ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 712

ตอนที่ 712 ยึดอำนาจ ตอนที่ 10

เย่เชียนนั้นเป็นผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าและมีทรัพยากรอันมหาศาลไม่ว่าจะเป็นทรัพยากรเครือข่ายหรือทรัพยากรทางเศรษฐกิจและเพียงแค่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปช่องทางเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนหวั่นเกรง ดังนั้นนากาซาวะจึงหวั่นเกรงเย่เชียนอย่างยิ่งและต้องการกำจัดเย่เชียนจากนั้นก็ยึดครององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเอาไว้ภายใต้เธอกละเมื่อถึงตอนนั้นความแข็งแกร่งขององค์ชาโด้ซากุระก็จะรุ่งโรจน์อย่างยิ่ง

นอกจากนี้เย่เชียนเองก็ยังมีชิบะโชโกะลูกสาวของรองหัวหน้าสมาคมมังกรดำอย่างชิบะชิเงโอะ ดังนั้นหากนากาซาวะเคโกะสามารถควบคุมสิ่งต่างๆได้เธอก็จะสามารถถือไพ่เหนือกว่าสมาคมมังกรดำอย่างยิ่งและสามารถใช้ชิบะโชโกะเพื่อกดดันชิบะชิเงโอะได้อีกด้วย

ดังนั้นนากาซาวะเคโกะจึงไม่คิดที่จะฆ่าเย่เชียนในตอนนี้ อย่างไรก็ตามเธอก็รู้ดีเช่นกันว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะให้เย่เชียนยอมเพราะเย่เชียนเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอปวดหัวโดยไม่ต้องพูดถึงกองกำลังเขี้ยวหมาป่าของเขาเลย ดังนั้นเธอจึงต้องจึบซ่งหลันก่อนจากนั้นจึงค่อยข่มขู่เย่เชียนเพราะถ้าหากเป็นเช่นนั้นเย่เชียนจะต้องฟังเธออย่างแน่นอน

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ฮัตโตริชิฮิโระก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณเย่..คุณไปช่วยคุณซ่งก่อนเถอะผมไม่เป็นไร..คนพวกนี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก”

เย่เชียนหันกลับไปมองที่ฮัตโตริชิฮิโระในขณะที่รับมือกับการโจมตีของอีกฝ่ายและพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ..พี่หลันสามารถจัดการเองได้” ถึงแม้ว่าเขาจะพูดเช่นนั้นแต่เย่เชียนก็ค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของซ่งหลันอยู่ดีเพราะท้ายที่สุดซ่งหลันก็ไม่ได้ต่อสู้มาหลายปีแล้วดังนั้นจึงทำให้ทักษะของเธอลดลงไปเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลังจากได้ยินคำสั่งของนากาซาวะเคโกะแล้วทหารเหล่านั้นก็หันไปโจมตีซงหลันทันทีจากนั้นพวกเขาก็ใช้มีดแทงเข้าไปทางซ่งหลันโดยตรง ซึ่งพวกเขาเป็นทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดและมีทักษะการต่อสู้ที่ดีและนอกจากนี้พวกเขาก็ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ฝึกฝนวิชานินจาผ่านองค์กรชาโด้ซากุระดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้อ่อนแอเลย

“นี่!..เมื่อไหร่พวกพี่จะออกมาช่วย..จะรอดูการแสดงไปถึงเมื่อไหร่?” เย่เชียนพึมพำ

ทันทีที่คำพูดของเย่เชียนจบลงพวกเขาก็เห็นคนกระโดดลงมาจากเพดานพร้อมกับมีดในมือแล้วเจาะเข้าไปที่หน้าอกของผู้นำกลุ่มทหาร ซึ่งคนดังกล่าวไม่ใช่คนอื่นแต่เป็นหลินเฟิงที่ซ่อนตัวอยู่บนเพดานมุมมืดๆเพื่อรอดูสถานการณ์ต่างๆ ซึ่งหลังจากใช้มีดเจาะเข้าไปที่หน้าอกของชายหนุ่มแล้วหลินเฟิงก็เตะเขาออกไป แน่นอนว่าอีกฝ่ายไม่มีโอกาสได้ตอบโต้เลยแม้แต่น้อยดังนั้นเขาจึงถูกเตะและกระเด็นออกไปแล้วตายในทันที

หลินเฟิงนั้นเป็นผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลและมีทักษะวิชาลับไร้เงาและเขาก็เชี่ยวชาญในการลอบสังหารอย่างมาก ซึ่งอีกฝ่ายจะไม่สามารถตอบโต้หรือป้องกันได้เลย

หลังจากนั้นหมาป่าผีไป๋ฮวยก็กระโดดลงมาเช่นกันและมีดในมือของเขาเลื้อยไปเลื้อยมาราวกับงูและโจมตีอย่างรุนแรงและรวดเร็วและเพียงในชั่วพริบตาเขาก็ได้ฆ่าเหล่าทหารหลายคนที่เข้าไปโจมตีซ่งหลัน

เย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเล็กน้อยจากนั้นเขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมรู้อยู่แล้วว่าพี่จะต้องมา”

ไป๋ฮวยก็ยิ้มอย่างเย็นชาและไม่สนใจเย่เชียนอีกต่อไป หลินเฟิงก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ไอ้พวกบ้ารังแกกุลสตรีได้ยังไง..บังอาจมาทำร้ายน้องสะใภ้ของฉันงั้นเหรอ!”

เย่เชียน็แสยะยิ้มโดยไม่ได้พูดอะไร ส่วนฮัตโตริชิฮิโระก็รู้สึกประหลาดใจอย่างลับๆเพราะเขาเองก็เป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญในตระกูลนินจาทั้งหมด ซึ่งเขานั้นไม่ได้สงสัยในความสามารถของหลินเฟิงกับไป๋ฮวยแต่อย่างไร แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือการที่เย่เชียนได้เตรียมการเอาไว้ก่อนอย่างชัดเจนและเตรียมคนเหล่านี้เอาไว้เพื่อรอโอกาสที่เหมาะสม เมื่อเห็นเช่นนี้เขาก็คิดว่าเย่เชียนนั้นน่ากลัวเกินไปและฮัตโตริชิฮิโระก็แอบตัดสินใจอย่างลับๆว่าเขาจะไม่มีวันเป็นศัตรูกับเย่เชียนในอนาคตอย่างเด็ดขาด

ทางด้านชิงเฟิงที่คอยรักษาการณ์อยู่ข้างนอกเมื่อเขาเห็นหลินเฟิงและไป๋ฮวยปรากฏตัวขึ้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องรออีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงโบกมือให้สัญญาณเหล่าสมาชิกของหน่วยกรงเล็บหมาป่าและหลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็รีบเข้าไปยังด้านในทันที เดิมทีชิงเฟิงก็ไม่อยากพลาดการแสดงดีๆดังนั้นหากเขาไม่เคลื่อนไหวเขาก็จะผิดหวังเพราะในเมื่อเขามาที่นี่หากเขาไม่แสดงทักษะของเขาที่ฝึกฝนมานานมันจะน่าเสียดายอย่างมาก

“บอส!..พวกผมมาแล้ว!” ชิงเฟิงมาที่ประตูและรีบตะโกนเข้าไปอย่างเกรี้ยวกราด

เย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไอบ้านี่!..ฉันบอกว่าอย่าทำอะไรให้มันโจ่งแจ้ง..เอาเถอะรีบไปคุ้มกันผู้อาวุโสฮัตโตริ..แล้วก็ฆ่าทุกคนซะยกเว้นผู้หญิงคนนั้น!”

ผู้หญิงที่เย่เชียนชี้ให้ชิงเฟิงดูก็คือนากาซาวะเคโกะ เนื่องจากผู้หญิงคนนี้คือสมาชิกขององค์กรชาโด้ซากุระดังนั้นเย่เชียนจึงต้องการที่จะเก็บเธอเอาไว้เพื่อที่จะทรมานและเค้นข้อมูลที่เกี่ยวข้องจากปากของเธอ ซึ่งหลังจากที่ชิงเฟิงได้รับคำสั่งของเย่เชียนเขาก็โบกมือและสั่งให้สมาชิกของหน่วยกรงเล็บหมาป่าจำนวนหนึ่งไปคอยคุ้มกันฮัตโตริชิฮิโระส่วนสมาชิกคนอื่นๆก็ไปไล่ฆ่าคนของนากาซาวะเคโกะอย่างดุเดือด ชิงเฟิงนั้นเป็นดั่งปรมาจารย์ผู้ปรารถนาให้โลกเกิดความโกลาหลเพราะก่อนหน้านี้เขาคิดว่ามันคงจะน่าตื่นเต้นมากที่ติดตามเย่เชียนมาที่ประเทศญี่ปุ่นเพื่อมาทำสงครามแต่เขาก็ได้ทำหน้าที่เป็นแค่ผู้คุ้มกันจึงทำให้เขารู้สึกเสียใจมากแต่ทว่าในตอนนี้เขาก็ได้ออกปฏิบัติภารกิจที่น่าตื่นเต้นเขาจึงรู้สึกมีความสุขอย่างมาก

เมื่อดันโซบายาชิเห็นว่าโอกาสรอดชีวิตของเขามีเพิ่มมากขึ้นแล้วความมั่นใจของเขาก็เพิ่มขึ้นในทันใดและขาก็ลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เขาต้องการที่จะกำจัดเย่เชียนเช่นกันดังนั้นเขาจะปล่อยเย่เชียนไปได้อย่างไร? ซึ่งต่างจากเย่เชียนเพราะสิ่งที่เขาให้ความสนใจคือเขาจะต้องตอบแทนผู้มีพระคุณและใครที่เป็นหนี้บุญคุณเขาก็ต้องชดใช้คืนหากถึงเวลาอันควร ดังนั้นดันโซบายาชิที่เคยวางแผนจะกำจัดตัวเองเพื่อแสดงความจงรักภักดีให้กับสมาคมมังกรดำนั้นเย่เชียนจะไม่มีวันให้อภัย ยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากเย่เชียนต้องการให้ฮัตโตริชิฮิโระขึ้นเป็นผู้นำสำนักนินจาอิงะคนต่อไปล่ะก็เขาต้องกำจัดดันโซบายาชิเท่านั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน