ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 877

ตอนที่ 877 รู้ความลับ

เมื่อได้ยินคำพูดของซือจื้อแล้วเย่เชียนก็ขมวดคิ้วและหันไปมองเธอด้วยความประหลาดใจ ต้องบอกเลยว่าผู้หญิงคนนี้ฉลาดมากจนเธอสามารถรับรู้ถึงแผนการของเขาได้อย่างถ่องแท้

“เงินยี่สิบล้านหยวนเป็นเพียงเงินก้อนเล็กๆสำหรับบริษัททะเลสี่ทิศและไม่สามารถทำลายพวกนั้นได้เลย..แต่มันก็มีประโยชน์เหมือนกันเพราะอย่างน้อยๆเรื่องนี้ก็สามารถทำให้ตระกูลชางกวนตัดชางกวนเจ้อออกจากระบบครอบครัวและทั้งหมดนี้ก็เป็นวิธีการกำจัดบุคคลไม่ใช่กำจัดบริษัท” ซือจื้อพูด “อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าบริษัททะเลสี่ทิศจะเป็นบริษัทจดทะเบียนก็ตามแต่เนื่องจากเป็นธุรกิจแบบครอบครัวจึงทำให้หุ้นในตลาดที่เหลืออยู่มีเพียง20%เท่านั้น..ดังนั้นถึงแม้ว่าคุณจะกวาดหุ้นทั้งหมดในตลาดไปมันก็จะไม่เป็นภัยคุกคามต่อบริษัททะเลสี่ทิศเลย”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักบริษัททะเลสี่ทิศดีเลยนะ..แล้วถ้าเป็นคุณจะทำยังไง”

ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ซือจื้อก็พูดว่า “มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะตอบแทนฉันยังไง..ถ้าคุณทำให้ฉันพอใจฉันก็จะบอกวิธีแก้ปัญหาที่เป็นไปได้ให้กับคุณ”

“จะตอบแทนยังไงน่ะเหรอ..ผมคงให้อะไรคุณไม่ได้หรอกเพราะที่รักของผมคงจะไม่ยอมฮ่าๆ” เย่เชียนพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างขมขื่น

“ไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนั้นหรอกถึงแม้ว่าฉันจะสนใจคุณมากแต่มันก็ไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะใช้วิธีนี้เพื่อดึงคุณมาเคียงข้างฉัน..ความรักมันไม่ใช่เกมเพราะเมื่อมันมีข้อต่อรองเมื่อไหร่มันจะไม่ใช่ความรักอีกต่อไป” ซือจื้อพูด “แต่มันก็ไม่ใช่ว่าคุณจะไม่สามารถตอบแทนฉันได้เพราะตราบเท่าที่คุณสัญญากับฉันด้วยเงื่อนไขข้อเดียวแค่นั้นก็พอ”

“มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นก็บอกมาได้เลยว่าเงื่อนไขนั้นคืออะไร”

“ฉันยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับมันเลยแต่ตราบใดที่คุณสัญญากับฉันเมื่อฉันตัดสินใจได้ในอนาคตคุณก็ค่อยทำตามสัญญาตอนนั้น” ซือจื้อพูด “ฉันคิดว่าคุณเย่จะไม่ปฏิเสธใช่มั้ย?”

“อันที่จริงผมเกลียดคนที่เอาเปรียบและคุกคามผมมากที่สุด” เย่เชียนพูด “ที่จริงแล้วถึงแม้ว่าจะไม่วิธีการอะไรของคุณถึงยังไงผมก็ยังสามารถล้มบริษัททะเลสี่ทิศได้เชื่อมั้ยล่ะ”

“แน่นอนฉันเชื่อ” ซือจื้อพูด “ฉันไม่ได้ข่มขู่คุณเพราะมันเป็นความสมัครใจล้วนๆฉันคิดว่าคุณเย่ควรจะตรวจสอบรายละเอียดของชางกวนเจ้อแล้วใช่มั้ย..อันที่จริงเขายังต้องการที่จะทำลายเครือน่านฟ้ากรุ๊ปด้วยเพราะเป้าหมายสูงสุดของเขาคือการนำบริษัททะเลสี่ทิศมาไว้ในมือของเขาเอง..ดังนั้นเขาจึงเริ่มลงมือที่จะแสดงสิ่งต่างๆให้ตระกูลของเขาเห็นโดยการทำลายคู่แข่งทางธุรกิจ..ดังนั้นเขาจึงมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากมายอยู่ในมือของเขาและนอกจากเขาแล้วฉันก็เป็นคนเดียวที่มีข้อมูลเหล่านั้น”

“พูดมาตรงๆเลยดีกว่ามัวแต่อ้อมค้อม” เย่เชียนพูด “ผมรับปากว่าจะทำตามเงื่อนไขของคุณแต่เราต้องตกลงกันก่อนว่าผมจะไม่ทำสิ่งที่ขัดกับหลักการของผม”

ซือจื้ก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “คำพูดของคุณเย่ก็ดูระแวงกันเกินไป..การไม่ละเมิดหลักการของคุณนั้นหมายความว่ายังไง..ถ้าไม่ว่าฉันจะขอให้คุณทำอะไรแล้วคุณบอกว่ามันขัดกับหลักการของคุณไปซะทุกอย่างเลยล่ะ..แบบนั้นฉันจะทำยังไง?..คุณจะมาล้อเล่นกับฉันไม่ได้นะ..แต่ก็นะเนื่องจากคุณเย่รักฉันมากขนาดนี้ฉันก็ยอม”

หูวเค่อหันไปมองเย่เชียนอย่างไร้ความปรานีจนเย่เชียนยิ้มอย่างขมขื่นและคิดกับตัวเองว่า ‘ฉันหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ’ อย่างไรก็ตามตัวตนของซือจื้อนั้นทำให้เย่เชียนอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเรื่อยๆเพราะมันไม่ใช่เรื่องดีที่คนแบบนี้จะอยู่ในเครือน่านฟ้ากรุ๊ป

“เท่าที่ฉันรู้มามีหุ้น20%ที่กระจัดกระจายอยู่ในตลาดส่วนที่เหลืออีก80%นั้นเป็นของสมาชิกในตระกูลชางกวนทั้งหมด..หัวหน้าตระกูลชางกวนอย่างชางกวนซินหยางนั้นเป็นเจ้าของ40%..ในส่วนนี้คุณไม่สามารถทำอะไรได้เลย..คนต่อไปคือชางกวนอู๋เต๋อเป็นเจ้าของ10%และส่วนนี้ก็ยากเหมือนกันแต่ก็เป็นไปได้..ต่อไปก็หลานชายอย่างชางกวนหยานยู่ที่วันๆไม่ทำอะไรเลยแต่ได้ถือหุ้นถึง10%..ฉันไม่คิดว่าหุ้นส่วนนี้จะเป็นปัญหาสำหรับคุณเลย..ส่วนที่เหลืออีก20%ถือโดยญาติๆในตระกูลที่ประจำอยู่ในสาขาอื่นๆของบริษัททะเลสี่ทิศ..ฉันมีข้อมูลที่ชางกวนเจ้อรวบรวมเอาไว้ทั้งหมดเพราะงั้นจึงไม่น่ามีปัญหาในการไล่ยึดหุ้นของพวกเขา” ซือจื้อพูดอย่างช้าๆ “ตามความน่าจะเป็นคุณของหุ้นคือการไล่ซื้อหุ้น20%จากตลาดหุ้นและบวกกับของสาขาอื่นๆอีก20%..จากนั้นก็หุ้นของชางกวนหยานยู่อีก10%..ทีนี้คุณก็จะถือครองหุ้นครึ่งหนึ่งของบริษัททะเลสี่ทิศคือ50%..จากนั้นตราบใดที่คุณได้รับหุ้นในมือของชางกวนอู๋เต๋อล่ะก็บริษัททะเลสี่ทิศก็จะเป็นของคุณ..ส่วนชางกวนซินหยางในฐานะประธานที่ถือครองหุ้นเพียง40%ก็ไม่สามารถทำอะไรได้”

เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะไตร่ตรองอยู่พักหนึ่งและเขาต้องยอมรับเลยว่าคำพูดของซือจื้อนั้นมีเหตุผลอย่างมากเพราะบริษัททะเบียนเป็นธุรกิจเชิงครอบครัวและถึงแม้ว่าจะเป็นบริษัทจดทะเบียนก็ตามแต่หุ้นส่วนใหญ่ก็อยู่ในมือคนของตระกูลชางกวนอยู่ดี แน่นอนว่าการโจมตีเงินทุนเพียงเท่านั้นคงไม่สามารถสร้างความสูญเสียให้กับบริษัททะเลสี่ทิศได้แต่ก็สามารถกำจัดชางกวนเจ้อได้ ซึ่งนั่นคงไม่เพียงพอสำหรับเย่เชียนเพราะแค่นั้นไม่มีทางที่จะทำลายบริษัททะเลสี่ทิศและนำมันมาอยู่ในมือของตัวเองได้เลย แต่ถ้าหากเย่เชียนปฏิบัติตามวิธีของซือจื้อล่ะก็เขาจะสามารถทำลายหรือครอบครองบริษัททะเลสี่ทิศให้มาอยู่ภายใต้ธงของกงเครือน่านฟ้ากรุ๊ปได้อย่างไม่ต้องสงสัย

“ดูเหมือนว่าคุณจะรู้เกี่ยวกับบริษัททะเลสี่ทิศมากจริงๆ..ผมอดไม่ได้เลยที่จะสงสัยว่าคุณอยากจะกำจัดบริษัททะเลสี่ทิศมานานแค่ไหนแล้ว” เย่เชียนพูด

ซือจื้อก็ฉีกยิ้มและพูดว่า “ถึงแม้ว่าบริษัททะเลสี่ทิศจะเป็นหนึ่งในห้าร้อยบริษัทชั้นนำของโลกแต่ความสามารถในการแข่งขันของพวกเขาก็ยังไม่แข็งแกร่งสักเท่าไหร่และการพัฒนาในช่วงสองปีที่ผ่านมาก็ไม่น่าพอใจเลย..ถ้าพูดตรงๆคือบริษัททะเลสี่ทิศไม่มีอนาคตที่แน่นอนเพราะถ้าผู้นำของตระกูลชางกวนฉลาดจริงๆพวกเขาจะพัฒนาได้ดีกว่านี้มาก..อีกอย่างถ้าพวกเขามอบบริษัทให้กับชางกวนเจ้อล่ะก็ทุกอย่างจะราบรื่นแต่พวกเขาไม่ชอบชางกวนเจ้อที่มีความสามารถนี้แต่กลับสนใจในตัวของชางกวนหยานยู่แทนที่วันๆไม่ทำอะไรเลยนอกจากเที่ยวเล่น..ข้อมูลเหล่านี้ถูกรวบรวมโดยชางกวนเจ้อและถึงแม้ว่าเขาจะเก็บมันเอาไว้อย่างระมัดระวังแต่ฉันก็สามารถรู้ได้อยู่ดีเพราะงั้นฉันจะขายข้อมูลนี้ให้กับคุณ”

“ฉันคุ้นๆเหมือนเราเคยเจอกันที่ไหนเลย” จู่ๆหูวเค่อก็พูดขึ้นมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน