บทที่ 116 การต่อสู้อันดุเดือดในทะเล
พูดตามตรง เขาเห็นใจทั้งคู่
ทว่าในวันแรกที่มาถึงโลกเซียนอันโหดร้ายแห่งนี้ เขาได้เตือนตัวเองว่าอย่าสร้างปัญหาให้กับตัวเอง
หากไม่ใช่ครอบครัว สหายหรือคนแปลกหน้า ต่อให้ไม่มั่นใจก็สามารถขอโทษไปก่อนได้
“สหายเต๋า ช่วยข้าด้วย ขอเพียงเจ้าให้การช่วยเหลือ ข้าก็พร้อมจะมอบสมบัติให้”
ผู้บำเพ็ญหญิงตะโกนมาทางสวี่หยางด้วยเสียงอันแหบพร่า
สวี่หยางเหลือบมองนาง
แม้มั่นใจว่าไม่รู้จักกัน แต่นางก็ค่อนข้างดูดี รูปร่างอวบ ใบหน้าเล็ก ผิวขาวและการบำเพ็ญอยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับหก
“สหายเต๋า…” ผู้บำเพ็ญหญิงตะโกนอีกครั้ง
ทว่าสวี่หยางวิ่งเร็วขึ้นจะแทบจะทะยานออกไป
ผู้บำเพ็ญหญิงกัดฟันขณะทะยานเข้าหาสวี่หยาง
“ฮ่าฮ่า สาวน้อยน่าสนใจไม่เบา ชายคนนั้นขี้ขลาดเหมือนหนู เขาจะช่วยเจ้าได้อย่างไร? ข้าคิดว่าเจ้ายอมเชื่อฟังข้าแต่โดยดีเถอะ ขอเพียงรับใช้ข้าให้ดี ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าอย่างแน่นอน”
ผู้บำเพ็ญมนุษย์ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับเก้าหัวเราะเสียงดังขณะทะยานออกไป แล้วคลื่นแสงสว่างก็ปลดปล่อยออกมาจากใต้เท้าขณะตรงเข้าหาผู้บำเพ็ญหญิง
“ตาย!”
คนที่เหลือทะยานออกไปเช่นกัน
“สหายเต๋าช่วยด้วย!”
ผู้บำเพ็ญหญิงยังคงตะโกนมาทางสวี่หยาง เขาเป็นผู้บำเพ็ญมนุษย์เพียงคนเดียวที่นางเห็นในบริเวณนี้ ทำให้ความหวังทั้งหมดถูกฝากฝังเอาไว้กับอีกฝ่าย
สวี่หยางขมวดคิ้วขณะจากไปอย่างรวดเร็ว “การบำเพ็ญของข้าไม่ได้สูงส่งมากนัก คงให้การช่วยเหลืออะไรไม่ได้”
“สหายเต๋า ข้ามีสมบัติล้ำค่าจะมอบให้เจ้า เจ้าแค่ต้องช่วยข้าเท่านั้น”
สวี่หยางลอบถอนหายใจ เขาไม่ได้สนสิ่งที่เรียกว่าสมบัติล้ำค่าเสียหน่อย
ฝั่งตรงข้ามมีจำนวนคนมากเกินไป ซึ่งคนที่เป็นผู้นำก็อยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับเก้า
คนพวกนี้ใช้อุบายอันโหดเหี้ยม เห็นได้ชัดว่างานหลักที่ทำจัดอยู่ในจำพวกโจรชั่ว จึงไม่แปลกที่จะมีไพ่ตายอยู่กับตัว เขาจะไม่สร้างศัตรูโดยไม่จำเป็นเด็ดขาด
ทว่าความเร็วของผู้บำเพ็ญหญิงเกินกว่าที่สวี่หยางคาดเอาไว้ เพียงพริบตานางก็ไล่หลังตามมาทัน
“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง”
หัวใจของสวี่หยางสั่นไหว หลังจากบิดข้อมือ ยันต์ลูกไฟระดับสองก็ปรากฏ
ยันต์นี้ได้มาจากโจรหญิงในช่วงท้ายของงานชุมนุมแลกเปลี่ยนผู้บำเพ็ญธรรมดาในเมืองเซียนของสำนักชิงหยาง จำนวนมีทั้งสิ้นห้าใบ
สวี่หยางจับจ้องผู้บำเพ็ญหญิงแล้วแค่นเสียงเย็น “อย่าเข้ามาใกล้ข้า”
ผู้บำเพ็ญหญิงตวาดลั่น “มันรู้ตัวแล้ว จัดการมัน!”
“ฆ่ามัน!”
ซ่า…
ฉับพลันผู้บำเพ็ญชายซึ่งตกลงไปในน้ำทะเลพลันทะยานขึ้นมา กระบี่ยาวที่ปกคลุมด้วยปราณวิญญาณตวัดใส่ร่างกายส่วนล่างของสวี่หยาง
“นึกแล้วเชียว…”
สวี่หยางหรี่ตา
เขามั่นใจว่าผู้บำเพ็ญหญิงที่กำลังหลบหนีเร็วมากพอที่จะสามารถเอาตัวรอดเองได้ แต่นางเลือกที่จะลากให้ตนเองเข้ามาพัวพัน
ดูท่าว่าเรื่องนี้จะไม่ชอบมาพากล
ผู้บำเพ็ญมนุษย์สามีภรรยา รวมถึงกลุ่มที่มีผู้บำเพ็ญมนุษย์ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับเก้าคนนั้นน่าจะเป็นกลุ่มเดียวกัน
หากละโมบในเงินทอง และพยายามช่วยเหลือผู้บำเพ็ญหญิงเมื่อครู่ เขาอาจจะติดกับไปแล้ว
เขาคาดเดาว่าอาจมีค่ายกลที่ติดตั้งอยู่ในพื้นที่ทะเลตรงนั้น ทันทีที่ก้าวเข้าไปก็จะเจอกับปัญหาใหญ่หลวง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ สวี่หยางก็หลั่งเหงื่อเย็นออกมา ความระแวดระวังในคราวนี้ได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้
โดยไม่คิดให้มากความ สวี่หยางทะยานออกไปขณะมองกระบี่ยาวที่ตรงเข้ามา
“ฮ่าฮ่า เจ้าตายแน่”
ผู้บำเพ็ญชายที่ทะยานออกจากน้ำบังเกิดความยินดีเมื่อเห็นว่าสวี่หยางไม่หลบเลี่ยง หนำซ้ำยังพุ่งเข้าใส่อีกด้วย
เขาควบคุมปราณกระบี่แล้วเร่งความเร็วถึงขีดสุด
ทว่าทันทีที่สัมผัสร่างของสวี่หยาง โล่ไม้ศิลาในมือก็ทำการปกป้องเจ้าของก่อนจะปัดป้องการโจมตีทันที
“อะไรกัน?”
ขณะเข้าใกล้ผู้บำเพ็ญชาย สวี่หยางขว้างยันต์ลูกไฟในมือออกไป
“อ๊าก…”
ชายผู้นี้เพิ่งจมสู่ห้วงความยินดีที่ได้ลาภครั้งใหญ่ ทำให้ไม่ทันได้ตอบสนองก่อนจะถูกไฟคลอกท่วมร่าง
นี่คือยันต์ลูกไฟระดับสอง มันมีพลังเทียบเท่ากับขอบเขตสร้างรากฐานขั้นต้น หาใช่ของธรรมดาไม่
หากไม่ใช่เพราะสวี่หยางเห็นว่ามีคนจำนวนมากตรงเข้ามาก็คงอยากจบการต่อสู้โดยไว หาไม่แล้วตนเองคงไม่เต็มใจที่จะใช้ยันต์ใบนี้
ไม่ช้า ถ่านร่างมนุษย์ตกลงไปในทะเล คราวนี้มันจมลงไปจริง ๆ
“อู๋หลาง…”
ผู้บำเพ็ญหญิงกรีดร้องอย่างน่าเวทนา ทันใดนั้นนางก็หันไปมองสวี่หยางด้วยสีหน้ามุ่งร้าย “เจ้าถึงกับฆ่าอู๋หลาง ข้าจะถลกหนังและเอาหัวของเจ้ามาจุดตะเกียงสวรรค์เพื่อไม่ให้ได้ผุดได้เกิดอีก”
สวี่หยางหัวเราะแผ่วเบา “เจ้าที่อยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณนับว่ายังเด็กเกินกว่าจะมาใช้วิธีชั่วร้ายเช่นนั้น”
ผู้บำเพ็ญหญิงแค่นเสียงเย็น แม้จะรู้สึกเดือดดาล แต่ที่พูดมาก็ใช่ว่าจะไร้เหตุผล
นางทราบว่าอาจจะไม่สามารถเอาชนะสวี่หยางด้วยพละกำลังที่มีได้ ดังนั้นตนเองจึงใช้กระบี่เพื่อต่อสู้กับอีกฝ่ายโดยไม่เข้าใกล้จนเกินไป
แม้ความคิดของนางจะไม่เลว แต่สวี่หยางไม่เปิดโอกาสให้ทำเช่นนั้น!!
“อ๊ากก!!”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ย่างก้าวสู่วิถีเซียน