ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 501

ตอนที่ 501 ศึกดวลเดือดพลซุ่มยิง

การได้เผชิญหน้าและสู้รบกับองค์กรทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะนั้นเป็นสิ่งที่เย่เชียนรอคอยมานานเพราะในฐานะทหารมืออาชีพนั้นเย่เชียนก็ไม่ได้เกลียดเหล่าทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะมากนักแต่ยังชื่นชมพวกเขาเลยด้วยซ้ำเพราะพวกเขาเป็นทีมที่ดีมาก ดังนั้นเพื่อเป็นการให้เกียรติเย่เชียนก็จะต่อสู้กับพวกเขาอย่างสมศักดิ์ศรี

ทางทิศตะวันออกนั้นมีป่าทึบดังนั้นเบอร์นาร์ดสกี้จึงนำเหล่าหทารรับจ้างจิ้งจอกหิมะเขาเข้าไปในนั้นและนี่คือแผนการที่เย่เชียนวางเอาไว้ล่วงหน้าและเขายังได้ทำการวิเคราะห์โดยละเอียดเกี่ยวกับภูมิประเทศของป่าแห่งนี้ แต่ก็น่าเสียดายที่ครั้งนี้ไม่มีหมาป่าสายหมอกเฟิงหลานไม่เช่นนั้นในฐานะผู้เชี่ยวชาญในการทำสงครามในป่าเย่เชียนก็เชื่อว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะง่ายขึ้นอย่างมากเมื่อมีเฟิงหลาน

เมื่อเย่เชียนและหลินเฟิงเข้าไปสมทบกับเหล่าสมาชิกเขี้ยวหมาป่าแล้วพวกเขาทุกคนก็พร้อมที่จะต่อสู้และตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เต็มไปด้วยอุปกรณ์ของกองกำลังพิเศษครบชุด เพราะถ้าหากเป็นองค์กรมาเฟียคูลอฟส์แล้วซึ่งเป็นองค์กรมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในประเทศรัสเซียเช่นนี้การจัดหาอุปกรณ์ดังกล่าวเหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างมาก

ใบหน้าของทุกคนถูกทาด้วยสีน้ำมันและเมื่อเห็นเย่เชียนเข้ามาสมาชิกในทีมเขี้ยวหมาป่าก็แสดงความเคารพในรูปแบบทหารที่มีมาตรฐานมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นหน่วยรบพิเศษจากประเทศต่างๆ ทั้งโลกหรือเคยปฏิบัติหน้าที่ในหน่วยงานลับของประเทศอื่นๆ แต่พวกเขาก็มีวิธีการแสดงความเคารพในแบบเขี้ยวหมาป่าเป็นของตัวเอง

เย่เชียนก็พยักหน้าเบาๆ และหยิบอุปกรณ์ที่สมาชิกเขี้ยวหมาป่าเตรียมเอาไว้ให้เขามาสวมใส่ ไม่ได้หมายความว่าเหล่าทหารรับจ้างจะไม่ใส่ชุดพิเศษเพื่อป้องกันความปลอดภัยเพราะพวกเขามักจะสวมเสื้อเกราะกันกระสุนด้วย เนื่องจากไม่มีใครอยากให้เพื่อนร่วมทีมเกิดอุบัติเหตุระหว่างการต่อสู้จึงไม่ได้หมายความว่าพวกเขากลัวแต่อย่างใด

“ในที่สุดวันนี้ฉันก็ได้เห็นการปรากฏตัวของเหล่าเขี้ยวหมาป่าด้วยตาของฉันเองแล้ว..พวกนายช่างเป็นกองกำลังพิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกจริงๆ” หลินเฟิงพูดอย่างจริงจัง

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับคำชมจากพี่หลิน..ว่าแต่นักฆ่าของเซเว่นคิลล่ะ?”

“พวกเขาเข้าป่านำไปก่อนแล้ว” หลินเฟิงพูด “นักฆ่าของเซเว่นคิลไม่ได้รบเก่งเหมือนพวกนาย..เพราะพวกเขาเก่งในการปฏิบัติการพิเศษประเภทลอบสังหารซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราถนัดที่สุด..ฉันก็เลยสั่งให้พวกเขาล่วงหน้าไปก่อน”

เย่เชียนก็พยักหน้าอีกครั้งและใส่อุปกรณ์ส่วนสุดท้ายแล้วพูดเสียงดังว่า “ทุกคนฟังให้ดี..นี่เป็นครั้งแรกที่เขี้ยวหมาป่าของพวกเราได้ร่วมมือกับเหล่าตำนานนักฆ่าเซเว่นคิล..นี่เป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุด..เพราะงั้นห้ามล้มเหลวเด็ดขาด!”

“รับทราบ!” สมาชิกเขี้ยวหมาป่าทุกคนตอบอย่างหนักแน่น

“นอกจากนี้จงจำคำพูดของผมเอาไว้! ..ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไงก็โปรดจงรักษาชีวิตของพวกคุณเอาไว้..เพราะเราสามารถปลิดชีพศัตรูได้แต่ถ้าพวกคุณคนใดคนหนึ่งตายมันก็ไม่ใช่อย่างที่ผมหวังเอาไว้..ได้ยินไหม!” เย่เชียนตะโกน

“ได้ยินครับ!” สมาชิกเขี้ยวหมาป่าตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน

คำพูดของเย่เชียนนั้นไม่ใช่เพราะพวกเขากลัวแต่เมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตรายล่ะก็เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาต่อสู้โดยไม่จำเป็นและต้องทำงานเป็นทีมและเพื่อนร่วมทีมก็สำคัญที่สุด ถึงแม้ว่าเหล่าสมาชิกเขี้ยวหมาป่าจะแข็งแกร่งแต่พวกเขาก็ไม่ใช่เทพเจ้าที่ไม่สามารถฆ่าได้ด้วยกระสุนเพราะพวกเขาอาจจะบาดเจ็บและล้มตายกันได้ทุกเมื่อ แต่ถ้าหากผู้ใดฝ่าฝืนล่ะก็คนคนนั้นจะไม่ใช่ฮีโร่แต่กลับกลายเป็นคนโง่แทน

อย่างไรก็ตามมันก็ไม่มีอะไรแน่นอนในทุกสิ่งและบางครั้งเราก็ต้องรู้ด้วยว่าเราทำอะไรได้และเราทำอะไรไม่ได้ เพราะบางทีในระยะเวลาสั้นๆ ทุกอย่างอาจจะต้องทำภายใต้การตัดสินอย่างมีเหตุผล

“จิวเหว่ย! ..มอบหมายหน้าที่ให้ทีมได้เลย” เย่เชียนเหลือบมองไปที่จางจิวเหว่ยและพูด

“รับทราบ!” จางจิวเหว่ยตอบแล้วเริ่มจัดทำแผนกลยุทธ์ ซึ่งมีสมาชิกทั้งหมด 16 คนในเขี้ยวหมาป่าซึ่งสี่คนรับผิดชอบภารกิจสไนเปอร์ลอบยิงเป็นคู่ๆ และอีก 12 คนที่เหลือจะอยู่ในการปฏิบัติการลงพื้นที่ค้นหาบนภูเขาและในป่าและแบกอีกสองคนโดยมีหน้าที่ในการพาครที่ได้รับบาดเจ็บออกไปจากสนามรบเพื่อรับการรักษาบาดแผลเบื้องต้น

หลังจากเสร็จสิ้นการมอบหมายหน้าที่แล้วเย่เชียนก็ออกคำสั่งและสมาชิกทุกคนของเขี้ยวหมาป่าก็เริ่มเคลื่อนพลทันที หลังจากนั้นเย่เชียนก็มองไปที่หลินเฟิงแล้วพูดว่า “พี่หลินในสภาพแวดล้อมที่มืดมิดแบบนี้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องใช้ทักษะลับไร้เงาของเซเว่นคิล..โชคดี!”

หลินเฟิงก็ยื่นมือออกมาและจับมือกับเย่เชียนพร้อมรอยยิ้มแล้วพูดว่า “ยินดี..ขอให้การร่วมมือครั้งนี้ได้รับชัยชนะ! ” หลังจากคำพูดนั้นจบลงหลินเฟิงก็หายไปในความมืดอย่างรวดเร็วและเมื่อเห็นว่าหลินเฟิงจากไปแล้วเย่เชียนก็ฉีกยิ้มและรีบวิ่งตามสมาชิกเขี้ยวหมาป่าไป

หลินเฟิงนั้นเป็นนักฆ่านักเขาจึงไม่ถนัดในการรุกและการเข้าปะทะตรงๆ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อยู่กับทีมเขี้ยวหมาป่าของเย่เชียน ซึ่งหลินเฟิงนั้นสามารถใช้ความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพเมื่อเขาทำการโจมตีแบบลอบสังหาร ซึ่งเขาที่ได้ร่วมมือกับเหล่านักฆ่าขององค์กรเซเว่นคิลมาหลายปีจึงทำให้ความเข้าใจในการความร่วมมือกันนั้นเป็นไปได้ด้วยดีอย่างมาก

“จิวเหว่ยคุณเคยอยู่ในหน่วยข่าวกรองของสหรัฐอเมริกาช่วงเวลาหนึ่ง..เพราะงั้นคุณรู้เรื่องหน่วยรบพิเศษหมีขั้วโลกมากแค่ไหน” เย่เชียนถาม

“อืม..CIAของสหรัฐอเมริกามีข้อมูลมากมายที่เกี่ยวกับหน่วยรบพิเศษหมีขั้วโลกของรัสเซีย..ผมเองก็เคยได้เรียนรู้กลยุทธ์การรบของพวกเขามาบ้างเช่นกัน..บอสไม่ต้องกังวลไปเพราะสมาชิกส่วนใหญ่ของจิ้งจอกหิมะเป็นสมาชิกของหน่วยรบพิเศษหมีขั้วโลกที่เกษียณและปลดประจำการ..และผมก็รู้ยุทธวิธีของพวกเขาเป็นอย่างดี..ผมรับปากเลยว่าภารกิจครั้งนี้จะต้องสำเร็จลุล่วงอย่างราบรื่น” จางจิวเหว่ยพูดอย่างหนักแน่น

การรู้จักศัตรูนั้นถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการสู้รบเลยทีเดียวเพราะในความเป็นจริงทุกกองกำลังต่างก็มีวิธีการต่อสู้ที่เป็นของตัวเองซึ่งหน่วยรบพิเศษหมีขั้วโลกและองค์กรทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะนั้นก็เช่นกัน แน่นอนว่าเขี้ยวหมาป่าเองก็ไม่มีข้อยกเว้น การรู้จักศัตรูนั้นเป็นวิธีการที่จะช่วยในการดำเนินสิ่งต่างๆ ได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามวิธีการและแผนการของแต่ละฝ่ายนั้นก็มักจะไม่คงที่เสมอไปเพราะเมื่อพวกเขาประสบปัญหาพวกเขาก็จะเปลี่ยนยุทธวิธีและแผนการไปและนี่คือกลยุทธ์ในการรบที่แท้จริง

เย่เชียนก็พยักหน้าและตบไหล่ของจางจิวเหว่ยเบาๆ แล้วพูดว่า “ผมเชื่อว่าคุณสามารถทำได้..และเป้าหมายของเรามีอยู่สิ่งเดียวเท่านั้นและนั่นก็คือการจับเป็นเบอร์นาร์ดสกี้เพราะผมต้องการพบเขาเป็นการส่วนตัว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน