ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 885

ตอนที่ 885 แผนการแรก

เฟิงหลานกับหลี่เหว่ยก็จ้องเขม็งไปที่ไป๋ฮวยเพราะพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่ไป๋ฮวยกำลังพูดถึงแต่เย่เชียนนั้นชัดเจนมากว่าไป๋ฮวยนั้นกำลังบอกเป็นนัยๆว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้นคือการต่อสู้ที่ยุติธรรมและไม่ต้องการให้เย่เชียนฟุ้งซ่านด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะช่วยเย่เชียนแก้ไขปัญหาดังกล่าว

ไป๋ฮวยก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและพูดว่า “เอาล่ะฉันพูดในสิ่งที่ควรจะพูดไปแล้วเพราะงั้นนายก็ตัดสินใจเอาเองก็แล้วกัน..ถ้านายมีอะไรอยากจะทำก็รีบทำซะ..เห็นแก่ความเป็นพี่น้องเพราะงั้นคราวหน้าฉันจะไม่พูดอะไรอีก..ฉันไม่อยากเห็นนายต้องเสียใจในภายหลัง”

หลังจากพูดจบไป๋ฮวยก็เหลือบมองเย่เชียนและหันหลังกลับแล้วเดินออกไป

เฟิงหลานและหลี่เหว่ยก็งุนงงอย่างมากและเมื่อมองดูไป๋ฮวยที่เดินจากไปก็ยิ่งอธิบายอะไรไม่ถูก “บอส!..ทำไมสิ่งที่ไป๋ฮวยพูดเมื่อกี้เหมือนบอสกำลังจะไปตายเลยล่ะ..มันแปลกๆนะบอส!” หลี่เหว่ยส่ายหัวแล้วพูด

“จริงๆแล้วไป๋ฮวยนั้นน่าสงสารมากซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องพี่ชายของเขาล่ะก็เขาคงไม่เป็นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้หรอก..ถ้าจะโทษก็โทษจู้จือเถอะ..ถ้าเขาไม่ทรยศเราล่ะก็เขี้ยวหมาป่าของเราคงยิ่งใหญ่กว่าที่เป็นอยู่อย่างแน่นอน” เฟิงหลานพูด

“ที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่ความผิดของจู้จือทั้งหมดหรอกเพราะทุกคนนั้นมีเส้นทางเดินของตัวเองและเขาเลือกที่จะทำด้วยตัวเองเพราะงั้นการที่ไป๋ฮวยเป็นแบบนี้เราก็ไม่สามารถตำหนิใครได้..นอกจากนี้ถึงแม้ว่าวิธีการของจู้จืออาจจะผิดแต่เขาก็ทำเพื่อผลประโยชน์ของเขี้ยวหมาป่าเหมือนกันและผมเองก็เชื่อเสมอว่าจู้จือไม่เคยเสียใจในสิ่งที่เขาทำลงไป” เย่เชียนพูด “นอกจากนี้จู้จือก็ตายไปแล้วเพราะงั้นหนี้ที่เขาก่อก็หายไปพร้อมกับความตายของเขาแล้ว”

“ว่าแต่คำพูดของไป๋ฮวยหมายความว่าไงเหรอบอส?” หลี่เหว่ยถามอย่างว่างเปล่า “ผมสับสนมากไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร”

“ก็นายเอาแต่คิดเรื่องผู้หญิงทั้งวันเพราะงั้นการที่นายไม่เข้าใจคำพูดของไป๋ฮวยนั่นก็เป็นปกติของนายอยู่แล้ว” เย่เชียนพูด อย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของไป๋ฮวยก่อนหน้านี้เย่เชียนก็รู้สึกโล่งใจเพราะถ้าหากชิงเฟิงอยู่กับไป๋ฮวยล่ะก็ชิงเฟิงก็จะปลอดภัย หากเรื่องที่ปักกิ่งจบลงเย่เชียนก็จะรีบไปที่ญี่ปุ่นทันทีเพราะเขาเป็นหนี้ไป๋ฮวยมากเกินไปแล้วและเราไม่สามารถเป็นหนี้เขาได้อีก

เมื่อออกจากโรงแรมสุดหรูแล้วเย่เชียนก็ไปส่งหลี่เหว่ยกับเฟิงหลานที่โรงแรมแล้วขับรถไปที่บริษัท เมื่อเย่เชียนเข้าในตึกเขาก็สั่งให้พนักงานต้อนรับในล็อบบี้จองตั๋วเครื่องบินให้เขาสามใบ ซึ่งหนึ่งใบสำหรับเที่ยวบินเซี่ยงไฮ้ในคืนนี้และสองอีกใบสำหรับเที่ยวบินมาเก๊า

ระหว่างทางไปสำนักงานเย่เชียนก็ได้พบกับซือจื้อที่กำลังเดินเข้ามาและเย่เชียนก็ยิ้มให้เธอเล็กน้อยโดยจำได้ว่าเขาถามถึงวิธีเข้าหาซือจื้อในตอนแรกแต่ทว่าซือจื้อกลับกลายเป็นคนที่ไล่ตามหลี่เหว่ยแทนดังนั้นเย่เชียนจึงรู้สึกว่ามันน่าขันอย่างมาก เมื่อเดินผ่านเย่เชียนซือจื้อก็ทำหน้าบึ้งแล้วพูดว่า “จำสิ่งที่คุณพูดเอาไว้ให้ดีล่ะ..อย่าปล่อยให้หลี่เหว่ยหนีไปได้นะไม่อย่างนั้นฉันจะรบกวนคุณทั้งวันและไม่มีวันปล่อยให้คุณต้องอยู่อย่างสบายใจ”

เย่เชียนก็ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้จากนั้นก็พูดว่า “ไม่ต้องกังวลไปผมจะมอบเขาให้กับคุณเอง”

จากนั้นซือจื้อก็ยิ้มอย่างพึงพอใจแล้วเธอก็เอนตัวเข้าไปที่ข้างๆหูของเย่เชียนและกระซิบว่า “ทิ้งส่วนแบ่งหุ้นของตระกูลชางกวนให้ฉัน20%สิแล้วฉันจะช่วยคุณบริหารจัดการเอง..นั่นคือการตอบแทนคุณ” ในสายตาของคนนอกทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมาก ราวกับว่าพวกเขากำลังซุบซิบเรื่องฉาวอะไรบางอย่าง

หูวเค่อซึ่งอยู่ในห้องทำงานของเลขาก็สามารถเห็นฉากนี้ได้อย่างชัดเจนและเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาในใจและมองเย่เชียนด้วยสายตาที่ดุดัน แต่โชคดีที่ซือจื้อกับเย่เชียนคุยกันเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น ไม่เช่นนั้นหูวเค่อคงจะรีบออกจากออฟฟิศไปหาเขาอย่างแน่นอน หูวเค่อไม่รู้ว่าทำไมแต่เธอก็ไม่ได้หึงหวงเย่เชียนที่เขาดูสนิทสนมกับซือจื้อและมีบางอย่างในใจที่อธิบายไม่ถูก

เย่เชียนเคาะประตูห้องออฟฟิศของหูวเค่อและเดินเข้าไปจากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ที่รักเหนื่อยไหม?” เย่เชียนเป็นคนเช่นนี้เพราะต่อหน้าผู้หญิงเขาจำเป็นต้องแสดงความสงบเสมอ ซึ่งเขารู้ดีว่าทำไมหูวเค่อถึงอยู่ที่นี่และไม่ได้ไปไต้หวันเพื่อดำเนินการต่างๆและจุดประสงค์ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการนึกถึงหนึ่งเดือนที่เหลืออยู่โดยหวังที่จะเปลี่ยนทัศนคติของเย่เชียนและพยายามเพิ่มความมั่นใจให้กับเขาและเป็นกำลังใจให้เขา ดังนั้นเย่เชียนจึงไม่เต็มใจที่จะเป็นกังวลต่อหน้าเธอซึ่งนั่นคงจะทำให้หูวเค่อกังวลและเสียใจมาก

หูวเค่อกลอกตาไปมาแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณทำอะไรน่ะ?”

เย่เชียนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็หัวเราะแล้วเดินไปหาหูวเค่อและพูดว่า “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร..มาเดี๋ยวผมจะบอกความลับอะไรให้..อย่าบอกใครนะเรื่องนี้”

“ความลับ?..คุณมีความลับอะไรอีก..คุณปิดบังเรื่องที่คุณแอบคบหากับซือจื้องั้นเหรอ..จะให้ฉันแสดงความยินดีกับคุณหรือเปล่า?” หูวเค่อพูด

“คุณพูดอะไรของคุณกันเนี่ย” เย่เชียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดว่า “วันนี้ผมไปสนามบินเพื่อไปรับเฟิงหลานกับหลี่เหว่ยมาแล้วคุณลองเดาดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น..ผมตกตะลึงจริงๆตอนนั้นผมไม่คิดว่าซือจื้อกับหลี่เหว่ยจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากๆต่อกัน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน