ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 763

ตอนที่ 763 การประลองของตระกูลเย่ ตอนที่ 3

ถึงแม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของเย่เชียนจะสืบทอดมาจากหลินจินไท่ก็ตามแต่เขาก็ผสมผสานมันเข้ากับสไตล์การต่อสู้ของเขาเองและหลังจากผ่านการต่อสู้จริงมานับไม่ถ้วนก็อาจกล่าวได้ว่าทักษะการต่อสู้ของเย่เชียนนั้นคือสิ่งที่สามารถฆ่าศัตรูได้จริงๆ เมื่อต้องรับมือกับศัตรูสิ่งที่คุณต้องใช้นั้นก็คือความเรียบง่ายและตรงไปตรงมาและไม่จำเป็นต้องสวยหรูแต่อย่างใดและต้องได้รับผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพสูงสุด

ทักษะของเย่หานหลินนั้นดีแต่ก็นำไปใช้ในการต่อสู้จริงได้ไม่มากนักและไม่เหมาะกับการแข่งขันเลย เมื่อเห็นการแสดงของเย่หานหลินแล้วเย่เชียนก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเพราะดูเหมือนว่าเย่หานหลินจะไม่ฟังคำพูดของเขาเลย หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ผลลัพธ์สุดท้ายของเย่หานหลินก็คงมีแต่ความล้มเหลวเท่านั้น ซึ่งเย่เชียนก็ไม่รู้เลยว่าเย่หานหลินนั้นมีความสามารถความอดทนในการรับผลที่ตามมาจากความล้มเหลวหรือไม่ ซึ่งเย่เชียนนั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้และต้องบอกว่าถ้าหากเย่หานหลินไม่มีคุณสมบัติที่จะอดทนต่อความล้มเหลวมันก็ไม่คุ้มเลยที่จะไปช่วยเหลือเขา ดังนั้นถ้าหากว่าเย่หานหลินพ่ายแพ้มันก็เป็นเพียงแค่ชะตากรรมเท่านั้น

อย่างไรก็ตามทักษะของเย่หานหลินนั้นยังคงทำให้เย่เจียอู๋ประหลาดใจเพราะมันไม่ง่ายเลยสำหรับตระกูลสาขาที่จะมีทักษะแบบนี้และที่สำคัญกว่านั้นตระกูลสาขาได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ระดับต่ำเท่านั้นแต่ทว่าเย่หานหลินกลับสามารถเผชิญหน้ากับเย่หานรุ่ยได้และยังไล่ต้อนอย่างต่อเนื่องและได้เปรียบอีกด้วย นี่ไม่ใช่แค่การฝึกฝนอย่างหนักหน่วงเท่านั้นอาจกล่าวได้ว่าเย่หานหลินนั้นเป็นอัจฉริยะแห่งศิลปะการต่อสู้ก็เป็นได้

เมื่อนึกถึงคำพูดของเย่เชียนแล้วเย่เจียอู๋ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาผิดจริงๆงั้นหรือ? เขาไม่ควรแบ่งแยกความแตกต่างระหว่างตระกูลหลักกับตระกูลสาขาให้ชัดเจนอย่างนั้นเหรอ? ผู้คนต่างก็บอกว่าพวกเขาเป็นคนแรกในตระกูลเย่ที่บุกเบิกและสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆให้กับตระกูลให้เข้ากับยุคสมัยใหม่ไม่ใช่หรือ? แบบนี้เขายังควรที่จะยึดติดกับนิสัยและทัศนคติเก่าๆที่ไม่ดีของตระกูลอยู่หรือไม่? หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วเย่เจียอู๋ก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็วและไม่กล้าคิดอะไรอีกต่อไป จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและคิดในใจว่าทำไมเขาต้องคิดมากเรื่องนี้ด้วย? ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ใช่ผู้นำตระกูลเย่อีกต่อไปดังนั้นเขาก็ควรจะปล่อยให้ลูกๆหลานๆของตระกูลเย่ตัดสินใจในเรื่องเหล่านี้จะดีกว่า

แต่ทว่าสถานการณ์บนเวทีการประลองพลิกกลับอย่างรวดเร็วเพราะเย่หานรุ่ยสามารถรับการโจมตีของเย่หานหลินได้ในทันทีและได้เปรียบอย่างต่อเนื่องเพราะทักษะการต่อสู้ของเย่หานรุ่นนั้นก็ถือได้ว่าโดดเด่น อันที่จริงแล้วในตอนแรกเขาสามารถเลือกที่จะโจมตีก่อนเพื่อชิงความได้เปรียบแต่เขาจงใจเลือกที่จะทำเช่นนี้เพราะจุดประสงค์คือเพื่อดึงดูดความสนใจของเย่เจียอู๋และทำให้เย่เจียอู๋ต้องตกตะลึงไปกับความแข็งแกร่งของเขา ซึ่งในตอนนี้สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปแล้วดังนั้นเย่หานรุ่ยจึงไม่จำเป็นที่จะต้องผ่อนแรงอีกต่อไป

เย่หานรุ่ยนั้นแข็งแกร่งและการโจมตีก็รวดเร็วและรุนแรงรวมไปถึงการเคลื่อนไหวของเขาก็ฉุนเฉียวและคาดเดายากจนเย่เจียอู๋ถึงกับผงะไปครู่หนึ่งและพึมพำกับตัวเอง “เอ็งไปเรียนมวยโป่วเทียนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!” เย่เจิ้งหรานผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในนามปรมาจารย์อันดับหนึ่งของตระกูลเย่ผู้ที่เคยใช้มวยชุดนี้ ด้วยมวยชุดนี้ทำให้ศัตรูพ่ายแพ้นับครั้งไม่ถ้วนแต่ทว่าเย่เจียอู๋ก็คิดว่าด้วยการตายของเย่เจิ้งหรานนั้นทักษะมวยชุดนี้คงจะสูญหายไปด้วยแต่เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าเย่หานรุ่ยจะฝึกมันเช่นนี้

“ท่านปู่ครับนี่มันมวยอะไรครับเนี่ย” เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะถามเมื่อได้ยินเสียงพึมพำของเย่เจียอู๋

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่เจียอู๋ก็หันไปเหลือบมองเย่เชียนแล้วพูดว่า “มวยชุดนี้ถูกเรียกกันว่าหมัดโป่วเทียน..พ่อของเอ็งเป็นคนคิดค้นมันขึ้นมา..ย้อนกลับไปในสมัยก่อนพ่อของเอ็งเอาชนะนักสู้นับไม่ถ้วนด้วยมวยชุดนี้และสถาปนาตัวเองในสนามประลอง..เดิมทีมวยชุดนี้ควรจะถูกส่งต่อให้ลูกหลานแต่น่าเสียดายที่พ่อของเอ็งจากโลกนี้เร็วเกินไป..แต่ฉันไม่ได้คาดหวังเลยว่าหานรุ่ยจะฝึกทักษะมวยชุดนี้..เมื่อมีโอกาสฉันจะให้หานรุ่ยส่งต่อมวยชุดนี้ให้เอ็ง”

เย่เชียนก็ยิ้มจางๆแล้วพูดว่า “ไม่..ผมคิดว่าผมคงไม่เหมาะที่จะเรียนรู้ทักษะนี้”

เย่เจียอู๋ก็ผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นมองไปที่เย่เชียนด้วยความประหลาดใจแล้วพูดว่า “ทำไมเอ็งถึงไม่เหมาะกับทักษะนี้?”

“ก็ในเมื่อพ่อของผมส่งต่อศิลปะการต่อสู้ชุดนี้ให้กับหานรุ่ยแต่ไม่ได้ส่งต่อให้ผมนั่นก็หมายความว่าเขาไม่ต้องการให้ผมเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ชุดนี้..นอกจากนี้ถึงแม้ว่าศิลปะการต่อสู้ชุดนี้จะมีอานุภาพสูงแต่มันก็มีข้อบกพร่องมากมาย..มันมีเพียงปรมาจารย์ที่แท้จริงเท่านั้นที่สามารถประยุกต์ใช้มวยชุดนี้ได้..หากฝึกฝนไม่เพียงพอมันก็จะแสดงได้เพียงรูปแบบแต่ไม่สามารถนำไปใช้ได้จริง..เพราะงั้นด้วยทักษะและความสามารถของผมจึงไม่เหมาะสมที่จะเรียนมวยชุดนี้..ด้วยเหตุนี้อย่าเรียนรู้มันจะดีกว่าเพื่อไม่ให้มวยของพ่อต้องเสื่อมเสีย” เย่เชียนพูดอย่างช้าๆเขานั้นพูดความจริงไม่ใช่เย่อหยิ่งแต่อย่างใดเพราะมวยโป่วเทียนชุดนี้มีช่องโหว่ขนาดใหญ่และถ้าหากฝึกฝนไม่ดีพอล่ะก็มันจะไม่มีทางปกปิดช่องโหว่เหล่านี้และไม่สามารถใช้พลังที่แท้จริงของมวยชุดนี้ได้เลย

ยกตัวอย่างเช่นเย่หานรุ่ยนั้นเขาไม่มีทางใช้พลังและความสามารถที่แท้จริงของมวยชุดนี้ได้เลยเพราะฉะนั้นถ้าหากการฝึกฝนของเขามากพอล่ะก็เกรงว่าเย่หานหลินคงจะพ่ายแพ้ไปนานแล้ว ซึ่งถ้าหากสามารถดึงประสิทธิภาพที่แท้จริงของมวยชุดนี้ออกมาได้เย่หานหลินจะต้านทานได้นานขนาดนี้ได้อย่างไร? นอกจากนี้มวยชุดนี้ก็ไม่เหมาะกับเย่เชียนมากนักเพราะเย่เชียนถนัดการใช้วิธีการโจมตีที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมาแต่มีประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมที่สุดเสมอ ดังนั้นถึงแม้ว่ามวยโป่วเทียนชุดนี้จะทรงพลังแต่การเคลื่อนไหวของมันก็ค่อนข้างแยบยลเช่นกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน