ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 947

ตอนที่ 947 พี่น้องสาวกม่อจื๊อ

เย่เชียนสั่งให้เฟิงหลานเตรียมดาวกระจายชูริเคนเหล่านี้ตั้งแต่แรกเพราะพวกมันถูกสลักด้วยสัญลักษณ์ของตระกูลนินจาฟูมะเอาไว้ ซึ่งเฟิงหลานได้พวกมันมาจากนินจาของฟูมะและผสมเข้ากับยาพิษที่พัฒนาโดยหมาป่าพิษหลิวเทียนเฉินและมันก็เสร็จสมบูรณ์ภายใต้การแนะนำของชิบะโชโกะมันจึงคล้ายกับพิษของตระกูลนินจาฟูมะแต่ค่อนข้างรุนแรงกว่า

เย่เชียนทำไปเพื่อต้องการเบี่ยงเบนความสนใจการตายของฮัตโตริชิฮิโระให้ดูเป็นฝีมือของตระกูลนินจาฟูมะ เพราะทั้งสองตระกูลได้ต่อสู้กันมานานแล้วและสิ่งที่พวกเขาทำในครั้งนี้ก็สมเหตุสมผลเช่นกัน ซึ่งคงไม่มีใครคิดว่าทั้งหมดนี้ถูกจัดฉากขึ้นมา เมื่อฮัตโตริชิฮิโระเสียชีวิตลงสำนักนินจาอิงะจะสูญเสียเสาหลักไป จากนั้นเหล่าตระกูลนินจาจะต้องขัดแย้งกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แน่นอนว่าสำนักนินจาอิงะจะไม่ฟังเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้นและภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ผู้คนในตระกูลฮัตโตริจะต้องรับมือกับการแก้แค้นอย่างแน่นอน ซึ่งจะทำให้สถานการณ์ในประเทศญี่ปุ่นตึงเครียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ว่ากันว่าเมื่อคนกำลังจะตายมักจะพูดคำดีๆ ก่อนตายเสมอเพราะเขาตอบคำถามของเย่เชียนก่อนที่เขาจะตาย ซึ่งด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่มีใครรู้และบางทีอาจเป็นเพราะความรู้สึกผิดในใจหรืออาจเป็นแค่เรื่องไร้สาระก็ได้ แต่ในที่สุดชื่อม่อหนานก็เปิดเผยออกมาซึ่งทำให้เย่เชียนสับสนอย่างมาก

“ม่อหนาน? ..ม่อหนานคือใคร?” หลี่เหว่ยพูดอย่างงุนงง “ทำไมตาแก่นี่ถึงพูดชื่อนี้ก่อนตาย? ..ตาแก่นี่ตั้งใจจะบอกชื่อคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างงั้นเหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้” ชิงเฟิงพูด “ทำไมมันถึงต้องใจดีขนาดนั้นล่ะ..ฉันคิดว่ามันจงใจเบี่ยงเบนความสนใจและทำให้เราเสียเวลาเพราะชื่อนี้เหมือนชื่อชาวจีนแต่ชาวจีนจะมีความสามารถในการควบคุมองค์กรใหญ่ๆ ของประเทศญี่ปุ่นได้ยังไง..เห็นได้ชัดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย”

“ไม่จำเป็นเพราะฉันได้ยินม่อหลงบอกว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้เป็นชาวจีนจริงๆ และเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับสำนักม่อจื๊อด้วย..แต่รายละเอียดเชิงลึกนั้นม่อหลงก็ยังไม่แน่ชัด” เย่เชียนพูด

“ม่อหนาน..ม่อหลง” เฟิงหลานพึมพำสองครั้งแล้วพูดว่า “บอส..ฉันคิดว่าม่อหนานคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับม่อหลงใช่มั้ย?”

“ใช..ม่อหนานเป็นสาวกของสำนักม่อจื๊อของฉัน!” เสียงนั้นดังขึ้นและประตูห้องโถงบรรพบุรุษก็ถูกผลักเปิดออกและชายชราคนหนึ่งกับม่อหลงก็เดินเข้ามา จากนั้นเย่เชียนก็หันไปมองด้วยรอยยิ้มแล้วพยักหน้าและสันนิษฐานว่าชายชราคนนี้จะต้องเป็นสาวกของสำนักม่อจื๊ออย่างแน่นอน จากนั้นม่อหลงก็แนะนำว่า “บอสนี่คืออาจารย์จ้าวซือเหลาหนึ่งในสี่องครักษ์ผู้อาวุโสของสำนักม่อจื๊อของเรา..คุณจ้าวนี่คือพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายที่ผมเล่าให้ฟัง..ส่วนเขาคือผผู้นำเขี้ยวหมาป่า..ราชาหมาป่าเย่เชียน”

“สวัสดีครับอาจารย์จ้าว” เย่เชียนกล่าวคำทักทาย

จ้าวซือเหลานั้นเป็นสมาชิกรุ่นเดียวกันกับม่อหลงปู่ของม่อหลงและเขาก็เป็นบุคคลระดับอาวุโสในสำนักม่อจื๊อ ถึงแม้ว่าม่อหลงจะเป็นผู้สืบทอดสำนักม่อจื๊อก็ตามแต่เขาก็ต้องเคารพจ้าวซือเหลาในฐานะองครักษ์ทั้งสี่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สำหรับจ้าวซือเหลาแล้วเขาไม่ได้รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมหรืออะไรที่ม่อหลงเคารพเขาเช่นนั้นแต่ยังยอมรับอย่างมีความสุขอีกด้วย จากนั้นจ้าวซือเหลาก็พูดว่า “ฉันได้ยินหวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดถึงเจ้ามาเยอะมาก..ขอบคุณที่คอยดูแลม่อหลงตลอดหลายปีที่ผ่านมา..ทุกคนในสำนักม่อจื๊อรู้สึกขอบคุณมากจริงๆ”

“อาจารย์จ้าวอย่าพูดอย่างนั้นเลยนี่คือสิ่งที่ผมควรทำ” เย่เชียนพูดต่อ “ผมกับพี่ม่อหลงเป็นพี่น้องกันเพราะงั้นเรื่องของเขาก็เหมือนเรื่องของผม..เพราะงั้นมันจึงเป็นหน้าที่ของพี่น้องที่ต้องช่วยกัน..ว่าแต่อาจารย์จ้าวครับเรากลับไปคุยกันที่โรงแรมดีกว่าครับ”

“ได้สิ” จ้าวซือเหลาพยักหน้าและพูดว่า “ม่อหลงเจ้าออกไปข้างนอกและบอกพวกเขาให้กลับกันไปก่อน..บอกทุกคนว่าให้แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นซึ่งมันจะทำให้เกิดความสงสัยจากคนอื่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

ม่อหลงก็ตอบหันหลังกลับและเดินออกไป ส่วนเย่เชียนก็ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วพูดว่า “อาจารย์จ้าวเชิญครับ”

จ้าวซือเหลาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและพูดว่า “ฉันเคยพูดว่าหวงฟู่ชิงเตี๋ยนไม่มีวิสัยทัศน์ที่ดีแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันคิดผิด..ตาเฒ่านั่นได้สนับสนุนเด็กที่มีอนาคตไกลจริงๆ ..ความสำเร็จในอนาคตของเจ้าจะต้องเป็นไปอย่างรุ่งโรจน์แน่นอน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน