็มีเลือดสดๆ ไหลออกมาและชายร่างอ้วนก็ใช้มือข้างหนึ่งกุมหัวเอาไว้และพยักหน้าและโค้งคำนับเพื่อขอโทษหลังจากนั้นเขาก็วิ่งออกไปด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว

ผู้รับเหมาก่อสร้างเหล่านั้นก็เดินไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าทางเข้าแล้วถามว่า “เอ่อ..เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใครเหรอ? ..เขาอารมณ์ร้อนมาก!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ฉีกยิ้มและพูดว่า “โถ่ๆ ..นี่พวกคุณโชคดีแค่ไหนแล้วที่โดนแค่นั้น..พวกคุณรู้มั้ยเนี่ยว่าเขาเป็นใคร? ..เขาคือ CEO ใหญ่ของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปและโครงการนี้ก็ได้ทำสัญญาร่วมกับองค์กรสามมุมเมือง..เพราะงั้นพวกเขาก็ไม่ธรรมดาใช่มั้ยล่ะ? ..เพราะงั้นก็ดีใจกันซะที่ชีวิตของพวกคุณยังอยู่กันดีน่ะ”

บางคนถึงกับสั่นไปทั้งตัวและพวกเขาก็เช็ดเหงื่อด้วยความโล่งใจ

เย่เชียนก็นั่งลงในสำนักงานชั่วคราวตรงนั้นและหลังจากนั้นไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งก็เดินเข้ามาและพูดอย่างสุภาพว่า “ประธานเย่ครับ..รองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินมาหาคุณครับ!”

เย่เชียนก็ตกตะลึงเล็กน้อยพลางคิดว่า ‘สำนักงานกรมที่ดินงั้นเหรอ? ..ฉันเพิ่งจะไปกินข้าวกับหม่าฉางโจวผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่ใช่เหรอ? ..และฉันก็ให้เงินเขาไปไม่น้อยเลยหนิ? ..แล้วทำไมจู่ๆ ถึงได้มีคนจากสำนักงานกรมที่ดินมาหาล่ะ?’ หลังจากที่เย่เชียนหยุดคิดไปครู่หนึ่งเขาก็พูดว่า “ให้เขาเข้ามา!”

ทันทีที่เย่เชียนพูดจบชายวัยกลางคนหัวล้านก็เดินเข้ามาพร้อมกับคาบบุหรี่อยู่ในปากและยิ้มอย่างเย้ยหยันและพูดว่า “คุณเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ใช่มั้ย?”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ที่นี่เป็นเขตก่อสร้างส่วนเชื้อเพลิง..ช่วยดับบุหรี่ก่อน!”

ชายหัวโล้นคนนี้ก็คือกงฉิงรองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดิน ซึ่งเขาก็เป็นใหญ่ในสำนักงานกรมที่ดินอันดับสองรองจากผู้อำนวยการหม่าฉางโจว ซึ่งเขาคนนี้ก็มีอำนาจมากมายหลังจากหลายปีที่ผ่านมาในการอยู่ในตำแหน่งและตราบใดที่มีโครงการต่างๆ หรือการก่อสร้างแล้วล่ะก็ใครจะกล้าไม่ให้ของขวัญหรือสินบนแก่เขาบ้าง? ซึ่งเขาเองก็ไม่คาดคิดเลยว่าโครงการใหญ่ๆ เช่นนี้ของเย่เชียนนั้นเขาจะไม่ได้รับอะไรจากเย่เชียนเลยแม้แต่น้อยแบบนี้แต่กลับมอบมันให้กับผู้อำนวยการหม่าฉางโจวคนเดียวแบบนี้ซึ่งมันเป็นการดูถูกเขาโดยสิ้นเชิงและเขาก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อความโกรธนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงมาเพื่อรับสินบนกับเย่เชียนนั่นเองแต่ทว่าเขาก็ไม่คาดคิดเลยว่าท่าทีของเย่เชียนจะดูแข็งกร้าวและหยาบคายถึงขนาดนี้ เพราะทันทีที่เขาเข้ามาเย่เชียนก็กล้าที่จะบอกกับเขาอย่างไม่แยแสว่าที่นี่ไม่อนุญาตให้สูบบุหรี่ ดังนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเกรี้ยวเล็กน้อยและเขาก็ต้องกัดฟันดับบุหรี่ของเขาไป

เย่เชียนก็โบกมือให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพูดว่า “ไม่มีอะไรแล้วคุณไปทำงานต่อได้เลย!” จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่กงฉิงและพูดว่า “นั่งลงสิ!”

กงฉิงเดินไปหาเย่เชียนและนั่งลงจากนั้นก็พูดว่า “ฉันกงฉิง..รองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดิน!”

“โอ้..ท่านรองผู้อำนวยการกงมาถึงที่นี่มีอะไรแนะนำผมหรอครับ” เย่เชียนแสร้งถามด้วยรอยยิ้มที่ขี้เล่น

“ฉันไม่ได้มาให้คำแนะนำอะไรหรอก..ฉันก็แค่แวะมาดูโครงการของคุณเย่ว่าการก่อสร้างมันเป็นไปตามกฎระเบียบด้านความมั่นคงแห่งชาติและกฎหมายของเราหรือเปล่าก็แค่นั้น” กงฉิงพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังอย่างเป็นทางการ “คุณเย่..ฉันคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจว่าถ้าหากขั้นตอนการก่อสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์หรือพบปัญหาในส่วนต่างๆ น่ะ..ฉันสามารถสั่งหยุดโครงการของคุณได้ทุกเมื่อเลยคุณรู้ใช่มั้ย?”

“ท่านรองผู้อำนวยการกงเนี่ยช่างเป็นเจ้าหน้าที่รัฐที่ทรงพลังและเที่ยงธรรมจริงๆ” เย่เชียนก็หัวเราะและพูดว่า “ทุกคนน่ะรู้ดี..เพราะงั้นที่คุณมาหาผมในวันนี้ก็ว่ากันตามตรงเลยสิ..จะมาอ้างนู่นอ้างนี่ว่าโครงการของผมมันไม่สมบูรณ์แบบไปทำไม..แล้วคนอย่างคุณมีคุณสมบัติมากพอที่จะสั่งหยุดหรือล้มเลิกโครงการของผมงั้นเหรอ? ..เข้าประเด็นเลยก็แล้วกันที่คุณมาเนี่ยก็แค่ต้องการเงินแค่นั้นใช่มั้ย?”

“คุณหมายความว่าไง? ..คุณคิดว่าฉันกำลังเรียกร้องสินบนอย่างงั้นเหรอ? ..ฉันก็แค่มาบอกคุณว่าถ้าหากขั้นตอนต่างๆ ในการดำเนินการไม่ถูกต้องมันก็จบ..และต่อให้คุณพยายามชี้แจงแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี!” กงฉิงแสร้งพูดอย่างจริงจังและเป็นธรรม ซึ่งไม่มีอะไรร้าวฉานมากไปกว่าการที่เย่เชียนพูดดูถูกและเย้ยหยันเขาเช่นนี้อีกแล้วเพราะเขาก็เป็นถึงรองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินและถึงแม้ว่าตำแหน่งจะไม่ใหญ่โตอะไรก็ตามแต่ถึงยังไงอำนาจและอิทธิพลของเขานั้นก็ไม่ใช่น้อยๆ เลยและการที่เย่เชียนดูถูกตัวเองมากถึงขนาดนี้แล้วกงฉิงจะไม่โกรธได้อย่างไร?

เย่เชียนก็ยิ้มเยาะและพูดว่า “ถ้าผมไม่ติดสินบนคุณแล้วคุณจะทำอะไรผมได้?” เย่เชียนนั้นเป็นคนที่ไม่ยอมใครและเขาก็จะยิ่งโจมตีทางวาจามากขึ้นเท่านั้นและยิ่งไปกว่านั้นโครงการนี้ก็ได้รับอนุมัติโดยตรงจากผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินแล้วและคนที่เป็นแค่รองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินอย่างกิงฉิงจะทำอะไรเขาได้? และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามมันก็ไม่มีทางที่คนอย่างรองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินจะทำอะไรเขาได้และยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังมีการสนับสนุนจากโจวเจิ้งผิงอยู่อีก ดังนั้นการที่จะกำจัดรองผู้อำนวยการสำนักงานกรมที่ดินมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน