ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 537

ตอนที่ 537 การช่วยเหลือที่หลอกลวง

จากอีกมุมหนึ่งเมื่อพวกเขาเดินออกมาไกลจากเย่เชียนแล้วเซียวหวันก็พูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “เขาต้องไปหาหมาป่าผีไป๋ฮวยอย่างแน่นอน..มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะแล้วทำไมผู้อำนวยการถึงได้เชื่อเขาถึงขนาดนี้?

“จริงๆ แล้วเขาก็พูดถูกนะเพราะถ้าไม่ใช่เขาเข้ามาขัดจังหวะเราล่ะก็วันนี้พวกเราอาจจะตายจริงๆ ก็ได้..เธอน่ะยังไม่รู้ยังไม่เข้าใจเรื่องของผู้ชายมากนักหรอก..เธอรู้ไหมว่าผู้อำนวยการน่ะไม่เคยคิดที่จะเข้าไปยุ่งกับหมาป่าผีไป๋ฮวยเลย” จื้อจุนพูด “ฉันไม่เคยเห็นเธอปฏิบัติกับใครเหมือนเย่เชียนเลย..ฉันไม่คิดว่าเธอเกลียดเขาหรอกนะเพราะเธอน่ะชอบเขาใช่ไหมล่ะ? ”

เซียวหวันก็ถึงกับผงะไปชั่วขณะแล้วพูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “จะบ้าเหรอ! ..ฉันเนี่ยนะชอบเขา..หืม..ฉันจะชอบเขาก็ต่อเมื่อผู้ชายทั้งหมดในโลกใบนี้ตายกันไปหมดแล้วเท่านั้น”

จื้อจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “เอาล่ะไปกันเถอะปล่อยให้เขาจัดการเรื่องของหมาป่าผีไป๋ฮวยไป..เพราะครั้งนี้เป้าหมายของเราคือเหล่ยเจียง..อีกอย่างเรื่องนั้นน่ะมันเกินความสามารถของเราไปมาก”

ตามรหัสลับที่หมาป่าผีไป๋ฮวยทิ้งเอาไว้หลังจากที่เขาหายเข้าไปท่ามกลางเงาโดยเดินต่อไปอีกสองสามตรอกเย่เชียนก็เห็นหมาป่าผีไป๋ฮวยยืนหันหลังให้เขาจากระยะไกลภายใต้แสงสะท้อนของแสงจันทร์จนทำให้เงาของเขานั้นถูกแสงสะท้อนออกมาเป็นร่างที่ยาวยืดอย่างน่ากลัว

“มาแล้วเหรอ” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูดและหันกลับมาอย่างช้าๆ

“ใช่! ” เย่เชียนตอบกลับไปว่า “ผมไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันที่นี่..เป็นยังไงบ้างไม่ได้เจอกันนานเลยพี่เป็นยังไงบ้าง? ”

“นายกลายเป็นคนเสแสร้งแกล้งอารมณ์อ่อนไหวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูดเบาๆ “คนอย่างฉันจะไปมีอะไรดีล่ะชีวิตของฉันก็เหมือนเดิมเสมอ..ว่าแต่พวกองค์กรทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะก็ถูกทำลายไปแล้วถ้างั้นเขี้ยวหมาป่าก็จะไปได้ไกลกว่านี้ภายใต้การปกครองของนาย”

“ถ้าตอนนี้พี่อยู่ตั้งแต่เริ่มบางทีพี่อาจจะเป็นผู้นำของเขี้ยวหมาป่าไปแล้วเพราะพี่สามารถพัฒนาเขี้ยวหมาป่าให้แข็งแกร่งมากกว่าผมได้อย่างแน่นอน” เย่เชียนพูด

“หึ..ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่ต่อแต่ฉันก็ไม่สามารถเป็นผู้นำของเขี้ยวหมาป่าได้หรอกเพราะฉันน่ะรู้เรื่องนี้ดีว่าสมาชิกแต่ละคนน่ะไม่ต้อนรับฉันเลย” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูด “นอกจากนี้ถึงแม้ว่าฉันจะรับตำแหน่งผู้นำเขี้ยวหมาป่าก็ตามแต่ถึงยังไงมันก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าฉันจะทำได้ดีกว่านาย..เย่เชียนฉันน่ะชื่นชมนายมาก”

เย่เชียนนั้นรู้ดีถึงคำพูดของหมาป่าผีไป๋ฮวยเพราะหมาป่าผีไป๋ฮวยค่อนข้างเก็บตัวและมีเพื่อนอยู่เพียงไม่กี่คนในเขี้ยวหมาป่าและถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ที่นั่นมานานแล้วก็ตามแต่ถึงยังไงหมาป่าผีไป๋ฮวยก็ไม่สามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งผู้นำของเขี้ยวหมาป่าได้เลย ดังนั้นเย่เชียนจึงไม่พูดอะไรใดๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้

หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็ถามว่า “พี่ไป๋ฮวยพี่มาที่นี่เพื่อฆ่าฮัวซงเจี๋ยเหรอ?”

หมาป่าผีไป๋ฮวยก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ว่าก็ว่าเถอะนายเนี่ยรู้จักฉันดีที่สุดเลย..ใช่! ..เป้าหมายของฉันในครั้งนี้คือฮัวซงเจี๋ยจริงๆ”

“เหล่ยเจียงเป็นผู้ว่าจ้างใช่หรือเปล่า?” เย่เชียนถาม

“อะไรนะดูเหมือนนายไม่อยากให้ฉันฆ่าฮัวซงเจี๋ยเลย” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูดอย่างเย็นชาแล้วพูดต่อ “นายเองก็เป็นทหารรับจ้างเช่นกันเพราะงั้นนายก็ควรจะรู้กฎของเราว่าเราต้องไม่เปิดเผยข้อมูลของผู้ว่าจ้าง..ว่าแต่ฉันอยากรู้ว่านายกำลังขัดแย้งกับพวกแก๊งยากูซ่ายามากุจิอยู่ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมนายถึงเลือกที่จะร่วมมือกับฮัวซงเจี๋ยล่ะ? ”

“ห๊ะแก๊งยามากุจิ?” เย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและถามด้วยความประหลาดใจว่า “พี่หมายถึงฮัวซงเจี๋ยกับพวกยามากุจิกำลังติดต่อกันอยู่เหรอ?”

หมาป่าผีไป๋ฮวยเองก็รู้สึกตกใจกับคำพูดของเย่เชียนเขาจึงถามว่า “นี่ไม่ใช่นิสัยของนายเลยนะ..นายเลือกที่จะร่วมมือกับใครก่อนที่จะหารายละเอียดของอีกฝ่ายแบบนี้”

“ไม่ๆ ..ผมไม่ได้มีแผนจะร่วมมือกับฮัวซงเจี๋ยแต่ตอนนี้มณฑลเหอหนานมีเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันเพราะถ้าหากฮัวซงเจี๋ยตายไปทั้งมณฑลเหอหนานก็จะเป็นโลกของเหล่ยเจียง..ดังนั้นเมื่อพวกปลาต่อสู้กันในตาข่ายก็มีเพียงแค่ชาวประมงเท่านั้นเท่านั้นที่สามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์แบบนี้ได้” เย่เชียนพูด

“มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ฮัวซงเจี๋ยจะสู้กับเหล่ยเจียง..นายก็สามารถเห็นได้จากตอนที่นายสั่งให้ชิงเฟิงไปข่มขู่เหล่ยเจียงและโยนความผิดให้ฮัวซงเจี๋ย..ซึ่งเหล่ยเจียงก็รู้ดีว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่ฮัวซงเจี๋ยพูด..เพราะงั้นวันนี้ฉันก็เลยมาตรวจสอบและเห็นนายกับเขาอยู่ด้วยกันเพราะเขาต้องการที่จะกระตุ้นคงามขัดแย้งระหว่างนายกับฮัวซงเจี๋ยจนพวกนายเริ่มทำสงครามกันเอง” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูดอย่างช้าๆ

เมื่อได้ยินสิ่งที่หมาป่าผีไป๋ฮวยพูดเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “วันนี้พี่มาที่นี่เพื่อมาหาผมโดยเฉพาะไม่ใช่เพื่อมาฆ่าฮัวซงเจี๋ยเหรอ? ”

“มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันมาทำไม” หมาป่าผีไป๋ฮวยพูด “การต่อสู้ระหว่างฮัวซงเจี๋ยกับเหล่ยเจียงน่ะในไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเพราะพวกเขาต่างก็อยู่เบื้องหลังเครือข่ายของแก๊งยากูซ่ายามากุจิและอีกฝ่ายก็มีแก๊งมาเฟียอเมริกันอีกดังนั้นทั้งหมดมันจะเป็นการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์..เพราะงั้นถ้าฉันป็นนายฉันก็จะไม่ทำอะไรเลยและรอให้เรื่องจบลงอย่างเงียบๆ เพราะไม่ว่านายจะจัดการกับใครถึงยังไงมันก็จะทำให้เกิดปัญหาที่เลวร้ายตามมาอีกมากมาย”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วเพราะจากการสนทนานี้จะเห็นได้ชัดว่าหมาป่าผีไป๋ฮวยนั้นเหมือนกำลังช่วยตนอยู่ “ทำไมพี่ถึงบอกข้อมูลกับผมมากขนาดนี้..พี่ไม่ได้ต้องการทำลายเขี้ยวหมาป่าหรอกเหรอเพราะนี่น่าจะเป็นโอกาสที่หายากใช่ไหม? ” เย่เชียนถามด้วยความประหลาดใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน