ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 75

ใบหน้าของชายชราซีดลงทันทีเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเย่เชียน เขาจ้องมองเย่เชียนอย่างมึนงงและพูดอะไรไม่ออก เพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่าเย่เชียนจะเป็นคนกลับกลอกและเฉไฉนานขนาดนี้ และเขาคิดว่าถ้าเขายังคงต่อปากต่อคำอยู่กับเย่เชียน เย่เชียนก็คงจะไม่หยุดพล่ามเป็นแน่ เขาจึงรีบตัดบทกับเย่เชียนแล้วหันหน้าหนีไป ใครจะไปรู้ว่าเรื่องไร้สาระและเหลวไหลเช่นนี้จะออกมาจากปากของชายคนนี้กันล่ะ ?

หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างชายชราในตอนนี้นั้นไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง ชายชราก็ไม่รู้จะอธิบายสิ่งเหล่านั้นอย่างไร เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยรู้จักเย่เชียนมาก่อนและตัวเขาเองก็ไม่เคยไปญี่ปุ่นด้วย ส่วนเรื่องงานเลี้ยงวันเกิดของรองประธานาธิบดีเซ็นอะไรนั่นน่ะเหรอ ลืมมันไปได้เลย เพราะเขาไม่ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตขนาดนั้น แต่เธออาจจะไม่เชื่อคำพูดเขาอีกแล้ว

ด้วยความหวั่นเกรงอย่างมาก ชายชรากระซิบขอโทษผู้หญิงของเขาและพยายามอธิบายอย่างต่อเนื่องว่าตัวเขาไม่ได้เป็นโรคเอดส์และก็ไม่เคยคลุกคลีกับโสเภณีหรือเผยแพร่สื่อลามกอนาจารใด ๆ ด้วย แต่อย่างไรก็ตาม หญิงสาวก็ยังไม่ยอมเชื่อและยังคงเอะอะโวยวายต่อไป ชายชรารู้สึกเหมือนกับว่าหัวของเขากำลังจะระเบิดออก ท้ายที่สุดเขาก็จำใจสัญญาว่าจะซื้อเครื่องประดับให้เธอหลาย ๆ ชิ้นเพื่อเป็นการขอโทษเธอ เธอจึงค่อยสงบลง

……

ในที่สุดการประมูลก็เริ่มต้นขึ้น บรรยากาศโดยรอบดูมีชีวิตชีวาและคึกคักอย่างมาก ผู้ชายที่อยู่ในงานมีทั้งนักธุรกิจร่ำรวย เจ้าหน้าที่รัฐระดับสูง และนายทหารยศสูง ๆ ถึงแม้ว่าหน้าที่การงานของแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน แต่พวกเขาต่างก็มีจุดประสงค์เดียวกันก็คือเรื่องของการสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับตัวเองและทำให้ผู้หญิงของพวกเขามีความสุขสนุกสนานไปพร้อม ๆ กัน

ในส่วนของฉินหยู หูวเค่อ และจ้าวหยานั้น ดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่มีความสนใจกับเครื่องประดับเหล่านั้นเลย พวกเธอก็แค่นั่งดูอยู่อย่างเงียบ ๆ ในขณะที่คนอื่น ๆ ต่างก็เสนอราคากันอย่างครึกครื้น แต่พวกเธอกลับไม่ได้แสดงถึงความสนใจแม้แต่น้อย

“เอาล่ะครับ… สำหรับของชิ้นสุดท้ายในค่ำคืนนี้ มันคือ… สร้อยคอเพชรที่มีชื่อว่า… ดวงดาวแห่งความรักครับ! รายการสุดท้ายแล้วนะครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน เราจะเริ่มประมูลกันที่ราคาห้าแสนหยวน และทุกครั้งที่เปิดประมูลจะต้องมีมูลค่าเพิ่มหนึ่งแสนหยวนต่อครั้ง ถ้าทุกท่านพร้อมแล้ว เรามาเริ่มกันเลยครับ” พิธีกรพูดอย่างกระตือรือร้น

“หกแสนหยวน!”

สิ้นเสียงพิธีกรประกาศการเสนอราคาเริ่มต้น ก็มีคนเสนอราคาในทันที

“หกแสนหยวนนะครับ หกแสนหยวน… มีใครให้มากกว่านี้ไหมครับ ?” พิธีกรถาม

เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะหันไปมองว่าใครกันที่เสนอราคาได้รวดเร็วขนาดนี้ และเขาก็เห็นว่าคนที่ถือป้ายอยู่นั้นก็คือเหว่ยเฉินหลงนั่นเอง ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจจะประมูลเอาสร้อยเพชรดวงดาวแห่งความรักเส้นนี้มาเป็นของขวัญให้กับฉินหยู

“เจ็ดแสนหยวน” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งขานราคาดังขึ้น

“เจ็ดแสนหยวนนะครับ! เจ็ดแสนหยวน… มีใครให้สูงกว่านี้ไหมครับ ?” พิธีกรประกาศต่อเนื่องอย่างดุเดือด

“หนึ่งล้าน!” เหว่ยเฉินหลงตะโกนเสียงดัง

“ท่านหมายเลขสามเสนอราคามาหนึ่งล้านหยวน มีอีกไหมครับ มีใครให้สูงกว่านี้อีกไหมครับ ?” พิธีกรถาม

“หนึ่งล้านห้าแสน!” ชายหนุ่มคนเดิมยกป้ายขึ้นและตะโกนเสียงดัง

เหว่ยเฉินหลงจ้องมองชายหนุ่มคนนั้นอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “สองล้าน!”

“สองล้านหยวน! มีใครให้สูงกว่านี้ไหมครับ ?” พิธีกรประกาศอย่างตื่นเต้น

ถึงแม้ว่าความรักที่มีต่อเครื่องประดับสำหรับดาราในวงการอาจจะสูงและเป็นที่นิยมมาก แต่สองล้านหยวนสำหรับสร้อยคอเพชรหนึ่งเส้นมันก็ออกจะแพงไปหน่อย หลายคนถอนการประมูลไปแม้ว่าพวกเขาจะยังมีเงินในกระเป๋าอยู่อีก แต่การซื้อเครื่องประดับชิ้นเดียวในราคาสองล้านนั้นมันก็ค่อนข้างฟุ่มเฟือยเลยทีเดียว

“สองล้านห้าแสน!” ชายหนุ่มเสนอราคาและชูป้ายขึ้นอีกครั้ง เหว่ยเฉินหลงรู้สึกเจ็บใจในขณะที่เหลือบมองเขา เห็นได้ชัดว่าเหว่ยเฉินหลงรู้สึกรังเกียจเขาและยอมแพ้ให้กับเขาไม่ได้

“สามล้าน!” เหว่ยเฉินหลงกัดฟันแน่นและจ้องมองชายหนุ่ม สำหรับเขาแล้ว เงินสามล้านหยวนมันเป็นเพียงแค่สิ่งเล็กน้อยเมื่อต้องเทียบกับการเสียหน้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน