ย่างก้าวสู่วิถีเซียน นิยาย บท 30

ตอนที่ 30 จัดการสวีเหล่ย

“สวี่หยาง ข้าเพิ่งแจ้งพี่ใหญ่สวีอันอู๋ไปว่า เนื่องจากไม่มีใครดูแลฝั่งตะวันตก เจ้าจึงต้องรับผิดชอบในการปกป้องฝั่งตะวันตก ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป!”

ในตอนเย็น สวีเหล่ยเข้ามาออกคำสั่ง

สีหน้าของสวี่หยางพลันเปลี่ยนไป สั่งให้เขาไปปกป้องตามลำพัง นี่มันจงใจกลั่นแกล้งกันชัด ๆ!

“ไม่ได้ หากพวกข้าแยกจากกัน ปัญหาจะเกิดขึ้นได้ง่าย” เสิ่นม่านอวิ๋นรีบพูด

แต่สวีเหล่ยไม่สนใจ แล้วพูดเสียงดังจนเกือบจะตะโกน “นี่คือคำสั่งของพี่สวีอันอู๋ เขาเป็นผู้จัดการที่นี่ พวกเจ้ากล้าขัดขืนหรือ?”

สายตาเย็นชาของสวีเหล่ยจ้องมองสวี่หยางอีกครั้ง “สวี่หยาง เจ้าจะไปหรือไม่?”

ประโยคนี้ถือเป็นคำขาด!

สวี่หยางพยักหน้า “ไป! ผู้อาวุโสสวีเหล่ย เหตุใดไม่เข้ามาในบ้านข้าก่อนล่ะ ข้าอยากจะให้อะไรบางอย่างแก่ท่าน”

สวี่หยางมองไปข้างหลังสวีเหล่ย และพบว่าอีกฝ่ายมาที่นี่เพียงลำพัง

“โอ้?”

สวีเหล่ยคิดว่าสวี่หยางกลัวจึงอยากจะประจบตน ด้วยเหตุนี้เขาจึงรู้สึกพอใจยิ่ง

เหตุใดไม่เป็นอย่างนี้ตั้งแต่แรก?

เขาตัดสินใจฉวยผลประโยชน์ และต้องทุบตีคนผู้นี้ เพื่อให้รู้ว่าใครเป็นนายใครเป็นบ่าว!

ในที่สุด…

เขาพลันมุ่งความสนใจไปยังร่างบางของเสิ่นม่านอวิ๋น

ผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้จักทำตัวดี ๆ เขาจึงต้องใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้สั่งสอนเสียหน่อย

“สวี่หยาง เจ้าจะให้อะไรข้า? ข้าขอบอกก่อนว่าข้าไม่รับของขวัญธรรมดา ๆ หรอก!”

“ข้ารู้” สวี่หยางดูถ่อมตัวมาก “ผู้อาวุโสจะรู้หลังจากได้เห็น สิ่งนี้จะทำให้ท่านพึงพอใจแน่นอน”

“อืม ไม่ต้องห่วง หลังได้ของดีจากเจ้าแล้ว ข้าจะมองเจ้าใหม่”

สวีเหล่ยยกยิ้มจาง พร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ทันทีที่เข้าไปในห้อง สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่หลินอวี้ “สวี่หยาง ภรรยาของเจ้าสวยจริง ๆ”

สวี่หยางหันกลับมายิ้ม แล้วส่งกล่องให้อีกฝ่าย “ผู้อาวุโส โปรดดูได้เลย”

สวีเหล่ยรับมันมาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเปิดกล่องออก ก็พบว่ามันว่างเปล่า

“หือ? เจ้าล้อเล่นใช่หรือ…”

ฉึก!

สวีเหล่ยรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ ความร้อนรุ่มแผ่ซ่านไปทั่วกาย พร้อมกับเลือดที่เดือดพล่านด้วยความโกรธจัด

สวี่หยางบังอาจลอบโจมตีเขา ซึ่งเป็นลูกหลานของตระกูลสวีเช่นนี้ เจ้านี่กล้าดีอย่างไร?

ชายหนุ่มกัดฟันพยายามใช้ยันต์อย่างเต็มที่

ยันต์ขั้นกลางระดับหนึ่งถูกเปิดใช้งาน แล้วปกป้องทั้งร่างกายของเขา “สวี่หยาง เจ้ารนหาที่ตายเสียแล้ว!”

สวี่หยางรวมพลังกับหลินอวี้ เพื่อทำลายยันต์ป้องกัน!

“อัคคีลุกโชน!”

ตู้ม!

เปลวเพลิงอันร้อนแรงพุ่งเข้าใส่สวีเหล่ย

“ช่างเป็นค่ายกลที่ทรงพลังจริง ๆ คนอย่างเจ้ามีค่ายกลขั้นสูงระดับหนึ่งได้อย่างไร?”

สวีเหล่ยกุมท้องที่มีเลือดไหลด้วยความตื่นตระหนก แล้วรีบซัดฝ่ามือไปทางลูกไฟ

เปลวไฟแหวกออก แม้ว่าขนาดจะเล็กลงเล็กน้อย แต่ความเร็วของมันไม่ได้ลดลงเลย ชั่วพริบตาทั่วบริเวณก็ถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง

เพราะนี่คือค่ายกลที่สามารถจัดการกับขอบเขตกลั่นลมปราณขั้นปลายได้ สวีเหล่ยที่อยู่ในระดับหกจะรับมือกับมันอย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังไม่ใช่ทายาทสายตรงของตระกูลสวี และไม่มีไพ่ตาย จึงไม่มีทางต้านทานการโจมตีนี้ได้

ในเวลาเดียวกัน เสิ่นม่านอวิ๋นก็รีบเข้ามา กระบี่บินในแขนเสื้อของนางก็พุ่งทะยานออกไป

สวีเหล่ยถูกโจมตีจากทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ต่อสู้แบบสองต่อหนึ่ง ทำให้ร่างกายของเขาถูกเผาด้วยเปลวเพลิง ใช้พลังยุทธ์ได้น้อยกว่าครึ่ง!

หลังจากนั้นไม่นาน รอยแผลสามรูก็ปรากฏขึ้นบนหน้าท้อง

“เอาละ ฆ่าเขาได้แล้ว”

ดวงตาของเสิ่นม่านอวิ๋นเป็นประกาย นางคว้าโอกาสนี้ใช้กระบี่บินแทงทะลุหัวใจของสวีเหล่ย

ตู้ม!

เปลวไฟแผดเผาร่างของอีกฝ่าย ชายหนุ่มแซ่สวีจึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะโกนลั่น “สหาย โปรดเมตตาข้าด้วยเถิด สหาย โปรดเมตตาข้าด้วย… ข้ายังมีลูกเมียรออยู่ที่บ้าน อ๊าก…”

ฟึ่บ!

สวีเหล่ยล้มลงกับพื้น กลายเป็นศพไหม้เกรียม

“เก็บ!”

สวี่หยางตะโกนพร้อมกับกำหมัด เปลวไฟที่ลุกไหม้ตรงหน้าพลันถูกกลุ่มพลังดูดซับ และแปลงเป็นพลังค่ายกลอีกครั้ง

เมื่อมองศพที่ยังมีควันดำลอยกรุ่น เสิ่นม่านอวิ๋นก็เอ่ย “เช่นนั้นก็ดำเนินการตามแผนที่วางไว้เลยหรือ?”

“อืม บอกว่าเป็นฝีมือโจร เมื่อฟ้ามืด เราค่อยไปที่แม่น้ำกัน”

หนึ่งชั่วยามต่อมา ท้องฟ้ามืดสนิท

ในไม่ช้า เสียงการต่อสู้อันดุเดือดก็ดังมาจากทะเลสาบทางทิศตะวันตก มีการใช้ยันต์อัคคี และปราณวิญญาณของยันต์ก็สำแดงฤทธิ์

เมื่อคนอื่นมาถึงก็เห็นศพไหม้เกรียมของสวีเหล่ย และศพอีกร่างอยู่ข้าง ๆ ส่วนร่องรอยการต่อสู้ที่เหลืออยู่ในที่เกิดเหตุก็น่าตกใจ

ในฝูงชน สวี่หยางแสร้งทำเป็นประหลาดใจ แล้วหยิบเหรียญตราออกมาจากศพไหม้เกรียมลึกลับ “เหรียญตราของกลุ่มเจ็ดคาบสมุทร คนผู้นี้มาจากกลุ่มเจ็ดคาบสมุทร”

เสิ่นม่านอวิ๋นวิเคราะห์ “ผู้บำเพ็ญมนุษย์กับสหายของกลุ่มเจ็ดคาบสมุทรคงโจมตีและสังหารสวีเหล่ยที่เดินผ่านมา แม้สวีเหล่ยจะพ่ายแพ้ แต่เขาก็ยังสังหารคนผู้นี้ได้ก่อนที่จะเสียชีวิต น่าเสียดายที่มีคนอื่นหลบหนีไปได้”

ทุกคนพยักหน้าเมื่อได้ยินเช่นนั้น

การวิเคราะห์นี้สมเหตุสมผล

หลังจากนั้นผู้จัดการสวีอันอู๋ก็มาสอบสวนด้วย

แต่คนผู้นี้ทุ่มเทให้กับการฝึกจิต และไม่มีความสนใจที่จะจัดการจริงจัง หลังจากทำความเข้าใจสั้น ๆ เขาก็กล่าวสรุปคดีว่า สวีเหล่ยเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญมนุษย์จากกลุ่มเจ็ดคาบสมุทร แล้วถูกสังหารอย่างไร้ความปรานี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน