ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 501

ตอนที่501เสี้ยวนาทีแห่งอันตราย

“ระวัง!”

หัวใจของเตชิตเหมือนติดๆขัดๆเขาเอื้อมมือดึงสาวน้อยข้างตัวที่ตกใจจนเสียสติมาอยู่ในอ้อมอกอาการตกอกตกใจตาค้างมองไปยังรถคันนั้นที่เพิ่งขับเฉียดร่างกายของเธอไป

รถสีดำคันใหญ่นั้นไม่มีสัญลักษณ์ใดๆขนาดป้ายทะเบียนก็ยังไม่มีแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเลยว่ามีคนมารอที่นี่หลายชั่วโมงแล้วดูจากสถานการณ์แล้วไม่ใช่อุบัติเหตุแน่

สีหน้าของเขาเหมือนถูกแช่แข็งในน้ำลึกมือทั้งสองข้างของเขากุมมือของหล่อนแน่นหนากลัวว่าหากเขาสติหลุดไปผู้หญิงที่อยุ่ในอ้อมกอดของเขาจะหายไป

นัชชาเกิดอาการเจ็บหล่อนเงยหน้าขึ้นมองคางที่ตึงเครียดของเขาหล่อนยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเครียดได้ขนาดนี้โดยที่หล่อนยังคิดว่าเรื่องราวทั้งมันเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ“ฉันไม่เป็นแล้วแหละ”

เตชิตยังไม่ได้พูดตอบว่าอะไรได้แต่มองไปรอบๆลานจอดรถท้ายที่สุดเขามองไปยังลานจอดรถที่ตำแหน่งของรถที่ลานจอดรถตรงนั้นซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับรถของเขาซึ่งเป็นตำแหน่งที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเขาคนนั้นคือใช้วิธีการแบบนี้เตือนเขาท้าทายเขาอยู่เนืองๆ

ทั้งท้าทายเขาต่อหน้าพวกเขาก็ยังที่จะคุกคามความปลอดภัยของนัชชา

นัชชาก้ยังไม่เข้าอยู่ใจอยู่ดีว่าทำไมสีหน้าเขาถึงได้ดูไม่ได้แค่ขยับนิดเดียวก็ถูกเขาจับหัวไหล่แน่น“เตชิตคะเป็นอะไรหรือป่าว?”

เขาก็ยังไม่เอ่ยปากพูดแต่กลับพาตัวเธอที่อยู่ในอ้อมอกของเขาเดินไปยังประตูลิฟต์

นัชชาถึงกับสับสนช่วงที่เขาลากหล่อนเท้าของหล่อนยืนได้ไม่เต็มที่“คุณเป็นอะไรหรือป่าวเราไม่ไปทานข้าวกันหรอกหรือคะ?”

สีหน้าของเขายังคงไม่มีคำตอบตั้งแต่เริ่มแรกการปิดบังที่อยู่ในสายตาเหมือนจะทะลุออกมานัชชาถึงได้รู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวของเขามันช่างน่ากลัวช่วงที่เขาเตรียมลากเธอเข้าลิฟต์นัชชาถึงกับชะงักหยุดปลายเท้า“เตชิตเอาจริงๆเป็นอะไรไปเนี่ย?”

“ไม่สบาย”

นัชชาถึงกับงุนงง“ตอนนี้หรอ?”

เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยทำไมอยู่ดีๆก็ไม่สบายแล้วนะ?

“ตอนแรกก็ปวดหัวนิดหน่อยถูกเธอทำให้ตกอกตกใจเลยอาการยิ่งหนักกว่าเดิมนี่แหละ”เตชิตเห็นหล่อนถามไม่หยุดได้แต่เปลี่ยนเรื่องเอาเรื่องอาการป่วยก่อนหน้านี้ขึ้นมาอ้างกับหล่อน“ช่วงนี้ไม่ค่อยได้กินยาตามเวลาอาจจะเพราะเหตุนี้ด้วยแหละ”

ดังตามที่คาดไว้ความสนใจของนัชชาก็เริ่มเบี่ยงเบนไปตามนั้น“ทำไมคุณไม่กินล่ะพี่ปรัณสั่งฉันไว้นักหนาว่าต้องกินยาให้ตรงเวลา”

“ช่วงนี้เอกสารเยอะจนลืมไปเสียหมดเดี๋ยวอีกสักพักก็จะทำเพิ่มอีก”

ถึงแม้ว่านัชชาใจร้อนแต่ก็ไม่มีวิธีได้แต่กลับโรงแรมหัวใจของเตชิตกังวลจนกลับถึงห้องเขาถึงได้ผ่อนคลายลงบ้าง

เขากินยาอีกครั้งเพื่อให้สมบทบาทไม่ง่ายเลยที่จะทำให้นัชชาอาบน้ำเสร็จเขาแอบแกล้งสั่งอาหารโทรแจ้งตำรวจที่สถานีตำรวจ“ส่งคนมาดูแลผมด้วยเมื้อกี้มีคนมีคนตามผมอยู่พลาดไปนิดนึงก็จะเกิดอุบัติเหตุแล้ว”

ด้านฝั่งตรงข้ามของโรงแรมhawkที่กำลังหลบซ่อนในห้องใดห้องหนึ่งที่มีแสงส่องสว่างสะท้อนออกมาจากหน้าต่างเขาเพิ่งได้ยินเรื่องราวที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเขาแทบจะพยายามเก็บอาการตื่นเต้นไม่อยู่ทีเดียว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าตาตื่นของเตชิตแบบนั้นเขาอดไม่ได้ที่จะแลบลิ้นออกมาพลางเอ่ยว่า“คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นจุดอ่อนของท่านทนายผู้ยิ่งใหญ่อย่างเตชิตแหมช่างน่าเสียดาย......”

ด้วยสาเหตุนี้แหละเขาถือว่าเป็นเรื่องตลกเขาไม่เคยรักใครสักคนแม้กระทั่งผู้หญิงก็ตามเตชิตในตอนนี้เห็นได้ชัดเจนเลยหมดหนทางซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่น่าตลกสิ้นดี

“hawkคุณตามเขาแบบนี้ไม่กลัวถูกจับได้หรอ?”ทรรศนเริ่มมีมีท่าเป็นห่วงการกระทำของเขาในครั้งนี้เป็นการกระทำที่ตั้งตัวไม่ทันแล้วยังตอนนี้อีกที่หาคนไปทำให้ฝ่ายตรงข้ามเสียขวัญพวกเขาน่าจะรับรู้ได้

เขายังไม่ได้พูดอะไรตอบกลับมายังคงมองหน้าต่างโรงแรมฝั่งตรงข้ามมองแล้วมองอีกเขาหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาส่องแต่ผ้าม่านในห้องนั้นถูกลากปิดไปมองได้เพียงแสงสลัวที่ส่องออกมาจากหน้าต่างห้อง