ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 831

ตอนที่ 831 เสแสร้งพูด

เมื่อพูดถึงการจัดการบริษัทเย่เชียนนั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย อย่างไรก็ตามในฐานะผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าแล้วเย่เชียนก็มีประสบการณ์ในการจัดการอยู่บ้าง แต่เขาไม่ได้เข้าใจการจัดการขององค์กรและโครงสร้างเชิงธุรกิจเพราะเขาเคยจัดการและบริหารในรูปแบบทางทหารเท่านั้น

“เอาล่ะผมแนะนำตัวไปแล้วถึงคราวพวกคุณแนะนำตัวให้ผมรู้จักบ้าง” เย่เชียนพูด

ท่าทีที่แข็งกร้าวของเย่เชียนทำให้ชางกวนเจ้อรู้สึกหนักใจเล็กน้อยและเขาก็รู้สึกกดดันอย่างมากเพราะเขาไม่ทราบรายละเอียดของเย่เชียนเลยแม้แต่น้อยเพราะงั้นชางกวนเจ้อจึงไม่กล้าท้าทายมากเกินไป

หลังจากฟังการแนะนำตัวของเหล่าผู้บริหารแล้วเย่เชียนก็ให้ความสนใจกับผู้จัดการซือจื้อที่หญิงสาวแผนกต้อนรับพูดถึง เธอเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทและตำแหน่งของเธอก็มีความสำคัญมากอีกทั้งเธอมีเสน่ห์และรูปร่างของเธอก็ดูเย้ายวนแต่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนที่เย็นชาแต่ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายตลอดเวลาด้วยเสน่หา ความรู้สึกแรกของเย่เชียนที่มีต่อเธอนั่นคือเธอดูเจ้าเล่ห์และร้อนแรงอย่างเงียบๆ

ผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทเป็นตำแหน่งที่สำคัญมากหากสิ่งที่พนักงานหญิงต้อนรับพูดเป็นความจริงล่ะก็รองผู้จัดการชางกวนเจ้อกับผู้จัดการฝ่ายการเงินซือจื้อนั้นมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือจริงๆและมันก็เป็นเรื่องที่แย่มาก ดังนั้นเมื่อทราบสถานการณ์แล้วเย่เชียนก็ยังไม่รู้ว่าจะรับมืออย่างไร

“ผมมีความสุขมากที่ได้ร่วมงานกับพวกคุณ..ผมเชื่อว่าทุกคนน่าจะรู้สถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทดี..เนื่องจากการเสียชีวิตของผู้จัดการคนก่อนผลกระทบต่อบริษัทนั้นจึงยิ่งใหญ่มาก..ผมหวังว่าพวกคุณทุกคนจะร่วมมือกันเพื่อข้ามผ่านความยากลำบากและผ่านช่วงเวลาวิกฤตนี้ไปอย่างราบรื่นด้วยกัน” เย่เชียนพูด “การประชุมวันนี้ก็มีแค่นี้..ทุกคนน่าจะยุ่งกับงานของตัวเองอยู่เพราะงั้นแยกย้ายได้” หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็เหลือบทอบไปที่ซือจื้ออีกครั้งและพูดว่า “ผู้จัดการซือคุณช่วยไปที่ห้องทำงานของผมหน่อย..ผมมีบางอย่างที่อยากจะคุยกับคุณ”

ซือจื้อก็ถึงกับผงะไปครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า อย่างไรก็ตามสายตาของชางกวนเจ้อก็มีแววตาที่ดูสงสัยและกังวลซึ่งทำให้เย่เชียนมั่นใจมากขึ้นว่าชางกวนเจ้อคนนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับซือจื้อจริงๆ หากเป็นแบบนั้นจริงๆคำพูดของหญิงสาวที่แผนกต้อนรับก็คงจะเป็นเรื่องจริงทั้งหมดและแน่นอนว่าการตายของผู้จัดการคนก่อนจะต้องเกี่ยวข้องกับชางกวนเจ้ออย่างแน่นอน แต่เย่เชียนก็เชื่อว่าชางกวนเจ้อคงจะไม่ลงมือทำถึงขนาดนั้นถ้าหากเขาไม่ถูกบังคับให้ต้องทำสิ่งเหล่านั้นเป็นแน่

เมื่อทุกคนจากไปเย่เชียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์หวงฟู่ชิงเตี๋ยนและเมื่อได้ยินเสียงของเย่เชียนแล้วหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “อะไรกันเอ็งยังไม่ตายอีกเหรอ?”

“โถ่ปู่..แฟนของปู่เป็นคนแบบไหนกันเนี่ย..เธอจ้องจะฆ่าผมโดยไม่มีเหตุผลใดๆเลย” เย่เชียนพูด

หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ถึงกับผงะไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เป็นเพราะฉันรู้จักเธอดีและฉันก็รู้จักเอ็งดีด้วยเพราะงั้นฉันก็รู้อยู่แล้วว่าเอ็งกับเธอคงจะคุยกันไม่รู้เรื่องอย่างแน่นอน”

เย่เชียนก็หัวเราะแล้วพูดว่า “ฮ่าๆ..คราวนี้ปู่เดาผิดเพราะผมกับแฟนเก่าปู่เข้ากันได้ดีเลยล่ะ..ผมจะบอกข่าวดีให้ฟัง”

“อะไรดีล่ะ..เอ็งอยากได้อะไรจากฉันอีก” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด

“ดูสิ่งที่ปู่พูดสิ..ผมคิดถึงปู่ทุกวันและถ้ามีเรื่องอะไรดีๆผมก็จะนึกถึงปู่คนแรก” เย่เชียนพูด “ผมอยากจะบอกปู่ว่าเธอยังคงรักปู่และคิดถึงปู่อยู่..ผมให้ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นกับเธอไปแล้วและเมื่อดูจากท่าทางการแสดงออกของเธอแล้วผมคิดว่าเธอยังคงคิดถึงปู่อยู่เสมอ..ผมรู้เกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่างปู่กับเธอมาบ้างแล้ว..พวกคุณทั้งสองคนยังคงยึดติดกับสิ่งเหล่านั้นมาโดยตลอดเพราะงั้นจะรออะไรอยู่ล่ะ?..ปู่ควรจะคว้าโอกาสนี้เพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆนะ..ผมคิดว่าตอนนี้โอกาสในการฟื้นฟูความสัมพันธ์ของปู่กับเธอมาถึงแล้ว

หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ถึงกับตกตะลึงและมีความรู้สึกแปลกๆและบางสิ่งบางอย่างก็ค่อยๆผุดขึ้นในใจเพราะหลายปีที่ผ่านมาเขาคิดเกี่ยวกับฮัวหยาซินมาโดยตลอดจริงๆ แต่ทั้งสองคนเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเองและไม่มีใครเต็มใจที่จะรับกันและกันจึงทำให้ทั้งสองถอยห่างจากกันจนนำไปสู่สถานการณ์ในวันนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเย่เชียนจะสามารถเกลี้ยกล่อมคนอย่างฮัวหยาซินได้ ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ความคิดของเขาที่จะกลับไปสู่วันวานและหัวใจของเขาก็กลับมามีแรงและแข็งแกร่งขึ้น แต่เขารู้ดีว่านิสัยของฮัวหยาซินนั้นเป็นยังไงและสิ่งต่างๆก็คงจะไม่ง่ายดายขนาดนั้น

หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ฉันเข้าใจความใจความหวังดีของเอ็ง..แต่ความขัดแย้งระหว่างฉันกับเธอไม่ใช่สิ่งที่สามารถพูดกันได้ชัดเจนในประโยคเดียว..มีอะไรอีกมั้ย?..ถ้าไม่มีฉันจะวางสายแล้วฉันยุ่งมาก”

เย่เชียนก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้เมื่อรู้ว่าชายชราคนนี้คงสับสนและทำตัวไม่ถูกจนใช้หน้าที่ราชการเข้ามาอ้างและหลอกตัวเอง “เดี๋ยวก่อน!..ผมมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากปู่จริงๆ” เย่เชียนพูด “คุณเองก็น่าจะรู้ว่าเมื่อสองวันก่อนผู้จัดการเครือน่านฟ้ากรุ๊ปสาขาปักกิ่งเกิดอุบัติเหตุรถยนต์จนเสียชีวิต?”

“มันออกข่าวและหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งเลยล่ะ..แต่นี่เป็นกรณีที่ธรรมดามากและไม่ถึงกับต้องให้สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของเราเข้าไปแทรกแซงเลย” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด

“คดีนี้ดูธรรมดามากก็จริงแต่ผมคิดว่าเรื่องราวภายในมันซับซ้อนกว่านั้น..พี่หลันอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นพราะงั้นเธอจึงขอให้ผมช่วยดูแลบริษัทชั่วคราว..อย่างน้อยๆผมต้องทำให้ดีไม่อย่างนั้นผมคงจะละอายใจอย่างมากเพราะงั้นปู่ช่วยผมสืยหาหน่อยว่าคนขับรถคู่กรณีของผู้จัดการคนก่อนถูกขังอยู่ในคุกที่ไหน” เย่เชียนพูด

“ก็ได้..มันเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับฉันเพราะงั้นฉันจะโทรไปบอกเอ็งถ้าฉันได้ข้อมูลมาแล้ว” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด

“ขอบคุณล่วงหน้าครับปู่” เย่เชียนพูด “ฉันขออวยพรให้ปู่กับอาจารย์ฮัวอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไปและมีลูกมีหลานสืบตระกูลเร็วๆด้วย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน