ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 6

ตอนที่ 6 พบกันโดยบัญเอิญ

ในที่สุดนัชชาก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง สองวันที่เกิดเรื่องขึ้นเธอทนไม่ไหวเลย แต่คนที่อยู่ข้างหน้าเธอไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

“ คุณจะไม่ปล่อยฉันไปใช่ไหม ? ” เธอถามด้วยเสียงสั่นเทา

เตชิตเงียบ “ คุณยั่วผมก่อนนะ ”

ที่คลับเฮาส์วันนั้น เธอปิดกั้นทางเดินของเขาไว้ และให้‘เซอร์ไพร’อันใหญ่กับเขา ความทรงจำที่ไม่ดีทำให้เขาหมดความสนใจในตัวผู้หญิง ตอนนี้เขาอายุสามสิบสองปีเอง เขาไม่สามารถทำแบบนี้ไปได้ตลอด

นัชชาได้ยินก็อยากจะตบหน้าตนเอง ถ้าเธอรู้ฐานะที่แท้จริงของเตชิตเธอคงไม่กล้าที่จะยั่วยุเขา

น่าเสียดาย ที่โลกนี้ไม่มียารักษาอาการเสียใจ

เตชิตก้มมองไปที่ผู้หญิงตรงพื้น และใช้เวลาครุ่นคิดสักครู่ แล้วก็เดินไป อุ้มเธอขึ้นและวางบนเตียง เธอยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยดี เขาก็ไม่ลืมที่จะคลุมเธอไว้ด้วยผ้าห่ม “จัดการตนเองให้เรียบร้อยซะ ฉันจะไปประชุม”

นัชชาเห็นเขากำลังจะเดินออกไป ในใจมีความโกรธขึ้นมา เธอเอื้อมมือไปจับเสื้อของเขา แล้วสบตากับเตชิต เธอพูดขึ้นด้วย ความกล้า “ถ้าฉันอยู่กับคุณ คุณจะช่วยฉันแก้แค้นตระกูลกูลฤทธิเดชใช่ไหม ?”

เตชิตขมวดคิ้ว คาดไม่ถึงว่าเธอจะเปลี่ยนใจ “ ใช่ ”

“ ตกลง แต่ฉันยังมีอีกหนึ่งคำขอ ” นัชชาพูดขึ้นด้วยความกล้าทั้งหมดของเธอ “ปีนี้ฉันอายุ 24 ปี พึ่งผ่านวันเกิดมา ปีที่แล้วพึ่งเรียนจบมหาลัยที่เกี่ยวกับกฎหมาย ฉันเป็นนักเรียนทุน ฉันเข้าใจเกี่ยวกับพวกกฎหมาย คุณสามารถช่วยฉันทำงานด้านกฎหมายได้ไหม ? ”

ประโยคที่ผ่านมาทำให้เตชิตอดตะลึงไม่ได้ เขาคิดว่าเธออยากจะขอเงินหรือขอของสักอย่าง คิดไม่ถึงว่าเธอจะขอแบบนี้ ที่ยิ่งให้เขาคาดไม่ถึงก็คือ เธอจบการศึกษาเกี่ยวกับกฎหมาย

ในฐานะคนที่ทำงานด้านกฎหมายมาก่อน เขาจ้องมองผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก “เธออยากทำงานด้านกฎหมายจริงๆ ใช่ไหม ? ”

นัชชาพยักหน้าอย่างมั่นใจ “ใช่”

“แล้วทำไมเมื่อก่อนถึงสละ ?”

นัยน์ตาของนัชชาเศร้าลง “เพราะ .. แต่งงาน ”

ตอนนั้นจรรยาขอให้เธอแต่งงานทันทีหลังเรียนจบ พวกเขาไม่ได้ต้องการให้ลูกสะใภ้ปรากฏตัวออกสื่อ เพราะจะเป็นปัญหาทางหน้าสำหรับพวกเขา

และเวลานั้นนัชชาก็รักดวิษมาก ยอมทำตามทุกอย่าง แต่สำหรับฎหมาย หลายปีมานี้ เธอก็ยังมีความชื่นชอบอยู่

ตอนนี้เธอบังเอิญไปยุ่งกับเตชิตแล้ว ในเมื่อเตชิตไม่ยอมปล่อยเธอไป โดนสุขนัขกัดหนึ่งครั้งกับสองครั้งมันมีความแตกต่างยังไง ? เธอจะต้องผ่านมันไปให้ได้ หย่าแล้วเธอก็ยังมีพ่อแม่ที่ต้องให้เธอมาดูแลอยู่

เตชิตไม่พูดอะไร หยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋ามาหนึ่งมวน สายตาที่แหลมคมวิเคราะห์เธอผ่านควันสีขาว ทำให้นัชชารู้สึกอึดอัด

เขามีออร่าที่ทำให้คนหวาดกลัว แค่ดูแบบนี้ก็ทำให้คนรู้สึกเครียดมาก

พักใหญ่ บุหรี่หมดไปครึ่งมวน เขาเดินกลับไปที่เตียงใหม่ และมองลงมาที่เธอเหมือนกับจักรพรรดิ ปากก็พ่นควันออกมา ทำให้นัชชาอุดตันจนหรี่ตาลง

“วันนี้สองทุ่ม มาที่ไวโรจน์วิลล่า พาของที่คุณต้องการมา”

นัชชายกมือขึ้นปัดควันไป ผู้ชายคนนั้นก็หันหลังเดินไปแล้ว

เธอนั่งกอดตัวเอง ตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุมทุกอย่างได้แล้ว เธอไม่รู้ว่าตัวเองถูกหรือผิด แต่เธอรู้ว่าตอนนี้เธอล้มไม่ได้