เข้าสู่ระบบผ่าน

ย่างก้าวสู่วิถีเซียน นิยาย บท 107

บทที่ 107 บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ต่างแดน หลินหวั่นชิงเปิดฉากรุก

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งปีก่อน สถานการณ์ของพี่น้องก็เปลี่ยนไปมาก

สีหน้าหยิ่งทะนงไม่มีอีกต่อไป เหลือไว้เพียงสีหน้าถ่อมตัว

เกาหยวนยังคงอยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับเจ็ด

เกาผิงผู้เป็นน้องสาวยังคงอยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับสี่ สวี่หยางสังเกตเห็นว่าแม้ขาข้างหนึ่งของนางจะหายดีแล้ว แต่มันก็อยู่ในสภาพหงิกงอจนกลายเป็นพิการ

“พี่สวี่หยาง”

เกาผิงเอ่ยทักทายด้วยสีหน้าซับซ้อน

นางไม่คาดคิดว่าสวี่หยางซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกสองพี่น้องดูแคลน บัดนี้กลับอยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับแปด!

ยิ่งกว่านั้น เขามีภรรยาคนหนึ่งที่ไปถึงขอบเขตกลั่นลมปราณระดับแปด คาดว่าจะสามารถสร้างรากฐานได้ในอนาคต

แต่นางกับพี่ชายถูกทุบตีในตอนนั้น ทำให้พลังชีวิตของพี่ชายได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งเส้นลมปราณยังได้รับความเสียหาย

อย่าว่าแต่การพัฒนาเลย แม้กระทั่งทักษะการเล่นแร่แปรธาตุก็ยังไม่ดีเท่าเดิม อัตราการกลั่นโอสถก็ลดลงไปมาก

“สหายเต๋าเกาผิง สหายเต๋าเกาหยวน นึกไม่ถึงว่าจะบังเอิญได้มาพบกับพวกเจ้า มานั่งกินบะหมี่ด้วยกันก่อนสิ” สวี่หยางเชื้อเชิญ

เกาหยวนเอ่ยด้วยความตื่นเต้น “ขอบคุณ”

ด้วยพละกำลังและฐานะทางการเงินตอนนี้ของอีกฝ่าย สวี่หยางกลับยังคงปฏิบัติกับ ‘คนบ้านเดียวกัน’ อย่างสุภาพ ทำเอาเขาอดตื่นเต้นไม่ได้

“สหายเต๋าสวี่ เจ้ากับภรรยามาลงเอยที่นี่ได้อย่างไร?”

เกาหยวนสับสนเล็กน้อย ร้านของสวี่หยางกำลังไปได้สวย เขาจึงไม่เข้าใจว่าเหตุใดอีกฝ่ายถึงมาที่นี่

สวี่หยางถอนหายใจ “ข้าไปทำให้บางคนขุ่นเคืองจนต้องย้ายมาน่ะ!”

เกาหยวนสงสัย “เจ้าไปทำให้ใครขุ่นเคืองหรือ?”

“ตระกูลหวง!”

“ตระกูลหวง!” ดวงตาของเกาหยวนเรืองวาบด้วยโทสะ!

“อื้ม อย่าไปพูดถึงมันเลยดีกว่า เอาเป็นว่าทุกคนอย่าไปติดต่อกับคนจากตระกูลหวงเป็นอันขาด!”

เกาหยวนถอนหายใจ “เฮ้อ น้องสาวกับข้าต้องมาเป็นแบบนี้ก็เพราะตระกูลหวง แม้ในใจจะยังคงโกรธ แต่ว่า… มันเป็นความโกรธที่ไร้ทางระบาย”

ชีวิตอันสมถะทำให้เกาหยวนผู้เคยหยิ่งทะนงกลายเป็นคนติดดิน

“ข้าวางแผนจะเริ่มกิจการใหม่ที่นี่ สหายเต๋าเกาหยวน เจ้ายังคงกลั่นโอสถอยู่หรือไม่?” สวี่หยางถาม

“ยังทำอยู่ แต่น่าเสียดายที่ทักษะของข้าแย่มาก อัตราความล้มเหลวก็สูงเกินไป ดังนั้นข้าจึงทำได้เพียงหาเงินพอประทังชีพเท่านั้น”

เกาหยวนเอ่ยด้วยความเขินอาย

เกาผิงผู้อยู่ข้างกายกินบะหมี่เสร็จก่อนจะเอ่ยคำ “เพื่อลดความกดดันให้กับพี่ชาย ข้าจึงไปเช่าทุ่งวิญญาณสองแห่งเพื่อเตรียมทำการเพาะปลูก สหายเต๋าสวี่ต้องการเช่าทุ่งวิญญาณหรือไม่? ข้ารู้จักสถานที่ที่ค่าเช่าไม่แพง”

สวี่หยางส่ายหน้าพร้อมบอกว่ายังไม่เช่าในตอนนี้ เขาอยากดูรอบ ๆ ก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ

“สหายเต๋าสวี่ ในเมื่อเจ้าไม่มีอะไรทำ อยากลองออกไปต่อสู้ดูหรือไม่?” ทันใดนั้นเกาหยวนก็แนะนำ

“ต่อสู้หรือ?” สวี่หยางคิ้วขมวดขณะมองเกาหยวนอย่างจริงจัง “สหายเต๋าเกามีลู่ทางอะไรหรือ?”

เกาหยวนมองรอบข้าง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครให้ความสนใจก็ทำการส่งกระแสจิตหา “ไม่นานมานี้ข้าได้รู้จักสหายผู้หนึ่งที่พบบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์บนเกาะร้างต่างแดน น้ำในบ่อคุณภาพค่อนข้างสูง หลังจากดื่มเข้าไปแล้วจะมีผลทำให้อายุยืนยาว พวกข้าไปดื่มน้ำจากบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้ทุกวันเพื่อทำการหล่อเลี้ยงร่างกายและยืดอายุขัย เท่าที่ข้าคำนวณตามความแข็งแกร่งในตอนนี้ของตัวเอง หากดื่มน้ำศักดิ์สิทธิ์นั่นเป็นเวลานานก็จะสามารถยืดอายุได้อย่างต่ำสิบปี”

โดยปกติแล้วเกาหยวนจะไม่พูดถึงเรื่องนี้กับคนนอก แต่เขาเชื่อใจสวี่หยางและรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนดี

“หวังโกงหรือเปล่า?” สวี่หยางเอ่ยคำ

“ไม่มี พูดตามตรง ข้าได้พบกับสหายผู้นี้ผ่านการต่อสู้ พวกข้าสองคนผ่านความยากลำบากมาด้วยกันจนเกิดการไว้เนื้อเชื่อใจไร้การหลอกลวง อีกอย่าง คนอย่างข้าสูญเสียมาเยอะแล้ว ยังจะมีอะไรให้เสียอีกหรือ?”

เกาหยวนเผยรอยยิ้มขมขื่น

จากคำบอกเล่า มีสัตว์อสูรทรงพลังคอยคุ้มกันรอบบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเขาจึงขอให้สวี่หยางมาช่วยด้วย

สวี่หยางครุ่นคิดสักพักก่อนจะบอกว่าขอเก็บไปคิดก่อน แล้วบทสนทนาก็ยุติลงเพียงเท่านั้น

“ได้อยู่แล้ว”

หลังจากสนทนาสักพัก เกาหยวนและน้องสาวก็จากไป

ตกกลางคืน

ภายในที่พักเงียบสงัดจนผิดปกติ

สิ้นเสียงเคาะประตูอย่างแรง ประตูก็เปิดออก เงามืดสวมเสื้อคลุมสีดำกับผ้าคลุมหน้าพลันวูบไหวเข้ามา

สวี่หยาง หลินอวี้และเสิ่นม่านอวิ๋นรออยู่ก่อนแล้ว

คนที่เข้ามาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลินหวั่นชิง

“หวั่นชิง”

สตรีทั้งสองเอ่ยคำทักทาย

“อวี้เอ๋อร์ อวิ๋นเอ๋อร์” หลินหวั่นชิงแย้มยิ้ม จากนั้นก็หันไปมองสวี่หยางด้วยดวงตากระจ่าง

“สามี”

หลินหวั่นชิงกอดแขนของสวี่หยางขณะเอาหัวถูไปมาอย่างออดอ้อน

หลังจากไม่ได้เจอหน้ากันมาเกือบหนึ่งปี สวี่หยางก็สัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนภายในร่างของหลินหวั่นชิง

หลินอวี้กับเสิ่นม่านอวิ๋นมองหน้ากันแล้วยิ้มให้ พวกนางเลือกที่จะไม่รบกวนทั้งสองก่อนจะเข้าไปในห้องเพื่อเตรียมขนมอบและชาหอมให้

ไม่ช้า ทุกคนก็เข้ามารวมตัวในห้อง

บทที่ 107 บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ต่างแดน หลินหวั่นชิงเปิดฉากรุก 1

บทที่ 107 บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ต่างแดน หลินหวั่นชิงเปิดฉากรุก 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ย่างก้าวสู่วิถีเซียน