เข้าสู่ระบบผ่าน

ย่างก้าวสู่วิถีเซียน นิยาย บท 103

บทที่ 103 หลินหวั่นชิงลาจาก

สวี่หยางรู้สึกประหลาดใจ “เจ้าไม่ได้แยกทางกับตระกูลแล้วหรือ?”

“นั่นสิ ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูล ถ้ากลับไปจะไม่ถูกรังแกเอาหรือ?” หลินอวี้แยกเปลือกขาปูออกมาขณะเก็บไว้ในถุงเก็บของอย่างตั้งใจ

หลินหวั่นชิงส่ายหน้า จากนั้นจึงอธิบายสิ่งที่สวีจื่อรั่วเพิ่งเล่าให้ฟัง

สวี่หยางเข้าใจ “นึกไม่ถึงว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงแบบนั้นเกิดกับตระกูลของเจ้า”

“นั่นสิ คาดไม่ถึงว่าผู้อาวุโสจะล้มเหลวในการสร้างจินตาน” สีหน้าของหลินหวั่นชิงสงบไร้คลื่นอารมณ์ใด ๆ เห็นได้ชัดว่าความถวิลหาที่มีต่อตระกูลจางหายไปมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

หลินอวี้เอ่ยถาม “จะว่าไป เหตุใดเจ้าถึงแยกทางกับตระกูลตั้งแต่แรกหรือ?”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของหลินหวั่นชิงก็มืดมนขณะเอ่ยคำ “ข้าเคยมีน้องสาวที่พอมีความสามารถอยู่คนหนึ่ง ดังนั้นตระกูลของข้าจึงอยากให้นางแต่งงานโดยไว เนื่องจากพ่อแม่ของข้าต่างอ่อนแอจนไม่มีสิทธิ์มีเสียงในตระกูล พวกเขาจึงต้องทำแบบนี้! แต่น้องสาวของข้าต้องไปแต่งงานกับผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่าที่อายุมากกว่าหนึ่งร้อยปี แต่ที่แย่ยิ่งกว่าก็คือเขามีภรรยาหลายคนไม่พอ ซ้ำยังถูกทุบตีจนตายเพียงเพราะไม่พอใจอีกด้วย!”

“ตอนข้าทราบเรื่องนี้ แน่นอนว่าข้าไม่ยอมให้น้องสาวเข้าปากเสือก็เลยปฏิเสธไป แต่ตระกูลยืนกรานว่านางต้องแต่ง ประกอบกับน้องสาวอ่อนแอ ทำให้ต้องยอมตอบตกลง หลังจากนั้น นางก็ตายด้วยมือของผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่าคนนั้น…”

สวี่หยางเงียบ

เสิ่นม่านอวิ๋นขมวดคิ้ว “แล้วตระกูลของเจ้าไม่ได้จัดการอะไรกับผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่านั่นหรือ?”

“ไม่มีประโยชน์ ผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่าคนนั้นเป็นนักปรุงยาขั้นสูงระดับหนึ่ง ตระกูลจึงต้องการเขา”

หลินหวั่นชิงเอ่ยอย่างขมขื่น

“จากนั้นข้าก็ไม่แยแสตระกูลก่อนจะแยกตัวออกมา”

“เป็นอย่างนี้นี่เอง”

สวี่หยางถอนหายใจ

หลินหวั่นชิงเอ่ยคำ “ตอนนี้ตระกูลอยากเชิญข้ากลับไป ซึ่งข้าพร้อมที่จะตอบตกลง! แต่นั่นไม่ใช่เพื่อตัวเอง ข้าอยากแก้แค้นให้น้องสาว! ในเมื่อพวกเขากล้าเชิญข้ากลับไป ผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่าจะต้องชดใช้”

ขณะสนทนาก็มีผู้คนบางส่วนเดินอยู่รอบภูเขาหินจำลองกับสายน้ำไหลบริเวณใกล้เคียง

ในช่วงบ่าย การประลองยุทธ์จะจัดขึ้นที่นี่

ศิษย์ขอบเขตกลั่นลมปราณจำนวนมากถูกส่งมาจากตระกูลใหญ่ทั้งหลายเพื่อเข้าร่วมการประลองนี้

เพื่อสร้างความตื่นเต้น ตระกูลสวีผู้เป็นเจ้าภาพก็ได้เตรียมรางวัลเอาไว้เป็นพิเศษ

อันดับหนึ่ง หินวิญญาณหนึ่งพันก้อนพร้อมยาทะลวงขั้น!

อันดับสอง หินวิญญาณห้าร้อยก้อนพร้อมยารวมปราณ

อันดับสาม หินวิญญาณสามร้อยก้อน

รางวัลทั้งสามนี้นับว่าไม่มากจนเกินไป!!

ผ่านไปสักพัก หนุ่มสาวจากตระกูลใหญ่ทั้งหลายต่างกระตือรือร้นที่จะแสดงฝีมือ

“วันนี้มีผู้บำเพ็ญมนุษย์ต่างแซ่มารวมอยู่ที่นี่ไม่น้อย เหตุใดไม่ให้พวกเขาเข้าร่วมด้วยเล่า!” ในตอนนี้ หวงเหวินหลินก้าวมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มพลางเสนอ

เมื่อฝูงชนได้ยินเช่นนี้ พวกเขาต่างก็เห็นด้วย

ไม่ช้าก็มีคนเชิญสวี่หยางให้เข้าร่วม

สวี่หยางสังเกตเห็นว่าการกระทำของหวงเหวินหลินคล้ายกับมีเจตนาแอบแฝง อาจเพื่อตรวจสอบพลังฝีมือก็เป็นได้

สวี่หยางย่อมไม่ติดหลุมพรางเพราะเหตุนี้! เขาจึงคิดจะปฏิเสธด้วยความสุภาพ

แต่เมื่อพิจารณาว่าการกระทำค่อนข้างชัดเจนเกินไป เขาจึงตอบตกลงทันทีราวกับต้องการประลองเพื่อชิงรางวัลมาก ๆ

เขาใช้การอำพรางกลิ่นอายเพื่อผสานกลิ่นอายจนถึงขีดสุด จากนั้นจึงเปิดเผยขอบเขตกลั่นลมปราณระดับแปดออกมา!

แต่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับแปดนั้นวูบไหวรวนเร ทำให้ผู้คนคิดว่ารากฐานของเขาไม่มั่นคง

จากนั้นเขาได้เข้าต่อสู้กับผู้บำเพ็ญมนุษย์หน้าเหลืองผู้มีรูปร่างเตี้ยกว่าเล็กน้อย

ไม่ช้า สวี่หยางก็แสร้งทำเป็นพ่ายแพ้จนถูกคัดออก

เมื่อเวลาผ่านไป งานฉลองก็สิ้นสุดลง

หลินหวั่นชิงยังอยากติดตามสวีจื่อรั่ว ดังนั้นนางจึงเลือกที่จะอยู่ต่อ

ดังนั้นสวี่หยางจึงจากไปพร้อมภรรยาทั้งสอง

ด้วยเหตุนี้ กลุ่มผู้บำเพ็ญมนุษย์ก็ลาจากบรรยากาศที่มีชีวิตชีวาไปทีละคน

แน่นอนว่าไม่มีใครจากไปทันที

แม้คราวนี้จะกล่าวว่าเป็นงานฉลองการสร้างรากฐาน แต่แท้จริงแล้วมันคือกิจกรรมเพื่อ ‘ดึงดูดการลงทุน’ ของตระกูลสวี

ผู้บำเพ็ญมนุษย์ซึ่งมาที่นี่จะต้องตรวจสอบสภาพแวดล้อมและพิจารณาการลงทุนในร้านค้า ทุ่งวิญญาณและอื่น ๆ

ไม่เพียงแค่นั้น คนบางส่วนจากกองกำลังผู้บำเพ็ญเซียนได้รับการนำทางโดยศิษย์แห่งตระกูลสวีพาเดินดูรอบเมือง

สวี่หยางเดินเล่นจนมาถึงร้านที่เปิดโดยผู้บำเพ็ญเซียนแห่งตระกูลหลี่

หลังจากเข้าไปในร้าน สวี่หยางก็ถามว่ามีโอสถวิญญาณขายหรือไม่

ที่นี่ขายโอสถวิญญาณค่อนข้างมาก เถ้าแก่รีบเชิญสวี่หยางเข้าไปในห้องลับด้านข้างทันที

นอกจากการขายโอสถวิญญาณแล้ว สวี่หยางยังสอบถามเกี่ยวกับสมุนไพรบางชนิดที่จำเป็นต่อการกลั่นยาสร้างรากฐาน

ตอนนี้เขารวบรวมสมุนไพรสำหรับยาสร้างรากฐานได้ครึ่งหนึ่งแล้ว ส่วนที่เหลือล้วนเป็นของหายาก

หลังจากสอบถามแล้ว เขาพบว่ามีสมุนไพรสองประเภทที่ต้องการ ซึ่งพวกมันล้วนมีราคาแพง ประเภทหนึ่งต้องใช้หินวิญญาณสองร้อยสิบก้อน ส่วนอีกประเภทต้องใช้หินวิญญาณร้อยเจ็ดสิบแปดก้อน

“สมุนไพรสำหรับยาสร้างรากฐานค่อนข้างแพงเอาการ”

สวี่หยางถอนหายใจ

ต้องทราบก่อนว่าสมุนไพรสองประเภทนี้เป็นเพียงของขั้นกลางระดับหนึ่งเท่านั้น

แต่เทียบกับสมุนไพรขั้นกลางระดับหนึ่งประเภทอื่นแล้ว สองประเภทนี้มีราคาแพงกว่าร้อยหินวิญญาณ

สวี่หยางไม่รีบร้อน เขาวางแผนที่จะรวบรวมเมล็ดพันธุ์วิญญาณของสมุนไพรหายากจากที่นี่เสียก่อน

ในตอนเย็น เขา หลินอวี้และเสิ่นม่านอวิ๋นรับประทานอาหารร่วมกัน แล้วหลินหวั่นชิงก็กลับมาในช่วงดึก

“ในช่วงบ่าย ผู้ดูแลตระกูลนำจดหมายมาให้ข้า พวกเขาอยากให้ข้ากลับไปและสัญญาว่าผู้บำเพ็ญมนุษย์เฒ่าจะถูกประหารชีวิตเพื่อเป็นเกียรติแก่วิญญาณของน้องสาวข้าผู้อยู่บนสวรรค์!”

“พ่อแม่ของข้าก็ส่งจดหมายมาหาเช่นกัน พวกท่านบอกว่าตระกูลคือรากฐานของข้าพร้อมกับขอให้กลับมา”

บทที่ 103 หลินหวั่นชิงลาจาก 1

บทที่ 103 หลินหวั่นชิงลาจาก 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ย่างก้าวสู่วิถีเซียน