ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 895

ตอนที่ 895 กังวลและประหม่า

ในคาสิโนมักมีนักพนันบางคนที่ไม่เต็มใจที่จะสร้างปัญหาที่นี่เพราะเสียเงินในการพนันไปเพราะภายใต้การดูแลของคาสิโนแล้วก็มีการใช้มาตรการขับไล่โดยบอดี้การ์ดและในคาสิโนเองก็มีคนให้กู้ยืมเงินแบบมีดอกเบี้ย ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วคนที่เสียเงินในคาสิโนก็มักจะยืมเงินกับผู้ที่ปล่อยเงินกู้และถ้าหากคนเหล่านั้นหนีหรือไม่ทำการเงื่อนไขและกำหนดการใช้หนี้ล่ะก็จะถูกจัดการผู้ปล่อยเงินกู้และแน่นอนว่าในบางครั้งอาจมีการสร้างปัญหาและทะเลาะวิวาทกันจึงทำให้มีห้องใต้ดินสำหรับกักขังและปรับทัศนคติคนเหล่านี้

ชางกวนหยานยู่นั่นเดิมที่เป็นลูกหลานในตระกูลที่ร่ำรวยและไม่ยอมทำอะไรนอกจากกินและเที่ยวเท่านั้น ซึ่งในตระกูลชางกวนเขาเป็นคนที่จัดการง่ายที่สุด อย่างไรก็ตามตระกูลของเขาก็ยังมีชางกวนอู๋เต๋ออยู่ที่ทำสิ่งต่างๆ ได้อย่างดีเยี่ยมดังนั้นถึงแม้ว่าชางกวนหยานยู่จะใช้เวลาไร้สาระไปทั้งชีวิตของเขามันก็ไม่มีผลกระทบอะไรต่อตระกูลอยู่ดี

อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันเป็นความล้มเหลวโดยสิ้นเชิงเพราะเขาถูกเย่เชียนจับตัวไปและในเวลาไม่ถึงสองวันเขาก็สูญเสียมากกว่า 200 ล้านหยวนในคาสิโนแห่งนี้ อันที่จริงแล้วชางกวนหยานยู่ไม่ใช่คนที่ไม่มีฝีมือในการพนันแต่ครั้งนี้เขาถูกเย่เชียนและคนอื่นๆ วางแผนเอาไว้จนทำให้เขาสูญเสียเงินมากมายเพราะความโลภ ควบคู่กับฝีมือการพนันของหลี่เหว่ยแล้วมันก็ง่ายมากที่จะจัดการชางกวนหยานยู่คนนี้

200 ล้านหยวนนั้นถึงแม้ว่ามันจะมากแต่สำหรับตระกูลชางกวนแล้วมันก็ถือว่าน้อยอยู่ดี ดังนั้นถึงแม้ว่าชางกวนหยานยู่จะถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินเขาก็ไม่กังวลเพราะตราบใดที่พ่อของเขานำเงินมาไถ่ตัวเขาล่ะก็เขาจะสามารถออกไปจากที่นี่และใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้

หลังจากรับประทานอาหารแบบง่ายๆ แล้วเย่เชียนก็ไปที่ห้องใต้ดินพร้อมกับหลี่เหว่ยและเฟิงหลาน อย่างไรก็ตามชางกวนหยานยู่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนักเพราะหลี่เหว่ยขังเขาเอาไว้ในห้องเล็กๆ และยังไม่ได้ทรมานเขา ซึ่งเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูชางกวนหยานยู่ก็เงยหน้าและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “แกอยากได้เงินสองร้อยล้านงั้นเหรอ..แกก็โทรไปหาพ่อของฉันสิจะพาฉันมาขังที่นี่ทำไม”

“ถ้างั้นนายน้อยชางกวนต้องรอสักสองสามวันจนกว่าพ่อคุณจะมาแล้วเราค่อยมาตกลงกันอีกที” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม

ชางกวนหยานยู่เงยหน้าขึ้นและเมื่อเขาเห็นเย่เชียนเขาก็ต้องตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “นายเองเหรอ?” เมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่ประตูบาร์ในคืนนั้นชางกวนหยานยู่ก็ดูเหมือนรู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“นายน้อยความจำดีใช้ได้เลยนี่ที่จำผมได้” เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมขอแนะนำตัวเองก่อน..ผมเย่เชียน..ผมหวังว่านายน้อยจะไม่ขุ่นเคืองกับเรื่องนี้เพราะคุณเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเรา”

“หืม..ลูกค้ารายใหญ่..นี่พวกแกปฏิบัติต่อลูกค้ารายใหญ่แบบนี้เหรอ..ที่ฉันเสียไปสองร้อยล้านนี่ก็แผนของพวกแกงั้นสินะ” ชางกวนหยานยู่พูดอย่างดูถูก

“ใช่..นายน้อยชางกวนเป็นคนรวยเพราะงั้นสองร้อยล้านมันไม่ได้เยอะสำหรับคุณเลยแต่พวกเราน่ะยากจนและสองร้อยล้านก็เป็นเงินที่เยอะมากสำหรับพวกเรา” เย่เชียนพูด “หากมีสิ่งใดที่พวกผมทำให้นายน้องต้องขุ่นเคืองผมหวังว่านายน้อยชางกวนจะปล่อยผ่านสักครั้ง..ว่าแต่คุณเข้าใจดอกเบี้ยในการกู้ยืมหรือเปล่า?”

“รู้สิดอกเบี้ย30%ของที่ยืมและเงินต้น200ล้านก็ต้องจ่ายดอกเบี้ยรวมเป็นเงินจำนวน260ล้าน” ชางกวนหยานยู่พูด

“เยี่ยม” เย่เชียนพูด “ตอนนี้เราจะอัดวิดีโอของนายน้อยชางกวนและส่งไปให้พ่อของคุณ..ผมเกรงว่าเขาจะคิดว่าเรากำลังหลอกเขาถ้าเราไม่ทำอย่างนั้น..คุณคิดว่าไง?”

“รีบๆ อัดซะสิ” ชางกวนหยานยู่พูด

เย่เชียนหันไปมองหลี่เหว่ยและพยักหน้าให้เขา จากนั้นหลี่เหว่ยก็หยิบเครื่องบันทึกวิดีโอออกมาและเริ่มบันทึกภาพ ส่วนเย่เชียนกับเฟิงหลานก็เดินออกจากห้องไปและหยิบบุหรี่ออกจากเสื้อของเขาแล้วส่งให้เฟิงหลานพร้อมกับพูดว่า “พี่เฟิงหลานคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้”

“ไอ้หมอนี่ไม่มีอะไรดีเลยเพราะงั้นตราบใดที่เราทำให้เขากลัวหุ้นก็จะตกอยู่ในมือของเราอย่างง่ายดาย..แต่กุญแจสำคัญคือการรับมือกับชางกวนอู๋เต๋อเพราะฉันได้ยินมาว่าเขาไม่ใช่คนดีและทำสิ่งต่างๆ อย่างไร้ความปรานี..ซึ่งถ้าหากเขารู้ว่าเราต้องการหุ้นในมือของเขาล่ะก็ฉันเกรงว่ามันคงไม่ง่ายที่เขาจะยอม” เฟิงหลานพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน