ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 185

ตอนที่ 185 ถ้าตุกติกจะโดนข่มขืนแล้วฆ่าทิ้ง

เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ เตชิตจึงมีน้ำเสียงอ่อนลง ยกมือขึ้นตบที่ไหล่ของเธอเบาๆ แล้วพูดว่าไม่มีใครคิดว่าคุณทำตัวเป็น ภาระหรอก อย่าคิดมากสิ"

"ขอโทษด้วยจริงๆค่ะเต เพราะฉันป่วยแบบนี้คุณถึงต้องมาเหนื่อยไปด้วย"

"ทีนาร์" เตชิตย้ำเสียงหนักเพื่อไม่ให้หญิงสาวพูดต่อ "คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบให้คุณพูดแบบนี้"

นอกจากจะใจอ่อนแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือความรู้สึกที่ติดค้างต่อพ่อแม่ของเธอ

ทีนาร์รู้ดีถึงความรู้สึกนี้ของเขา ก็ไม่อยากจะไปฟื้นฝอยหาตะเข็บแค่อยากจะพูดความในใจของเธอเองเท่านั้น

ขอแค่เตชิตกลับไปช้าอีกหน่อย นัชชาจะได้รู้สึกกระวนกระวาย

……………...

15นาทีหลังจากนั้น เตชิตผลักประตูเข้ามาในห้อง

บนเตียงใหญ่มีเพียงก้อนเล็กก้อนหนึ่งขดตัวอยู่ผ้าห่มโผล่นูนขึ้นมาเล็กน้อย เธอขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มไม่เห็นแม้แต่เส้นผม

เขาคิดอยู่แล้วว่ากลับมาจะต้องเจอภาพแบบนี้ จึงถอนหายใจเล็กน้อยเดินไปข้างๆเตียงแล้วใช้มือตบเบาที่ผ้าห่ม "หลับแล้วเห รอ"

เธอขยับอย่างไม่ค่อยพอใจ สะบัดไหล่สองครั้งเพื่อที่ให้มือเขาหลุด

เตชิตลุกขึ้นเดินไปที่ประตูห้อง ยกมือขึ้นปิดไฟในห้องนอน แล้วเดินกลับมานั่งข้างๆเธอ มือใหญ่ค่อยๆสอดไปใต้ผ้าห่ม จับไปที่ เอวของเธอแล้วบิดเล็กน้อย

นัชชาเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง รีบกลิ้งตัวหลบไปด้านข้าง ผมเผ้ายุ่งเหยิง สายตาลุกเป็นไฟจ้องไปที่เขา "คุณทำอะไรของ คุณ"

"ไม่ยอมลุกไม่ใช่เหรอ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ" สีหน้าเรียบเฉยเหมือนกำลังสั่งสอนเด็กที่ไม่เชื่อฟัง น้ำเสียงเหมือนเอือมระอาเต็ม ทน

นัชชายิ่งโกรธ ไม่มีอารมณ์จะล้อเล่นกับเขา รีบดึงผ้าห่มมาเตรียมจะมุดตัวลงไปอีก แต่ถูกเตชิตดึงไว้

เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจนัก "ปล่อยมือ"

ดวงตาสองข้างชายหนุ่มจ้องกลับไป น้ำเสียงแสดงความขัดขืนอยู่ในที "ไม่ปล่อย"

เขาไม่ต้องออกแรงอะไรมาก เธอก็ทำอะไรไม่ได้

นัชชานอกจากถลึงตาใส่ ก็ได้แต่ถลึงตาใส่อีก จนปวดตาไปหมดแล้ว อีตานี่นิ่งอย่างกับภูเขา แถมยังไร้อารมณ์ความรู้สึก

เธอทั้งโกรธทั้งน้อยใจ จึงนั่งลงข้างเตียงอย่างน่าสงสารไม่ยื้อแย่งอีกต่อไป "คุณจะยั่วโมโหฉันใช่มั้ย"

พอเห็นเธอไม่ต่อต้านแล้ว เขาจึงปล่อยมือแล้วโยนผ้าห่มไปอีกทาง ยื่นมือมาข้างหน้า ใบหน้าของเขาห่างจากเธอไม่ถึงสอง ฝ่ามือ "โกรธผมหรือโกรธทีนาร์กันแน่"

คนฉลาดอย่างเขามีหรือจะไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร

นัชชารีบหลบสายตา "ฉันไม่ได้โกรธสักหน่อย ใครว่าฉันโกรธ"

"ปากแข็งจนจะเอามาทำราวตากผ้าได้แล้ว ยังจะบอกว่าไม่โกรธอีก"ริมฝีปากบางของยกขึ้นทำมุมเล็กน้อย รอยยิ้มในแววตาถูก ซ่อนเอาไว้

เธอหึงเขา เขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกไม่ชอบ แต่กลับมองว่าน่ารัก

มีคำพูดที่ว่าคนรักทำอะไรก็ดูดีไปหมด เขาคงจะเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน