ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 4

ตอนที่4 เขาคือประธานเตชิต

ออกจากนิเวศน์วิลล่า ไม่ต้องพูดถึงสัมภาระ นอกจากเสื้อผ้าเธอก็ไม่เอาออกมาด้วย มาแต่ตัวก็ไปแต่ตัว ทำให้เธอนึกถึงภาพเมื่อหนึ่งปีก่อน

ตอนที่อยู่บนถนน เธอได้รับโทรศัพท์จากแม่ เธอไม่ได้บอกแม่ของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอต้องคอยเก็บอาการเอาไว้จนคุยโทรศัพท์เสร็จ เธอนั่งอยู่ในร้าน KFC ตั้งแต่เที่ยงจนถึงตอนเย็น

แต่ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว เธอโทรศัพท์หาจินต์เพื่อนสนิทของเธอ

ทันทีที่โทรศัพท์ถูกเชื่อมต่อ นัชชาก็ทรุดลงกับพื้น เธอร้องไห้จนพูดไม่เต็มสักประโยค ได้แต่พูดประโยคเดินซ้ำ ๆ “ฉันจะหย่า ฉันต้องการจะหย่า ..”

หลังจากที่จินต์ถามว่าเธออยู่ไหน ระหว่างทางที่มาก็คุยกับเธอตลอดทางจนถึงร้าน ก็เห็นเธอนั่งอยู่ข้างนอกคนเดียวในซอกมืดๆ จินต์เจ็บปวดใจมาก เขาเดินไปแล้วกอดเธอไว้ในอ้อมกอด “ นัชชา ฉันมาแล้ว ”

สองคนไม่พูดอะไร นัชชาร้องไห้ตลอดทาง เช็ดน้ำตาจนแห้งแล้ว จินต์ก็พาเธอมาที่คอนโดที่เป็นคอนโดทำเลดี สำหรับจินต์แล้วเรื่องครอบครัวเป็นเรื่องเล็กๆ

“ค่อยๆ พูดนะ สรุปแล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ” จินต์ยื่นน้ำร้อนให้เธอ นัชชาเปิดใจเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง จินต์ฟังเสร็จก็ได้แต่ถอนหายใจ “นัชชา ถ้าเรื่องที่ดวิษนอกใจคุณ ฉันไม่แปลกใจเลย คุณเชื่อไหม ? ”

นัชชาไม่เข้าใจ เธอขอให้พูดอีกครั้ง “พวกคุณแต่งงานกันมาครึ่งปี พวกเราไปกินข้าว เธอให้ดวิษมารับ ระหว่างทางที่ส่งฉันกลับบ้าน เขาขอหมายเลขโทรศัพท์ฉัน แต่ฉันไม่ได้ให้ ตอนนั้นก็ไม่แน่ใจว่าเขาหมายความว่ายังไง แต่รู้สึกอึดอัดนิดหน่อย อีกอย่างที่พวกคุณสองคนแต่งงานแล้ว ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะมีอะไรกับปณิตา ”

นัชชาอึ้งไปครู่หนึ่ง แสดงว่าดวิษเริ่มสนใจกับเพื่อนสนิทของเธอมาตั้งนานแล้ว

“นัชชา เรื่องหย่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ให้มันจบๆลงไปเลยดีกว่า ” แม้จินต์พูดตรงไปตรงมา แต่มันก็ถูกมาก “คุณจรรยาทำท่าหยิ่งยโสใส่เธอใช่ไหม ? เพราะเขาเห็นเธอเป็นแค่ลูกพลับที่อ่อนนุ่ม เธอต้องมีปากมีเสียงบ้างสิ ที่บริษัทของพ่อผมมี ทนายความจากเตนัทลอว์เฟิร์มพอดี เดี๋ยวฉันให้เขาไปถามให้ ”

“ฉันต้องฟ้องหย่าดวิษใช่ไหม ? ” พูดถึงเรื่องนี้นัชชาก็ค่อนข้างหนักใจ “ฉันกลัวแค่ว่า ฉันจะไม่มีค่าใช้จ่ายมากพอ...”

สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือจิตใจ ยังไงขึ้นศาลกับคนที่รักที่สุดมันโหดร้ายเกินไปสำหรับคนเคยรัก

“นัชชา อย่าโง่ไปหน่อยเลย ตอนนี้คุณก็ยอมแพ้แล้วหรอ ? คุณมานั่งเศร้าอยู่ตรงนี้ แต่สัตว์นรกสองตัวนั้นมีความสุข ” จินต์ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ “เรื่องนี้ฉันจะถามให้คุณเอง เมื่อถึงเวลาแล้วคุณค่อยไปหาทนายโดยตรง ฉันบอกคุณได้แค่ว่า ถ้าตอนนี้คุณยังไม่คิดถึงตัวเอง ต่อไปก็อย่ามาร้องไห้เสียใจทีหลังกับฉันอีกนะ ”

……

วันที่สอง ภายใต้การแนะนำของจินต์ นัชชาไปที่เตนัทลอว์เฟิร์ม สำนักงานระดับสูงที่ตั้งอยู่ในเมืองนี้ ทั้งสองชั้นเต็มไปด้วยทนายความที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศ ไม่มีทนายความคนไหนที่ไม่อยากเข้ามาทำงานในนี้ เข้ามาทำงานที่นี่เงินเดือนดี อนาคตไม่มีขีดจำกัด

นัชชาไปหาทนายคนหนึ่งชื่อคุณทนายดรณ์ พนักงานต้อนรับบอกว่าอีกสักครู่ทนายดรณ์ถึงจะมา ให้เธอนั่งรอที่โซฟาก่อน

นัชชานั่งรอที่โซฟา เธอรู้สึกเบื่อเลยหยิบหนังสือบนโต๊ะมาเปิดดู ผ่านไปสักพัก ประตูก็ถูกเปิดออก มีคนจากข้างนอกเดินเข้ามา แล้วเขาก็ได้ยินเสียงคนตะโกน “สวัสดีผู้จัดการเตชิต สวัสดีคุณทนายดรณ์ ”

เมื่อได้ยินคุณทนายดรณ์ประโยคนี้ นัชชาก็เงยหน้าขึ้นมามอง และเธอก็กวาดสายตามองไปยังอีกด้านหนึ่ง

นั้นเป็นใบหน้าที่เธอคุ้นมาก เพราะเมื่อไม่นานมานี้เธอกับเขาพึ่งมีความสัมพันธ์ด้านนั้นมา ฉากคืนนั้นผ่านเข้าสมองอีกครั้ง ห้องสูท คืนที่มืดสนิท เตียงที่นุ่มๆ และเสื้อผ้าที่กระจัดกระจาย ...

ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ ?!