ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 894

894 /1358

ตอนที่ 894 หนีอย่างหมดท่า

ในห้องวีไอพีมีผู้ชายสี่คนนั่งอยู่และเป็นคนหนุ่มสาวทั้งหมด ซึ่งคาดว่าคนเหล่านี้น่าจะเป็นลูกหลานมหาเศรษฐีและผู้ทรงอิทธิพลอย่างแน่นอน เมื่อพวกเขาเห็นเย่เชียนเดินเข้ามาพวกเขาก็เหลือบมองจากด้านข้างและไม่แสดงท่าทีใดๆทั้งสิ้น

เมื่อพวกเขามาถึงหน้าประตูแล้วหลี่เหว่ย,เฟิงหลานและตู้ซุนก็เดินออกไปเนื่องจากพวกเขาได้เล่นไปแล้วก่อนหน้านี้มันจึงไม่มีความหมายอะไรถ้าพวกเขาจะอยู่ต่อ เย่เชียนก็ฉีกยิ้มเล็กน้อยและเดินไปที่ที่นั่งและนั่งลงจากนั้นก็เหลือบมองชายหนุ่มทั้งสามคนแล้วพูดว่า “เราจะเล่นกันแค่นี้เองเหรอ?”

“ไม่เป็นไร..ขอแค่มีเงินก็พอแล้ว” ชายหนุ่มที่หน้าตาดูเศร้าๆพูดและดูเหมือนว่าเขาเสียจะเงินไปเยอะแล้วเพราะข้างหน้าของเขามีชิปไม่มากนักและถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะร่ำรวยแค่ไหนแต่ถ้าสูญเสียมากเกินไปก็สามารถทำสีหน้าเปลี่ยนไปและขมขื่นได้เสมอ ท้ายที่สุดแล้วเงินเหล่านั้นก็ไม่ได้ตกมาจากท้องฟ้าเพราะงั้นถ้าหากสูญเสียมากจนเกินไปพวกเขาก็ยังเสียใจและเจ็บปวดกับมัน

กระต่ายสาวบันนี่หยิบชิปมาวางตรงหน้าของเย่เชียนแล้วพูดว่า “ท่านคะนี่คือชิปที่คุณสั่งค่ะ”

“ขอบคุณ!” เย่เชียนพูดแล้วยื่นชิปให้เธอโดยไม่ได้มองว่ามันเยอะมากแค่ไหนจากนั้นก็พูดต่อ “คุณช่วยเล่นเป็นเพื่อนผมหน่อยจะได้มั้ย?”

กระต่ายสาวบันนี่ยื่นมือออกมาหยิบชิปแล้วรู้สึกว่าหัวใจเธอเต้นแรงอย่างมากเพราะชิปที่เย่เชียนให้มานั้นมากถึง 100,000 หยวน ซึ่งทำให้เธอตกใจมากเพราะการทำงานที่นี่ค่าตอบแทนและเงินเดือนต่อเดือนของเธอคือประมาณ 20,000 หยวนรวมทิปที่ได้จากนักพนัน แต่ไม่มีใครเคยโยนเงินให้กับคนอื่นถึง 100,000 หยวนเช่นนี้และเย่เชียนก็เป็นคนแรกและอาจจะเป็นคนสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ จากนั้นกระต่ายสาวบันนี่ก็นั่งลงข้างๆเย่เชียนและถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เข้าร่วมการเดิมพันด้วยก็ตามแต่เธอก็เห็นว่าเย่เชียนนั้นใจดีมากและรู้สึกว่าเย่เชียนไม่ใช่คนเลวที่หวังอะไรจากตัวเธอเลยดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธ

เย่เชียนนั้นไม่ได้ถามชื่อเธอและไม่ได้ใช้ประโยชน์หรือฉวยโอกาสจากกระต่ายสาวบันนี่เลยแม้แต่น้อย เขาแค่มองดูการแสดงออกของนักพนันทั้งสามคนบนโต๊ะและพบว่ามันน่าสนใจมาก เมื่อเริ่มเกมแรกอย่างเป็นทางการเจ้ามือการพนันคนสวยก็เริ่มแจกไพ่และจากนั้นก็ขอเดิมพันบนกระดาน

เย่เชียนนั้นมีท่าทีที่สงบและไม่ได้ดูไพ่โป๊กเกอร์ของเขาเลยนอกจากใบแรกแต่เขาก็ทุ่มเงินไปถึงหนึ่งล้านชิป ซึ่งสิ่งนี้ทำให้นักพนันต่างก็ตกใจและแม้แต่กระต่ายสาวบันนี่ที่อยู่ข้างๆก็ตกใจเช่นกัน ซึ่งการเดิมพันโดยไม่ได้ดูไพ่ในมือนั้นเป็นสิ่งที่บ้าบิ่นมากจนชายหนุ่มผิวดำก็ถึงกับชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “น้องชายนายทำตัวโออ่าเกินไปหรือเปล่า..นายไม่แม้แต่จะดูไพ่ในมือเลยแต่กลับเดิมพันถึงหนึ่งล้านชิป..ฉันคิดว่าเงินทั้งหมดของนายจะต้องเสียไปอย่างง่ายๆแน่นอน”

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “การพนันก็คือการพนันและแน่นอนว่าการพนันย่อมมีความเสี่ยงเสมอ..ดังนั้นถ้าคุณเห็นไพ่ในมือแล้วแต่คุณก็ไม่รู้ว่าไพ่ใบต่อไปจะเป็นไพ่อะไรเพราะงั้นทำไมเราถึงต้องลุ้นด้วย?..นอกจากนี้ไพ่ของผมใบแรกของผมก็เป็นไพ่Aceเพราะงั้นทำไมคุณถึงไม่ลองเสี่ยงดูล่ะ?”

หลังจากที่อีกสามคนมองไปที่ไพ่ของพวกเขาแล้วพวกเขาโยนไพ่ทิ้งไปทีละคน ส่วนชายหนุ่มผิวดำก็สูดลมหายใจอย่างไม่สบอารมณ์และพูดว่า “ฉันไม่เชื่อว่าหรอกนายจะโชคดีขนาดนั้น..เกทับ!”

เมื่อไพ่ใบที่สองถูกแจกเย่เชียนก็ได้ไพ่Aceอีกใบจากนั้นเย่เชียนก็ฉีกยิ้มและพูดว่า “ดูเหมือนว่าโชคของผมจะไม่เลวเลยนะ..ผมขอเกทับสองล้าน!”

“ห๊ะ!” ชายหนุ่มผิวดำพูด

……

ในรอบต่อไไพ่ก็ถูกแจกมาเรื่อยๆและไพ่ของเย่เชียนก็มีAceถึงสองใบและเก้าอีกหนึ่งใบ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มผิวดำก็เขาอดยิ้มไม่ได้แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะโชคดีกว่านายนะน้องชาย..เทหมดหน้าตัก!”

กระต่ายสาวบันนี่ที่ได้ยินเช่นนั้นใจเธอก็เต้นรัวอย่างมากและเธอก็มองไปที่เย่เชียนอย่างประหม่าเพราะถ้าไพ่ใบต่อไปของเย่เชียนเป็นAceล่ะก็เย่เชียนจะชนะแต่เย่เชียนนั้นไม่ได้ดูไพ่ใบสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ มันจะเป็นไปได้อย่างไรหรือเป็นไปได้ไหมที่เขาจงใจทำให้เธอไม่ประหม่าเมื่อรู้ผล จากนั้นเย่เชียนก็ฉีกยิ้มและหันไปมองกระต่ายสาวบันนี่แล้วพูดว่า “ทำไมคุณไม่ช่วยผมดูไพ่ใบสุดท้ายล่ะ”

“ฉันเหรอ?” กระต่ายสาวพูดด้วยความแปลกใจ

“แน่นอน” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม

“ไอ้น้องชายนี่นายจะมาที่นี่เพื่อหาผู้หญิงหรือเล่นพนันกันแน่?..รีบๆตัดสินใจซะว่าจะสู้หรือจะหมอบไพ่” ชายหนุ่มหน้าดำพูดอย่างประหม่า

“จะรีบตายงั้นเหรอ?..ของแบบนี้มันต้องใช้เวลากันบ้าง!” เย่เชียนจ้องไปที่เขาและพูดจากนั้นเย่เชียนก็โบกมือให้กระต่ายสาวบันนี่ข้างๆเพื่อให้ดูไพ่ เมื่อเห็นเช่นนั้นกระต่ายสาวบันนี่ก็หยิบไพ่ขึ้นมาอย่างประหม่าและมือของเธอก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งเธอเองยังคงท่องอยู่ในใจว่า ‘A..A..A’ ในใจของเธอและเธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอกำลังจะกระโดดออกจากอกของเธอ จากนั้นเย่เชียนก็พูดว่า “อย่ากังวลไปเลยผมเชื่อคุณ”

กระต่ายสาวบันนี่ก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและรวบรวมความกล้าเพื่อดูไพ่จากนั้นสีหน้าของเธอก็หยุดนิ่งทันที ส่วนชายหนุ่มผิวดำที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นแล้วเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดูเหมือนนายจะโชคไม่ดีนะน้องชาย”

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มและโยนเงินทั้งหมดที่เหลืออยู่บนโต๊ะแล้วพูดว่า “เทหน้าตัก!”

ชายหนุ่มผิวดำก็ถึงกับตกตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นายกำลังพยายามทำให้ฉันกลัวงั้นเหรอ..นายยังไม่ได้ดูไพ่เลยด้วยซ้ำ..นายดูสีหน้าของแม่สาวคนนี้สิมันนี้บ่งบอกชัดว่านายกำลังจะแพ้..ฉันถามหน่อยนี่นายแกล้งโง่หรือเปล่า?