ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 873

873 /1358

ตอนที่ 873 ข่าวร้าย (1)

บริษัททะเลสี่ทิศนั้นมีธุรกิจหลากหลายประเภท ได้แก่ การสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์,อสังหาริมทรัพย์,อาหารเพื่อสุขภาพ,การซ่อมบำรุงรถยนต์และอุตสาหกรรมอื่นๆ ซึ่งถึงแม้ว่าอุตสาหกรรมโฆษณาจะมีส่วนเกี่ยวข้องในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเท่านั้นแต่บริษัทก็มีเครือข่ายที่กว้างขวางและผู้ติดต่อกับลูกค้ามากมายจนมีเงินทุนที่แข็งแกร่ง ดังนั้นการพัฒนาอุตสาหกรรมโฆษณาจึงเป็นไปอย่างรวดเร็วเช่นกันและถึงแม้ว่าเงิน 20 ล้านหยวนจะไม่มากสำหรับบริษัททะเลสี่ทิศก็ตามแต่ทว่าบริษัทก็มีทรัพย์สินหมุนเวียนเพียง 100 ล้านหยวนเท่านั้นซึ่งถือว่าขาดทุนเป็นจำนวนมาก

นี่คือการต่อสู้ครั้งสำคัญสำหรับชางกวนเจ้อและเขาจะต้องไม่แพ้เพราะสถานะของชางกวนเจ้อในตระกูลชางกวนนั้นต่ำมาก เมื่อตอนที่เขายังเด็กแม่ของชางกวนเจ้อเสียชีวิตไปและพ่อของเขาก็ได้แต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนหนึ่งและให้กำเนิดชางกวน หยานยู่ขึ้นมา ดังนั้นสถานะของชางกวนเจ้อจึงตกต่ำลงมากกว่าเดิมและไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตามดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถดึงดูดความสนใจของคนในครอบครัวได้เลย ซึ่งผู้อาวุโสในตระกูลปฏิบัติราวกับไม่สนใจเขา

ชางกวนเจ้อแตกต่างไปจากเด็กคนอื่นๆเพราะถึงแม้ว่าเขาจะเกิดในตระกูลใหญ่แต่เขาก็ไม่เคยได้รับความรักจากผู้อาวุโสเลย ดังนั้นเขาจึงถูกส่งไปศึกษาต่อต่างประเทศเมื่อตอนที่เขายังเด็กมากและหลังจากสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในประเทศสหรัฐอเมริกาแล้วเขาก็ได้เข้าทำงานที่ Wall Street และเขาถือได้ว่าเป็นคนที่มีพรสวรรค์ตั้งแต่เยาว์วัย อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสในตระกูลก็ยังคงไม่แยแสเขาอยู่ดีซึ่งทำให้เกิดบาดแผลในใจและทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมาก

หลังจากกลับมาที่ประเทศจีนเขาก็ได้เข้าทำงานที่บริษัทเครือน่านฟ้ากรุ๊ปเพราะเขาได้คิดที่จะเพิ่มสถานะของเขาในตระกูลด้วยการกำจัดบริษัทเครือน่านฟ้ากรุ๊ปสาขาปักกิ่งเพราะถ้าหากประสบความสำเร็จก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสถานะของชางกวนเจ้อในตระกูลจะไม่เหมือนเดิมอีก ดังนั้นในการต่อสู้ครั้งนี้เขาทำได้แค่ชนะและจะไม่สามารถพ่ายแพ้ได้เลย

ถึงแม้ว่าเงิน 20 ล้านหยวนจะไม่ใช่จำนวนที่มากสำหรับบริษัททะเลสี่ทิศก็ตามแต่มันก็มีความสำคัญมากสำหรับชางกวนเจ้อเพราะถ้าหากมีอะไรผิดพลาดเขาจะไม่สามารถลุกขึ้นได้อีกตลอดชีวิตนี้ ยิ่งไปกว่านั้นคนจากตระกูลชางกวนก็อาจจะคิดว่าเขาเข้าร่วมบริษัทเครือน่านฟ้ากรุ๊ปเพื่อกำจัดบริษัททะเลสี่ทิศและแก้แค้นตระกูลนั่นเอง

เย่เชียนมีความชัดเจนมากเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้เพราะครั้งก่อนเย่หานหลินได้บอกข้อมูลเหล่านี้ทั้งหมดแก่เขา ดังนั้นเย่เชียนจึงให้ความสำคัญกับสัญญาณไฟขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ตราบใดที่แผนสำเร็จนั่นก็หมายความว่าแผนของเขาที่จะทำลายตระกูลชางกวนก็ประสบความสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว

พูดตามตรง นอกจากความรู้สึกส่วนตัวแล้วเย่เชียนก็ยังคงชื่นชมช้างกวนเจ้อเป็นอย่างมากเพราะอย่างน้อยเขาก็เก่งกว่าชางกวนหยานยู่ที่เอาแต่กินและดื่มและเที่ยวเล่นเท่านั้น เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าผู้นำของตระกูลชางกวนนั้นเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า? แทนที่จะสนับสนุนลูกหลานที่มีพรสวรรค์ดีๆอย่างชางกวนเจ้อแต่กลับสนับสนุนคนที่ไม่ประสบความสำเร็จอย่างชางกวนหยานยู่แทน หากตระกูลชางกวนสนับสนุนชางกวนเจ้ออย่างดีเยี่ยมล่ะก็เย่เชียนเชื่อว่าอุตสาหกรรมของตระกูลชางกวนจะได้รับการพัฒนาไปสู่ระดับที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตามบางครั้งอารมณ์และความคิดส่วนตัวของมนุษย์ก็มีส่วนสำคัญเพียงเพราะแม่ของชางกวนเจ้อเสียชีวิตไปตั้งแต่เขายังเด็กดังนั้นตระกูลชางกวนจึงคิดว่าเขาเป็นคนที่ไม่คู่ควรแก่การสนับสนุน ด้วยเหตุนี้ชางกวนเจ้อจึงต้องพบกับชะตากรรมอันน่าเศร้า

หลังจากที่เห็นชางกวนเจ้อจากไปปากของเย่เชียนก็ฉีกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มและเขาก็โทรศัพท์ไปหาฉีเยว่และบอกเขาว่าเขาจะได้ทุกอย่างตามที่ตกลงกันเอาไว้และที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเขา ซึ่งนี่เป็นโอกาสที่หายากสำหรับฉีเยว่ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีในการแก้แค้นและเขาจะปล่อยมันไปได้อย่างไร? ที่นี่เขาทนต่อความโกรธแค้นมานานหลายปีและตราบใดที่เขาจัดการกับบริษัททะเลสี่ทิศได้ล่ะก็เขาก็สามารถย้ายไปที่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปได้ในตำแหน่งที่สูงและไม่เพียงแต่สามารถแก้แค้นได้เท่านั้นแต่คุณยังสามารถบรรลุผลประโยชน์ดังกล่าวได้ด้วยซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา

ขณะที่เย่เชียนวางสายไปจู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นและซือจื้อก็ผลักประตูเข้ามาแล้วเดินตรงไปหาเย่เชียน จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองเขาและยิ้มอย่างมีเสน่ห์แล้วพูดว่า “ฉันเพิ่งเห็นรองผู้จัดการชางออกจากที่นี่ไป..คุณเย่ได้เซ็นสัญญาให้เขาหรือเปล่า?”

เย่เชียนก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ผมเซ็นสัญญากับบริษัททะเลสี่ทิศไปแล้ว..เนื่องจากเราตัดสินใจที่จะร่วมมือกันเพราะงั้นผมจึงลงนามในสัญญาเพื่อเป็นการรับประกันสำหรับทั้งสองฝ่าย”

“ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมคุณเย่ถึงทำแบบนี้..แต่ฉันเชื่อว่าคุณเย่ต้องมีเหตุผลบางอย่างเพราะคนฉลาดอย่างคุณจะพ่ายแพ้ชางกวนเจ้อได้ยังไง” ซือจื้อพูด “ว่าแต่ถ้าเป็นแบบนี้ฉันต้องออกใบเบิกงบประมาณเลยหรือเปล่า”

“ไม่จำเป็นสำหรับตอนนี้” เย่เชียนพูด “ผมได้รับโทรศัพท์จากสำนักงานใหญ่เมื่อเช้านี้ว่าเราจะดำเนินการลงทุนขนาดใหญ่ในสาขาปักกิ่งของเราและขยายธุรกิจให้กว้างขวางกว่าเดิม..ดังนั้นมันจึงยังไม่ถึงเวลาเบิกงบเงินทุน”

ซือจื้อก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ถึงแม้เราจะขยายสาขาในปักกิ่งแต่เราก็ไม่ควรหยุดการดำเนินธุรกิจตามปกติของเราในตอนนี้ไม่ใช่เหรอ..ถ้าเราไม่ระดมเงินทุนล่ะก็ธุรกิจจำนวนมากของเราต้องหยุดชะงักลง”

“นี่เป็นคำสั่งของสำนักงานใหญ่และผมก็ไม่มีทางเลือกอื่น” เย่เชียนพูด “ผมได้เห็นธุรกรรมทางธุรกิจหลายรายการของบริษัทของเราเมื่อเร็วๆนี้แล้วและเงินทุนที่มีอยู่ก็ไม่จำเป็นต้องเบิกเพิ่มเลย..ยกเว้นสำหรับการลงทุนด้านโฆษณานี้และหลังจากสำนักงานใหญ่ได้พิจารณาแล้วเราก็สามารถดำเนินธุรกิจที่เหลือได้ตามปกติ..ส่วนความร่วมมือกับบริษัททะเลสี่ทิศนั้นผมได้หารือกับรองผู้จัดการชางแล้วและขอให้เขาไปเจรจากับบริษัททะเลสี่ทิศเพื่อให้พวกเขาสำรองจ่ายให้ก่อน..ผมก็กำลังจะไปหาคุณเพื่อบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้และบอกให้คุณหยุดลงทุนในธุรกิจอื่นๆก่อน..ซึ่งในอนาคตค่าใช้จ่ายทางการเงินทั้งหมดของบริษัทจะต้องมีลายเซ็นของผมเท่านั้นถึงจะมีผลบังคับใช้ไม่งั้นจะถือว่าไม่มีผลและผู้ที่เกี่ยวข้องจะต้องรับผิดชอบ”

ซือจื้อก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและสีหน้าของเธอก็ดูแปลกใจอย่างมากเพราะตอนนี้ธุรกิจต่างๆของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปก็กำลังเติบโตในเมืองหลวงแห่งนี้และค่อนข้างเป็นไปได้อย่างดีเยี่ยม ดังนั้นคำสั่งจากสำนักงานใหญ่จึงดูไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด ‘นี่คุณต้องการทำลายบริษัททะเลสี่ทิศโดยการล้มเลิกเงินทุนโฆษณาของบริษัททะเลสี่ทิศงั้นเหรอ?’ ซือจื้อคิดในใจอย่างลับๆ อย่างไรก็ตามเมือเธอคิดเกี่ยวกับมันและคิดว่ามันก็ไม่น่าเป็นไปได้เพราะท้ายที่สุดสัญญาและเอกสารยืนยันก็ได้รับการลงนามแล้ว และเครือน่านฟ้ากรุ๊ปจะต้องจ่ายอย่างแน่นอน นอกจากนี้เงิน 20 ล้านหยวนก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับบริษัททะเลสี่ทิศเลย ซึ่งถึงแม้ว่าซือจื้อจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติแต่เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าปัญหานั้นคืออะไรอยู่ดี

เมื่อเหลือบมองไปที่เย่เชียนแล้วซือจื้อก็เห็นว่าใบหน้าของเขาดูสงบและพิรุจเลย ซึ่งทำให้ซือจื้อสับสนมากยิ่งขึ้นและเธอก็พูดด้วยรอยยิ้มที่เสน่ห์ว่า “คุณเย่คืนนี้คุณว่างมั้ยคะ?..เราไปทานมื้อเย็นด้วยกันเถอะ”