ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 876

ตอนที่ 876 เสือสองตัว

วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับผู้หญิงก็คือต้องใช้ผู้หญิงอีกคนเพราะนี่คือประสบการณ์ตรงของเย่เชียนที่ได้รับตลอดหลายปีที่ผ่านมา อย่างเช่นตอนที่เย่เชียนอยู่ในเมืองเซี่ยงไฮ้เขายังคงจำการต่อสู้ระหว่างฉินหยูกับหวังยู่ได้และเมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้วการที่หวังยู่เปลี่ยนใจไปที่ไป๋ฮวยนั้นคือเรื่องที่ดี

ซือจื้อเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและผู้หญิงที่ทำให้เย่เชียนต้องรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย แน่นอนว่าถ้าหากเย่เชียนต้องการฆ่าซือจื้อจริงๆล่ะก็มันจะง่ายมากแต่ประเด็นสำคัญคือเย่เชียนไม่รู้ว่าซือจื้อกำลังคิดอะไรอยู่หรือมีจุดประสงค์อะไรและอะไรที่เธอปิดบังเอาไว้ นี่คือสิ่งที่เย่เชียนกังวลมากที่สุด

หูวเค่อนั้นเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถและไม่เพียงแต่เธอมีทักษะการต่อสู้ที่สูงเท่านั้นแต่เธอยังฉลาดอีกด้วย ดังนั้นเธอควรจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการรับมือกับผู้หญิงอย่างซือจื้อ

หลังจากวางสายแล้วซือจื้อก็เดินมาที่รถและเคาะกระจกรถเบาๆแล้วมองไปที่เย่เชียนที่นั่งอยู่ในรถด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ จากนั้นเย่เชียนก็เลื่อนกระจกรถลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ชั้นล่างนี่มันช่างน่าเบื่อจริงๆ”

“ผู้ชายควรจะรอผู้หญิงสิ..นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องนะ..คุณจะไม่แสดงความสุภาพบุรุษของคุณหน่อยเหรอ” ซือจื้อพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

เย่เชียนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นยิ้มอย่างช่วยไม่ได้แล้วเปิดประตูรถเดินออกไป จากนั้นเขาก็เปิดประตูรถให้ซือจื้อและพูดว่า “เชิญครับคุณซือ!” ด้วยการชำเลืองมองอย่างสบายๆเขาก็เห็นว่าชางกวนเจ้อกำลังมองมาที่เขา เมื่อเห็นเช่นนั้นเย่เชียนยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เพื่อนของคุณกำลังมองคุณอยู่น่ะ”

ซือจื้อก็หันไปมองแล้วยิ้มและพูดว่า “คุณหึงเหรอ?”

เย่เชียนก็ยักไหล่เล็กน้อยและพูดว่า “ไม่เลย” ขณะที่เขาพูดเย่เชียนก็ปิดประตูรถและเดินไปที่ฝั่งคนขับ ซึ่งหลังจากปิดประตูรถแล้วเย่เชียนก็สตาร์ทรถและขับออกไป

เมื่อเห็นฉากดังกล่าวดวงตาของชางกวนเจ้อก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความโกรธอย่างแรงกล้าแต่ตามที่ซือจื้อบอกเขาว่าเธอแค่พยายามหลอกล่อเย่เชียนเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมดังนั้นชางกวนเจ้อจึงต้องอดทนเอาไว้ชั่วคราวและคิดเกี่ยวกับมันว่าตราบใดที่เขาทำลายเย่เชียนได้ซือจื้อก็จะเป็นของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยยอมรับว่าซือจื้อเป็นแฟนสาวของเขาก็ตามแต่ผู้ชายก็มีความเป็นเจ้าของโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนอย่างชางกวนเจ้อ ซึ่งเป็นผู้ชายที่รู้วิธีเก็บอาการและการแสดงออกตั้งแต่ยังเป็นเด็กและเก็บกดความเกลียดชังเอาไว้มากมาย ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะรับไม่ได้สิ่งนั้นก็ตามแต่เขาก็จะทำให้คนอื่นไม่มีความสุขและไม่ได้สิ่งนั้นไปด้วย

“เดี๋ยวผมจะแนะนำให้คุณรู้จักคนๆนึง” ขณะขับรถเย่เชียนหันไปมองซือจื้อและพูด

“ใครกันหรอ..เธอคงไม่ใช่ภรรยาของคุณเย่ใช่มั้ย?” ซือจื้อยิ้มอย่างมีเสน่ห์และพูด

เย่เชียนก็ตกตะลึงเพราะเขาไม่คิดว่าซือจื้อจะฉลาดและรู้ทันถึงขนาดนี้ซึ่งเธอสามารถเดาได้ในทันทีจนดูเหมือนว่าซือจื้อคนนี้จะรู้เรื่องของเขาเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามเย่เชียนเพียงแค่ยิ้มอย่างเฉยเมยและไม่พูดอะไรใดๆต่อ หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเย่เชียนก็เปลี่ยนเรื่องและพูดว่า “คุณคิดว่าถ้าหากชางกวนเจ้อเห็นพวกเราใกล้ชิดกันแล้วเขาจะหึงและทำตัวงี่เง่ามั้ย?”

ซือจื้อก็ยิ้มเบาๆและพูดว่า “คุณเย่กลัวงั้นเหรอ..ชางกวนเจ้อเป็นเพียงแค่ของเล่นในสายตาของคุณ..ฉันคิดว่าคุณเย่จะไม่เอาจริงเอาจังกับเขาหรอกใช่มั้ย?..นอกจากนี้ถ้าฉันเดาไม่ผิดคุณเย่จะต้องทำลายบริษัททะเลสี่ทิศในไม่ช้าก็เร็ว”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วและอยากรู้อยากเห็นเบื้องหลังของซือจื้อมากขึ้นเรื่อยๆเพราะผู้หญิงคนนี้ฉลาดมากจนดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถซ่อนอะไรไปจากเธอได้เลย เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มที่มุมปากว่า “ถึงแม้ว่าผมจะชอบผู้หญิงฉลาดก็ตามแต่บางครั้งก็ไม่ควรที่จะรู้เยอะเกินไป”

“ฮ่าๆ..นี่ถือว่าเป็นการคุกคามและคำสบประมาทนะ” ซือจื้อพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ถ้าคุณจะคิดอย่างนั้นมันก็ถูกแล้วผมไม่ชอบให้ใครมารู้ทันผม..ซึ่งถ้าคุณฉลาดและรู้เรื่องของผมมากขนาดนี้คุณก็คงจะรู้เรื่องนั้นด้วยใช่มั้ย?” เย่เชียนพูด

“แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันสามารถช่วยคุณได้ล่ะ” ซือจื้อพูด

“ทำไมล่ะ?” เย่เชียนพูด “ผมนึกไม่ออกจริงๆว่าทำไมคุณถึงอยากช่วยผม”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน