ย่างก้าวสู่วิถีเซียน นิยาย บท 19

ตอนที่ 19 ทำร้ายภรรยา

เหอฉยงเหลียนกล่าวว่า “อวี้เอ๋อร์กับข้ามาที่นี่เพื่อช่วยทำความสะอาดในช่วงบ่าย ซึ่งเดิมก็ไม่มีอะไรจนกระทั่งหวงเสี่ยวไฉมา ตอนอวี้เอ๋อร์กำลังกวาดพื้นบังเอิญกวาดขยะไปโดนเขาเข้า แล้วหวงเสี่ยวไฉ… ก็ตบหน้าอวี้เอ๋อร์แล้วด่านางว่าขยะที่ไม่สามารถฝึกตนได้ เป็นพวกดวงตามืดบอดที่มองไม่เห็นวิถี จากนั้นก็เขี่ยขยะไปที่เท้าของนาง!”

“ตอนนั้นข้ารีบเข้าไปดึง…”

หวงเสี่ยวไฉคือน้องชายของหวงเสี่ยวเหมยผู้เป็นเพื่อนสมัยเด็กของร่างเดิม!

เดิมทีครอบครัวของหวงเสี่ยวเหมยมีชีวิตที่ยากลำบาก แต่หลังจากนางเข้าศึกษาที่สำนักชิงหยาง พวกเขาจึงได้รับความช่วยเหลือจากอีกฝ่าย ทำให้สภาพการเงินดีขึ้นอย่างรวดเร็ว

แต่ไม่นานมานี้หวงเสี่ยวไฉแต่งงานกับผู้บำเพ็ญหญิงซึ่งอยู่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับหนึ่ง พ่อแม่จึงบอกทุกคนว่าเขาเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล

และเนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของร่างเดิมกับหวงเสี่ยวเหมยผู้เป็นเพื่อนสมัยเด็ก ทำให้พวกเขาตัดความสัมพันธ์กับนางเพราะสวี่หยาง บ่อยครั้งก็มาเยาะเย้ยชายหนุ่ม ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างสองครอบครัวเลวร้ายลง

ตอนนี้เขาแต่งงานกับหลินอวี้แล้ว หวงเสี่ยวไฉจึงดูถูกนางโดยอ้างว่าทำให้เขาไม่พอใจ ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นเพียงการอวดเบ่งเท่านั้น

“สามี ข้าไม่เป็นไร ข้าผิดเองที่ไม่รู้จักระวังให้ดี”

ใบหน้าของหลินอวี้เต็มไปด้วยความสำนึกผิด

“เสิ่นม่านอวิ๋นทราบเรื่องนี้หรือไม่?”

สวี่หยางถาม

“ตอนนั้นเสิ่นม่านอวิ๋นบังเอิญออกไปซื้อของพอดี น้องอวี้เอ๋อร์กลัวมีปัญหาเลยไม่พูดอะไร พร้อมกำชับข้าว่าอย่าบอกเจ้าเด็ดขาด”

สวี่หยางกุมมือของหลินอวี้อย่างอ่อนโยนขณะเชยคางนางขึ้น ทำให้เห็นรอยฝ่ามือกับรอยช้ำบริเวณใบหน้าด้านขวา

ต้องทราบก่อนว่าหลินอวี้เป็นเพียงมนุษย์ ส่วนหวงเสี่ยวไฉเป็นผู้บำเพ็ญขอบเขตกลั่นลมปราณระดับสอง ถึงอย่างไรเขาก็เป็นผู้บำเพ็ญเซียน บาดแผลที่หลินอวี้ได้รับจึงดูรุนแรงมากขึ้นหลายเท่า

“สามี ข้าไม่เป็นไร…”

“ขนาดนี้แล้วจะเรียกว่าไม่เป็นไรได้อย่างไร?” สวี่หยางพ่นลมออกจมูกอย่างเย็นชา “เรื่องไม่จบแค่นี้แน่! ข้าจะทวงความยุติธรรมกับหวงเสี่ยวไฉให้เอง อยากรู้นักว่าภายภาคหน้ายังจะมีใครกล้ามารังแกเจ้าอีก”

หลินอวี้เริ่มวิตกกังวล “สามีไม่จำเป็นต้องทำเพื่อข้าก็ได้”

“ไม่ได้!”

สวี่หยางยื่นคำขาด

“มีอะไรหรือ?”

เสิ่นม่านอวิ๋นเดินเข้ามาด้วยความสงสัยก่อนจะขมวดคิ้ว “สวี่หยาง เจ้าไม่ได้รังแกภรรยาใช่หรือไม่?”

“ไม่ใช่!” หลินอวี้รีบเอ่ย

สวี่หยางอธิบายเรื่องราวโดยสังเขปให้อีกฝ่ายฟัง ทำให้เสิ่นม่านอวิ๋นรู้สึกเดือดดาลเช่นกัน “เจ้าหวงเสี่ยวไฉกระทำการอุกอาจเกินไปแล้ว!”

“ข้าจะไปคิดบัญชีกับเขาเอง”

สวี่หยางมองเสิ่นม่านอวิ๋น “ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่เข้ามาห้าม”

เสิ่นม่านอวิ๋นส่ายหน้า “ข้าเชิญหวงเสี่ยวไฉมาเพราะเห็นแก่พี่สาวที่อยู่สำนักชิงหยาง แต่ครั้งนี้เขาทำเกินไป ข้าพร้อมจะสนับสนุนเจ้า”

ในไม่ช้า แขกจากข้างนอกก็ถยอยมาทีละคน ซึ่งหวงเสี่ยวไฉก็มาพร้อมกับภรรยาของเขา

ภรรยาของเขามีพลังอยู่ที่ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับหนึ่ง รูปร่างธรรมดา ใบหน้าเต็มไปด้วยสิวเสี้ยน หากผู้หญิงคนนี้เป็นมนุษย์ย่อมไม่อยู่ในสายตาอีกฝ่ายแน่นอน

แต่เพราะร่างกายนี้มีรากฐานวิญญาณ ถึงทำให้ผู้หญิงคนนี้โดดเด่นขึ้นมา

“พี่หวงพาภรรยามาด้วย”

“ไม่ได้เจอหน้าพี่หวงเพียงสองสามวัน แต่การฝึกตนก็พัฒนาขึ้นอีกแล้ว”

ทันทีที่หวงเสี่ยวไฉปรากฏตัว ผู้คนทั้งหลายต่างแย้มยิ้มพลางเข้ามาทักทาย

ตอนนี้มีใครไม่ทราบบ้างว่าหวงเสี่ยวเหมยผู้เป็นลูกสาวของตระกูลหวงได้เข้าสำนักชิงหยางและกลายเป็นศิษย์นอก แม้การเป็นศิษย์นอกจะไม่มีอะไรพิเศษ แต่ถ้าสามารถเข้าสู่สำนักชั้นในได้ย่อมหมายความว่านางจะมีโอกาสสร้างรากฐานได้ในภายภาคหน้า!

แนวคิดที่ว่าเป็นอย่างไรหรือ?

ยอดฝีมือขอบเขตสร้างรากฐาน คือคนที่สามารถเปิดดินแดนวิญญาณ สร้างครอบครัวและกลายเป็นบรรพชนได้!

หมายความว่าพวกเขาสามารถเดินทางออกไปท่องโลกกว้างได้

หวงเสี่ยวไฉพยักหน้าเพื่อตอบรับคนรอบข้างขณะเพลิดเพลินกับคำชม

ทันใดนั้น เขาก็เห็นใบหน้าของคู่อริ “สวี่หยางหรือ?”

เขาครุ่นคิดสักพักก่อนจะลอบแสยะยิ้ม หากสวี่หยางฉลาดพอก็ควรแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงอย่างไรมันก็ไม่มีค่าพอจะหาเรื่องเพียงเพื่อภรรยามนุษย์คนหนึ่ง

แต่คาดไม่ถึง สวี่หยางกลับเดินตรงมาหาเขา

“สวี่หยาง เจ้าคิดจะทำอะไร?”

สวี่หยางพลันตบหน้าอีกฝ่ายโดยที่หวงเสี่ยวไฉเองก็ไม่ทันตั้งตัว

เพียะ!

หวงเสี่ยวไฉล้มกระแทกกับพื้น พร้อมแก้มที่บวมขึ้นจนเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นเช่นนี้ ภรรยาของเขาซึ่งอยู่ข้างกายก็ตกตะลึงขณะมองสวี่หยางด้วยความหวาดกลัว

“สวี่หยาง เจ้ากล้าตบข้าหรือ!” หวงเสี่ยวไฉเงยหน้าขึ้นพลางจ้องเขม็งไปที่อีกฝ่าย

“หวงเสี่ยวไฉ เป็นเพราะเจ้ากล้ามาทำร้ายภรรยาข้าตอนที่ข้าไม่อยู่ ข้าเลยสั่งสอนเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น!”

“เจ้ามันรนหาที่ตายเสียแล้ว! รู้หรือไม่ว่าพี่สาวของข้าเข้าศึกษาที่สำนักชิงหยาง เชื่อหรือไม่ว่าข้าสามารถขอให้นางจัดการเจ้าได้ ระดับการฝึกตนในตอนนี้ของนางมากพอจะทำให้เจ้ากระเด็นไปไกล”

“เหอะ ก็ให้นางลองดูเสียสิ!”

“ได้ ได้!!!” หวงเสี่ยวไฉหัวเราะด้วยความเกรี้ยวกราด “สวี่หยาง วันนี้เจ้าทำให้ข้าขุ่นเคือง คิดว่าตัวเองมีพลังขอบเขตกลั่นลมปราณระดับสามแล้วจะเก่งกาจสามารถนักหรือ? ข้าก็เหมือนกัน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน