ตอนที่ 909 ยึดบริษัททะเลสี่ทิศ
ในบ้านพักของตระกูลชางกวนเหล่าฝูงชนผู้สื่อข่าวต่างก็รุมล้อมเหล่าลูกศิษย์ของตระกูลที่ทางเข้า ส่วนเหล่าผู้บริหารและผู้จัดการฝ่านต่างๆของบริษัททะเลสี่ทิศต่างก็มารวมตัวกันเพราะพวกเขาทั้งหมดประหลาดใจมากเมื่อได้รับแจ้งเมื่อคืนนี้ว่าชางกวนซินหยางกำลังจะจัดประชุมครั้งใหญ่เกี่ยวกับหุ้นของบริษัทดังนั้นพวกเขาจึงไม่สบายใจอย่างยิ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้ว่า ณ เวลานี้ชางกวนเจ้อได้ตัดเส้นเอ็นร้อยหวายมือและเท้าของชางกวนซินหยางไปแล้วและถูกโยนลงไปในห้องใต้ดินใต้บ้านพักเหมือนคนเป็นอมพาต
ภายนอกบ้านตระกูลชางกวนนั้นเต็มไปด้วยคนของชางกวนเจ้อและคนเหล่านั้นทั้งหมดก็ซ่อนตัวอยู่ในความมืดและจิตสังหารอันรุนแรงของพวกเขาก็ทำให้ทั่วบริเวณบ้านดูเหมือนจะตกอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาดอย่างมาก
ณ ห้องโถงภายในบ้านทุกคนต่างก็ใจหายอย่างมากเพราะเดิมทีพวกเขามีแผนการต่างๆมากมายและเมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปเช่นนี้ หลายปีที่ผ่านมาชางกวนซินหยางแทบไม่เคยสอบถามเกี่ยวกับกิจการของบริษัททะเลสี่ทิศเลยและส่วนใหญ่ก็ปล่อยให้ชางกวนอู๋เต๋อจัดการ
หลังจากรอมาเป็นเวลานานชางกวนเจ้อก็เดินลงมาจากชั้นบนด้วยลูกน้องอีกสองคน ซึ่งการแสดงออกของเขาดูสง่างามมาก เห็นได้ชัดว่าเขาทำให้บรรยากาศดูกดดันอย่างมากแต่หน้าของชางกวนเจ้อกลับดูผ่อนคลายและมีรอยยิ้มจางๆผสมอยู่
เมื่อเห็นชางกวนเจ้อเดินลงมาเหล่าผู้บริหารก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดเพราะชางกวนเจ้อนั้นไม่มีสถานะในตระกูลชางกวนมาโดยตลอดและเกือบจะคิดว่าไม่มีบุคคลดังกล่าวในตระกูลเลยด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามในการประชุมที่สำคัญในวันนี้ชางกวนเจ้อกลับปรากฏตัวขึ้นซึ่งทำให้ทุกคนประหลาดใจอย่างมากและอดไม่ได้ที่จะคาดเดาอย่างลับๆว่าชางกวนซินหยางจะประกาศให้ชางกวนเจ้อกลับเข้าสู่แผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลของตระกูลชางกวนหรือไม่นั่นเอง
จากนั้นชางกวนเจ้อก็เหลือบมองไปรอบๆแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมต้องขอโทษที่ทำให้ทุกคนรอนาน..วันนี้คุณปู่ไม่สบายนิดหน่อยและให้ผมเป็นประธานในการประชุมครั้งนี้แทน..ทุกคนมีไม่มีความคิดเห็นหรือข้อโต้แย้งใดๆใช่ไหม?..มันเป็นคำสั่งของคุณปู่และถึงถึงแม้ว่าผมจะประหม่าไปหน่อยแต่ผมจะทำให้ดีที่สุด”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นทุกคนต่างก็เริ่มพูดคุยและซุบซิบทันที ซึ่งทุกคนรู้ตำแหน่งของชางกวนเจ้อในตระกูลชางกวนเป็นอย่างดีแต่จู่ๆชางกวนซินหยางก็สั่งให้เขาเป็นประธานในการประชุมครั้งใหญ่ซึ่งค่อนข้างน่าประหลาดใจสำหรับพวกเขา
“ชางกวนเจ้อทุกคนที่นี่รู้ดีว่าสถานะของคุณในตระกูลเป็นยังไงแต่ทำไมจู่ๆประธานชางกวนถึงบอกให้คุณมาเป็นประธานการประชุมครั้งใหญ่ล่ะ..ฉันเกรงว่าจะมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า” ชายชราคนหนึ่งพูด
“ผมคิดว่าคุณคงเข้าใจผิดไปแล้ว..สถานะของผมในตระกูลชางกวนคืออะไร?..ผมเป็นหลานชายคนโตแล้วมันจะมีปัญหาอะไรถ้าคุณปู่แต่งตั้งให้ผมเป็นประธานการประชุม..นี่เป็นเรื่องปกติคุณมีข้อสงสัยงั้นเหรอ?” ใบหน้าของชางกวนเจ้อดูซีดลงและพูดต่อ “มาคุยเรื่องคุณกันเถอะอย่าคิดว่าปู่ของผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งที่คุณทำ..นั่นเพียงแค่เราไม่อยากพูดถึงมันก็เท่านั้น..คุณต้องการให้ผมเปิดเผยการกระทำของคุณงั้นเหรอ?”
ชายชราก็ถึงกับตกใจและมองไปที่ชางกวนเจ้อด้วยสายตาที่ดูประหม่า ซึ่งเขาได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างลับหลังบริษัทดังนั้นเมื่อได้ยินชางกวนเจ้อพูดเช่นนั้นเขาก็พูดอย่างประหม่าว่า “แหม๋นายน้อยชางกวนฉันก็แค่สงสัยเฉยๆ..เนื่องจากท่านประธานสั่งให้คุณเป็นประธานการประชุมผมก็คิดว่านั้นก็ไม่แปลกอะไร”
ชางกวนเจ้อก็ยิ้มอย่างพึงพอใจแล้วพูดว่า “เอาล่ะตอนนี้ผมจะประกาศบางอย่างให้ทุกคนทราบ..ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบริษัททะเลสี่ทิศกรุ๊ปจะอยู่ในการดูแลของผมอย่างเป็นทางการ..คุณปู่ได้โอนหุ้น40%ของเขาให้กับผมแล้วเพราะงั้นในฐานะที่พวกคุณเป็นผู้บริหารและผู้จัดการสาขาต่างๆแล้วผมคิดว่าในอนาคตทุกคนจะทำงานร่วมกันได้เป็นอย่างดีเพื่อขับเคลื่อนบริษัทให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้น”
“เดี๋ยวก่อน” ชายวัยกลางคนโบกมือเพื่อขัดจังหวะชางกวนเจ้อและพูดว่า “นายน้อยครับผมอยากรู้ว่าท่านประธานป่วยเป็นอะไร?”
“ก็ไม่มีอะไรมากท่านแค่เวียนหัวนิดหน่อยเขาเลยต้องพักผ่อน” ชางกวนเจ้อพูด
“จริงเหรอถ้างั้นเราขอไปเยี่ยมท่านประธานหน่อยคงจะไม่มีปัญหาอะไรสินะ” ชายวัยกลางคนพูดต่อ

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน