ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 725

725 /1358

ตอนที่ 725 ศิลปะการต่อสู้ผสมผสานโยคะ ตอนที่ 3

ไป๋ฮวยก็ส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ฉันเพิ่งเคยเห็นเขาใช้เป็นครั้งแรก..ฉันเองก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าเขาจะเก็บทักษะแบบนี้เอาไว้..ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเขาใช้เป็นแค่คิกบ็อกซิ่งกับหมัดปาจี๋เท่านั้นแต่ดูเหมือนฉันจะคิดผิด..แต่ก่อนเราฝึกฝนกับอาจารย์คนเดียวกันและถึงแม้ว่าอาจารย์จะสอนฉันกับเขาทุกๆอย่างเหมือนกันแต่ฉันก็เลือกที่จะพัฒนาแค่หมัดปาจี๋เพราะมันมีการโจมตีที่รุนแรงและมีศักยภาพในการทำลายมากที่สุด..ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะผสมผสานมวยไทยเข้ากับหมัดหย่งชุนของฮ่องกง..ฉันคิดว่าตอนนี้ทักษะการต่อสู้ของเย่เชียนน่ะไม่ได้ด้อยไปกว่าฉันเลย”

นี่ไม่ใช่การซ่อนหรือปกปิดใดๆเพียงแต่เย่เชียนนั้นไม่เคยมีโอกาสได้ใช้มันมาก่อน ซึ่งในเมื่อทักษะการต่อสู้ไม่ว่าจะเป็นคิกบ็อกซิ่งหรือมวยปาจี๋ของเขาก็ฝึกฝนจนสำเร็จขั้นสูงสุดแล้วด้วยเหตุนี้เย่เชียนจึงต้องหาวิธีอื่นและใช้ความพยายามอื่นเพื่อเพิ่มความก้าวหน้าและการพัฒนาของตัวเองและไม่ว่าจะเป็นทักษะการต่อสู้หรือสมรรถภาพทางร่างกายของเขาก็ตาม อย่างไรก็ตามเนื่องจากความแตกต่างในวิธีการฝึกฝนเย่เชียนจึงต้องนำมาผสมผสานเข้าด้วยกันเพื่อพัฒนาทักษะให้ดียิ่งขึ้นนั่นเอง

“ดูเหมือนว่าเย่เชียนกำลังซ่อนมันจากนายนะ..น้องชายคนนี้มันเจ้าเล่ห์” หลินเฟิงก็ส่ายหัวเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แต่มันก็เป็นเรื่องดีเพราะเย่เชียนทำให้พวกเราได้ตื่นเต้นกันสักที”

ไป๋ฮวยถอนหายใจเบาๆและไม่ได้พูดอะไรต่อ ถึงแม้ว่าการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของเย่เชียนจะมีพลังมากแต่ก็ไม่ใช่ว่าเย่เชียนจะเก่งกว่าไป๋ฮวยเสมอไป ซึ่งเย่เชียนนั้นชื่นชมความสามารถของไป๋ฮวยมาโดยตลอดและตลอดหลายปีที่ผ่านมาเย่เชียนก็ได้พัฒนาขึ้นและแน่นอนว่าไป๋ฮวยเองก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะฝึกฝนการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งนี้แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถเอาชนะไป๋ฮวยได้ ยิ่งไปกว่านั้นเย่เชียนไม่เคยคิดที่จะเอาชนะไป๋ฮวยเลย

การโจมตีของเย่เชียนในตอนนี้ก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆและการเคลื่อนไหวนั้นก็รวดเร็วมากและแม้แต่ข้อบกพร่องเล็กๆน้อยๆของเขาก็ถูกปกปิดไปอย่างสมบูรณ์แบบ ถึงแม้ว่าดีห์ราห์จะมองเห็นมันแต่เขาก็ไม่มีทางที่จะตอบโต้ได้เลย แต่ถ้าหากดีห์ราห์ถูกแทนที่ด้วยไป๋ฮวยล่ะก็มันจะเป็นอีกฉากหนึ่ง ดังนั้นหากเย่เชียนเปิดเผยข้อบกพร่องเพียงเล็กน้อยล่ะก็ไป๋ฮวยจะสามารถวิเคราะห์และตอบโต้ได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำอย่างแน่นอน

“ปัง” หมัดของเย่เชียนกระแทกร่างกายของดีห์ราห์จนกระเด็นออกไปแต่เขากลับคว้าเชือกของสนามเอาไว้เพื่อยึดร่างกายให้มั่นคงและเมื่อเขาต้องการสู้กลับเขาก็พบว่าเขาไม่มีเรี่ยวแรงเหลืออยู่เลย ดูเหมือนว่าหมัดของเย่เชียนเมื่อครู่นี้จะทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสอย่างมาก

“ผมแพ้แล้ว!” ดีห์ราห์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ด้วยสีหน้าที่ขมขื่นและสิ้นหวัง ซึ่งเขาไม่เพียงแค่สูญเสียความพยายามแต่เขารู้สึกว่าแม้แต่ศักดิ์ศรีของเขาก็พังทลายไปด้วย นี่ยังรวมถึงความฝันของเขาและแม้กระทั่งอนาคตของเขาด้วย “ถ้าจะฆ่าผมก็ฆ่าซะ”

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเคยพูดเหรอว่าฉันจะฆ่านาย..มันมีหลายวิธีที่จะฆ่าคนเพราะงั้นถ้าหากฉันต้องการจะฆ่านายล่ะก็ฉันคงไม่ใช้วิธีนี้หรอก”

“ต่อให้คุณไม่ฆ่าผมถึงยังไงผมก็จะไม่ขอบคุณและมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ผมจะเป็นสุนัขรับใช้ของคุณ..คุณใช้มนุษย์เป็นตัวหมากและควบคุมอยู่ในกำมือของคุณ..คุณคิดว่าทุกคนบนโลกต้องการที่จะประจบประแจงคุณจริงๆเหรอ..ผมขอบอกเอาไว้เลยนะว่าถึงผมจะจนถึงผมจะไม่มีความสามารถแต่ผมก็มีศักดิ์ศรี” ดีห์ราห์พูดอย่างเด็ดเดี่ยว

“ศักดิ์ศรี?” เย่เชียนก็ยิ้มจางๆแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงคนแบบไหนและไม่ว่าจะเป็นคนแบบไหนถึงยังไงมันก็ไม่สำคัญหรอกว่านายจะจนหรืออะไรแต่การทำแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรจากคนโง่และนายจะไม่มีวันประสบความสำเร็จได้”

“หึ..แต่ต้องแลกศักดิ์ศรีเพื่อความสำเร็จล่ะก็มันจะไปมีประโยชน์อะไร?..สุดท้ายก็จะถูกหัวเราะเยาะอยู่ดี” ดีห์ราห์พูด

“ดีห์ราห์!… ” ไป๋ฮวยกำลังจะเตือนเพื่อบอกให้ดีห์ราห์ปิดเปิดปากของเขาไปแต่เย่เชียนก็โบกมือเพื่อขัดจังหวะเขาและเมื่อเห็นเช่นนั้นไป๋ฮวยก็ยิ้มอย่างขอโทษและเย่เชียนก็เข้าใจ จากนั้นเย่เชียนก็หันกลับไปมองดีห์ราห์แล้วพูดว่า “ศักดิ์ศรีของนายมันก็เป็นเพียงแค่ความคิดในทางที่ผิดซึ่งเกิดขึ้นภายใต้สภาพแวดล้อมที่ไม่ดี..ซึ่งความเกลียดชังของนายต่อคนรวยหรือคนปกตินั้นรุนแรงเกินไป..นายคิดว่าคนเราจะรวยทุกคนเลยงั้นเหรอ..ฉันรู้ว่านายเป็นคนอินเดียและสังคมที่ยากจนที่สุดในอินเดียมันก็ย่ำแย่จนนายอยากจะเปลี่ยนโชคชะตาของนายแต่นายกำลังเดินไปในทางตัน..ฉันอยากเอาชนะนายก็จริงแต่ฉันเคยพูดเหรอว่าฉันดูถูกศักดิ์ศรีของนาย..ฉันจะบอกความจริงให้นะว่าฉันมีพี่น้องมากมายที่เก่งกว่านาย..ฉันแค่คิดว่านายมีบางอย่างที่ควรค่าแก่การช่วยเหลือเพราะงั้นฉันจึงยินดีที่จะให้โอกาสนายเพราะฉันก็เคยเป็นเหมือนนาย..ฉันเคยอยู่ที่จุดต่ำสุดของสังคมและถูกเยาะเย้ยดูถูกมานานหลายปีและได้ลิ้มรสด้านมืดของโลก..แล้วนี่มันอะไรฉันไปดูถูกอะไรนาย?”