ตอนที่ 5 ถูกบังคับให้ต้องทน
หูของนัชชาแดงก่ำทันที เธอตอบด้วยเสียงต่ำเหมือนยุงบิน“อือ”
“สามีนอกใจ เลยจะแก้แค้นด้วยการเอาสมบัติของเขา ?”เขายังคงถามต่อ
นัชชาไม่รู้ว่าทำไมไม่มีความมั่นใจแล้ว“อือ”
“เขาไม่เคยแตะต้องตัวเธอเลยหรอ ? ”
เธอตอบด้วยจิตใต้สำนึก“อือ”
หลังจากตอบเสร็จ ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ลุกขึ้นมาทันที ก่อนที่นัชชาจะรู้ตัว คนนั้นก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว เขาใช้ปลายนิ้วดันปลายคางเธอขึ้นมา “คุณรู้เตนัทลอว์เฟิร์มทำคดีฟ้องหย่ามาน้อยมากไหม”
นัชชามองไปที่เขาอย่างไม่เข้าใจ
“การฟ้องร้องคดีแบบนี้ทนายคนใหญ่ๆไม่ชอบรับ ทนายคนเล็กๆไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ โดยเฉพาะคดีอย่างคุณที่ไม่มีเงิน มันไม่มีประโยชน์ ดังนั้นมันต้องใช้เงินจำนวนมาก คุณมีเงินไหมล่ะ ? ” ประโยคที่เขาพูดมามีพลังมาก
นัชชาขมวดคิ้ว เธอไม่มีเงิน บัตรที่อยู่ในมือก็เป็นบัตรเสริม คาดว่าไม่นานก็จะโดนระงับ คิดดูแล้วเธอก็โง่จริงๆ มาฉีกหน้าเขาโดยไม่มีหลักฐานสักอย่าง แม้แต่เงินก็ไม่มี
ยืมเงินของจินต์หรอ?
เธอไม่มีหน้าไปยืม ก็รู้ขอยืมเงินก็เหมือนน้ำนิ่งไหลลึก แต่นี่เป็นการฟ้องร้องระยะยาว
ตอนนี้ในหัวเธอซับซ้อนวุ่นวายมาก นัชชารู้สึกว่าตัวเองเหมือนปลาที่เกยตื้น นอกจากรับก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งรีบ ยิ่งรีบก็ยิ่งรู้สึกน้อยใจ ดวงตาของเธอค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อยๆ และเริ่มมีน้ำไหลออกมา
เตชิตปล่อยเธอ เขาขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดน้ำตาที่จะหลุดออกมาของเธอ ดอกเดซี่ดอกเล็กเล็กๆกำลังร้องไห้ นี่เป็นปฏิกิริยาที่เขาไม่คาดคิด ทำไมถึงน่าสงสารแบบนี้
มิน่าวันนั้นเธอถึงได้มีท่าทีกล้าหาญแบบนั้น ที่แท้เธอจับได้ว่าสามีของเธอมีคนอื่น
เตชิตรู้สึกใจเย็นอย่างบอกไม่ถูก ใช้มือบีบปลายคางของเธอ นิ้วโป้งแตะไปที่ริมฝีปากบางๆของเธอ ลูบไล้ริมฝีปากสีชมพูนั้น แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าคืนวันนั้นเขายังไม่ได้จูบเธอ นัยน์ตาเริ่มมืดมนขึ้น “คดีนี้ผมช่วยให้คุณชนะได้ คุณต้องการไหม ? ”
ต้องการไหม
สองคำคำนี้มีความหมายลึกซึ้ง นัชชารู้สึกริมฝีปากระคายเคืองมาก เธอพยายามจะหันหน้าหนีแต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ ดวงตาใสๆมองไปที่เขา “แล้วคุณต้องการอะไร ? ”
เตชิตยกมุมปากขึ้น ยังรู้มาคุยเรื่องข้อแม้ไม่ได้โง่เกินไป
เขาเขยิบเข้ามาใกล้เธอเล็กน้อย ดมกลิ่นสะอาดแถวๆซอกคอของเธอ“ผมต้องการคุณ”
สี่คำพูดที่ออกมาจากปากของเขากับสีหน้าไม่เปลี่ยนเลย
นัชชาได้ยินก็กังวลใจ “คุณเตชิต คำว่า ต้องการ ของคุณหมายถึงอะไร ? ”
เตชิตไม่ตอบแต่ถามกลับว่า “คุณคิดว่าตัวคุณเองมีอะไรให้ผมได้บ้างล่ะ ? ”
เขามีทั้งเงิน มีทั้งอำนาจ ไม่ขาดอะไร อย่าพูดถึงนัชชา เขามีทุกอย่างเหนือดวิษ ที่เธอจะมีให้ก็เพียงแค่ตัวเธอเอง
นัชชาทำสายตาเย็นชา “ข้อเรียกร้องของคุณ ฉันอาจจะตกลงไม่ได้”
คืนวันนั้นมันเป็นข้อผิดพลาด ถ้าตอนนี้ทำต่อมันจะยิ่งผิดกว่าเดิมอีก
แต่เตชิตไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเธอไป “ในประสบการณ์ของผม ถึงแม้ว่าคุณจะไปยืมเงินมา ทนายดรณ์ก็ไม่รับฟ้องร้องคดีของ คุณ การรบกวนที่ไร้ค่า ทนายของเตนัทลอว์เฟิร์มไม่รับหรอก ”
“คุณขู่ฉันหรอ ? ”
“มันเป็นข้อเท็จจริง”
นัชชามองไปที่ผู้ชายที่อยู่ใกล้ๆ และทันใดนั้นเธอก็รู้ถึงชะตากรรมของตัวเอง เธอยิ้มเศร้าเพียงเล็กน้อย “คุณเตชิต ฐานะแบบนี้คุณจะต้องการผู้หญิงแบบไหนก็ได้ ทำไมถึงต้องการผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ”
ใครจะไปรู้ เตชิตยอมรับอย่างสุภาพ “น่าเสียดาย ร่างกายของผม มันตอบสนองแค่ร่างกายของคุณเท่านั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...