ตอนที่ 884 อธิบายแผน
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนอยู่กับเย่เชียนมานานซึ่งหลังจากเทียนเฟิงก่อตั้งองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าได้ไม่นานหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็เฝ้าดูเย่เชียนเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นตลอดตั้งแต่เริ่มจนถึงปัจจุบัน
ถึงแม้ว่าบางครั้งเย่เชียนดูเหมือนจะไร้หัวใจแต่ในความเป็นจริงหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็เข้าใจนิสัยของเย่เชียนดีและรู้ดีว่าเย่เชียนนั้นมีศีลธรรมและคุณธรรมในสิ่งต่างๆและไม่เคยข้ามเส้นนี้ไป ดังนั้นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนจึงยินดีที่จะช่วยและสนับสนุนเย่เชียนเสมอ
เขารู้ดีว่าสิ่งที่เย่เชียนตัดสินใจไปแล้วนั้นจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้และตราบใดที่เย่เชียนไม่ทำอะไรที่เลวร้ายเกินไปจนส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของประเทศและสังคมล่ะก็หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็เต็มใจช่วยเขา นอกจากนี้หวงฟู่ชิงเตี๋ยนเองก็อยู่ในเมืองหลวงปักกิ่งมาเป็นเวลานานเขาจึงเข้าใจเกี่ยวกับตระกูลชางกวนอย่างชัดเจน ซึ่งแท้จริงแล้วตระกูลชางกวนนั้นก็ทำอะไรที่ข้ามเส้นไปมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
นอกจากนี้เครือน่านฟ้ากรุ๊ปคืออะไร? นั่นคืออาณาเขตของเย่เชียนซึ่งเป็นอาณาจักรทางเศรษฐกิจที่สร้างโดยองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเพราะงั้นตระกูลชางกวนจะสามารถครอบครองมันได้งั้นหรือ? สิ่งที่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปทำให้ประเทศจีนในช่วงหลายปีที่ผ่านมาก็มีอิทธิพลต่อสังคมมากและมีกระแสตอบรับที่ดีในสังคมมาตลอดโดยเฉพาะกองทุนและมูลนิธิเพื่ออนาคตซึ่งค่อยๆพัฒนาจากกองทุนสงเคราะห์นักเรียนไปสู่สังคมภายนอกและประเทศอย่างกว้างขวาง ซึ่งถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเครือน่านฟ้ากรุ๊ปล่ะก็มันจะไม่เพียงดึงดูดความไม่พอใจอย่างมากของประชาชนคนในประเทศแต่จะดึงดูดความสนใจจากต่างประเทศอีกด้วย ดังนั้นมันจะส่งผลกระทบต่อการลงทุนของสมาคมระหว่างประเทศอื่นๆในประเทศจีนอย่างล้นหลามและผลกระทบนี้ก็ร้ายแรงอย่างมากเช่นกัน
เย่เชียนก็หยุดเล็กน้อยแล้วจิบซุ๊ปหูฉลามจากนั้นก็พูดว่า “จากการตรวจสอบของผมหุ้น80%ของบริษัททะเลสี่ทิศทั้งหมดอยู่ในมือของสมาชิกตระกูลชางกวนและส่วนที่เหลืออีก20%หมุนเวียนอยู่ในตลาดหุ้น..ดังนั้นเป้าหมายที่วางแผนไว้ล่วงหน้าของเราคือการกวาดหุ้น20%ในตลาดซึ่งพี่หลันจะเป็นผู้ดำเนินการเอง..หลังจากนั้นส่วนที่เหลืออีก80%ก็เป็นหน้าที่ของผม..ซึ่งหุ้น40%อยู่ในมือของชางกวนซินหยางหัวหน้าตระกูล..ส่วน20%ที่เหลืออยู่กับผู้จัดการสาขาต่างๆ..อีก20%ก็อยู่ในมือชางกวนหยานยู่และชางกวนอู๋เต๋อคนละ10%..เพราะงั้นถ้าหากเราได้หุ้นจำนวนเหล่านี้มาแผนการของเราก็จะสำเร็จลุล่วง..นอกจากนี้ผมยังได้เริ่มดำเนินการฟ้องร้องตระกูลชางกวนแล้วเพราะการลงทุนโฆษณาของพวกเขาในครั้งนี้ถูกกำหนดโดยผมและมันคือกับดักเพราะในไม่ช้าเครือน่านฟ้ากรุ๊ปจะฟ้องร้องบริษัททะเลสี่ทิศต่อศาล..ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวนักลงทุนและผู้ถือหุ้นทั้งหมดจะต้องหวั่นเกรงสถานการณ์ที่ไม่ค่อยจะดีของบริษัททะเลสี่ทิศอย่างแน่นอนและในเวลานั้นเราก็จะเริ่มรวบรวมหุ้นจากทุกฝ่ายตามขั้นตอน..ที่สำคัญกว่านั้นคือเหตุการณ์โฆษณาครั้งนี้จะนำไปสู่ความโกรธเกรี้ยวของตระกูลชางกวนที่มีต่อชางกวนเจ้ออย่างแน่นอน”
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ฉันรู้สึกโล่งใจมากถ้าเป็นเรื่องตลาดหุ้นเพราะความสามารถของซ่งหลันคงจะไม่มีปัญหาอะไรอย่างแน่นอนแต่บริษัททะเลสี่ทิศเป็นธุรกิจครอบครัวเพราะงั้นความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อนข้างแน้นแฟ้นเพราะงั้นการนำหุ้นของพวกเขามาถือครองนั้นมันไม่ง่ายเลย”
“ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนไม่มีความขัดแย้งหรอกเพราะแม้แต่เขี้ยวหมาป่าของผมยังมีความขัดแข้งภายในกันเลย..ดังนั้นตระกูลศิลปะการต่อสู้จีนโบราณอย่างตระกูลชางกวนที่แข่งขันกันด้านธุรกิจทำไมจะไม่มีความขัดแย้งภายใน?..ถ้าเราใช้ความขัดแย้งนี้และแยกแยะสิ่งต่างๆเพื่อใช้ประโยชน์มันเป็นผลดีอย่างมาก” เย่เชียนพูด หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดว่า “เอาเถอะปู่ถ้าผมคิดจะทำอะไรมันต้องดีเสมอเพราะงั้นสบายใจได้..ปู่เองนั่นแหละที่ทำตัวลับๆล่อๆหรือปู่วางแผนการชั่วๆอยู่?”
“ไอ้หนูเอ็งกำลังพูดเรื่องอะไร..ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ?” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดอย่างเร่งรีบ “ลืมมันไปซะ..เอ็งจัดการเรื่องของตัวเองไปเถอะฉันขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจแล้ว..ไม่ต้องห่วงฉันรู้จักเจ้าหน้าที่ในปักกิ่งหลายคนเดี๋ยวฉันจะไปบอกให้พวกเขาปิดหูปิดตาซะ”
“ขอบคุณนะปู่” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือของเขาและพูดว่า “เอาล่ะมันเย็นแล้วฉันขอตัวกลับก่อนนะ..พวกเอ็งตั้งใจกินไปเถอะเดี๋ยวฉันจัดการค่าใช้จ่ายเอง”
“คุณไม่ได้พยายามจะแอบหนีเหรอ..พวกเราไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้นนะ..อย่าทิ้งเราเอาไว้ที่นี่” หลี่เหว่ยพูด
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนจ้องมองเขาอย่างดุเดือดและพูดว่า “ในหมู่พี่น้องเขี้ยวหมาป่าเอ็งเป็นคนที่แย่ที่สุดเลย..ฉันขอเตือนเลยนะว่าถ้าเอ็งทำอะไรผิดพลาดร้ายแรงในอนาคตฉันจะไม่ยกโทษให้เอ็งเด็ดขาด..เอ็งระวังตัวเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน” หลังจากพูดแบบนั้นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ลุกขึ้นและเดินออกไปและไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป
หลี่เหว่ยก็กะพริบตาปริบๆและมองไปที่เย่เชียนจากนั้นก็ถามอย่างงุนงงว่า “บอส!..หวงฟู่ชิงเตี๋ยนหมายความว่ายังไงเหรอ?”
“นั่นสิ!..ปกติเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ใช่มั้ย?..ไม่ว่าเขาจะยุ่งแค่ไหนแต่เขาก็ไม่น่าจะอารมณ์เสียถึงขนาดนั้น” เฟิงหลานพูดด้วยท่าทางมึนงงและประหลาดใจ
เย่เชียนก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน..ฉันสงสัยเขาคงเป็นซือจื้อตอนที่อยู่ที่สนามบินหรือเปล่า..ผมก็สงสัยอยู่ว่าระหว่างเธอกับหวงฟู่ชิงเตี๋ยนนั้นคงมีความลับอะไรบางอย่างและมันต้องเป็นความลับสุดยอดอย่างแน่นอน”
“บอสหมายถึงพวกเขารักใคร่กันงั้นเหรอ?” หลี่เหว่ยพูด

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน