เข้าสู่ระบบผ่าน

ยามดอกวสันต์ผลิบาน นิยาย บท 588

แม้จะกล่าวว่าไปดูการตากพระธรรม แต่ความจริงคือไปเที่ยววัด

ไม่ว่าจะเป็นบรรดาสตรีของจวนเผิงเฉิงป๋ อหรือเฉิงเซียวและคนอื่นๆ ต่างตอบตกลงด้วย ความยินดี โดยเฉพาะเฉิงเซียว เรื่องของเฉิงจิงผ่านไปแล้ว ตระกูลเฉิงกับตระกูลหยวนสองตระกูล ดูเหมือนไม่เป็นไรแล้ว ทั้งยังฟื้นคืนรอยยิ้มยินดีจากเก่าก่อน แต่ใครๆ ก็รู้ว่า นี่เป็นเพียงความสงบ ผิวเผินเท่านั้น หากวันใดเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา อาจจะบดขยี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลจน กลายเป็นผุยผงก็เป็นได้ คําพูดและการกระทําล้วนแฝงการสร้างภาพสงบสุขอยู่เล็กน้อย เพียงแต่ นี่เป็นบ้านสามีของนาง เป็นสถานที่ที่นางจะใช้ครึ่งชีวิตหลัง หากต้องทนทุกข์เพียงใดก็ต้องทน ทุกข์เพียงนั้น

เทียบเชิญของโจวเสาจิ่นจึงเป็นข้ออ้างออกไปปลดปล่อยอารมณ์ข้างนอกให้นางพอดี

ทุกคนหารือกันอย่างเบิกบานว่าจะไปดูการตากพระธรรมที่วัดใด

ในวังมีพระราชโองการให้องค์ชายสี่เสด็จไปครองเขตที่ซิ่นหยาง ฮ่องเต้ทรงเชิญสํานักโหร หลวงมาดูวัน วันที่สองเดือนหกเป็นวันฤกษ์ดี ให้องค์ชายสี่เสด็จไปวันนั้น

คํานวณวันทั้งหมดดูแล้วก็เพียงยี่สิบวันเท่านั้น แต่องค์ชายสี่ทรงแยกตําหนักออกมาสิบ กว่าปีแล้ว สิ่งของมากมายถึงเพียงนั้น ในเวลาสั้นๆ เพียงยี่สิบกว่าวันจะเก็บหมดได้อย่างไร

องค์ชายสี่ทรงเชิญคนไปร้องทูลฮ่องเต้ ประสงค์ให้ผ่านกลางเดือนเจ็ดก่อนแล้วจึงจะ เสด็จไป แต่ถูกฮ่องเต้ปฏิเสธกลับมา นอกจากนี้ยังทรงให้หานติงหัวหน้าหน่วยราชองครักษ์ส่งคน ไปช่วยตําหนักขององค์ชายสี่เก็บสัมภาระอีกด้วย

แต่ไหนเลยหานติงจะกล้าไปเร่งเร้าองค์ชายสี่เล่า

เขามาปรึกษาเฉิงเซ่าด้วยใจร้อนรุ่มดั่งเพลิงแผดเผา ถามเฉิงเซ่าว่ามีวิธีช่วยอะไรหรือไม่

5438

ตั้งแต่ทั้งสองคนทํางานร่วมกันในคดีของรัชทายาท ต่างคิดว่าอีกฝ่ ายเป็นคนที่พึ่งพาได้ ในยามปรกติแม้มิได้ไปมาหาสู่กัน แต่ยามมีเรื่องลําบากกลับคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนที่เชื่อถือได้

เฉิงเซ่าได้ยินแล้วก็หัวเราะขึ้นมา กล่าวว่า “องค์ฮ่องเต้ทรงให้องค์ชายสี่ไปครองเขต เท่านั้น มิได้ทรงให้องค์ชายสี่ย้ายตําหนักเสียหน่อย ช่วงนี้พวกเจ้ารีบเก็บสิ่งของเครื่องใช้ใน ชีวิตประจําวันขององค์ชายสี่กับพระชายาก่อน รอจนเสด็จไปซิ่นหยางในวันที่สองเดือนหกก็ได้ แล้ว สําหรับสมบัติในตําหนักเหล่านั้น พวกเจ้าค่อยๆ ช่วยกันเก็บและปิดผนึกเอาไว้ก็พอแล้ว”

เช่นนี้ก็เหมาะสมสําหรับทั้งสองฝ่าย

หานติงได้ยินแล้วนัยน์ตาก็ลุกวาบ คลี่ยิ้มพลางกล่าวหยอกเย้าเฉิงเซ่าว่า “ยังคงเป็น บัณฑิตที่ฉลาดปราดเปรื่อง! พวกข้าผู้มาจากฝ่ายบู๊ยังคิดเช่นนี้ไม่ออกเลยจริงๆ นะขอรับ”

เฉิงเซ่าระบายยิ้มบางเบา

ฉางซื่อบอกให้สาวใช้ยกผลไม้กับของกินเล่นเข้ามา

หานติงจึงถามถึงฉางซื่อว่า “ฮูหยินสบายดีหรือไม่ขอรับ”

ฉางซื่อเคยรับใช้ในตําหนักเฉียนชิง ก็เคยพบเห็นหน้ากันมาก่อน

“สบายดี” เฉิงเซ่าตอบยิ้มๆ นึกถึงฉางซื่อที่นอกจากจะไปนั่งเล่นกับฮูหยินผู้เฒ่ากัวที่ประตู ฉางหยางแล้ว ในวันธรรมดาก็มักจะอ่านหนังสือคัดอักษรอยู่ในบ้านหรือดูแลเหลนทั้งสอง ยากจะ มีที่อื่นให้ไป หลังจากส่งหานติงกลับไปแล้วเขาก็ไปหาฉางซื่อ

พอเห็นเฉิงเซ่า นางก็อดกล่าวไม่ได้ว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้นเจ้าคะ ผู้บัญชาการหานติงดื่มชา เพียงไม่กี่คําก็กลับไปแล้ว”

เฉิงเซ่าเล่าเรื่องขององค์ชายสี่ให้ฉางซื่อฟัง

5439

ฉางซื่อถอนหายใจพลางกล่าวว่า “ไม่รู้ว่าองค์ฮ่องเต้ทรงมีพระราชดําริอย่างไร หากว่า องค์ชายสี่ทรงเสด็จไปครองแคว้นเร็วกว่านี้สักหน่อย…” กล่าวถึงตรงนี้ สีหน้าของนางก็หวาดกลัว แล้วหยุดบทสนทนาในทันใด

เฉิงเซ่าใจกระตุก เอ่ยว่า “เรื่องขององค์รัชทายาท…เจ้าก็รู้ด้วยหรือ”

ฉางซื่อเห็นว่าไม่มีผู้ใดอยู่ข้างกาย ทั้งเฉิงเซ่ายังเป็นคนที่นางวางใจที่สุด นางก็อดไม่ได้กด เสียงลงกล่าวว่า “จะไม่รู้ได้อย่างไร เรื่องในวังมักจะพยายามปกปิดแต่ปกปิดไม่อยู่ หนําซํ้าข้ายัง รับใช้ในตําหนักเฉียนชิง อย่าว่าแต่เรื่องขององค์รัชทายาทเลย แม้แต่เรื่องของไต้ซื่อผู้นั้น พวกข้าก็ รู้มานานแล้ว แน่นอนว่าหากมิใช่เพราะองค์ชายสี่เอ่ยชมไต้ซื่อผู้นั้นต่อหน้าไทเฮา ไต้ซื่อก็จะถูกยก ให้แก่องค์ชายเจ็ดตั้งแต่แรกแล้ว จะเกิดคดีมีเงื่อนงํานี้ได้อย่างไรกันเจ้าคะ”

เฉิงเซ่าคลี่ยิ้มพลางกล่าวว่า “เป็นข้าที่โง่เขลาเสียแล้ว”

ฉางซื่อรู้สึกขัดเขินพลางกล่าวว่า “นายท่านมิได้โง่เขลาหรอก แต่เป็นในวังที่มีเรื่องโสมม มากเกินไปต่างหาก ท่านเพียงนึกไม่ถึงเท่านั้นเจ้าค่ะ”

เฉิงเซ่าครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยว่า “เช่นนั้นเจ้าออกวังมาได้อย่างราบรื่นก็ไม่ง่ายดายแล้ว”

สีหน้าของเขาจริงจังและเคารพยิ่ง ฟังแล้วสัมผัสถึงคําพูดที่มาจากใจ

ฉางซื่อนัยน์ตาดูคลุมเครือเล็กน้อย พึมพําว่า “มีอะไรที่ไม่ง่ายดายบ้างเจ้าคะ! เพียงแค่ เป็นเส้นทางชีวิตที่ต้องดิ้นรนเส้นหนึ่งเท่านั้น”

เฉิงเซ่าพยักหน้า

นึกถึงความทรงจําที่เกรงว่าคงมิได้ดีอะไรเหล่านั้น และนึกถึงวัตถุประสงค์ที่ตนมาหานาง ก็เปลี่ยนบทสนทนา กล่าวว่า “ปรกติข้ามักจะอยู่ที่สํานักฮั่นหลิน บางครั้งเวลาที่มีวันหยุดก็มักจะ ถูกองค์ฮ่องเต้เรียกไปเข้าวัง เจ้าคนเดียวพาเด็กทั้งสองมาที่บ้านก็เงียบเหงาเกินไป หากเจ้าว่างก็

5440

ไปเที่ยวที่ประตูเฉาหยางให้มากสักหน่อย ข้าเห็นว่าภรรยาเจ้าสี่อุปนิสัยดียิ่ง เวลาที่เจ้าไปหานาง ก็ดูมีความสุขมาก คงจะเป็นสหายคนหนึ่งได้ หากคิดว่าไปที่นั่นบ่อยๆ ไม่สะดวกนัก ก็ไปหาพวก พี่สาวน้องสาวเหล่านั้นในอดีตของเจ้าเพื่อเที่ยวเล่นได้”

นางรับใช้ในวังมาหลายปีขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีนางกํานัลที่สนิทสนมกัน

เพียงแต่ไม่มีผู้ใดมีวาสนาดีเฉกเช่นนาง แต่งงานเป็นภรรยาใหม่ของบุคคลเช่นเฉิงเซ่าผู้นี้ ได้ ส่วนใหญ่จะเป็นมามาสอนมารยาทหรือรับหลานชายจากบ้านเดิมมาเป็นบุตรบุญธรรม ไม่ว่า จะเป็นอย่างแรกหรืออย่างหลังล้วนเป็นชาวบ้านทั่วไป ฉางซื่อกลัวเฉิงเซ่าจะรังเกียจ ตั้งแต่ออกวัง มาก็ไปพบเพียงสองครั้ง หลังจากนั้นนางก็ไม่ได้ไปหาพวกนางอีกเลย บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในวังจน ได้รับการปล่อยตัวออกมาได้คนใดบ้างมิใช่คนที่มีไหวพริบดี ย่อมจะไม่ไปหานางและสร้างความ ลําบากแก่นางเป็นธรรมดา

ฉางซื่อทั้งประหลาดใจและซาบซึ้งใจ แต่ก็พอจะรู้อยู่แล้วว่าเฉิงเซ่าเป็นคนเช่นนี้ เขาไม่ทํา ให้ตนผิดหวังตามคาด

“หากข้ามีเวลาว่างก็จะไปเยี่ยมพวกนางเจ้าค่ะ” ขณะที่นางกล่าว ก็กะพริบตาให้นํ้าตาที่ ใกล้จะไหลลงมาไหลกลับเข้าในดวงตา แล้วกล่าวว่า “เพียงแต่ทุกคนล้วนต้องหาเลี้ยงครอบครัว ไม่สู้ข้าอยู่ที่นี่กินแล้วดื่ม ดื่มแล้วกิน วันๆ ว่างไม่มีอะไรทําเสียยังจะดีกว่า” นางแสดงความซาบซึ้ง ใจของตนออกมา จากนั้นก็กล่าวว่า “หลายวันก่อนภรรยาเจ้าสี่นัดข้าไปชมการตากพระธรรมที่วัด ในวันที่หกเดือนหก ยังบอกว่าต้องพาพวกเด็กๆ ไปด้วย ช่วงนี้ทุกคนกําลังหารือว่าไปที่วัดต้า เซียงกั๋วหรือวัดเจ้อถานดี แม้นายท่านไม่บอก ข้าก็คิดจะไปประตูเฉาหยางในวันพรุ่งนี้อยู่แล้ว ได้ ยินว่าภรรยาเจ้าใหญ่ไม่ค่อยสบาย ข้าอยากจะถามภรรยาของเจ้าสี่กับภรรยาเจ้ารองว่ามีแผน อะไร สองวันนี้ข้าอยากไปเยี่ยมพร้อมกับพวกนางเจ้าค่ะ!”

5441

ฉางซื่อมีอุปนิสัยดียิ่ง ทั้งสังเกตสีหน้าคนเป็นและสนิทสนมกับเหล่าสตรีตระกูลเฉิงเป็น อย่างดี

สําหรับเรื่องนี้เฉิงเซ่าวางใจได้เป็นอย่างมาก

ให้ห้องบัญชีนําเงินสามร้อยเหลี่ยงมอบให้ฉางซื่อใช้ จากนั้นเขาก็ไปที่ห้องหนังสือ

ทว่าถ้อยคําของเฉิงเซ่าราวกับก้อนหินที่โยนเข้าไปในใจของฉางซื่อก็ไม่ปาน ทําให้เกิด คลื่นกระเพื่อมเป็นวงๆ

นางยังคงตัดสินใจไปเยี่ยมพี่สาวน้องสาวเก่าแก่ที่เคยเข้าวังพร้อมกับนางแต่ตอนนี้ เป็นมามาสอนมารยาทอยู่ดี

ตอนที่ 588 เพลงสลับฉาก 1

ตอนที่ 588 เพลงสลับฉาก 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยามดอกวสันต์ผลิบาน