ตอนที่537เปลี่ยนการใช้ชีวิต
นัชชากับเตชิตกลับไปถึงที่โรงพยาบาลก็เป็นเวลาเที่ยงแล้วไม่กล้ามีความล่าช้าใดๆปรัณรีบให้สุวีราถอดเสื้อของนัชชาออกแล้วตรวจดูอาการของแผลทันที
เตชิตถูกปรัณเรียกออกไปในห้องเหลือเพียงผู้หญิง2คนสุวีราถอดเสื้อของนัชชาเบาๆหลังจากที่แกะผ้าก๊อตที่พันอยู่ด้านหลังก็ถอนหายใจยาวๆ“ไม่เป็นไรแล้วแผลจะไม่ได้ถูกทำร้ายครั้งที่2”
หัวใจของนัชชาที่กำลังกังวลก็ได้ปล่อยวางลงเธอหันหน้ามองไปทางข้างๆ“ขอบคุณนะรบกวนเธอแล้ว”
“แค่เรื่องเล็กน้อยอีกอย่างนี้ก็เป็นหน้าที่ของฉัน”สุวีราปรับถ้านอนให้เธอรับรองว่าเธอนอนสบายถึงจะวางใจ“นัชชาเธออย่าห่วงเลยนะแผลฟื้นตัวดีมากพี่ปรัณก็หาทุกวิธีไม่ให้แผลของเธอมีรอยแผลเป็นเขาเก่งมากต้องมีวิธีแน่ๆเธอวางใจแล้วรับการรักษาก็พอแล้ว”
นัชชารู้ว่าปรัณเก่งแต่ว่า.......
“หมอสุวีราคะหลังของฉันอาการหนักมากเลยใช่ไหม?”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอถามแบบนี้สุวีรามองไปทางแผ่นหลังของเธออาการหนักสาหัสจริงๆแต่คำนึงถึงจิตใจและความรู้สึกของเธอก็ไม่ได้พูดความจริงไป“อาการของเธอยังถือว่าเล็กน้อยเดี๋ยวฉันเอาของสมุดบันทึกให้เธอดูไม่ว่าจะตัดแขนตัดขาเยอะมากเลยของเธอแค่นิดเดียว”
คำพูดพวกนี้เทียบกับไม่พูดอะไรแล้วดีกว่าเยอะเลยนัชชาฟังแล้วก็รู้สึกสบายใจ“ได้พูดคุยกับเธอนี่ตลกจริงๆเลย”
สุวีรากระพริบตา“คุยกับคุณเตชิตน่าจะตลกกว่าฉันมั้ง”
นัชชาอึ้งไปสักแป๊บ“เขา?”
“ใช่น่ะสิเธออย่าดูแค่หน้าของเย็นชาคุณเตชิตแบบนี้สิที่เขาเป็นแบบนี้น่ะเพราะตอนนี้เธอกำลังป่วยอยู่เขาเป็นห่วงเธอก็เลยเป็นสภาพนี้เมื่อก่อนตอนที่พวกเธอสองคนรักกันอยู่อย่าให้พูดเลยว่าหวานขนาดไหนทำให้เพราะมันสามารถทำให้ผู้คนมากมายอิจฉาไปหมดยิ่งกว่าในละครอีก”สุวีราชมเตชิตนักหนาเพราะอยากให้เตชิตที่อยู่ในใจของนัชชานั้นดีขึ้นมาหน่อย“ตอนนี้เธอแค่เสียความจำไปชั่วคราวที่จริงแล้วเขาดีกับเธอมากเลยนะ”
“ดีขนาดไหน?”
คิดไปคิดมาสุวีราก็เลยตอบว่า“ถึงแม้พูดแบบนั้นอาจจะเวอร์ไปหน่อยแต่จริงๆแล้วเขายอมตายเพราะเธอได้นะ”
“..........”
“เธออย่ารู้สึกกดดันเลยฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ”เห็นนัชชาไม่พูดอะไรสุวีราก็เลยรีบกลับใจเธอ
นัชชาถอนหายใจ“ที่จริงแล้วเธอไม่พูดฉันเองก็รู้สึกได้เขาดีกับฉันจริงๆใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะทำเหมือนเขาต่อหน้าผู้หญิงที่เสียความทรงจำไปได้แต่ฉันไม่เข้าใจถ้าทั้งชีวิตนี้ฉันลืมเรื่องราวทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาถ้าฉันจำไม่ได้อีกจะทำยังไง?”
“ถึงเวลานั้นเขาก็เสียเวลาเปล่าไม่ใช่หรอ?”
แต่ไม่คิดว่าคำถามนี้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยสำหรับสุวีรา“เขาตายแทนเธอยังได้เลยเขาจะสนใจได้ไงว่าเธอจะตอบแทนเขาหรือไม่สำหรับเขาแล้วแค่ได้อยู่ข้างๆเธอก็เพียงพอแล้ว”
เตชิตมีทุกอย่างที่ผู้ชายบนโลกใบนี้อยากมีเงินทองหน้าตาอำนาจศักดิ์ศรีเขาอยากได้อะไรก็มีหมดไม่ขาดอะไรทั้งนั้นและสิ่งที่หัวใจของเตชิตต้องการที่สุดก็คือนัชชา
สุวีราเห็นเธอฟังเข้าหูก็รู้สึกดีใจ“เธอพักผ่อนไปก่อนนะถ้ามีอะไรต้องเรียกฉันได้”
“OK”
เสียงปิดประตูดังขึ้นไม่ถึงครึ่งนาทีก็ถูกเปิดอีกครั้งไม่นานก็มีรองเท้าหนังของผู้ชายมาอยู่ตรงหน้าเธอนัชชาค่อยๆมองขึ้นไปตามขาก็พบกับเตชิต
เธอมองเข้าไปในตาของเขามันเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังฉีกหัวใจของเธอสิ่งที่อุ่นๆร้อนๆไหลออกมากำลังไปพุ่งชนสติของเธอ
วินาทีนี้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแต่ก็เหมือนมีอะไรเปลี่ยนไป
……
คืนที่สองหลังจากที่นัชชากับเตชิตกลับมาจากโรงพักhawkเกิดอาการคลั่งขึ้นมาอีกครั้งเขาชนกำแพงไม่หยุดในตอนที่เจ้าหน้าที่เข้าไปก็พบกับกำแพงสีขาวที่เต็มไปด้วยรอยรองเท้า
“ดึกขนาดนี้ทำไมยังไม่นอนเงียบเดี๋ยวนี้!”สีหน้าของเจ้าหน้าที่ดุร้ายมากมองไปทางผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...