ตอนที่527ระเบิดโดยไม่คาดคิด
ทุกอย่างเปลี่ยนไปภายในเวลาไม่กี่วินาที“ปัง”ร่างสูงของHawkกำลังสั่นไหวตามการออกแรงทางกายภาพของเขากระสุนพุ่งเข้าที่ไหล่ซ้ายของเขาไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตเขาสามารถแก้เค้นได้
หัวใจของเตชิตถูกบีบรัดแน่นหน้าอกเจ็บแปล็บขึ้นมาเขาร้องออกมา“นัชชา!”
นัชชารู้สึกถึงลมกระสุนพัดผ่านไปที่ด้านข้างของใบหน้ามือใหญ่ที่จับเธอไว้ก็ผ่อนแรงลงครึ่งร่างของเขาพิงไปบนไหล่ของเธอกลิ่นเลือดลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ
หัวหน้าคิดว่าการตอบสนองของเขาไม่ทันเวลาจึงได้ลั่นนัดที่สองออกไปร่างของนัชชากับบดบังเอาไว้สิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือHawkเหนี่ยวไกพรากชีวิตของเธออย่างไรก็ตามอย่างไม่คาดหมายในไม่กี่วินาทีนั้นHawkก็ทำปืนตกลงคนทั้งหมดหมอบลงกับพื้น
หัวหน้าเข้าไปรับได้ทันเวลาเขาใช้ร่างของเขากดคนลงบนพื้น
นัชชาไม่มีการตอบสนองต่อสิ่งใดๆที่เกิดขึ้นเป็นตายเท่ากันสถานการณ์กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วประโยคนี้ว่าไว้ไม่ผิด
เตชิตก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วผู้หญิงตัวเล็กที่อยู่ณที่นั้นได้ถูกดึงเข้าไปในอ้อมกอดของเขามือทั้งสองโอบราวกับจะฝังร่างทั้งตัวของเธอไว้ในตัวเขาลมสั่นเล็กน้อยอยู่ในลมหายใจของเขา“ดีเหลือเกินที่คุณปลอดภัยแล้วผมมาช้าเองผมขอโทษ”
ฟ้าเท่านั้นที่รู้เมื่อหัวหน้ายิงออกไปเขาแทบจะเป็นลมถ้าหากว่าเธอเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาเขาจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยในชาตินี้
โชคดีที่เธอไม่เป็นไรโชคดีที่เขายังมีโอกาสกอดเธออีกครั้ง
ใบหน้าของนัชชาดำคล้ำจากโคลนและทรายสกปรกไปทั้งเนื้อทั้งตัวทันใดนั้นก็ถูกช่วยเหลือความจริงยังตั้งสติไม่ค่อยได้เธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคยเธอเฝ้ามองดูอย่างระมัดระวังและไม่แน่ใจจนทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดใจ“เตชิตหรอ”
“ผมเองผมมาแล้ว”เตชิตก้มหัวลงและจูบบนหัวของเธออย่างหนักเขาไม่พูดอะไรสักคำและปล่อยเธอออก“คุณไปหลบที่หลังหินตรงนั้นอีกครู่หนึ่งผมจะตามไปหาคุณ”
หัวหน้ายังคงต่อสู้กับHawkซึ่งบาดเจ็บไม่ใช่เวลาที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องของความรัก
นัชชากุมมือของเขาเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่างภายใต้สถานการณ์นี้พูดอะไรก็ดูไร้ประโยชน์ท้ายที่สุดก็เต็มไปด้วยความกังวลใจ“อย่าบาดเจ็บสัญญากับฉัน”
เตชิตดึงรอยยิ้มออกมาฝ่ามือยกจับไปที่แก้มและจูบปากของเธออย่างรวดเร็ว“วางใจเถอะ”
นัชชารู้ว่าในเวลานี้คงไม่ลำบากเขาพูดขณะที่เธอกำลังเดินไปที่หลังหิน“คุกเข่าลงบังทั้งตัวเอาไว้”
หลังจากที่เตชิตเห็นเธอเดินไปแล้วเขาก็เดินไปที่ด้านข้างของหัวหน้าหน่วยพื้นดินสีน้ำตาลเข้มมีเลือดสีแดงเข้มจำนวนมากทิ้งร่องรอยอยู่เลือดนี้เมื่อผสมกับสีของดินก็จะเห็นกลายเป็นสีดำ
Hawkถูกบดขยี้ไปทั้งตัวอาการบาดเจ็บที่ไหล่ซ้ายทำให้เขาปวดและซีดถึงอย่างนั้นเมื่อเห็นเตชิตเดินมาเขายังกัดฟันและพยายามดึงมีดออกจากเอวของตัวเองเขาอาศัยจังหวะที่หัวหน้าไม่ทันระวังแทงเข้าที่ต้นขาของหัวหน้า
คมมีดปักลงบนเนื้อใบมีดมีคลื่นฟันราวกับเลื่อยชิ้นเนื้อหัวหน้าหน่วยส่งเสียงคำรามในพื้นที่นี้Hawkหยิบปืนขึ้นไว้ในมือเขาถือมีดสั้นโดยใช้หลังมือจ่อไปที่เส้นเลือดใหญ่บริเวณลำคอของหัวหน้าสายตาเขามองเห็นเตชิตที่กำลังจะเดินเข้ามา“หยุดอยู่ตรงนั้นเข้ามาอีกก้าวผมจะฆ่าเขา!”
ตัวประกันเปลี่ยนจากนัชชาเป็นหัวหน้าหน่วยเตชิตริมฝีปากเย็นเฉียบเอ่ยปากสาบานต่อท่าทีคนไม่ใช่คนผีไม่ใช่ผีของเขา“ยอมแพ้เถอะคุณเป็นเหมือนสุนัขที่จนตรอกแล้ว”
สายตาของHawkดำทมิฬเพราะคำพูดของเขาใบมีดเจาะเข้าไปในเนื้อของหัวหน้าเลือดไหลออกมาราวกับดอกไม้สีแดงเห็นแล้วตกอกตกใจ
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ถึงสถานการณ์ปัจจุบันเขายิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“สุนัขจนตรอกกัดคนเจ็บที่สุดนะ!”
เตชิตมองดูอาการคลุ้มคลั่งของเขาอย่างเย็นชาไม่นานตำรวจก็ล้อมรอบเอาไว้หมดการต่อสู้ของเขาไม่มีผลอะไรเลยแต่กลับเป็นการยืดเวลาตายออกไปเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...