ตอนที่ 896 ยอมร่วมมือ
คำพูดของชางกวนหยานยู่นั้นเต็มไปด้วยความโกรธและน้ำเสียงก็ดูดุร้ายเพราะสำหรับเขาทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลชางกวนจะต้องเป็นของเขาในสักวันหนึ่งและทรัพย์สินมูลค่าหลายหมื่นล้านหยวนก็ต้องตกเป็นของเขาเอง แต่นี่มันเพียงแค่ 200 หยวนเท่านั้น แน่นอนว่าเขารู้ด้วยว่าเขามีพี่ชายต่างมารดาด้วยแต่พี่ชายคนนั้นก็ไม่ได้มีสถานะในตระกูลดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเลยและไม่ช้าก็เร็วทรัพย์สินของตระกูลชางกวนก็จะเป็นของเขา แต่ตราบใดเขาเป็นสายเลือดของตระกูลชางกวนล่ะก็พ่อแม่และผู่ของเขาจะไม่มีทางปล่อยให้เขาเป็นอะไรไปอย่างแน่นอน
เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและถอนหายใจอย่างเย็นชาและพูดว่า “นายน้อยชางกวนผมคิดว่าคุณควรรู้สถานการณ์ของคุณก่อนนะว่าพวกเราพยายามอย่างเต็มที่และใจดีกับคุณแล้ว..ถ้าเป็นบริษัทหรือผู้ปล่อยเงินกู้คนอื่นจะทำยังไงกับคุณถ้าคุณติดพวกเขาถึงสองร้อยล้าน?..แต่มันก็มีอยู่อีกทางเลือกหนึ่งอยู่ที่ว่าคุณจะยอมรับหรือเปล่า”
“ทางเลือกอะไร” ชางกวนหยานยู่ถามอย่างโกรธเกรี้ยว
“ผมไม่รู้เลยว่าเมื่อไรที่ประเทศจีนจะยกเลิกนโยบายเมืองแห่งพนันแห่งนี้ดังนั้นผมจึงต้องคิดถึงอนาคตเพราะงั้นผมจึงสนใจในบริษัททะเลสี่ทิศที่เป็นหนึ่งในห้าร้อยอันดับบริษัทชั้นนำของโลกเพราะงั้นถ้าผมสามารถลงทุนในบริษัททะเลสี่ทิศได้ล่ะก็มันคงจะเป็นทางเลือกที่ดี” เย่เชียนพูด “พูดง่ายๆถ้านายน้อยชางกวนยินดีโอนหุ้นของคุณให้กับผมล่ะก็ผมจะปล่อยคุณไปทันที”
เย่เชียนก็พูดอย่างเย้ยหยันว่า “พวกแกมาที่นี่เพื่อรับส่วนแบ่งของบริษัทใช่มั้ย?..ทรัพย์สินของบริษัททะเลสี่ทิศของฉันมีมูลค่าหลายหมื่นล้านและหุ้น10%นี้ก็อยู่ในมือของฉันแล้วมันจะคุ้มค่าเหรอเพราะมันตั้งหนึ่งพันล้านแต่ฉันเป็นหนี้พวกแกแค่สองร้อยล้านเอง..แบบนี้แกคิดว่าฉันจะโง่โอนหุ้นให้พวกแกงั้นเหรอ”
“นายน้อยชางกวนเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?” เย่เชียนพูด “เฟิงหลานช่วยบอกเขาที”
เฟิงหลานก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “พูดง่ายๆก็คือในหนึ่งปีมีสิบสองเดือนเพราะงั้นเอา260ล้านคูณสิบสองก็จะได้3,120ล้านเพราะงั้นดอกเบี้ยรายปีคือคุณต้องจ่ายให้เราถึงสามพันล้านหยวน!”
“เดี๋ยวก่อน…” ชางกวนหยานยู่ก็แทบจะหายใจไม่ออกและพูดว่า “เดี๋ยวสิวะเงินต้นสองร้อยล้านมันจะกลายเป็นสามพันล้านได้ยังไง..และทำไมต้องจ่ายถึงสิบสองงวด..ฉันแค่กู้มาแล้วจะคืนในอีกไม่กี่วันนี้เอง!”
“ก็ตามกฎของคาสิโนทั่วไปแล้วมันก็ต้องผ่อนจ่ายสิบสองงวดเพื่อกินดอกเบี้ยเป็นปกติ..แต่ในเมื่อนายน้อยอยากจ่ายเต็มจำนวนในคราวเดียวเราก็ไม่ว่าแต่คุณต้องชำระเป็นเงินหนึ่งล้านล้านหยวน!” เฟิงหลานพูด “แต่ผมคิดว่าคุณไม่มีเงินจำนวนมากขนาดนั้นหรอกแต่หุ้นในมือของคุณก็เพียงพอที่จะชำระหนี้ครั้งนี้แล้ว”
“บ้าจริงพวกแกจะปล้นฉันงั้นเหรอ..หนึ่งล้านล้านหยวนพวกแกคิดว่าครอบครัวของฉันเปิดธนาคารและพิมพ์เงินกันเองเหรอไง?” ชางกวนหยานยู่พูดอย่างโกรธเกรี้ยว
“นี่ไม่ใช่การปล้นเพราะพวกเรามีความเชี่ยวชาญในการคำนวณผ่านการคำนวณที่แม่นยำเพราะก่อนที่คุณจะกู้ยืมเงินกฏมันถูกระบุเอาไว้อย่างชัดเจนในสัญญาแล้ว” เย่เชียนพูด “ซึ่งเราก็ให้เงินจำนวนนั้นแก่คุณไปแล้วเพราะงั้นเรามีความชอบธรรมอย่างมากกับสัญญาและข้อตกลง..หรือว่าคุณไม่ได้อ่านข้อตกลง?”
“บอสครับ..ฉันคำนวณเอาไว้บ้างแล้วว่าถ้าเราส่งเขาไปที่ประเทศไทยเพื่อบริการทางเพศให้กับลูกค้าและถ้านับลูกค้าห้าสิบรายต่อวันและรายได้ต่อหัวก็เท่ากับ1,000หยวนดังนั้นรายได้ทั้งหมดจะได้50,000หยวนต่อวัน..จากนั้นก็จะมีรายได้ต่อเดือนถึง500,000หยวน..แต่ถ้าแขกจะใช้บริการแบบหมู่เขาก็จะได้เยอะมากกว่าเดิม..ผมลองคำนวณดูแล้วว่าถ้าเขาทำงานนี้จนอายุห้าสิบปีเขาก็สามารถทำเงินได้มากถึง5,000หยวน” เฟิงหลานพูด
เย่เชียนก็พยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ไม่เป็นไรเรามาพูดถึงสิทธิมนุษยชนกันดีกว่า..เราจะให้รับลูกค้าแค่ครึ่งนึงจากที่คุณคำนวณและมีวันหยุดสุดสัปดาห์สองสัปดาห์ทุกเดือนเพราะนายน้อยชางกวนก็ไม่ใช่คนนอกเพราะงั้นเราจะใจดีกับเขา”
“เข้าใจแล้วครับบอส..ฉันจะโทรไปบอกให้พวกเขาเตรียมพร้อม” เฟิงหลานพูด
“ไม่พวกแกจะทำอย่างงั้นไม่ได้” ชางกวนหยานยู่พูดด้วยความตกใจ เมื่อนึกถึงสถานการณ์ที่เฟิงหลานพูดแล้วเขาก็แทบจะเป็นลมเพราะแขกวันละห้าสิบคนนั้นเป็นเรื่องปกติที่ร่างกายของเขาจะเน่า “เอาล่ะๆมันก็แค่เงินเพราะงั้นเราไม่จำเป็นต้องทำมันให้ยาก..ลองคิดดูถ้าพวกแกส่งฉันไปที่นั่นจริงๆแล้วฉันฆ่าตัวตายล่ะก็พวกแกจะไม่ได้อะไรเลยใช่มั้ยล่ะ?” ชางกวนหยานยู่พูดต่อ “พวกแกต้องการหุ้นของฉันใช่มั้ย?..ก็เอาสิวะเพราะถึงยังไงมันก็ไม่ได้มีประโยชน์สำหรับฉันอยู่แล้ว..พวกแกไปเตรียมเอกสารการโอนหุ้นมาแล้วฉันจะเซ็นมันให้..แต่พวกแกต้องให้สัญญากับฉันอย่างหนึ่งเพราะฉันมีเงื่อนไขอยู่”
“เราจะไม่พูดถึงเงื่อนไขเพราะเราไม่จำเป็นต้องทำ” เฟิงหลานพูด
“เฟิงหลานเรากำลังพูดถึงสิทธิมนุษยชนเพราะงั้นถ้าเขามีคำขอเราก็ลองฟังดูก่อนสิ” เย่เชียนพูด “นายน้อยชางกวนบอกผมมาได้เลยว่าคุณต้องการอะไร”
“ฉันอยู่ในนี้ตั้งนานแล้วและฉันก็หิวมากเพราะงั้นพวกแกแค่ปล่อยฉันออกไปข้างนอกและหาห้องให้ฉันอยู่จากนั้นก็จัดสาวงามให้ฉันสักสองคนแค่นั้น” ชางกวนหยานยู่พูด

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน