ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 915

ตอนที่ 915 ฆ่ากันเอง

เจิ้งหยาซื่อนั้นเดิมทีเป็นเพียงแม่บ้านของตระกูลชางกวนแต่เธอนั้นวางยาพิษใส่แม่ของชางกวนเจ้อจนตายจากนั้นเธอก็ใช้วิธีการบางอย่างและใช้ร่างกายของเธอเพื่อให้บรรลุเป้าหมายจนมีทุกวันนี้

หลังจากเข้าไปอยู่ในบ้านของตระกูลชางกวนสิ่งแรกที่เจิ้งหยาซื่ออยากทำก็คือการทำให้ชางกวนเจ้อออกไปจากตระกูลชางกวนและวางรากฐานที่มั่นคงสำหรับลูกหลานของเธอในอนาคต กล่าวอีกนัยหนึ่งคือแม่เลี้ยงคนนี้ไม่ธรรมดาเลยเพราะเธอไม่โง่พอที่จะเป็นแม่เลี้ยงของชางกวนเจ้อ ดังนั้นเธอจึงคิดวิธีที่ดีที่สุดในการขับไล่ชางกวนเจ้อออกไปคือการมีลูกกับตระกูลชางกวนนั่นเอง ในกรณีนี้ความโปรดปรานทั้งหมดของชางกวนซินหยางและชางกวนอู๋เต๋อก็จะตกไปอยู่กับลูกชายของเธอและทำให้ชางกวนเจ้อถูกละเลย จากนั้นมันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะขับไล่เขาออกไป

อย่างไรก็ตามเจิ้งหยาซื่อก็ได้ทำงานหนักในทุกวิถีทางแต่ชางกวนอู๋เต๋อก็ไม่เอาไหนเพราะไม่ว่าเธอจะพยายามอย่างไรเธอก็ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้เลย ดังนั้นเจิ้งหยาซื่อจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาดเพราะถ้าเธอตั้งครรภ์ไม่ได้เธอก็จะถูกขับไล่ออกจากบ้านของชางกวนในไม่ช้าก็เร็ว ด้วยเหตุนี้เจิ้งหยาซื่อจึงเข้าหาชางกวนซินหยางแทน

ภรรยาของชางกวนซินหยางนั้นเสียชีวิตก่อนวัยอันควรตั้งนานแล้วและเขาก็ไม่ได้แต่งงานใหม่เลย ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่มีเมียน้อยอีกด้วยเพราะเขาระมัดระวังในการรับมือกับผู้หญิงและตั้งแต่วัยหนุ่มเขาก็อุทิศตัวเองให้กับการพัฒนาบริษัททะเลสี่ทิศมาโดยตลอดและทำงานอย่างหนักเพื่อขยายธุรกิจของครอบครัว ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยแต่หลังจากที่สิ่งต่างๆ ถูกส่งมอบให้กับชางกวนอู๋เต๋อแล้วชางกวนซินหยางจึงสามารถสนุกกับชีวิตที่เหลือได้ ซึ่งหลังจากนั้นมาชางกวนซินหยางก็ว่างจนไม่มีอะไรทำและอยู่แต่บ้านกับเจิ้งหยาซื่อจนสนิทสนมกันเป็นอย่างดี นอกจากนี้เจิ้งหยาซื่อก็จงใจยั่วยวนเขามาโดยตลอดและเจิ้งหยาซื่อก็มักจะสวมชุดนอนอย่างวับๆ แวมๆ ต่อหน้าเขาและนั่นเป็นผลทำให้ชางกวนซินหยางมีความคิดที่บ้าคลั่งและผิดศีลธรรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และในท้ายที่สุดทั้งสองก็มีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง

มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และเป็นไปอย่างราบรื่น อย่างไรก็ตามชางกวนซินหยางก็แก่แล้วดังนั้นเจิ้งหยาซื่อจึงไม่สามารถตั้งครรภ์ได้และเนื่องจากความแก่ชราของชางกวนซินหยางจึงไม่สามารถทำให้เจิ้งหยาซื่อพึงพอใจได้ดังนั้นความปรารถนาในใจของเธอก็ยังถูกกระตุ้นอย่างมากอีกด้วยดังนั้นเธอจึงโหยหาผู้ชายอีกคนจากข้างนอก

ชางกวนหยานยู่นั้นคือลูกของเธอและชายคนนั้นแต่เจิ้งหยาซื่อก็ใช้มารยาของผู้หญิงทำให้ชางกวนอู๋เต๋อเชื่อว่าชางกวนหยานยู่นั้นเป็นลูกของเขาและเป็นหลานชายของชางกวนซินหยาง ท้ายที่สุดแล้วชางกวนซินหยางก็ผิดศีลธรรมและมีมารผจญอยู่ในใจดังนั้นเขาจะบอกกับชางกวนอู๋เต๋อให้ชัดเจนได้อย่างไรและเป็นธรรมชาติที่เขาจะไม่ถามและเรื่องนี้และปกปิดเอาไว้มานานหลายปี เนื่องจากชางกวนซินหยางคิดมาเสมอว่าชางกวนหยานยู่เป็นลูกหลานของเขาเองเขาจึงถูกเจิ้งหยาซื่อหลอกลวงให้รักและเอ็นดูชางกวนหยานยู่ตั้งแต่นั้นมา

เมื่อได้ยินคำถามของชางกวนอู๋เต๋อแล้วชางกวนซินหยางก็ไม่ได้รู้สึกผิดใกๆ และพูดอย่างเย็นชาว่า “เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ..ให้ฉันพูดตรงๆ กับแกเลยนะไอ้ลูกชาย..ฉันอยากจะบอกให้แกเข้าใจมาตั้งนานแล้วว่าคนอย่างแกมันไม่คู่ควรกับหยาซื่อเลย..เธอควรจะเป็นของฉันตั้งแต่แรก!”

ชางกวนอู๋เต๋อก็ถึงกับตกตะลึงเพราะเขาไม่เคยคิดเลยว่าพ่อของเขาซึ่งเขาชื่นชมและเคารพมาโดยตลอดจะพูดเรื่องแบบนี้ออกมา “พ่อครับ..พ่อพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน..พ่อบ้าไปแล้วเหรอ” ชางกวนอู๋เต๋อพูดอย่างงุนงง

“ฉันไม่ได้บ้าฉันพูดความจริง..หย่าซื่ออยู่กับแกเธอไม่เคยมีความสุขเลย” ชางกวนซินหยางพูด จากนั้นเขาก็หันความสนใจไปที่เจิ้งหยาซื่อและถามว่า “หยาซื่อบอกความจริงกับฉันทีว่าหยานยู่เป็นลูกของฉันหรือเปล่า”

“ฉันก็จะบอกความจริงให้ว่าหยานยู่เป็นลูกของฉันกับผู้ชายที่ฉันรักและเขาไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลชางกวนเลย..ซึ่งถ้าฉันบอกกับทุกคนว่าเขาคือทายาทของตระกูลชางกวนทุกคนก็จะรักและเอ็นดูเขา..หืม..คุณคิดว่าฉันรักคุณงั้นเหรอบอกเลยว่าคุณก็เป็นแค่เบี้ยของฉันเท่านั้น” เจิ้งหยาซื่อพูด

“ยัยบ้า..เธอกล้าดียังไงมาโกหกฉัน..ฉันจะฆ่าเธอ” ชางกวนซินหยางตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยและเขาก็ไม่สามารถขยับไปไหนได้แล้วเขาจะฆ่าเจิ้งหยาซื่อได้อย่างไร?

“ฆ่าฉันงั้นเหรอ? ..ดูสารรูปของคุณในปัจจุบันสิตอนนี้คุณเป็นอัมพาตทั้งตัวแล้วคุณจะฆ่าฉันได้ยังไง” เจิ้งหยาซื่อพูดอย่างภาคภูมิใจ จากนั้นเธอก็เดินเข้ามาหาชางกวนเจ้ออย่างอวดดีและพูดว่า “นายน้อยคะรีบไปฆ่าตาแก่นี่สักทีเถอะ..ถ้าคุณฆ่าเขาฉันจะรับใช้คุณเหมือนวัวและม้าไปตลอดชีวิต”

“อีตัว..เธอมันนังตัวแสบ!” ชางกวนซินหยางตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

ชางกวนเจ้อก็เยาะเย้ยอย่างเหยียดหยามและเตะเจิ้งหยาซื่อออกไปและพูดว่า “เธอคิดว่าเธอมีเสน่ห์มากขนาดนั้นเลยเหรอนังตัวแสบ..เธอพยายามจะล่อลวงฉันงั้นเหรอฉันไม่ใช่คนโง่อย่างสองคนนั้นนะ..บอกแล้วไงว่าอย่าคิดอะไรโง่ๆ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอเอง”

เจิ้งหยาซื่อก็รีบปิดปากของเธอและไม่กล้าพูดอะไรอีกต่อไป

“ไม่ใช่เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย..ตอนนี้ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้วและฉันก็ไม่ใช่คนตระกูลชางกวน..นายน้อยช่วยปล่อยฉันไปได้มั้ย?” ชางกวนหยานยู่อ้อนวอนขอร้องอย่างน่าสมเพช

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน