บทที่ 47 คู่บ่าวสาวได้เรียนรู้ทักษะใหม่
[ท่านและเสิ่นม่านอวิ๋นกลายเป็นสามีภรรยาอย่างเป็นทางการ หลังจากใช้เวลาทั้งคืนอย่างเร่าร้อน ทำให้ได้รับคะแนนพิเศษ 15 แต้ม]
[หลินอวี้อารมณ์ดีเพราะท่านแต่งงานกับเสิ่นม่านอวิ๋นอย่างเป็นทางการ ทำให้ได้รับคะแนนพิเศษ 15 แต้ม]
[ชื่อ: สวี่หยาง]
[คะแนนพิเศษ: 340 แต้ม]
[ขอบเขตพลัง: ขอบเขตกลั่นลมปราณระดับห้า]
[วิชายุทธ์: เคล็ดหล่อเลี้ยงลมปราณของตระกูลสวี่ขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: ลมหายใจหล่อเลี้ยงปราณ)]
[วิชายุทธ์: ดัชนีฝังเข็มขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: เคล็ดดัชนีวิถี)]
[วิชายุทธ์: เคล็ดอำพรางกลิ่นอายขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: ติดตามกลิ่นอาย)]
[เคล็ดวิชา: เคล็ดวิชามังกรขับขานขั้นสมบูรณ์ 0/320]
[เคล็ดวิชา: เคล็ดปลูกถ่ายวิญญาณขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: เนื่องจากระดับต่ำเกินไป การกระตุ้นคุณลักษณะจึงล้มเหลว)]
[เคล็ดวิชา: เคล็ดเพลิงวิภาสขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: ลูกไฟคู่)]
[พลังวิเศษ: ความเป็นอมตะ]
[ความชอบของภรรยาหลินอวี้: 100+8]
[ความชอบของภรรยาเสิ่นม่านอวิ๋น: 90]
……
ตอนนี้ ความชอบของเสิ่นม่านอวิ๋นปรากฏขึ้นมาด้วยจำนวนมากถึง 90 แต้ม นับว่าเป็นจำนวนที่ไม่เลว
ยิ่งไปกว่านั้น คะแนนพิเศษก็ยังพุ่งไปที่ 340 แต้ม สวี่หยางจึงตัดสินใจเพิ่มให้เคล็ดวิชามังกรขับขานจนถึงขีดสุด
“เพิ่มแต้ม!”
[เคล็ดวิชา: เคล็ดวิชามังกรขับขานขั้นปรมาจารย์ (กระตุ้นคุณลักษณะ: คลื่นกระแทกจิตเทวะ)]
ดวงตาของสวี่หยางพลันเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ
คุณลักษณะที่ถูกกระตุ้นในครั้งนี้คือคลื่นกระแทกจิตเทวะ ของดี ของดีอย่างไม่ต้องสงสัย
จิตเทวะตั้งอยู่ในทะเลวิญญาณของผู้บำเพ็ญซึ่งอยู่บริเวณสมอง
ผู้บำเพ็ญทุกคนต่างมีจิตเทวะ แต่มีเพียงผู้บำเพ็ญขอบเขตปราณก่อกำเนิดเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนจิตเทวะได้ โดยความแตกต่างจะอยู่ที่ความสามารถในการใช้งาน
หากจิตเทวะได้รับผลกระทบย่อมก่อให้เกิดอาการหูอื้อและสิ้นสติ ในกรณีร้ายแรงที่สุดก็คือทำให้กลายเป็นคนโง่เขลาในทันที
นั่นคือสาเหตุที่สวี่หยางตื่นเต้น ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นกระบวนท่าที่สามารถใช้ได้โดยผู้บำเพ็ญขอบเขตปราณก่อกำเนิดเท่านั้น
ไพ่ตาย ไพ่ตายของแท้
ยิ่งไปกว่านั้น จิตเทวะมีความสามารถในการตรวจจับที่ยอดเยี่ยมกว่าพลังวิญญาณ ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้ติดตามกลิ่นอายมาก่อน แต่ในเมื่อตอนนี้มีจิตเทวะแล้ว ย่อมสามารถใช้มันเพื่อสัมผัสกลิ่นอายได้ ซึ่งมันแม่นยำและได้ระยะไกลกว่าอย่างเห็นได้ชัด
ยามนี้เป็นช่วงรุ่งสาง สวี่หยางมองเสิ่นม่านอวิ๋นผู้กำลังหลับใหล เขารู้สึกได้ถึงความร้อนของร่างกายก่อนจะทำการสวมกอดหญิงสาวไว้แน่น
“เจ้าตื่นแล้ว”
เสิ่นม่านอวิ๋นพ่นลมออกจมูกขณะกลอกตามองสวี่หยาง “น่ารังเกียจ คึกแต่เช้าเลยหรือไร”
“อวิ๋นเอ๋อร์ เจ้านั่นแหละที่น่ารังเกียจ ดูมือของตัวเองก่อน”
เสิ่นม่านอวิ๋นพลันรู้สึกเขินอาย “ใครใช้ให้เจ้าแตะตรงนั้นเล่า ให้ตายเถอะ”
สวี่หยางอารมณ์ดีก่อนจะปลอบประโลมอีกฝ่าย “เอาละ ไม่ต้องจับของข้าแล้ว ลุกขึ้นเถอะ ข้าไม่เป็นไร”
“อย่านะ ข้าไม่มีแรงแล้ว ซ้ำยังรู้สึกไม่สบายตัวด้วย”
เสิ่นม่านอวิ๋นกอดแขนของสวี่หยางเอาไว้ขณะดวงตาทอประกายวาววับ “สามี ข้าชอบท่าหันหลัง…”
“เฮ้อ มามามา ข้าจะทำให้สหายเต๋าเสิ่นพอใจเอง”
สิ้นคำ ขณะที่เส้นผมของเสิ่นม่านอวิ๋นยังคงยุ่งเหยิง เขาก็ถักผมสองข้างให้กับอีกฝ่าย
“สหายเต๋าสวี่ ช่วยอ่อนโยนกับข้าด้วย”
คราวนี้มันอยู่ในสภาพที่ดีและยาวกว่าคราวที่แล้วถึงเท่าตัว
หลังจากเสร็จกิจ เสิ่นม่านอวิ๋นก็หมดแรงจนอยากพักผ่อนอีกสักพัก
สวี่หยางลุกจากเตียงเพื่อจะไปเตรียมอาหาร แต่ก่อนหน้านั้นเขาเดินไปที่บ้านของหลินอวี้
เมื่อคืนเขาสัญญากับนางไว้ว่าจะจัดให้นางอย่างเร่าร้อนในตอนเช้า
“สามี เจ้ามาเช้าเหลือเกิน เมื่อครู่เพิ่งจัดหนักกับอวิ๋นเอ๋อร์มาจะไม่เป็นไรแน่หรือ?”
หลินอวี้แย้มยิ้ม นางเองก็ได้ยินเสียงเมื่อครู่เช่นกัน
สวี่หยางยิ้ม “ข้าแค่เสร็จเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น ส่วนอีกครึ่งก็ต้องรบกวนเจ้าแล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินอวี้ย่อมรู้สึกตื้นตัน สามีไม่เคยลืมนางสักครั้ง ช่างเป็นคนดีเหลือเกิน
ความจริง นางรู้สึกวิตกเล็กน้อยตอนที่นอนเพียงคนเดียว โดยกังวลว่าสวี่หยางจะละเลยนางในอนาคต
ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่เช่นนั้น
“สามี เมื่อคืนข้าอ่านหนังสือมาก็เลยได้เรียนรู้ทักษะใหม่”
“โห?”
หัวใจของสวี่หยางเต้นรัว
หลินอวี้เอ่ยคำอย่างเขินอาย “มันเรียกว่ามังกรหยอกเย้าไข่มุก…”
“รีบมาลองเลย”
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป
“สมแล้วที่ชื่อว่ามังกรหยอกเย้าไข่มุก ช่างทรงพลังยิ่งนัก”
สวี่หยางรู้สึกว่าพลังการต่อสู้ของหลินอวี้เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ในฐานะชายชาตรี เขาจึงต้องพยายามให้มากในครั้งต่อไป หาไม่แล้วภายภาคหน้าตนเองจะเงยหน้ามองผู้เป็นภรรยาติดได้อย่างไร?
หลังจากรับประทานอาหารในฐานะคู่บ่าวสาวแล้ว สวี่หยางก็ตัดสินใจซื้อชุดใหม่ให้ภรรยาทั้งสอง ถึงอย่างไรอากาศก็เริ่มเย็นแล้ว มันคงถึงเวลาที่ต้องซื้อเสื้อผ้าใหม่เสียที
แสงอาทิตย์สีทองสาดส่องตามถนนสีฝุ่น
เริ่มจากพวกเขาไปสถานที่สำหรับขายชุดคลุม โดยหลินอวี้มีอยู่ตัวหนึ่งซึ่งอยู่ขั้นกลางระดับหนึ่ง
ดังนั้นเขากับเสิ่นม่านอวิ๋นจึงซื้อชุดคลุมขั้นต่ำระดับหนึ่ง สำหรับพวกเขา แค่กันไฟ กันน้ำและกันหนาวได้ก็เกินพอแล้ว นอกจากนี้ยังมีผลในการต้านทานเคล็ดวิชาบางอย่าง
ส่วนชุดคลุมขั้นกลางนั้นย่อมดีกว่า แต่การซื้อสองตัวในคราวเดียว… เกรงว่ามันจะเกินกำลังที่พวกเขาจ่ายไหว
จากนั้น เขาซื้อข้าววิญญาณกับเนื้อวิญญาณคุณภาพสูง ส่วนภรรยาทั้งสองเลือกของว่างชิ้นโปรดเป็นจำนวนมาก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ย่างก้าวสู่วิถีเซียน